Από την περιφορά του Επιταφίου μας

Δεν έχω, Κύριε...

Κουβαλώντας την αμαρτία του άλλου...

Κάποτε ένας μοναχός κάποιας Μονής παρακάλεσε τον Θεό να του ανοίξει τα μάτια για να βλέπει σε κάθε άνθρωπο την κρυμμένη κακία και να μπορεί έτσι να προτρέχει σε βοήθεια.

Όταν ο Κύριος εισάκουσε την προσευχή του, ο μοναχός προσπάθησε να εντείνει τις προσπάθειες του, καθώς τώρα διέκρινε με σαφήνεια το κακό.

“Πώς να ζήσουμε πνευματικά τις γιορτές” (από τους λόγους του γ. Παϊσίου)

– Γέροντα, πώς μπορεί να ζήση κανείς πνευματικά τις γιορτές;

– Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτώμαστε τα γεγονότα της κάθε άγιας ημέρας (Χριστούγεννα, Θεοφάνεια, Πάσχα κ.λπ.) και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολλή ευλάβεια κάθε γιορτή.

«Να αφεθούμε στον μεγάλο Έρωτα...»

Γράφει ο π. Λύβιος

Όποιος δυσκολεύεται να ερωτευθεί, να αφεθεί στην αγάπη που πολλές φορές τρομάζει τις άμυνες και τα οχυρά του «εγώ», θα δυσκολευτεί σήμερα το βράδυ να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του Νυμφίου τον Χριστό μας. Γιατί η εκκλησία μέσα από την ακολουθία του Νυμφίου μας καλεί να αγαπήσουμε. Να συνάψουμε πνευματική σχέση με τον Κύριο της ζωής μας. Που; Στο πρόσωπο της αγάπης και του έρωτος.

Μεγάλο μυστικό να αφήνεται κανείς στον Χριστό.. π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Μεγάλο μυστικό να αφήνεται κανείς στον Χριστό..

π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Φωτογραφίες από την Ακολουθία των Παθών και τον στολισμό του Επιταφίου της ενορίας μας

Θεία κοινωνία...

Αγαπητέ φίλε
– αδελφέ θα πω –,
που ήρθες σήμερα να κοινωνήσεις.

Μην ελπίζεις, αποφάσισε!

Ενώ περίμενα να υποδεχθώ ένα φίλο μου στο αεροδρόμιο και είχα τεταμένη την προσοχή μου να τον εντοπίσω, παρατήρησα έναν άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος μου με δύο ελαφριές βαλίτσες. Σταμάτησε δίπλα μου για να χαιρετήσει την οικογένειά του. Έκανε νόημα στον μικρότερο γιο του-γύρω στα έξι- καθώς άφηνε τις βαλίτσες του καταγής. Αγκαλιάστηκαν θερμά και ο πατέρας του είπε: « Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω, γίγαντά μου! Μου έλειψες». Ο γιος τού χαμογέλασε κάπως δειλά, με χαρά που καθρεφτίστηκε στα μάτια του, και απάντησε σιγά: «Κι εμένα, μπαμπά».

Μεγάλη Εβδομάδα και Διακαινήσιμος Εβδομάδα: Το νόημά τους

Μεγαλη εβδομαδα: Ονομάζεται Μεγάλη, όχι διότι έχει περισσότερες ημέρες ή ώρες, αλλά διότι μεγάλα είναι τα γεγονότα που εορτάζουμε και διότι απερίγραπτες υπήρξαν οι ωφέλειες τις οποίες λάβαμε αυτή την εβδομάδα :σταμάτησε ο πόλεμος του ανθρώπου προς τον Θεό, καταργήθηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού, καταργήθηκε ο θάνατος και η εξουσία του Διαβόλου, εξαφανίστηκε η κατάρα και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους.

Περί της συχνής και εμπροϋπόθετης Θείας Κοινωνίας

Τό κείμενο αὐτό ἀντλεῖ την επικαιρότητά του ἀπό τό ἑορταστικό περιεχόμενο της Μεγ. Πέμπτης. Πού εἶναι η παράδοση ‘τῶν καθ’ ἡμᾶς φρικτῶν μυστηρίων’ κατά τόν μυστικό Δεῖπνον πρίν ἀπό τά Πάθη τοῦ Κυρίου. Επιχειρεῖ νά ἀπαντήσει στήν μακρόχρονη καί ἐπίμονη συνήθεια τῶν ἀνθρώπων νά προσέρχονται στήν Θ. Λειτουργία τήν ἡμέρα αὐτή καί νά Κοινωνοῦν, πιστεύοντας ὅτι αὐτό ἔχει μεγάλη σημασία διότι ἡ Θεία Κοινωνία τῆς ἡμέρας αὐτῆς, ὡς ἐκ τοῦ ἑορτολογικοῦ περιεχομένου της ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία καί ἴσως μεγαλύτερη ἀπό αὐτήν τῶν ἄλλων ἡμερῶν.

Το καλύτερο είναι το χαμόγελό σου

Δεν μπορείς να γνωρίσεις τίποτα και κανέναν παρά μόνο μέσα από μία σχέση.Μία σχέση θέλει θυσία, αλληλοπεριχώρηση, κατανόηση, αφοσίωση, υπομονή, αυταπάρνηση.Δεν θα πω αγάπη, γιατί η αγάπη περικλείει όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη.Συνήθως ο μεγάλος ένοχος της αποτυχίας μας για μία υγιή σχέση με τους άλλους είναι ο εαυτός μας.

Τι να γράψεις για την Μεγάλη Εβδομάδα...

