Κήρυγμα για την Εκκλησία και την Θεία Κοινωνία

Κήρυγμα για την Εκκλησία και την Θεία Κοινωνία († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Πόσο μυστηριώδης εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἴδια στὸ κέντρο, ἴδια στὴ ρίζα, κι ὅμως τόσο ἐπώδυνα, μὲ τόσο τερατώδη τρόπο κομματιάζεται.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Πως τα καταφέραμε και... νοθεύσαμε τον χριστιανισμό

Ακόμη και ο χριστιανισμός, αν επιτρέπεται να πω έτσι, δεν μας βοηθάει. Θα τολμούσα να πω ότι και αυτός ακόμη μπλέκει μέσα μας και γίνεται και αυτός ένα μπλέξιμο. Αντί δηλαδή να μας ξεμπλέξει, μπλέκει και αυτός μέσα μας.

Και έτσι βλέπει κανείς σήμερα ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, που μελετούν, που θέλουν να θεωρούνται καλοί χριστιανοί, που ασχολούνται και με τους άλλους, για να τους βοηθήσουν, στην ψυχή τους όμως τελικά δεν υπάρχει αυτή η ξαστεριά, αυτός ο καθαρός ουρανός, αυτή η καθαρότης και η αγνότης και δεν είναι η ψυχή τους απλή, οπως βγήκε από τα χέρια του Θέου και όπως βγαίνει από την κολυμβήθρα μετά το βάπτισμα. Το οποίο βάπτισμα βέβαια έχει δύναμη, επειδή ο Κύριος σταυρώθηκε και αναστήθηκε.

Πότε είναι κανείς ώριμος για τον γάμο;

Όταν για ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός, όπως είναι ο γάμος, είναι ανώριμος κανείς συναισθηματικά, διανοητικά, βουλητικά, θα αποτύχει, κι αν ακόμη ο ίδιος ή η σύντροφός του έχει καλές διαθέσεις. Βέβαια, δεν είναι απόλυτο αυτό.

Καμιά φορά μπορεί να μπει κανείς στον γάμο, ενώ ακόμη είναι ανώριμος, είτε ο άνδρας είτε η γυναίκα, και εξαρτάται αρκετά από τον σύντροφό του να μην αποτύχει ο γάμος. Δηλαδή, όταν η γυναίκα καταλάβει ότι έχει να κάνει με ένα μεγάλο παιδί, τον σύζυγό της, εάν αυτή έχει μια σχετική ωριμότητα και προσπαθήσει να φερθεί ανάλογα, θα βοηθήσει αρκετά, ώστε να μην αποτύχει ο γάμος ή, όταν ο άνδρας αντιληφθεί ότι έχει να κάνει με ένα μεγάλο παιδί, τη γυναίκα του, εάν αυτός έχει το κουράγιο, αλλά και τη δυνατότητα, την ικανότητα να βοηθήσει, μπορεί πράγματι να βοηθήσει, ώστε να ωριμάσει η σύντροφός του, και έτσι να μην αποτύχει ο γάμος.

Οι Ευσεβοφανείς

             

Δε μπορώ να φανταστώ άνθρωπο αληθινά ευσεβή που να είναι και φανατικός. Σταθερός στις αρχές και στις πεποιθήσεις του ναι, αλλά φανατικός όχι.

Γιατί ο φανατισμός είναι βιασμός της ελευθερίας και του φανατικού αλλά και των άλλων στους οποίους κατευθύνεται, είναι σκοτισμός της συνείδησης που δεν τρέφεται και δεν φρονηματίζεται παρά μονάχα με την ελευθερία. Ο φανατισμός έχει από τη φύση του ένα στοιχείο έντονης κι επίμονης επιθετικότητας, έχει όλο το δηλητήριο της μισαλλοδοξίας. Αλλά ο αληθινά ευσεβής δεν είναι ούτε επιθετικός ούτε μισαλλόδοξος, γιατί ζει και τρέφεται πνευματικά, και φωτίζεται συνειδησιακά από το δόγμα των δογμάτων που είναι η Αγάπη, δηλαδή η ουσία του Θεού, αφού «ο Θεός αγάπη εστί».

Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Πνευματική ανάγκη ή συνήθεια; Ο Πνευματικός στη ζωή μας

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πανοσιολ. Αρχιμ. Βαρθολομαίος ομίλησε με θέμα «Το Μυστήριον της εξομολογήσεως. Πνευματική ανάγκη ή συνήθεια; Ο πνευματικός εἰς τήν ζωήν μας.» μετά το πέρας του Κατανυκτικού Εσπερινού, την Γ΄Κυριακή των Νηστειών, 11 Μαρτίου 2018, στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Λενταριανών Χανίων, χοροστατούντος του τοπικού ποιμενάρχου, Σεβ. κ.κ. Δαμασκηνού.

Το διαχρονικό ηθικοπνευματικό μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου 1940

Την 28 Οκτωβρίου 1940 το εκκρεμές της ιστορίας καλούσε και πάλι τον μαρτυρικό λαό των Ελλήνων, στο γνώριμο ραντεβού για τον υπερπάντων αγώνα. Η Ελλάς εδέχετο την ιταμή αξίωση του Ιταλών φασιστών για την παράδοση του εθνικού εδάφους. Και η απάντηση όμως γνωστή στη συνείδηση κάθε γνήσιας ελληνικής ψυχής. Γονιμοποιημένη από το διαχρονικό όραμα της ελευθερίας και της προάσπισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας, που μετέδωσαν οι Έλληνες στην οικουμένη, με τους ένδοξους και λαμπρηφόρους αγώνες τους. Αυτήν την απάντηση σάρκωσε με το ΟΧΙ του ο «απόγονος μαρτύρων» κατά τον ποιητή, Ιωάννης Μεταξάς. Την αποφράδα νύχτα της 28-ης Οκτώβρη, ο λαός της Αθήνας ξυπνούσε από το βόμβο των σειρήνων, μέσα στο ζόφο του κηρυχθέντος πολέμου.

Η ζωή του χριστιανού συνεχής χαρμολύπη

 Σε όλη του τη ζωή ο άνθρωπος πρέπει να μετανοεί· δεν γίνεται αλλιώς. Όποιος είναι σε καλή πνευματική κατάσταση, οπωσδήποτε έχει μέσα του τη μετάνοια. Και να θέλει να τη διώξει –αν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο– δεν γίνεται. Διότι, αν τη διώξει, δεν θα είναι σε καλή πνευματική κατάσταση. Επομένως, συνεχώς έχει κανείς μέσα του τη λύπη. Αλλά γίνεται έτσι; Μπορεί δηλαδή ο άνθρωπος να ζει μονίμως μόνο με το βίωμα της λύπης; Όμως, όχι. Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η χαρά κάπου εκεί παρούσα και η ευφροσύνη. Γι’ αυτό οι Πατέρες δημιούργησαν τη φράση «χαροποιόν πένθος» και τη λέξη «χαρμολύπη». Όπου υπάρχει η μετάνοια ως χάρισμα, η λύπη αυτή ως χάρισμα από τον Θεό, νιώθει κανείς ανακούφιση, παρηγορία, γλυκύτητα, νιώθει ένα ξαλάφρωμα· νιώθει κάτι το απερίγραπτο. Νιώθει δηλαδή τη χαρά που έρχεται και αυτή ως χάρη.

Κάνει να Κοινωνώ συχνά;

Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: όταν καλώς και αξίως μεταλαμβάνουν το ιερό και πανάγιο Σώμα του Κυρίου μας, αυτό γίνεται όπλο για όσους πολεμούνται...

Και επαναστροφή για όσους έχουν απομακρυνθεί από τον Θεό. Ενδυναμώνει τους ασθενείς, ευφραίνει τους υγιείς, θεραπεύει τις ασθένειες, διαφυλάσσει την υγεία.

Με τη Θεία Μετάληψη διορθωνόμαστε ευκολότερα και γινόμαστε περισσότερο μακρόθυμοι και υπομονετικοί στους πόνους και στις θλίψεις. Μας καθιστά περισσότερο θερμούς στην αγάπη, λεπτούς στη γνώση, πρόθυμους στην υπακοή, οξείς και γρήγορους στην ενέργεια των χαρισμάτων.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 27-10-2019 (Ζ' Λουκά)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ   Προς Κορινθίους Β΄ (ια΄ 31 – ιβ΄ 9)

Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.

Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.

Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΖΩ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΖΩΗ Η ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ?

Πόσο ἀπλό εἶναι πολλές φορές ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, νά λές πώς εἶσαι χριστιανός, δηλαδή ἀκόλουθος τοῦ Χριστοῦ; Πόσο εὔκολα, μπορεῖς νά δηλώσεις πώς ἡ θρησκεία σου εἶναι ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική; Πραγματικά. Ἕνας λόγος εἶναι ὅτι στόν τόπο μας κυρίαρχη θρησκεία εἶναι ἡ χριστιανική. Ἕνας ἄλλος εἶναι ὅτι μέ τόν τρόπο πού κατά πλειονότητα πιστεύουμε καί θρησκεύουμε δέν εἶναι καί τόσο δύσκολο νά εἶσαι χριστιανός. Δέ χρειάζεται καί πάρα πολλά! Γνωρίζοντας λίγο ἀπό εὐαγγέλιο, λίγο ἀπό ἐκκλησία.

Η προσευχή ως διάλογος και σχέση

     

Η προσευχή ως διάλογος και σχέση

Συντάκτης  π. Σπυρίδων Σκουτής

Βρισκόμαστε στην Δεύτερη εβδομάδα των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Η  Αγίας μας Εκκλησία μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας προβάλλει τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά .  Καθέ μέρα ιδιαίτερα την Αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή η Εκκλησία μας προσφέρει πνευματικά όπλα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε της δυσκολίες του αγώνος με τους πειρασμούς στην πορεία μας προς το Πάσχα.

Με λεπτότητα και αγάπη! – Αρχιμ. Ιωάννου Κρεστιανκιν

“Ένα πράγμα θα ήθελα να σου ζητήσω: να είσαι πιο προσεκτική και πιο αυστηρή με τον εαυτό σου. Για την εκτέλεση όλων των κανόνων μη θλίβεσαι. Τους έκανες; Δόξα τω Θεώ! Δεν τους έκανες; Συγγνώμη Κύριε! Να τα κανονίζεις όλα όχι μόνο σύμφωνα με τις απαιτήσεις, αλλά και με το πώς αισθάνεσαι τον εαυτό σου, σωματικά και πνευματικά…

π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου: Η καταπολέμηση των παθών

Η καταπολέμηση των παθών

π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου

Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν συνιστούν τον κατά μέτωπο αγώνα εναντίον των πονηρών λογισμών. Ο Αγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέ­γει πως όποιος προσπαθεί να παλαίψει εναντίον του δαίμονος της βλα­σφημίας μ' αυτό τον τρόπο μοιάζει μ' εκείνον που επιχειρεί να συλλά­βει την αστραπή με τα χέρια του. Διότι, λέγει, πως είναι δυνατόν να συλλάβει ή να αντειπεί ή να παλέψει κανείς εναντίον εκείνου που έρχε­ται στην καρδιά ξαφνικά σαν άνεμος, που είναι τα λόγια του γρηγορό­τερα από την ριπή του οφθαλμού και που αμέσως γίνεται άφαντος;. Εκείνο που αρμόζει στο λογισμό που έρχεται από έξω από τον άνθρω­πο, είναι η περιφρόνηση, όχι η κατά μέτωπο αντιπαράθεση. Γι' αυτό και ο Αγιος Ιωάννης της Κλίμακος συνεχίζει:

«Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ», το πιο φονικό όπλο της ψυχής μας!

«ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΥΘΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΟΙΟ»,
απάντησε ο αξιωματικός του Τιτανικού σε μια κυρία που θαύμαζε το ολοκαίνουριο υπερωκεάνιο, όταν τον ρώτησε αν ήταν πραγματικά αβύθιστο!

Ο Θεός δεν έρχεται πρόωρα, παράκαιρα.

Ο Θεός είναι πολυεύσπλαχνος. Δεν έρχεται πρόωρα, παράκαιρα. Μας δίνει την ευκαιρία να κρίνουμε τον εαυτό μας, να καταλάβουμε ορισμένα πράγματα και να μην επιζητούμε να μας εμφανιστεί σε στιγμές που η παρουσία Του θα σήμαινε καταδίκη για μας.
Θα ήθελα να σας πω ένα παράδειγμα πάνω σ' αυτό.
Πριν πολλά χρονιά ήρθε κάποιος να με δει. Μου ζήτησε να του δείξω το Θεό. Του είπα ότι δεν μπορούσα να το κάνω, αλλά πρόσθεσα ότι, ακόμα και να μπορούσα, αυτός δεν θα ήταν δυνατό να ατενίσει το Θεό.

Ὅταν ἡ Θεία Χάρις σταμάτησε τὸ διαζύγιο

Ὅταν ἡ Θεία Χάρις σταμάτησε τὸ διαζύγιο

Μ.Μ.

Τολμῶ νὰ διηγηθῶ τὴν ἐμπειρία μας μὲ σκοπὸ νὰ ἀφυπνιστοῦν καὶ ἄλλα ζευγάρια, ποὺ τυχὸν ἀντιμετώπισαν ἢ ἀντιμετωπίζουν καταστάσεις παρόμοιες μὲ αὐτὲς ποὺ βιώσαμε ἐμεῖς.

Εἶμαι 46 ἐτῶν. Πρὶν εἴκοσι χρόνια παντρευτήκαμε μὲ τὸν σύζυγό μου καὶ πραγματικὰ εἴχαμε ὅλες τὶς προϋποθέσεις ὥστε αὐτὸς ὁ γάμος νὰ εἶναι ἐπιτυχής. Ὑπῆρχαν βαθιὰ συναισθήματα ἀγάπης, σεβασμοῦ, ἐκτίμησης.

"Καλά νά είναι κανείς άθεος, άλλα νά έχει όνομα αγγέλου καί νά΄ναι άθεος;"

Πρίν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. Μέ πολλή διστακτικότητα, αλλά καί μέ τήν ένταση τού απαιτητικού αναζητητή, μού δήλωσε ότι είναι άθεος, πού όμως θά ήθελε πολύ νά πιστέψει, αλλά δέν μπορούσε.
Χρόνια προσπαθούσε καί αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Συνομίλησε μέ καθηγητές καί μορφωμένους. Αλλά δέν ικανοποιήθηκε η δίψα του γιά κάτι σοβαρό.
Άκουσε γιά μένα καί αποφάσισε νά μοιρασθεί μαζί μου τήν υπαρξιακή ανάγκη του. Μού ζήτησε μία επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού.

Αγαπώ αληθινά;

Αγαπώ αληθινά;

«Ἡ Χριστιανική Αγάπη»

Ἀπό τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ»

Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ὁ Κύριος εἶπε: «Ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ ἀνάμεσά τους» (Ματθ. 18, 20).

Ὥστε, λοιπόν, δέν βρίσκονται δύο-τρεῖς ἑνωμένοι στό ὄνομά Του; Βρίσκονται, ἀλλά σπάνια. Ἄλλωστε δέν μιλάει γιά μιάν ἁπλή τοπική σύναξη καί ἕνωση ἀνθρώπων. Δέν ζητάει μόνο αὐτό. Θέλει, μαζί μέ τήν ἕνωση, νά ὑπάρχουν στούς συναγμένους καί οἱ ἄλλες ἀρετές. Μ’ αὐτά τά λόγια, δηλαδή, θέλει νά πεῖ: «Ἄν κάποιος θά ἔχει Ἐμένα σάν βάση καί προϋπόθεση τῆς ἀγάπης του στόν πλησίον, καί μαζί μ’ αὐτήν τήν ἀγάπη ἔχει καί τίς ἄλλες ἀρετές, τότε θά εἶμαι μαζί του».

Γ. Μπάρλας: Ο γάμος σε αποσύνθεση

Όλο και περισσότεροι Έλληνες και Ελληνίδες παντρεύονται πια κοντά στα σαράντα τους χρόνια. Πολλές γυναίκες αποκτούν το πρώτο τους παιδί σ’αυτή την ηλικία, ενώ είναι κοινός τόπος ότι πολλοί δεν θέλουν καν να παντρευτούν, και αν τελικά προχωρήσουν στον γάμο, στην πρώτη δυσκολία δεν διστάζουν να καταφύγουν και στο διαζύγιο.

