ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Η εικόνα της Παναγίας “η φωτίζουσα τη διάνοια των παιδιών”

Μια σπάνια εικόνα της Παναγίας

Η εικόνα βρίσκεται στη Ρωσία στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Spasopreobrajensκ) της πόλης Ρίμπινσκ, κυβερνείο του Γιάροσλαβ.

Η εμφάνιση αυτής της εικόνας οφείλεται στην πίστη των Ορθοδόξων ότι η Παναγία μεσιτεύει στον Κύριο για να δωρίσει στους ανθρώπους πνευματικές και σωματικές ευεργεσίες, μεταξύ των οποίων και ο φωτισμός του νου και της καρδιάς από τη θεϊκή αλήθεια.

Σχολικὴ ζωή: παιδιὰ ὑπὸ πίεση

(τί γίνεται στὸ παιδὶ στὴ διάρκεια τοῦ σχολικοῦ ἔτους)


Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, ἂς δοῦμε τί γίνεται στὸ παιδί, στὴ διάρκεια τοῦ σχολικοῦ ἔτους:

Ἡ τέλεια εἰκόνα μιᾶς ἰσορροπημένης παιδικῆς ἡλικίας, δείχνει ἕνα παιδὶ νὰ ἀσχολεῖται ὅσο προβλέπει τὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα μὲ τὸ σχολεῖο του, κάνει τὶς ἐργασίες του στὸ σπίτι καὶ παίζει μὲ ὅλη του τὴ ψυχὴ στὸν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς ἡμέρας καὶ τὰ σαββατοκύριακα. Ὅμως, γιὰ πολλὰ ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῆς ἐποχῆς μας εἶναι μύθος, ἕνα ἄπιαστο ὄνειρο, ποὺ τὸ βλέπουν ἀπὸ τὸ παράθυρο τοὺς γραφείου τους, στὸ ἀπέναντι πάρκο μὲ ἄλλα παιδιά, καθὼς μελετοῦν μιὰ ἀπὸ τὶς δύο γλῶσσες ποὺ διδάσκονται ἐπιπλέον ἢ τὴν ὥρα ποὺ μελετοῦν ἕνα μουσικὸ ὄργανο.

Ο ιερέας, η συμμορία και ο ευγνώμων άνδρας

Πόσα και πόσα εγκλήματα δεν γίνονται «εν βρασμό ψυχής», πάνω δηλαδή στον κατακλυσμό της οργής που δεν αφήνει την λογική να κυριαρχήσει… εκείνη την στιγμή, η ικανοποίηση ενός βίαιου τέλους φαίνεται η μόνη υπαρκτή και λογική λύση.
Βρισκόμαστε μέσα σ’ένα ναό. Έχει μερικά λεπτά που η αγρυπνία έχει τελειώσει. Ο νεωκόρος αρχίζει σβήνει τα καντήλια του τέμπλου αφήνοντας αναμμένα μόνο του Χριστού και της Παναγίας.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Λες: Με βρήκαν πολλές συμφορές.
Εγώ, όμως, θα σου πω ή μάλλον ο Κύριος ο Ίδιος λέει: ταπεινώσου και θα δεις πώς όλες οι συμφορές σου θα μετατραπούν σε ανάπαυση, έτσι πού εσύ ο ίδιος έκπληκτος θα
λες:

Το θαύμα του Τσέρνομπιλ

Κίεβο, 20 Απριλίου, Interfax - Κατά τη διάρκεια 25 ετών από την ημερομηνία του ατυχήματος του Τσερνομπίλ, το επίπεδο ακτινοβολίας στην περιοχή της εκκλησίας του Αγίου (προφήτη) Ηλία, τη μόνη εκκλησία που λειτουργεί στη ζώνη αποκλεισμού, ήταν αρκετά κάτω από το επίπεδο ολόκληρης της περιοχής, δηλώνουν εκκαθαριστές του δυστυχήματος του Τσερνομπίλ.

Θέλω να ξέρεις πως… μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου!

Χόρχε Μπουκάι

Θέλω να ξέρεις…
Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις.
Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές.
Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις.
Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν΄ αποφασίζεις για μένα.
Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις.

Η άνεση των ανθρώπων του Θεού

Βλέπεις κάτι πρόσωπα σφιγμένα. Σαν να ζορίζονται. Σαν να πασχίζουν συνεχώς να αποδείξουν κάτι. Ότι είναι σωστοί, καλοί, ηθικοί, ευπρεπείς, ευσεβείς.