Τι να γράψεις για την Μεγάλη Εβδομάδα όταν η ζωή σου πνίγεται σε μια μικρή πεζότητα. Πώς να προσεγγίσεις τα Μεγάλα όταν νιώθεις τόσο μικρός; Πώς να μιλήσεις για την όντως χαρά όταν φυλλομετράς δάκρυ και αίμα στο ημερολόγιο της ψυχής σου;
Μήπως όμως μονάχα μέσα από την ταπείνωση, την επίγνωση, τα αδιέξοδα και τις καταστροφές μπορείς να εισέλθεις στον Νυμφώνα Του; 

ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Θεία Κοινωνία
Μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς καί φέτος νὰ ζήσουμε τά ἱερά γεγονότα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδας, ποὺ κορυφώνονται στὸ Μυστήριο τῆς Σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου καὶ στὴν Ἀνάστασή Του. Στίς ἱερές ἀκολουθίες προσέρχονται πολλοί πιστοί. Οἱ περισσότεροι ἀρκοῦνται νά μένουν στήν ἐπιφάνεια τῶν σωτηριωδῶν γεγονότων τῶν ἁγίων αὐτῶν ἡμερῶν. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως μᾶς καλεῖ ὄχι ἀπλῶς νά τά παρακολουθήσουμε παθητικά, ἀλλά νὰ τά βιώσουμε μέσῳ τῶν ἱερῶν της Μυστηρίων.

Μεγάλη Εβδομάδα: Πρόταση ζωής για την εποχή μας

Η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας την  κορυφαία περίοδο του χρόνου. Για την θεολογία μας, βεβαίως, η ζωή είναι ένα διαρκές παρόν. 

 Σήμερον για μας ο Χριστός εισέρχεται εν πόλει τη αγία. Σήμερον για μας ο Χριστός κρεμάται επί ξύλου. Σήμερον ο Άδης στένων βοά. Σήμερον ο Χριστός ανίσταται.

Το τροπάριο της Κασσιανής

*Το τροπάριο της Κασσιανής- και στην δημοτική γλώσσα, από τον Φώτη Κόντογλου και τον Κωστή Παλαμά

*Η πραγματικότητα για τηνυμνογράφο, την οσία Κασσιανή, και οι παρεξηγήσεις για το πρόσωπό της

*Γνωρίζουμε ποια ήταν «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή»;

Το τροπάριο της Κασσιανής ψάλλεται το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης, στην ακολουθία του Όρθρου της Μεγάλης Τετάρτης.

«Κύριε η εν πολλαίς αµαρτίαις περιπεσούσα
γυνή τη σην αισθοµένη θεότητα
µυροφόρου αναλαβούσα τάξιν
οδυροµένη, µύρα σοι προ του ενταφιασµού σου κοµίζει.
Οίµοι λέγουσα ότι νυξ µοι υπάρχει,
οίστρος ακολασίας,
Ζοφώδης Τε και ασέληνος έρως
της αµαρτίας
∆έξαι µου τας πηγάς των δακρύων
ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ, κάµθητι µοι προς τους στεναγµούς της
καρδίας
ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει
καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας αποσµήξω τούτους δε πάλιν
τοις της κεφαλής µου βοστρύχοις
Ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν Κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα τω φόβω
εκρύβη,
Αµαρτιών µου τα πλήθη
και κριµµάτων µου αβύσσους ης εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ µου.
Μη µε την σην δούλην παρίδης ο αµέτρητον έχων το έλεος.»

Μεγάλη Εβδομάδα: πρόσκληση για σχέση, π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Ευρισκόμενοι στη Μεγάλη Εβδομάδα αισθανόμαστε την ιδιαιτερότητα και ιερότητα των ημερών. Νομίζω πως όλων όσοι είναι βαφτισμένοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία «κάτι αγγίζει» τις καρδιές τους, είτε εκκλησιάζονται τακτικά είτε όχι. Είναι αλήθεια πως ο ουράνιος Πατέρας, με λεπτότητα και ευαισθησία, στέλλει μηνύματα - προσκλήσεις στα παιδιά Του, για μια ουσιαστική σχέση, ανεξάρτητα από το βαθμό έντασής της, που δεν μπορεί να είναι ο ίδιος πάντα.

Οι συμβουλές του Γέροντα Ευσέβιου Γιαννακάκη (1910 –1995) για την κατά Θεόν ζωή

Πόσο δυνατό είναι κανείς πραγματικά να κινείται, να σκέπτεται, να ζει, να νταραβερίζεται, να εργάζεται συνέχεια με το Άγιο Πνεύμα, με την αγάπη του Κυρίου. Όλο αναμορφώνεται και όλο αναγεννάται και ανεβαίνει η στάθμη της ψυχής του και όλο περισσότερο επικοινωνεί με τον Κύριο και επιτυγχάνει τη θέωση κατά τους πατέρας της Εκκλησίας.


Λοιπόν εκείνο πού αποτελεί κίνδυνο, μεγάλο κίνδυνο είναι η συνήθεια, μεγάλο και τρομερό κίνδυνο η συνήθεια. Εμείς να μην επιτρέψουμε στον εαυτό μας να συνηθίζει, είτε τη Λειτουργία, είτε την ψαλτική, είτε το Ποτήριο της Ζωής είτε… να μη το συνηθίζουμε. Να νοιώθουμε δέος κάθε φορά πού γίνεται Λειτουργία.

Συμπόρευση προς το Πάθος και την Ανάσταση του Θεανθρώπου

Το τελευταίο τμήμα αλλά και η κορύφωση της λειτουργικής περιόδου του Τριωδίου είναι η Μεγάλη Εβδομάδα. Ο προσδιορισμός της “Μεγάλη”, δεν οφείλεται στη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια των ημερών της αλλά στα μεγάλα γεγονότα που διαδραματίστηκαν σε αυτήν, όπως παρατηρεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Γιατί, όπως γνωρίζουμε την μεγάλη Εβδομάδα γίνεται η ανάμνηση όλων των σημαντικών τελευταίων γεγονότων της επίγειας ζωής του ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου.

''Όλοι έχουμε δικαίωμα στην μετάνοια''

Ο Ιησούς Χριστός ήλθε σ'αυτόν τον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς.Ο Ίδιος είπε:''Ουκ ήλθον
καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν''.
Ποιός αμφισβητεί αυτό; Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι το κήρυγμα Του Χριστού και
πριν από αυτό, το κήρυγμα του Ιωάννου του Προδρόμου,ήταν κήρυγμα και διάγγελμα μετανοίας;
Ακόμα και πριν από Χριστό και Πρόδρομο,στα χρόνια των προφητών,διά τον οποίον μιλούσε το
Άγιον Πνεύμα ήταν κήρυγμα μετανοίας;
Ακόμα και τότε,όπως και τώρα λοιπόν βλέπουμε πως το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται
η εκκλησία είναι η σωτηρία της ψυχής με βασικό στοιχείο πραγματοποιήσεως,την μετάνοια.Αν
αυτό το στοιχείο,που λέγεται συντριβή ψυχής= μετάνοια,το βγάλουμε από το σώμα της
εκκλησίας,τότε παύουμε να έχουμε λόγω υπάρξεως ως εκκλησία,σταματά η ζωή και σκοπός αυτής
δηλαδή της εκκλησίας.

Ομολογητές Χριστού και μάρτυρες αγάπης για Αυτόν.

ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου & Αγ. Βλασίου Ιερόθεος

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε αποκαλυπτικούς καιρούς, αφού βλέπουμε να επικρατή μια μεγάλη αποστασία των ανθρώπων από το θέλημα του Θεού και κυρίως, βέβαια, από τον ζωντανό Θεό. Το πρόβλημα όμως είναι το πώς αντιμετωπίζει κανείς αυτήν την κατάσταση.

Η Εκκλησία, όπως βλέπουμε στην διδασκαλία των Πατέρων και των αγίων, εξασκούσε πάντοτε την αντιαιρετική τακτική και αντιμετώπιζε τους αιρετικούς, αναιρώντας τα επιχειρήματά τους.

Οδοιπορικό στη Μεγάλη Εβδομάδα

«Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα»  Η εβδομάδα πριν το Πάσχα ονομάστηκε Μεγάλη από τους πρώτους κιόλας χριστιανικούς αιώνες κι αυτό γιατί, όπως μας εξηγεί ο Αγ. Ιω. ο Χρυσόστομος, μεγάλα και κοσμοσωτήρια γεγονότα συνέβησαν στη διάρκειά της. Κέντρο αυτών των γεγονότων είναι βεβαίως τα άγια και άχραντα Πάθη, η θεόσωμη Ταφή και η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου.

Η καταστροφή των ενοχών

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

«Ένα από τα μεγαλύτερα βασανιστήρια που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος, προκειμένου να δυναστεύει και να εκμεταλλεύεται το συνάνθρωπό του, είναι να του εμπνέει ενοχές.

Δεν ξέρω αν είναι το προπατορικό αμάρτημα που μας κάνει τόσο ευάλωτους στο να τις αποδεχόμαστε, ξέρω όμως πώς η δύναμή τους είναι πανούργα και ακατάβλητη ιδίως στις παιδικές ψυχές, στη μαλακή παιδική καρδιά που θα κουβαλάμε κατόπιν ισόβια ευάλωτη». 

Η ΝΗΠΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο Αρχιερεύς προσεύχεται στον Θεό για τον εγκαινιασμό του Ιερού Ναού συγχρόνως δέεται προς τον Θεό και για τον εγκαινιασμό των ανθρώπων
μέσα στον χώρο της καρδιάς:

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 24 Απριλίου 2016 (των Βαΐων)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(Φιλιπ. δ´ 4-9)
Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ῾Ο Κύριος ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε·ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.

O Όσιος Παΐσιος για τη δύναμη της Εξομολογήσεως

Πηγή: Από το βιβλίο: "Γέροντος Παϊσίου Λόγοι", Τόμος Γ΄.

Για να νιώσει κανείς ανάπαυση, πρέπει να πετάξει τα μπάζα από μέσα του. Αυτό θα γίνει με την εξομολόγηση. Ανοίγοντας ο άνθρωπος την καρδιά του στον πνευματικό και λέγοντας τα σφάλματά του, ταπεινώνεται, και έτσι ανοίγει την πύλη του Ουρανού, έρχεται πλούσια η Χάρις του Θεού και ελευθερώνεται.

«Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

<--Back

Στον λόγο που είπε ο Κύριος μετά τον Μυστικό Δείπνο στους μαθητάς του περιέχονται τα λόγια: «Ο μένων εν εμοί καγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. 15:5).

Ο Κύριος, όταν λέει «ούτος φέρει καρπόν πολύν», εννοεί βέβαια γενικώς την πνευματική καρποφορία, την πνευματική ζωή. Αλλά όμως –όπως ο Κύριος αφήνει να εννοηθεί, με όσα βρίσκουμε μέσα στο Ευαγγέλιό του και καθώς λέει και στη συνέχεια: «ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν»– ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, ό,τι καρπό κι αν φέρει, αυτός είναι του Χριστού ή καλύτερα θα μπορούσαμε να πούμε, ο καρπός είναι ο Χριστός.

ΔΥΟ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ... ΠΑΣΧΑ έρχεται!

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Τι είναι η Εξομολόγηση;

Η Εξομολόγηση είναι ενα από τα βασικά μυστήρια της Εκκλησίας. Μας δίνει τη δυνατότητα νά «συμφιλιωθούμε» με τον Θεό, νά εξετάσουμε την πίστη και τη ζωή μας και νά εξασφαλίσουμε πνευματική υγεία. Είναι πράξη μετανοίας. Και μετάνοια σημαίνει αλλαγή του εαυτού μας, στροφή, μεταμόρφωση. Όταν αμαρτάνουμε απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Όταν όμως μετανοούμε, ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητάμε συγχώρεση, επιστρέφουμε σ' Αυτόν.

Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός - Η Αλεξάνδρα με νοητική υστέρηση

Μέσα από απλά γεγονότα, διαλόγους και προβληματισμούς, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος περιγράφει στο νέο του βιβλίο την πάλη του ανθρώπου να αποκαλύψει το πρόσωπο του Θεού εκεί που το σκεπάζει η λογική αυτού του κόσμου... Η πίστη, η αυθεντική, αθώα, παιδική πίστη στη θεότητα του Χριστού δείχνει τον Θεό... εκεί που Αυτός δεν φαίνεται.

Η Αλεξάνδρα με νοητική υστέρηση. 

Προ ετών, γνώρισα ένα μικρό κοριτσάκι, την Αλεξάνδρα, με κάποιας μορφής αυτισμό και εμφανή δυσκολία στην επικοινωνία. Οι ψυχολόγοι ήταν αποκαρδιωτικοί για την εξέλιξη του παιδιού. Οι γονείς δεν το άντεχαν, ιδίως η μητέρα, τρελαινόταν στη σκέψη και μόνο.Περιήλθαν διάφορους ειδικούς. Όλοι το ίδιο. Το παιδί έδειχνε να δυσκολεύεται πολύ στην επικοινωνία και την αντίληψη. Ήταν κλεισμένο στον εαυτό του. Έγινε οκτώ χρονών. Δεν το δεχόταν κανένα σχολείο. Έχασε δύο τάξεις.

Γιατί λέμε την εβδομάδα πριν τη Μεγάλη, «βουβή» ή «κουφή»;

Αρκεί μια ματιά στα Λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας για να μας πείσει ότι, μόνο «βουβή» και «κουφή» δεν είναι η Εβδομάδα πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα. Πώς, όμως, προκύπτει αυτός ο χαρακτηρισμός;

H έκτη και τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής ονομάζεται «Εβδομάδα των Βαϊων». Για έξι μέρες πριν το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαϊων η λατρεία της Εκκλησίας μας ωθεί ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό, καθώς πρώτος αναγγέλει το θάνατο του φίλου Του και κατόπιν αρχίζει το ταξίδι Του στη Βηθανία και στην Ιερουσαλήμ.

Ζήτησαν από ένα ηλικιωμένο να μιλήσει για την γυναίκα του. Η απάντησή του πάγωσε την αίθουσα!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ένας φοιτητής κάθονταν στην καφετέρια της πανεπιστημιούπολης και μελετούσε όταν πρόσεξε δύο ηλικιωμένους άνδρες να πλησιάζουν και να κάθονται σε ένα κοντινό του τραπέζι...

Τότε ο ένας από τους ηλικιωμένους άρχισε να μιλά για τη σύζυγό του. Όταν τελείωσε την φράση του, ρώτησε τον άλλο άντρα να του μιλήσει για την δική του γυναίκα. Διαβάστε τη απάντηση του όπως ακριβώς την μετέφερε ο φοιτητής.

Αγάπη :Η κορωνίδα των αρετών

Απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρώην Πειραιώς κ.Καλλινίκου «Αγαπάς αληθινά;»(κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χρυσοπηγή)

Η αγάπη είναι η κορωνίδα των αρετών .Στην αγάπη «όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται»(Ματθ.κβ’.40).Είναι η πιο προσφιλής αρετή.Είναι το άνθος που ευωδιάζει στις καλλιεργημένες καρδιές.Είναι μίμηση του Χριστού.

Ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη  προς Κορινθίους επιστολή ,στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο έχει το ωραιότατο εγκώμιο που γράφτηκε ποτέ για την αγάπη.Κατά τη φράση του Κυρίου ολίγο προ του Πάθους η αγάπη είναι το γνώρισμα των γνησίων οπαδών Του.

Η αγάπη είναι η πρώτη εντολή του Δεκαλόγου .Αγάπη εξ όλης της καρδίας και αγάπη προς τον πλησίον σαν τον εαυτό μας.Είναι άξιο ιδιαίτερης προσοχής ότι ο Κύριος στην περίφημη εκτενή ομιλία Του προ του Πάθους ,μετά τον μυστικό Δείπνο,επανέλαβε τη φράση «Αγαπάτε αλλήλους»Ο Κύριος νομοθετεί την αγάπη ως την πεμπτουσία του όλου Ευαγγελικού κηρύγματος ,ως την κορωνίδα όλων των αρετών,ως το κλειδί με το οποίο ανοίγουμε την πόρτα της Βασιλείας των Ουρανών.

Πειρασμοί υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε στη ζωή μας! ( Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου )

Εδώ δεν έχομε πατρίδα αληθινή, είμεθα ξένοι! Η πατρίδα μας είναι στους ουρανούς. Γνωρίζω καλά πόσο μεγάλη ωφέλεια προξενεί η πρόσκαιρη ασθένεια σε εκείνους που έχουν υπομονή στις θλίψεις, δεν γογγύζουν αλλά λέγουν σαν τον Ιώβ δόξα σοι ο Θεός.

Όλοι οι Άγιοι και οι δίκαιοι στον κόσμο αυτό είχαν ασθένειες, θλίψεις, στερήσεις, διωγμούς, εξορίες, βασάνους, τιμωρίες, εάν, όμως, δεν είχαν υπομονή, δεν θα άγιαζαν· γι’ αυτό ο Κύριος είπε· όποιος έχει υπομονή μέχρι τέλους, εκείνος θα σωθεί. Με την υπομονή τους οι Άγιοι άγιασαν και έλαβον μεγάλη χάρη και εδώ στη γη και στους Ουρανούς….

Πρόγραμμα ακολουθιών Μεγάλης Εβδομάδας - Πάσχα 2016

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ - ΠΑΣΧΑ 2016

ΔΕΥΤΕΡΑ 18/4, ΤΡΙΤΗ 19/4, ΤΕΤΑΡΤΗ 20/4, ΠΕΜΠΤΗ 21/4, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/4
7.30 π.μ. Θ. Λειτουργία Προηγιασμένων Δώρων (ΣΧΟΛΕΙΑ)
6.00 μ.μ. Απόδειπνο

ΔΕΧΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΣΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ;

Η ακόλουθη διήγησις που προέρχεται μάλλον από κάποια λιγότερο γνωστή παραλλαγή της συστηματικής συλλογής του Γεροντικού* σκοπό έχει να διδάξη πόσο μεγάλη είναι η φι­λανθρωπία του Θεού και ότι κανένας αμαρτωλός δεν πρέπει να απελπίζεται, ακόμη κι αν νομίζη ότι έχει γίνει όμοιος στην αμαρτία με τον διάβολο.

Δυσκολεύομαι νά πιστεύσω στό Θεό, ἀφοῦ δέν Τόν βλέπω.

Τον προπάππο σου, ενώ δεν τον είδες, πιστεύεις ότι υπήρχε, γιατί σου τον περιέγραψε ο παππούς σου και γιατί είναι λογικό να έχεις ανάμεσα στους προγόνους σου και κάποιον προπάππο. Έτσι και με το Θεό, ενώ δεν Τον βλέπουμε, πιστεύουμε στα λόγια των μαθητών του Χριστού, που Τον είδαν και θυσιάστηκαν γι’ Αυτόν. Επίσης είναι λογικό να δεχθούμε ότι ο πολύπλοκος και πανέμορφος κόσμος πρέπει να έχει κάποιο πάνσοφο και πανίσχυρο Δημιουργό.

Δοκιμασίες και φόβοι: Μια κουβέντα με το Γέρ. Παΐσιο

• Έτσι λοιπόν παιδιά μου, μας δοκιμάζει και μας προστατεύει σαν καλός και στοργικός πατέρας που είναι.. Αλλά σε πολύ λίγο καιρό θα γίνονται και στην πατρίδα μας τόσα πολλά και φοβερά εγκλήματα, που ο κόσμος θ’ αρχίσει ν’ αμφιβάλλει για την ύπαρξη και την αγάπη του!… Πάει, θα λένε, δεν υπάρχει Θεός!.. Αλλά, ακόμη και αν μοιάζει να κυβερνάει την ανθρωπότητα στ’ αλήθεια ο.. Αντίχριστος, κατά παραχώρηση του Κυρίου και Παντοκράτορα Χριστού, εμείς, ο πιστός λαός του, με πίστη με καρτερία, θα συνεχίζουμε το ανηφορικό μονοπάτι της ζωής μας και της δοκιμασίας μας, και ατομικά όπως είπαμε, αλλά και συνολικά σα πιστός λαός του Θεού!.. Και όσο επιμένουμε, τόσο θα πέφτουν στο κεφάλι μας η κεραυνοί!.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Ο ΕΝ ΔΡΑΜΑ (1901-1959) Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ 4 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 

Σε μία εποχή πού επικρατεί τόσο βαθύ σκοτάδι με έντονη διαφθο­ρά και υποκρισία, ή άγια μας Ορ­θόδοξη Εκκλησία δεν παύει τα­πεινά και αθόρυβα να καλλιεργεί πνευ­ματικά τα μέλη της, νά τα οδηγεί και νά τα μορφώνει εν Χριστώ και νά δημι­ουργεί τελικά τούς άγιους της. Αυτούς πού στηρίζουν και αρωματίζουν με τη ζωή τους τη μολυσμένη ατμόσφαιρα της κοινωνίας μας. Όχι μόνο κατά τούς παλαιούς χρόνους άλλά και σήμερα ή Εκκλησία μας συνεχίζει το έργο αυτό. Ιδιαίτερα καυχάται για τούς οσίους και ομολογητές της. Ένας από αυτούς και σύγχρονος είναι και ο ιερομόναχος και ομολογητής π. Γεώργιος Καρσλίδης από τον Πόντο, τον οποίο λίγους μήνες πριν - στις 18 Μαρτίου 2008 - ή άγια μας Εκκλησία με ειδική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη ενέταξε επίσημα στο Εορτολόγιο της με τον τίτλο του οσίου και αγίου. Και πλέον θα τον τιμούμε κάθε χρόνο στις 4 Νοεμβρίου, ήμερα τής έκδημίας του. Εφέτος ο πρώτος ε­πίσημος εορτασμός τής μνήμης του τε­λέστηκε με ξεχωριστή λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια στην Ιερά Γυναικεία Μονή τής Αναλήψεως του Σωτήρος στο χωριό Σίψα τής Δράμας, την οποία είχε ο ίδιος ιδρύσει και όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια τής ζωής του και όσιακά έκοιμήθη και ετάφη.

ΔΥΟ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ... ΠΑΣΧΑ έρχεται!

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
Τι είναι η Εξομολόγηση;

Η Εξομολόγηση είναι ενα από τα βασικά μυστήρια της Εκκλησίας. Μας δίνει τη δυνατότητα νά «συμφιλιωθούμε» με τον Θεό, νά εξετάσουμε την πίστη και τη ζωή μας και νά εξασφαλίσουμε πνευματική υγεία. Είναι πράξη μετανοίας. Και μετάνοια σημαίνει αλλαγή του εαυτού μας, στροφή, μεταμόρφωση. Όταν αμαρτάνουμε απομακρυνόμαστε από τον Θεό. Όταν όμως μετανοούμε, ομολογούμε τις αμαρτίες μας και ζητάμε συγχώρεση, επιστρέφουμε σ' Αυτόν.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 17 Απριλίου - Ε´ Κυριακή των Νηστειών – Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα (῾Εβρ. θ´ 11-14)
Αδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ ῞Αγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος.

Δεν υπάρχει περίπτωση να αντιγράψουν οι μαθητές στην Κίνα – Διαβάστε γιατί!

Υψηλής τεχνολογίας αιωρούμενα ρομποτικά αεροπλανάκια επιβλέπουν τους εννιά εκατομμύρια μαθητές που ετοιμάζονται για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια

Οι καθηγητές στην Κίνα παίρνουν ακραία μέτρα για να αποτρέψει τους μαθητές να αντιγράψουν στις εξετάσεις που δίνουν, με απώτερο σκοπό να πετύχουν την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο.

Δέν ἔχουμε τόν Χριστό στήν ψυχή μας...

 

Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβατάκι του ο Γέροντας Πορφύριος και μου είπε:
- "Δεν μου λες, εδώ που κάθομαι εγώ, εσύ μπορείς να καθίσεις;"
- "Βεβαίως, Γέροντα", του απάντησα. "Πώς δεν μπορώ!"

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! «Θεέ μου, πάρε με!»

Thursday, June 18, 2015

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! «Θεέ μου, πάρε με!»

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού. Το ακόλουθο όμως περιστατικό , το βεβαιώνει ξεκάθαρα. Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα. Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας , με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο) . Πότε με τον έναν τρόπο , πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα , που λύγισα κι αρκετές φορές είπα: «Θεέ μου, πάρε με!». Και τελικά , με πήρε!…».

Η αληθινή μετάνοια ( ΜΟΝΑΧΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ )

Συμβαίνει, αγαπητοί μου, λέγει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, συχνά ο άνθρωπος στον κόσμο να φοβάται πολύ. Φοβάται μη αρρωστήσει, μη πάθει κάτι άσχημο, μη του κάνουν κακό, μη δεν επιτύχει, μη δεν προοδεύσει, μη εκτεθεί, μη δεν τιμηθεί, μη δεν αναγνωρισθεί. Για τη σωτηρία της αθάνατης ψυχής του δεν πολυνοιάζεται, δεν φοβάται, δεν αγωνιά, μόνο ελπίζει στον Πολυεύσπλαχνο Θεό, αν βέβαια πάλι νοιάζεται και ενδιαφέρεται. Δεν αγαπά πολύ τη σωτηρία του φαίνεται σήμερα ο άνθρωπος. Γιατί άραγε; Τί είναι αυτό που τον κάνει ν' αμαρτάνει εύκολα και να μετανοεί δύσκολα; Είναι τόσο δύσκολο ν' αλλάξει ο άνθρωπος; Είναι υποτιμητικό να ζητήσει συγχώρεση; Είναι αναξιοπρεπές να ταπεινωθεί; Τον ομιλητή παρακαλώ καλείσθε ν' ακούσετε ως αδελφό σας, ως συναγωνιστή και όχι σαν αυστηρό δάσκαλο. Θα προσπαθήσει ν' απαντήσει στα βασικά και καίρια παραπάνω ερωτήματα. Θα χρησιμοποιήσει προς τούτο την απαράμιλλη Αγία Γραφή, τη θεοκίνητη Πατρολογία και τον μυροβόλο Συναξαριστή.

Μέσα από την πίστη οδηγείται ό άνθρωπος στην ταπεινοφροσύνη ( ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ )

Μέσα από την πίστη οδηγείται ό άνθρωπος στην ταπεινοφροσύνη. Συνειδητοποιεί ότι δεν έχει λόγους να είναι υπερήφανος, γιατί τόσο ό ίδιος καθώς και όλα όσα έχει προέρχονται από τον Θεό και ανήκουν σε Εκείνον. Αντιλαμβάνεται τη δική του μικρότητα και τη μεγαλειότητα του Θεού Ό Θεός δημιούργησε όλη την κτίση από το μηδέν. Καταλαβαίνεις τώρα την άπειρη δύναμη του Θεού και τη δική σου μηδαμινότητα; Για ποιόν λόγο λοιπόν να έχεις αλαζονεία; Συνειδητοποιείς πώς ή υπερηφάνεια είναι απλά μία απάτη;

«Εἶ­μαι ἁ­μαρ­τω­λός, καί ἀ­νά­ξιος πῶς νά κοι­νω­νή­σω;»

 Ὁ τί­τλος αὐ­τός εἶ­ναι ἕ­νας ὅ­ρος πού ὁ ἅ­γιος Κύ­ριλ­λος Ἀ­λε­ξαν­δρεί­ας χρη­ση­μο­ποίη­σε γιά τούς χρι­στια­νούς ἐ­κεί­νους πού πρό­βαλ­λαν καί προ­βάλ­λουν καί ἀ­κού­ου­μεν καί σή­με­ρα συ­χνά πυ­κνά νά προ­βάλ­λε­ται αὐ­τή ἡ δι­και­ο­λο­γί­α⁺ «Εἶ­μαι ἁ­μαρ­τω­λός, καί ἀ­νά­ξιος πῶς νά κοι­νω­νή­σω;» Καί μέ τήν πρό­φα­ση αὐ­τή στε­ροῦν­ται τῆς ζω­ῆς καί δέν συμ­με­τέ­χουν στό με­γά­λο αὐ­τό Δεῖ­πνο τοῦ Κυ­ρί­ου, πού κα­τά τόν θεῖ­ο Χρυ­σό­στο­μο⁺ «Μέ­νουν ἄ­γευ­στοι καί παν­τε­λῶς ἀ­μέ­το­χοι τοῦ ἁ­για­σμοῦ καί τῆς μα­κα­ρι­ό­τη­τος».

Νέοι και Εκκλησία: Φταίει κανείς;

Του Αρχιμ. Πορφυρίου,  Ηγουμένου Τιμίου Προδρόμου Βέροιας  - Romfea.gr

---

Πριν λίγο διάβασα ακόμα ένα άρθρο με θέμα που ενδιαφέρει πολλούς. Σεβαστός αγιορείτης γέροντας, μακαρίτης πλέον, αναλύει το θέμα: Νέοι και Εκκλησία.
Δηλαδή ποιός ή τί φταίει που οι νέοι δεν πάν στην Εκκλησία.
Δεν το πιστεύω ότι οι νέοι δεν παν στην Εκκλησία. Πάν και παραπάν. Αλλά οι νέοι έχουν κάποιες αξιώσεις και τις εκφράζουν πιό έντονα από όσους έπαθαν πλέον αρτηριοσκλήρυνση και κατάντησαν ωχαδερφιστές. Αλλά γιά αυτά άλλη φορά.

Η απόλαυση απέναντι στην άσκηση

Για μια χρονιά ακόμα, βρισκόμαστε στη περίοδο της μεγάλης τεσσαρακοστής, μιας περιόδου μεστής πνευματικού περιεχομένου, η οποία αποτελεί ευκαιρία διόρθωσης πυξίδας της προσωπικής μας ζωής (μετάνοια), δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με το Θεό ζωντανά μέσα από τις σαρακοστιανές ακολουθίες (προσευχή), προτροπή να ασκηθούμε ψυχοσωματικά και να σκεφτούμε τον αδιάκριτα πλησίον μας (νηστεία – ελεημοσύνη).
Όλα τούτα όμως άραγε πως συνάδουν με το πνεύμα της εποχής μας, μιας εποχής αξιακών εκπτώσεων και ασκητικής άρνησης.

Σκέψεις γιὰ τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Εἶναι γνωστὸ πὼς στὴν περίοδο αὐτὴ ἔχουμε δυὸ νηστεῖες. Εἶναι περίπου ἑπτὰ ἑβδομάδες αὐστηρῆς νηστείας καὶ μία ἡ ἑβδομάδα τῆς Τυρινῆς ποὺ προηγεῖται, ὀκτώ. Γιὰ πολλοὺς εἶναι μία εὐχάριστη καὶ ἐπιθυμητὴ περίοδος, ἐνῶ γιὰ ἄλλους εἶναι δύσκολη καὶ γιὰ ἄλλους καθόλου εὐχάριστη. Θὰ προσπαθήσουμε νὰ ποῦμε λίγες σκέψεις γιὰ τὴν περίοδο αὐτή, ὅπως τὴν ἔχουν χαρακτηρίσει οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Η Θεία Κοινωνία τη Μ. Σαρακοστή

Το γνώρισμα της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι μόνο η νηστεία αλλά και η προσευχή και η συχνότερη συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία. Πώς αλλιώς θα γινόταν άλλωστε, αφού είναι το «στάδιο των αρετών»; Όταν κανείς αγωνίζεται για να πετύχει κάτι μεγάλο, χρειάζεται εφόδια, δυνάμεις. Κι όσο πιο σπουδαίος και σημαντικός είναι ο στόχος, τόσο και οι ενισχύσεις θα πρέπει να είναι σημαντικές.
Την περίοδο της Μ. Σαρακοστής καλούμαστε να πορευτούμε πιο δυναμικά από το θάνατο τής αμαρτίας στη ζωή του Θεού. Αυτή η αλλαγή, η μετάβαση, ονομάζεται, στη γλώσσα της Εκκλησίας, μετάνοια. Άλλο η μεταμέλεια κι άλλο η μετάνοια. Το πρώτο σημαίνει συνειδητοποίηση του λάθους, το δεύτερο αλλαγή νοοτροπίας. Το πρώτο αναγκαίο για το δεύτερο αλλά δεν σημαίνει ότι πάντα οδηγεί στη μετάνοια, που είναι μια συνεχής πορεία προς την ατέλευτη τελειότητα, που είναι το γνώρισμα κάθε χριστιανού για όλη τη ζωή του και κυρίως για την Εκκλησιαστική περίοδο που διανύουμε.

Ἑρμηνεία τῆς εὐχῆς τοῦ ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου»

Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, φθάσαμε καὶ στὸ τέλος τῆς Τέταρτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν καὶ ἤδη κρούουμε τὴ θύρα τῆς Πέμπτης, καὶ ἀκολουθεῖ ἡ Ἕκτη, ἡ λεγόμενη βουβή. Σὲ τρεῖς δηλαδὴ ἑβδομάδες ἀπὸ σήμερα, πρῶτα ὁ Θεός, θὰ γιορτάζουμε τὴ Λαμπρή, τὴ μεγάλη γιορτὴ τοῦ Πάσχα.

Καθὼς περνοῦν οἱ μέρες γρήγορα, ἡ Ἐκκλησία παρουσιάζει ὅλα αὐτὰ τὰ πνευματικὰ ἐδέσματα μπροστά μας, φροντίζοντας κάτι νὰ προσφέρει μὲ κάθε ἀφορμὴ στὴν ψυχή μας καὶ νὰ ἱκανοποιεῖ καθέναν ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ διψάει γιὰ κάτι διαφορετικό, ποὺ εἶναι πεινασμένος καὶ λαχταράει κάτι ἀληθινό. Δὲν πρέπει μὲ κανέναν τρόπο αὐτὴ ἡ Μεγάλη Σαρακοστὴ στὸ πέρασμά της νὰ μᾶς ἀφήσει ἴδιους.

Κάτι πρέπει νὰ γίνει. Εἶναι ἀδικία γιὰ τὸν ἑαυτό μας νὰ περάσει καὶ αὐτὴ ἡ περίοδος ἀνεκμετάλλευτη. Διότι αὐτὸ ἐνέχει τὸν κίνδυνο νὰ ἔλθει καὶ ἄλλη Τεσσαρακοστὴ τοῦ χρόνου καὶ ἄλλη μία τὸν ἑπόμενο χρόνο καὶ μὲ κανέναν τρόπο νὰ μὴν ἀλλάζει ἡ πορεία τῆς ζωῆς μας, νὰ μὴ μεταμορφώνεται ἡ κατάσταση τῆς ψυχῆς μας.

Ησυχία: Ένας άλλος τρόπος ζωής !

Ζούμε όλοι σε εντατικούς ρυθμούς ζωής. Ποικίλα τα εξωτερικά ερεθίσματα και οι αφορμές που μας περισπούν. Μας ελκύουν το ενδιαφέρον. Αφιερώνουμε χρόνο. Γεμίζουμε με άγχος και εσωτερική ένταση. Είναι τόση και τέτοια η καθημερινή ειδησεογραφία και τόσες και τέτοιες οι δήθεν ανάγκες της εποχής μας που για τους πολλούς είναι άπιαστο όνειρο η ησυχία, η ηρεμία και η μόνωση. Και λέγοντας βεβαίως ησυχία και μόνωση δεν εννοούμε τον αναχωρητικό τρόπο ζωής των μοναχών, αυτών που ζουν μέσα στην ησυχία και τη μόνωση με μόνο το Θεό, απερίσπαστοι από τις βιοτικές ανάγκες και τις μέριμνες του κόσμου. Εννοούμε την ανάγκη που έχουμε όλοι μας να μείνουμε για λίγο έστω μόνοι με τον εαυτό μας. Ανάγκη όχι ψυχολογική μόνο αλλά ψυχική, πνευματική. Να φύγουμε έστω για λίγο από το πνεύμα, τις συνήθειες και τις ανάγκες του κόσμου. Να απομακρυνθούμε όχι τόσο και κατ’ ανάγκη τοπικά όσο τροπικά. Να μείνουμε για λίγο στην ησυχία μας και να κάνουμε ό,τι μας πει η ησυχία. Έχει φωνή η ησυχία. Θα μας μιλήσει για όσα άτοπα διαπράξαμε και για όσα αρεστά στο Θεό αδιαφορήσαμε. Μας βοηθάει η ησυχία να σκεφτούμε τον εαυτό μας τη μέρα που πέρασε. Ολόκληρη τη ζωή μας. Τα λάθη μας. Τις πτώσεις μας. Τις αδυναμίες μας.

Για την εξομολόγηση

Ο Θεός περιμένειαπό κάθε θνητό μετάνοια,
και η μετάνοια
περιλαμβάνει την εξομολόγηση
των αμαρτιών του.



Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ήθελες να μάθεις εάν η εξομολόγηση είναι απολύτως απαραίτητη! Παλιότερα συχνά εξομολογιόσουν, και σταμάτησες επειδή κάποιος γέλασε γι’ αυτό μαζί σου. Δεν έπρεπε να σταματήσεις. Σε ποιόν δεν γέλασαν oι άνθρωποι; Γνωρίζεις πως είπε ο Πλέον-προορατικός: «Ουαί υμίν οι γελώντες νυν, ότι πενθήσετε και κλαύσετε» (Λουκ. 6, 25).

Πηγη : ΔιακόνημαΕκτός από τη χειροτεχνία σου, λες ότι έχεις κι ένα αμπέλι, το όποιο παράγει άφθονα, αφού το περιποιείσαι καλά. Εάν κάποιος παραμελήσει το αμπέλι του, και γελάσει μαζί σου επειδή εσύ καλλιεργείς επιμελώς το δικό σου, θα σήκωνες τα χέρια σου από το αμπέλι, και θα σταματούσες να το καλλιεργείς; Δεν θα το έκανες, είναι σίγουρο. Πώς τότε μπορείς να ταλαντευθείς στην καλλιέργεια της ψυχής σου, της σημαντικότερης απ’ όλα τα αμπέλια στη γη; Αφού όταν πεθάνεις, τη ψυχή θα την πάρεις, ενώ το αμπέλι θα το αφήσεις. Απ’ όλες τις καλλιέργειες η καλλιέργεια της ψυχής είναι η πιο σημαντική και απ’ όλους τους κόπους, με τους οποίους ο άνθρωπος κοπιάζει στη γη, ο κόπος περί της ψυχής είναι ο πιο λογικός. Γι’ αυτό, γύρισε στον προηγούμενο κόπο για τη ψυχή σου, και άρχισε ξανά να εξομολογείσαι.