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και η θεωρία της εξελίξεως

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και η θεωρία της εξελίξεως

Ὁ ὅσιος πατήρ Ἰουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στίς 25 Μαρτίου 1884 στήν πόλη Βράνε τῆς νοτίου Σερβίας. Ἐκοιµήθη ὁσιακά στίς 25 Μαρτίου τό 1979. Σπούδασε Θεολογία στή Σερβία, Ρωσία καί Ἀγγλία καί ἀνεκηρύχθη τό 1926 διδάκτωρ τῆς Θεολογίας ὑπό τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν.

Τό 1935, ἐξελέγη ὑφηγητής καί µετά καθηγητής τῆς Δογµατικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου. Τό 1945, ἐπικρατήσαντος τοῦ κοµµουνιστικοῦ καθεστῶτος ὑπεχρεώθη νά ἐγκαταλείψει τό Πανε­πι­στήµιο καί ἔζησε στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἀρχαγγέλων Τσέλιε, κοντά στό Βάλιεβο ὡς πνευµατικός, συνεχίζοντας ἐκεῖ, κάτω ἀπό δυσχερεῖς συν­θῆκες, τό πνευµατικό καί συγγραφικό του ἔργο.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Με ποιο τρόπο ο διάβολος κυβερνά στο βασίλειό του

             

Η αμαρτία παρουσιάζει μια δύναμη πολύ πιο δυνατή και ισχυρή από τον άνθρωπο, επειδή προέρχεται από το διάβολο που είναι ασύγκριτα πιο δυνατός και ισχυρός απ’ αυτόν.

Και αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ σε θέση, με τις δικές τους -ατομικές- δυνάμεις, να ελευθερώσουν τον εαυτό τους από την αμαρτία και το κακό. Γιατί ο διάβολος κυριαρχεί στα εναέρια, υπό-ουράνια μέρη (Εφεσ. 6,12, Αποκ. 12,9). Το βασίλειό του είναι μεγαλύτερο και ευρύτερο από την γη. Η γη είναι μόνο ένα κομμάτι από το μεγάλο του βασίλειο.

Τὰ δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα

 

Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov
 (Ἐπίσκοπος Καυκάσου καί Μαύρης Θάλασσας)

Κάνοντας τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, θὰ σᾶς ὁδηγήσω, ἀδελφοί, σ’ ἕνα πνευματικὸ θέαμα.

Κάποτε ὁ μεγάλος ὅσιος τοῦ Θεοῦ Ἀντώνιος, ὁ ἐρημίτης τῆς Αἰγύπτου, μὲ θεία ἀποκάλυψη εἶδε τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες σὰν δίχτυα πάνω σ’ ὅλη τὴ γῆ, γιὰ τὴν παγίδευση καὶ τὴν ψυχικὴ καταστροφὴ τῶν ἀνθρώπων. Στέναξε τότε μὲ πόνο ὁ ὅσιος καὶ ρώτησε τὸν Κύριο: «Ποιὸς τάχα, Κύριε, θὰ μπορέσει νὰ ξεφύγει ἀπ’ αὐτὰ τὰ δίχτυα καὶ νὰ σωθεῖ;»(1).

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 20-10-2019 (ΣΤ' Λουκά)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (Β´ Κορ. θ´ 6-11) 

Αδελφοί, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿εὐλογίαις καὶ θερίσει. 

῞Εκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, καθὼς γέγραπται· «᾿Εσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα».

Και αυτό θα περάσει…

Μια φορά κι έναν καιρό στα βάθη της ανατολής, ο Μέγας Άρχοντας  κάλεσε όλους τους σοφούς της αυτοκρατορίας του και διέταξε:

- Επινοήστε για μένα μια φράση, η οποία θα με γαληνέψει… Όταν θα είμαι θλιμμένος να μου φέρνει χαρά, ενώ τις στιγμές ευτυχίας να μου προξενεί λύπη.

Απλώς ζήτησα από τον Θεό ...

Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται:

Κύριε, στείλτε μου βροχή.

Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.

Το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία και ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται:

Και τώρα, Κύριε, σας ζητώ να στείλετε πολύ ήλιο – το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά.

Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο.

Το δέντρο μεγάλωσε.

Μια υπέροχη, αληθινή Χριστιανική ιστορία.

Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύτηκε την 21 Σεπτεμβρίου του 1957 στην εφημερίδα της Άρτας "Ελεύθερος Λόγος" από τον Αρτινό Ιατρό Κωνσταντίνο Κοντογιάννη (1912-1979), χειρούργο και γενικό διευθυντή του Νοσοκομείου του Μονάχου την περίοδο 1954-1961.

"Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Άρτα, δίπλα σ' ανθρώπους φτωχούς αλλά έντιμους, που στερήθηκαν πολλά για να μου δώσουν μια καλύτερη ζωή.

-Γέροντα, τι προϋποθέσεις χρειάζονται για να κατοικήσει στον άνθρωπο το Άγιο πνεύμα;

-Αγωνιστικό πνεύμα, ταπείνωση, φιλότιμο, αρχοντιά, θυσία. Ο άνθρωπος είναι άχρηστος, άμα λείψη η Χάρις του Αγίου Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα είναι το φως, το θείο φως. Όλη η βάση εκεί είναι. Αν κανείς δεν βλέπει, μπορεί να χτυπήσει πάνω στο τζάμι, να πέση σε κανέναν γκρεμό ή σε λάκκο ή σε ακαθαρσίες, και σε βόθρο ακόμη. Δεν βλέπει που πάει, γιατί στερείται το φως. Άμα όμως βλέπη λίγο, προφυλάγεται∙ άμα βλέπη πιο πολύ, αποφεύγει όλους αυτούς τους κινδύνους και βαδίζει με ασφάλεια στον δρόμο του. Και για να ‘ρθη το Φως, πρέπει να θέλης να βγης από το σκοτάδι. Και λίγο θαμπά αν βλέπουν οι άνθρωποι, δεν θα πέφτουν, και ο Θεός δεν θα στενοχωριέται. Αν ένας πατέρας στενοχωριέται, όταν τα παιδιά του πέφτουν στις λάσπες, στα αγκάθια, στον γκρεμό, πόσο μάλλον ο Θεός!

Η απέραντη αγάπη της Παναγίας για το Θεό και τους ανθρώπους

Η Θεοτόκος

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πως είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρούμενα. Αυτή η αγάπη όμως συνεπάγεται θλίψη· κι όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι κι η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με το λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη Χάρη, αλλά κι Αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στο Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη Της απέραντη σαν τον ωκεανό κι οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροι από τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί κι η αγάπη Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. 

Τα Ιερά Άμφια των Κληρικών

Τα Ιερά Άμφια των Κληρικών, περιέχουν έναν βαθύτερο συμβολισμό, είναι γεμάτα ιερότητα, ευλογία, χάρη και κηρύττουν σιωπηλά μια ολόκληρη πρακτική θεολογία.

Εχουμε προσπαθήσει πολλές φορές, μέσα από τα άρθρα μας, να κάνουμε αντιληπτό σε κάθε αναγνώστη, ότι στην Εκκλησία μας τίποτα δεν είναι τυχαίο και περιττό. Οτι διδασκαλία μας παρέδωσε ο Κύριος, ότι παρέλαβαν οι Αγιοι Απόστολοι και ότι παράδοση λειτουργική και όχι μόνο,θέσπισαν οι Αγιοι Θεοφόροι Πατέρες, έχει τον σωστικό σκοπό του, τη θεολογική του αξία και τον συμβολισμό του. Ο σεβασμός εκ μέρος των πιστών, κληρικών και λαϊκών, της ιεράς παρακαταθήκης, είναι απαραίτητος και φυσικά η πιστή διατήρησή τους και όχι εκ μέρος μας προσθήκη αυθαίρετων νεοτερισμών, χωρίς να είναι προϊόν και φωτισμός του Αγίου Πνεύματος, φέρνει προβλήματα και δημιουργεί συγχύσεις.

Συνεχής διά βίου μετάνοια- ἐξομολόγηση

Ἡ ἁμαρτία καί τά πάθη ἀπενεργοποιοῦν τήν Βαπτισματική Θεία Χάρη. Μέ τήν μετάνοια-ἐξομολόγηση, ὁ ἄνθρωπος ἐξαλείφει τήν ἁμαρτία καί ἀπαλάσσεται ἀπό τά πάθη. Μπορεῖ, ἔτσι, νά «ἀδειάσει» τό ἐσωτερικό τῆς καρδιᾶς του ἀπό ὅλην αὐτήν τήν δυσωδία καί νά δημιουργήσει χῶρο γιά τόν Θεό καί τόν πλησίον. 

Ο ηθοποιός Τζόναθαν Τσάκσον μιλάει για το ταξίδι του προς την Ορθοδοξία

Ο ηθοποιός Τζόναθαν Τσάκσον μιλάει για το ταξίδι του προς την Ορθοδοξία

Αλεξία Κρηνίτη

Το κείμενο που θα διαβάσετε είναι μετάφραση της συνέντευξης του Αμερικανού ηθοποιού Τζόναθαν Τσάκσον (Jonathan Jackson), που έδωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό Ancient Faith Radio και τον πατέρα Άντριου Στέφαν Ντέιμικ. Η αγωνία, η επίμονη και επίπονη προσπάθεια, οι δυσκολίες, η διαρκής προσευχή στο Θεό να τον οδηγήσει στην αληθινή πίστη είναι πράγματι συγκινητικά. Δεν μπορεί κανείς παρά να ευχαριστήσει τον Τριαδικό Θεό που συνοδοιπορεί με τα πλάσματά Του, τα οποία Τον αναζητούν ειλικρινά. Επίσης, αυτή η συνέντευξη με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πώς κάποια ζητήματα, που για όσους είχαμε την τύχη να γεννηθούμε σε Ορθόδοξες οικογένειες είναι δεδομένα, για τους ετερόδοξους μπορεί να είναι μια πραγματική αποκάλυψη. Η συνέντευξη δόθηκε το Φεβρουάριο 2012.

Η Θεολογία της Θείας Ευχαριστίας κατά τον Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, Αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή Δρ. Θ.

Είναι γεγονός πως οι άγιοι Γέροντες παραμένουν εσαεί οι φωτεινοί στύλοι της πίστεώς μας και οι αταλάντευτοι μάρτυρες του Ευαγγελίου, εφόσον είναι παντοιοτρόπως οι συνεχιστές του Σταυρού και της Αναστάσεως του Θεανθρώπου, οι καθηγητές τών μετά κόπου αναβαινόντων εις τον ουρανόν ζητητών του Θεού...

Οι άγιοι Γέροντες του αιώνος μας προεκτείνουν και στις ημέρες μας, ως δοχεία της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, όλα εκείνα τα σπουδαία και τέλεια των μεγάλων ασκητών και αββάδων της ερήμου, αποδεικνύοντάς μας ότι τα θαύματα και θαυμάσια του Υψίστου δεν είναι υπόθεση του παρελθόντος, αλλά αγώνισμα εις το διηνεκές, Κλίμαξ Ιακώβ, ενώνουσα τη γή με τον ουρανό.

Γιατί δεν εκκλησιάζεσαι;

Λίγοι είναι εκείνοι που έρχονται στην εκκλησία. Τι θλιβερό! Στους χορούς και στις διασκεδάσεις τρέχουμε πρόθυμα. Τις ανοησίες των τραγουδιστών τις ακούμε με ευχαρίστηση. Τις αισχρολογίες των ηθοποιών τις απολαμβάνουμε για ώρες, δίχως να βαριόμαστε. Και μόνο όταν μιλάει ο Θεός, χασμουριόμαστε, ξυνόμαστε και ζαλιζόμαστε. Μα και στα ιπποδρόμια, μολονότι δεν υπάρχει στέγη για να προστατεύει τους θεατές από τη βροχή, τρέχουν οι περισσότεροι σαν μανιακοί, ακόμα κι όταν βρέχει ραγδαία, ακόμα κι όταν ο άνεμος σηκώνει τα πάντα. Δεν λογαριάζουν ούτε την κακοκαιρία ούτε το κρύο ούτε την απόσταση. Τίποτα δεν τους κρατάει στα σπίτια τους. Όταν όμως πρόκειται να πάνε στην εκκλησία, τότε και το ψιλόβροχο τους γίνεται εμπόδιο. Κι αν τους ρωτήσεις, ποιος είναι ο Αμώς ή ο Οβδιού, πόσοι είναι οι προφήτες ή οι απόστολοι, δεν μπορούν ν’ ανοίξουν το στόμα τους.