Σαν να θέλουν να εντυπωσιάσουν τους άλλους, με την εμφάνισή τους, με τις ικανότητές τους, την εξυπνάδα τους, την ευλάβειά τους.

Ο άγιος Σιλουανός συνομιλεί με τα παιδιά…

Τα αγαπημένα παιδιά τρέχουν στα λιβάδια, κόβουν λουλούδια , τραγουδούν και χαίρονται , γιατί τα κάνει και χαίρονται η χάρη του Θεού. Αλλά, να, είδαν τα παιδιά κάποιον μοναχό και του λένε…

-Κοίτα, ο Κύριος στόλισε τον ουρανό με αστέρια και την γη με ποτάμια και κήπους. Οι αετοί πετούν πάνω στα σύννεφα και απολαμβάνουν το κάλλος της φύσεως. Τα πουλιά κελαηδούν εύθυμα στα δάση και στις πεδιάδες και εσύ, μοναχέ, κάθεσαι στο κελλί σου και δεν βλέπεις όλη την ωραιότητα του Θεού. Κάθεσαι και κλαις. Γιατί κλαις στο μικρό κελλί σου, όταν ο ήλιος λάμπει και ο κόσμος όλος στολίζεται με ομορφιά , και όλοι πάνω στη γη χαίρονται;

Μετάσταση Αγίου Ιωάννου του Ευαγγελιστού & Θεολόγου +26 Σεπτεμβρίου

Ὁ Θεὸς εἶνε ἀγάπη «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν» (Α΄ Ἰω. 4,8,16)

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ εὐαγγελιστής, ὁ «ἠγαπημένος» μαθητὴς τοῦΚυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἑορτάζει, ἀγαπητοί μου, τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο· στὶς 8 Μαΐου, στὶς 30 Ἰουνίου μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἀποστόλους, καὶ σήμερα 26 Σεπτεμβρίου.

Σήμερα ἡ ἁγία ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸ

Θάνατό του.

–Τὸ θάνατο ἑορτάζουμε;…Ναί· ἀλλὰ δὲν λέγεται θάνατος. Σήμερα, ἂν πιάσετε τὰ βιβλία τῆς Ἐκκλησίας, ὁ θάνατος ὀνομάζεται «μετάστασις».

Ὅπως κάθε ἄνθρωπος, ἔτσι καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης καὶ ὅλοι οἱ ἅγιοι ἔχουν ἀρχὴ καὶ τέλος.

Η επιλογή

BrunoFerrero               

Ένας άντρας ένιωθε να καταπιέζεται έντονα από τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε στη ζωή του και παραπονέθηκε στον μέντορά του.
«Δεν μπορώ να το αντέξω! Αυτή η ζωή έχει γίνει αφόρητη!»
Ο μέντοράς του πήρε μια χούφτα στάχτη και την έριξε σ’ ένα ποτήρι γεμάτο με καθαρό νερό που είχε πάνω στο τραπέζι για να πιει, λέγοντας:

Πώς θα γίνετε παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά

Από τη στιγμή που η σχέση σας με τον/την σύζυγό σας είναι σε καλό επίπεδο, μη διστάζετε να εκδηλώνετε την αγάπη σας προς το πρόσωπό του/της (και τούμπαλιν) μπροστά στο παιδί.

Μπορεί κάποιες φορές το παιδί να ζηλεύει, όμως στην ουσία αυτές οι εικόνες είναι ανεκτίμητης αξίας παρακαταθήκη για το μέλλον.

Ακόμα και τα πνευματικά μπορούν να σε παγιδέψουν!

Γνωρίζει ο Θεός αυτά τα οποία έχεις ανάγκη και φροντίζει για σένα. Ο Θεός σε έφερε εκεί που σε έφερε, ο Θεός σε φωτίζει, σε καθοδηγεί. Γιατί λοιπόν πέφτεις σε μέριμνα ακόμα και στα πνευματικά ζητήματα;
Ενώ δηλαδή νομίζεις ότι τάχα ασχολείσαι με πνευματικά θέματα και έχεις πνευματικά ενδιαφέροντα και έχεις πνευματικά ερωτήματα και έχεις πνευματικές απορίες και θέλεις να σου εξηγούν και θέλεις να σου πουν και να μάθεις, τελικά περιπλέκεσαι, τελικά μπαίνεις σε μέριμνα και σε φροντίδα.

Η δυστυχία των σημερινών ανθρώπων, χωρίς Θεό, χωρίς γιορτές, χωρίς Εκκλησία…

Νουθεσίες πρός λαϊκούς (Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης)

Βλέπω καθημερινώς πλήθη λαού περνάνε από το Μοναστήρι.

«Να με συγχωρήτε τέκνα μου, αγράμματος άνθρωπος είμαι, δεν ξέρω τίποτα να σας πω, μόνον που έχω πίστη στον Θεόν και ταπείνωση…»

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25-9-2016 (Α' Λουκά)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ   (Β´ Κορ. α´ 21- β´ 4)
Αδελφοί, ὁ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. ᾿Εγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε.

Σίγουρα έχεις πολλούς για παρέα... φίλους όμως;

του Αρχιμ.Παύλου Παπαδόπουλου

Φίλος δεν είναι αυτός που θα γελάσει μαζί σου με κάποιο σου πάθημα.

Φίλος δεν είναι αυτός που θα σε κοροϊδέψει, θα σε μειώσει μπροστά στους άλλους.

Φίλος δεν είναι αυτός που κάνεις παρέα και απλά περνάτε καλά επειδή έτυχε να γνωριστείτε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην δουλειά...

Φίλος είναι εκείνος που στο αντίκρυσμα των ματιών σου βλέπει τον άνθρωπό του.

Φίλος είναι εκείνος που στο λάθος σου θα σε αγκαλιάσει, που στο ξέσπασμά σου θα σιωπήσει, θα υπομείνει...

Προϋποθέσεις για την συνάντηση.

 του πατρός Αντωνίου Bloom

Τὸ εἶδος τῆς συνάντησης.

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, καθένας ποὺ ἐπιδιώκει τὴ συνάντηση μὲ τὰ βαθειὰ νοήματα τοῦ κόσμου εἶναι μόνος καὶ πρέπει νὰ μάθει νὰ ἀναγνωρίζει τὴν ὕπαρξη τοῦ ἄλλου. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀναγνώριση πρέπει νὰ γίνει μέσα σὲ μία σχέση κι ὄχι στὴν ἀπομόνωση. Αὐτὸ εἶναι σημαντικό. Δὲν γνωρίζουμε τίποτα καὶ κανένα παρὰ μόνο μέσα ἀπὸ μία σχέση. Ἂν ἀποσυνδεθοῦμε, τίποτα δὲν ὑπάρχει γιά μᾶς.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 2017-2018

Εμπιστεύσου στην αγάπη Του για να σε καθοδηγήσει (π. Ανδρέας Κονάνος)

Αξίζεις ! ...

Αξίζεις ! επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του.

Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σού δίνει σημασία. Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σού μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου. Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη. Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. 

Ο Χριστός σ’ αγαπάει και σού δίνει σημασία.

Το ισχυρότερο όπλο του πονηρού

10:33 π.μ.

Ὁ διάβολος χρησιμοποιεῖ πολλοὺς τρόπους, πολλὰ μέσα, πολλὰ ὅπλα γιὰ νὰ ἐξουσιάζει τοὺς ἀνθρώπους. Τὸ ἰσχυρότερο ἀπὸ ὅλα τὰ ὅπλα του εἶναι ἡ ἀπελπισία. Ἀπελπισία εἶναι ἡ ὑπερβολικὴ λύπη, ἡ ἀπογοήτευση, ἡ ἀπόγνωση.

Ἴσως νὰ ρωτήσει κανείς: Καλὸ πρά­γμα δὲν εἶναι τὸ νὰ λυπούμαστε γιὰ τὶς ἁμαρτίες ποὺ κάνουμε; Καλὸ πράγμα εἶναι, διότι ἡ ἁμαρτία γεννᾶ λύπη καὶ ἡ λύπη μετάνοια. «Ἡ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται» (Β΄ Κορ. ζ΄ 10). Ἡ λύπη ποὺ εἶναι σύμφωνη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴ μετάνοια, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι θεοπαράδοτη ἐντολή καί ἀποτελεῖ ἕνα τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ ἐξομολόγηση δέν εἶναι μία τυπική, ἀπό συνήθεια «γιά τό καλό» καί λόγω τῶν ἐπικείμενων ἑορτῶν, βεβιασμένη καί πρόχειρη πράξη ἀπό ἕνα καί μόνο καθῆκον ἤ ὑποχρέωση καί πρός ψυχολογική ἐκτόνωση. Ἡ ἐξομολόγηση θά πρέπει νἄναι συνδυασμένη πάντοτε μέ τή μετάνοια. Μᾶς ἔλεγε Ἁγιορείτης Γέροντας: Πολλοί ἐξομολογοῦνται, λίγοι μετανοοῦν! (Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης).

Ορθόδοξος μέσω… facebook!

Πολλά έχουν γραφεί για μεταστροφές ανθρώπων από την πλάνη στο φως της αγάπης του Χριστού. Αρκετά περιστατικά έχουν καταγραφεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα blogs και τα διάφορα sites. Οι περισσότερες είναι αληθινές ιστορίες αλλά δεν λείπουν και οι ψεύτικες, που στηρίχθηκαν στην “πλάνη” των επισκέψεων και των like.

''Η πνευματική αναζήτηση ενός σύγχρονου Έλληνα''

«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος... καί ο Λόγος Του μου αρκεί.» 
Χωρίς περιστροφές, προσθέσεις, αφαιρέσεις, κόψε - ράψε.

«Το Σώμα Του Χριστού διαμελίζεται... κι εμείς τι κάνουμε;»  
Συγγραφή κειμένου, Δημήτρης Ρόδης για Πνεύματος κοινωνία

Εκείνος που πίστεψε μέχρι θανάτου στο Χριστό, είναι εκείνος που πολλές φορές πρώτος αμφισβήτησε τα λεγόμενα Του.

Που με διάθεση βολική και χαλαρή, είπε μέσα του: «όχι. αυτό τώρα εκεί, δεν μπορεί να είναι έτσι, αυτό είναι της «εκκλησίας»...»

Ἡ ἰδιωτικὴ προσευχή Κάλλιστος Γουέαρ (Ἐπίσκοπος Διοκλείας)

Ὅταν ἕνας Ὀρθόδοξος σκέφτεται γιὰ προσευχὴ ἔχει κυρίως ὑπ’ ὄψιν του τὴν κοινὴ λειτουργικὴ προσευχή. Ἡ κοινὴ λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ἔχει πολὺ μεγαλύτερο μέρος στὴν θρησκευτική του ἐμπειρία παρὰ σ’ αὐτὴν τοῦ μέσου δυτικοῦ Χριστιανοῦ. Βέβαια αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν προσεύχονται παρὰ μόνο ὅταν βρίσκονται στὴν ἐκκλησία. Ἀντίθετα ὑπάρχουν εἰδικὰ προσευχητάρια μὲ τὶς καθημερινὲς προσευχὲς γιὰ νὰ εἰπωθοῦν ἀπὸ ὅλους τους Ὀρθόδοξους, πρωὶ καὶ βράδυ μπροστὰ στὶς εἰκόνες στὸ σπίτι τους.

Τόση εμμονή με την αμαρτία! Του π. Ανδρέα Κονάνου

Να ζυμωθείς με τον Θεό! Και όχι με ανθρώπους και τη γνώμη των ανθρώπων. Και να κάνεις αυτό που έκανε ο Χριστός. Ο οποίος μας έδειξε ότι έχει ακριβώς αυτό το ήθος που περιγράφω. Με αυτό το ήθος μάς φανερώθηκε. Ο θεάνθρωπος Χριστός φέρθηκε τόσο ανθρώπινα, με τόση κατανόηση και γι' αυτό πήγαιναν κοντά Του οι άσωτοι. Και τους αγαπούσε, τους συγχωρούσε κι έλεγε στον καθένα «Πορεύου και μηκέτι αμάρτανε. Πορεύου εν ειρήνη». Είναι αμαρτία αυτό που έκανες. Το ξέρω, παιδί μου. Κι εσύ το ξέρεις, άλλωστε.
Δεν είναι εκεί το κύριο θέμα, να βαφτίσουμε την πράξη «αμαρτία», μόνο και μόνο για να ησυχάσει κάποιος. «Ναι», μου λέει κάποιος, «αλλά στην περίπτωση των δύο νέων που έχουν σχέση δεν το ονομάσατε “αμαρτία”». Ο μεγάλος καημός μερικών ανθρώπων είναι να ονομάσουμε κάποια πράξη αμαρτία. Ωραία, λοιπόν. Την ονομάζουμε αμαρτία. Και μετά; Με τον τρόπο αυτόν μάλλον ενισχύουμε τις ενοχές και τις αντιστάσεις του ανθρώπου, παρά τη μετάνοια και τη συντριβή της κατάνυξης και επιστροφής.

Η τραγωδία της πίστης: Επτά αιτίες λόγω των οποίων η πίστη εξαντλείται και πεθαίνει

Η πρώτη αιτία είναι ότι συνηθίζουμε αυτό τον κόσμο και τη ζωή. Όσο μας φαίνεται καινούργιος και ασυνήθιστος αυτός ο κόσμος, η πίστη μας στον Θεό είναι δυνατή. Όμως τη μέρα εκείνη που ο κόσμος θα μας φανεί τελείως παλιός και τελείως συνηθισμένος, η πίστη μέσα μας σβήνει. Όσο περισσότερα βιώνουμε, τόσο περισσότερο συνηθίζουμε αυτό τον κόσμο. Και όσο περισσότερο συνηθίζουμε, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τη φοβερή και μεγαλειώδη εντύπωση που μας άφησε στην αρχή ο κόσμος.

Αν λοιπόν εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες...

Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισα­κουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρω­πο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέ­ρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή.

Γίνεστε ουν οικτίρμονες καθώς και ο Πατήρ ημών ο Ουράνιος, οικτίρμων εστί

Ακούγοντας την εντολή αυτή του Χριστού πολλές φορές σκέφτεσαι.“Και τι ακριβώς σημαίνει αυτό Θεέ μου; Να συγχωρώ τους πάντες και τα πάντα όσο και αν με αδίκησαν, όσο και αν με πλήγωσαν, όσο και αν με πόνεσαν. Και Θέλεις αυτή η συγχώρεση να είναι και τέλεια. Να μην μείνει τίποτα. Να είναι σαν να ξαναρχίζω τελείως από την αρχή; Σαν να συναντώ τον άλλο για πρώτη φορά; Να του έχω ξανά πλήρη εμπιστοσύνη; Αυτά δεν είναι για μένα Θεέ μου, αυτά είναι για τους αγίους, για τους λίγους που έφτασαν σε μεγάλα μέτρα. Μην ζητάς από μένα Θεέ μου πράγματα που είναι πάνω από τις δυνατότητες μου” Ξέρεις όμως, η καρδία σου σου το λέει, ότι όλα αυτά είναι δικαιολογίες, ξέρεις ότι ο Θεός δεν λέει υπερβολές ούτε κάνει λάθη.

Αν έχουμε εμπιστοσύνη στον οδηγό, στον πιλότο, στον γιατρό, στον φαρμακοποιό, γιατί δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό;

Όταν μπαίνουμε στο λεωφορείο, ένας άνθρωπος οδηγεί το λεωφορείο, και όμως τον εμπιστευόμαστε. Μπαίνουμε στο λεωφορείο, καθόμαστε και μπορεί να μας πάρει και ο ύπνος, τόσο ήσυχοι είμαστε, τόση σιγουριά νιώθουμε. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουμε... εμπιστοσύνη στον οδηγό του αυτοκινήτου.

Μπαίνουμε στο αεροπλάνο και κρέμεται είτε η δική μας ζωή είτε όλων των επιβατών, στα χέρια και στην επινόηση και στην κατανόηση του πιλότου, και όμως είμαστε σίγουροι. Ζητάμε και καλή θέση, ζητάμε και παράθυρο για να απολαμβάνουμε τη θέα, να πίνουμε και το καφεδάκι μας και να καμαρώνουμε ότι πετάμε στους αιθέρες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχουμε εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο που λέγεται πιλότος.

Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει: “Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”

Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει: “Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”
Αυτό: Μετανόει, και ενισχυμένος με τη δύναμη της χάριτος των αγίων Μυστηρίων, προχώρα την οδό των εντολών του Θεού, υπό την καθοδήγηση που η Αγία Εκκλησία σού δίνει μέσω της θεόσδοτης ιεροσύνης. Όλο αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς πίστης που δεν κρατά καμία επιφύλαξη.
Έπειτα, τι είναι πίστη;

Η Εκκλησία απέναντι στις προλήψεις

Δεισιδαιμονίες και προλήψεις

Ζούμε σε μία εποχή όπου η επιστήμη γνώρισε μιάν εκπληκτική πρόοδο. Ανακαλύψεις και κατακτήσεις που πριν από δύο-τρείς αιώνες φαίνονταν αδιανόητες και κινούνταν στη σφαίρα της φαντασίας, έγιναν πραγματικότητα. Η ζωή των ανθρώπων άλλαξε σε σημαντικό βαθμό.

Ένα θαυμαστό γεγονός για τη σημασία της Εξομολόγησης

Ο π. Κλεόπας πολλές φορές μας συνιστούσε καθαρή και ειλικρινή εξομολόγησι. Κάποια φορά μας ανέφερε και το παρακάτω περιστατικό κάποιου ορθοδόξου Χριστιανού, του οποίου το σώμα έμεινε άλειωτο και τυμπανιαίο, διότι δεν είχε εξομολογηθή στην ζωή τα αμαρτήματά του.

Το μεγαλύτερο μνημόσυνο για τον κόσμο και για τους προγόνους μας...

  Άγιος Παίσιος Αγιορείτης

Το μεγαλύτερο μνημόσυνο για τον κόσμο και για τους προγόνους μας είναι η πνευματική μας πρόοδο, διότι δικαιούνται τότε τη θεϊκή βοήθεια - εκτός από την προσευχή μας, που έχει παρρησία, και την χαρά που νιώθουν οι παππούδες μας για τα καμάρια τους - ενώ από την άσχημη ζωή μας τριπλά υποφέρουν.

Μακριά ἀπό τούς Σοῦπερ!

Βαρνάβας Λαμπρόπουλος (Ἀρχιμανδρίτης)

Πρίν νά ἔλθει γιά τρίτη φορά στήν Κόρινθο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔστειλε στούς Κορινθίους τήν δεύτερη ἐπιστολή του. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἀναγκάζεται νά κάνει κάτι, πού δέν τό θέλει:

• καυχᾶται, ὅτι εἶναι γνήσιος ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ·

Γι’ αυτό δεν θα κάνω τατουάζ

Γι’ αυτό δεν θα κάνω τατουάζ

Κοτζάμπασης Ιωάννης

Και εντομίδας ου ποιήσετε επί ψυχή εν τω σώματι υμών και γράμματα στικτά ου ποιήσετε εν υμίν· εγώ ειμί Κύριος ο Θεός υμών. Λευιτικόν κεφ. 19, στιχ.28

Δεν θα κάμετε εντομάς στο σώμα σας, ούτε θα χαράξετε γράμματα στο δέρμα σας. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.

Τι είναι το τατουάζ

Το τατουάζ ή δερματοστιξία όπως είναι και η επιστημονική ονομασία του, είναι ένα μόνιμο σημάδι ή σχέδιο που δημιουργείται στο δέρμα με την εισαγωγή ειδικών χρωστικών ουσιών στην εσωτερική στοιβάδα του, το λεγόμενο κυρίως δέρμα ή χόριο.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 18 Σεπτεμβρίου 2016 (Κυριακή μετά την Ύψωσιν)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
Προς Γαλάτας επιστολή Παύλου (β΄16–20)
Ἀδελφοί, εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.
Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; Μὴ γένοιτο. Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. Ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω.

Χρειάζεται πνευματικός για το ανηφόρι αυτής της ζωής

Σήμερα το πιο απαραίτητο είναι να βρουν οι άνθρωποι έναν πνευματικό, να εξομολογούνται, να του έχουν εμπιστοσύνη και να τον συμβουλεύωνται.

Αν έχουν πνευματικό και βάλουν ένα πρόγραμμα με προσευχή και λίγη μελέτη, εκκλησιάζoνται, κοινωνούν, τότε δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν σʼ αυτήν την ζωή. Η ψυχή πρέπει να παρακολουθήται από τον πνευματικό, για να μη λαθέψη τον δρόμο της.

Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού.

Ρωτήθηκαν οι δαίμονες από τον Άγιο Ιωάννη, το Βοστρηνό, που είχε εξουσία από το Θεό πάνω στα πονηρά πνεύματα, ποιά πράγματα φοβούνται περισ­σότερο από την Εκκλησία κι εκείνοι απάντησαν: το βάπτισμα, την Θεία Κοινωνία και το σταυρό που έχουν οι Χριστιανοί κρεμασμένο στον τράχηλό τους.

Φρίττουν, λοιπόν, και τρέμουν οι δαίμονες τη δύ­ναμη που πηγάζει από τον αγιασμένο με το Αίμα του Χριστού, Τίμιο Σταυρό. Σκεφτείτε, αδελφοί, ότι έχουμε όπλο κατά του διαβόλου, που τον καίει και φεύγει. Ας το εκμεταλλευτούμε προσβλέποντας, όχι σε έναν Σταυρό-είδωλο, αλλά σε εκείνον που έχει σχέση και αναφορά με το πρόσωπο του Κυρίου, χά­ρη σε Αυτό αποκτά δύναμη και από εκεί απορρέει η ευλογία.

Τι σημαίνει τα «χούγια» δεν αλλάζουν;

Η παροιμία λέγει ότι τα «χούγια» δεν αλλάζουν μέχρι να πεθάνη ο άνθρωπος.

Αυτή στην ουσία έχει δύο έννοιες. Πρώτον, εκφράζει ότι εμείς οι άνθρωποι τόσο πολύ αγαπάμε τις συνήθειές μας, ώστε οι ίδιοι δεν θέλομε να τις βγάλωμε, όχι ότι δεν βγαίνουν οι συνήθειες.

Η εμπιστοσύνη στον πνευματικό

– Γέροντα, αν στεναχωρηθή κάποιος πολύ, γιατί τον μάλωσε για κάποιο σφάλμα του ο πνευματικός, και πέση σε λύπη, αυτό έχει μέσα εγωισμό;

– Εμ βέβαια, έχει μέσα και εγωισμό. Αν στεναχωρεθή κατά θεόν, θα έχη παρηγοριά, θα έχη και πρόοδο, γιατί θα προσπαθήση να μην το ξανακάνη. Πρέπει να λέη τις δυσκολίες, τους λογισμούς του, τις πτώσεις του στον πνευματικό, και να δέχεται με χαρά και την ήπια και την αυστηρή συμπεριφορά του, γιατί όλα από αγάπη και ενδιαφέρον γίνονται για την πρόοδο της ψυχής του.

ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΣΗΚΩΝΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ;

Η απόφαση του γνωστού δημοσιογράφου να πεθάνει με τον τρόπο που ο ίδιος θα διάλεγε, προκειμένου να αποφύγει την «αναξιοπρέπεια» ενός τέλους επώδυνου εξαιτίας της ανίατης ασθένειάς του, συζητήθηκε αρκετά από πιστούς και μη. Επώνυμοι επαίνεσαν την απόφαση. Θεώρησαν ηρωική κίνηση τον αυτοτερματισμό της ζωής. Αρκετοί από τους φίλους του έσπευσαν να δηλώσουν ότι θα αναλάβουν αγώνα ώστε να κατοχυρωθεί το δικαίωμα της «ευθανασίας» για όσους το τέλος της ζωής τους δηλαδή είναι προδιαγεγραμμένο και αλλοτριωτικό.

Η αντοχή της μητέρας

-Γέροντα, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σὲ μιὰ ἐπιστολή του πρὸς τὶς μοναχὲς γράφει νὰ μὴν ξεχνοῦν πώς εἶναι γυναῖκες καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ μιμοῦνται τὶς Ὅσιες καὶ ὄχι τοὺς Ὁσίους. Γιατὶ τὸ λέει αὐτό; Μήπως γιατὶ οἱ γυναῖκες δὲν ἔχουν ἀντοχή;

Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης: Μόνο στην Θεία Λειτουργία ο άνθρωπος σώζεται

Είναι μεγάλο πρόβλημα ο άνθρωπος. Σου γίνεται βάσανο και σταυρός ανανεούμενος, αν θέλης να σεβαστής τη φύσι του, να μην τον ακρωτηριάσεις, αλλά να τον δεχθής όπως είναι.
Γι’αυτό όλα τα συστήματα, για ν’ αποφύγουν το βάσανο αυτό που δημιουργεί ο άνθρωπος, με προκρούστεια μέθοδο τον φέρνουν στα μέτρα τους, κάνοντάς τον άτομο, μονάδα παραγωγής. Και οι ιδεαλισμοί τον εμπαίζουν με ανυπόστατους ρομαντισμούς, αφήνοντάς πεινασμένο, αμεταμόρφωτο και νεκρούμενο το σώμα της υπάρξεώς του.

Στάλα-στάλα, Βαρνάβας Λαμπρόπουλος (Ἀρχιμανδρίτης)

Εἶναι φανερό ὅτι κάθε πνευματική καθίζηση ξεκινάει ἀπό κάποιες δῆθεν «ἀσήμαντες» ἀμέλειες καί ἀπό μερικά δῆθεν «ἀθῶα» «δέν πειράζει». Ἔτσι ἀρχίζουν οἱ συμβιβασμοί μέ τήν ἁμαρτία. Καί ἀπό τίς μικρές ὑποχωρήσεις φτάνουμε στό μεγάλο κατρακύλισμα. Οἱ μεγάλες πτώσεις ποτέ δέν συμβαίνουν ἀπότομα.

Κυριακή Γ' Νηστειών:η εποχή μας δεν αγαπά τον Σταυρό.

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει σήμερα εἰς προσκύνησιν τὸν Τίμιο καὶ Ζωοποιὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας, γιὰ νὰ μᾶς ἐνδυναμώσῃ στὸν πνευματικό μας ἀγώνα, καθὼς φθάσαμε μέχρι τὴ μέσα τοῦ δρόμου τῆς ἀσκήσεως, μέχρι τὸ μέσον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας, Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

1. Η ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει μιά μεγάλη ἑορτή, για τήν ὁποία μᾶς προετοίμασε ἀπό καιρό. Τό ὅτι εἶναι μεγάλη ἡ ἑορτή αὐτή φαίνεται ὄχι μόνον ἀπό τά μεγάλα της προεόρτια, ἀλλά καί ἀπό τά ἑξῆς δύο:

Πρῶτον, τήν ἡμέρα αὐτή, εἶναι ἀπόλυτος νηστεία, δηλαδή οὔτε λάδι. Τό Εὐαγγέλιο πού θά ἀκούσουμε μᾶς μεταθέτει στά γεγονότα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς. Εἶναι σάν μεγάλη Παρασκευή ἡ ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀπόλυτη νηστεία, ξαναλέγω, σ᾿ αὐτήν.

Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Πηγές της εκκλησιαστικής μας ιστορίας αναφέρουν ότι η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης είχε καθιερωθεί από τα αρχαία χρόνια, ίσως μάλιστα να είχε καθιερωθεί και από αυτόν τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330 μ.Χ.
Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία με τα οποία ο μέγας απόστολος εξαίρει τον ρόλο του Σταυρού στην διαδικασία της σωτηρίας του κόσμου. Πρώτος ο Παύλος ομίλησε για την καύχηση του Σταυρού του Χριστού. Οι αποστολικοί Πατέρες ομιλούν και αυτοί με σεβασμό και τιμή προς το ιερό σύμβολο, μέσω του οποίου έγινε η καταλλαγή με το Θεό και επιτεύχθηκε η σωτηρία με την απολυτρωτική θυσία του Χριστού.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  Προς Κορινθίους Α΄ (α΄18–24)

Ἀδελφοί,
Ὁ λόγος γὰρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι. Γέγραπται γάρ· ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν, καὶ τὴν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω. Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητὴς τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχὶ ἐμώρανεν ὁ Θεὸς τὴν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου; Ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διὰ τῆς σοφίας τὸν Θεόν, εὐδόκησεν ὁ Θεὸς διὰ τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τοὺς πιστεύοντας.

Το δίδαγμα του βατράχου

Ὑπάρχει μία διαφορά μεταξύ τοῦ «εἶναι» καί τοῦ «φαίνεσθαι». Τό «φαίνεσθαι» εἶναι τό ἐξωτερικό, αὐτό πού θέλουμε νά ξέρουν οἱ ἄλλοι γιά μᾶς, αὐτό πού ἐμεῖς ἀφήνουμε νά ἀντιληφθοῦν οἱ ἄλλοι. Μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι εἶναι τό προσωπεῖο καί ἡ μάσκα τήν ὁποία χρησιμοποιοῦμε γιά νά ἐπικοινωνοῦμε ἐξωτερικά καί νά γινόμαστε δεκτοί ἀπό ὅλες τίς κατηγορίες τῶν ἀνθρώπων. Πολλές φορές χρησιμοποιοῦμε καί τό προσωπεῖο τῆς θρησκευτικότητος. Αὐτό εἶναι τό «φαίνεσθαι». Ὑπάρχει ὅμως καί τό «εἶναι», αὐτό πού εἴμαστε στήν πραγματικότητα, στό βάθος, καί τό ὁποῖο τίς περισσότερες φορές ἐπιδιώκουμε νά κρύπτουμε ἐπιμελῶς.

Ο ιερεύς που είχε τοποθετήσει ανάποδα τις μερίδες

Επάνω στον άγιο Δίσκο τοποθετείται: 

1. Ο ΑΜΝΟΣ  (ΙΣ, ΧΡ, ΝΙ, ΚΑ) Είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός) στο κέντρο. 

2. Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ  (Το τρίγωνο με τα δυο γραμμα: το Μ= Μήτερ και το Θ= Θεού), τοποθετείται αριστερά του Αμνού. 

3. ΟΙ ΜΕΡΙΔΕΣ των ΕