Λόγος στην Κοίμηση της Θεοτόκου

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη

Αγαπητοί αδελφοί μου.

Σήμερα η αγία Εκκλησία μας εορτάζει την Κοίμηση αλλά και Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σήμερα η Μητέρα του Κυρίου και διδασκάλου μας Ιησού Χριστού, αναχωρεί από τον μάταιο αυτό κόσμο και η ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ καθίσταται Βασίλισσα των Ουρανών και μεσίτρια όλων μας, προς τον Υιόν και Θεό της.

Σήμερα Άγγελοι και Αρχάγγελοι υποδέχονται την Θεοτόκο υποκλινόμενοι ενώπιον Αυτής, ψάλλοντας το «Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφεὶμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν».

Μαζί με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και όλες τις Αγγελικές Δυνάμεις καλούμεθα σήμερα όλοι εμείς να υμνήσουμε και να δοξολογήσουμε την Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός. Μαζί με τους αγίους Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ας την εγκωμιάσουμε, διότι γι’ αυτήν κήρυξαν και προφήτευσαν.

Ο Αββακούμ την είδε ως όρος σύνδεδρον σκεπασμένο από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Δανιήλ την είδε ως όρος που γέννησε και έφερε στη γη τον Βασιλέα Χριστό. Ο Ιακώβ την είδε σαν μια σκάλα που ένωσε την γη με τον ουρανό και δι’ αυτής κατέβηκε ο Χριστός στη γη, ενώ ανεβήκαμε εμείς στον ουρανό. Ο Γεδεών την είδε ως πόκον δροσερόν. Ο Δαβίδ ο Προφητάναξ την είδε ως Παρθένον και Βασίλισσα. Ο Ησαΐας ως Μητέρα του Θεού και ο Ιεζεκιήλ ως την «εξ ανατολών Πύλη».

Αυτήν αδελφοί μου ας εγκωμιάσουμε κι εμείς, ως Κυρία των Αγγέλων. Διότι πράγματι η ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ με την ταπείνωση και την υπακοή Της έγινε όχι μόνο Κυρία των Αγγέλων, αλλά και Βασίλισσα του παντός. Βασίλισσα, διότι γέννησε τον Βασιλέα μας Χριστό και Σωτήρα του κόσμου, ανοίγοντας για τον κάθε έναν από εμάς ξανά τον δρόμο του Παραδείσου. Παράδεισος δε έγινε η ίδια, διότι από αυτήν βλάστησε το άνθος της αφθαρσίας και η αιώνιος ζωή που είναι ο Χριστός.

Χαίρε Παρθένε Χαίρε και αναπαύου στη κατάπαυση του Υιού σου. Πορεύου Θεοτόκε στα αγαπημένα Σου σκηνώματα, που ετοίμασε για Σένα ο Υιός και Θεός Σου. Μνήσθητι δε και πρέσβευε γλυκιά μας Παναγία, Υπεραγία Θεοτόκε και για όλους εμάς, αλλά και για το Γένος μας ολόκληρο, να μας χαρίσει ο Υιός σου, την υπακοή σου, την αγία ταπείνωσή σου, την αγάπη σου, την αγνότητά της ψυχής και του σώματός σου. Να δώσει δε και στη δική μας καρδιά ανεξικακία και συγχώρεση προς όλους τους εχθρούς μας, όπως κι Εσύ συγχώρεσες όλους του εχθρούς του Υιού Σου.

Τέλος, παρακαλούμε Εσένα, διά του Μονογενούς Σου Υιού, δώρισε και στην ψυχή μας δάκρυα μετανοίας και αυτομεμψίας, ανοίγοντάς μας την Πύλη του Παραδείσου, ώστε να εισέλθουμε εις αυτόν και να συμβασιλεύσουμε μετά του Υιού Σου και Θεού ημών, εις τον Οποίον ανήκει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνησις πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.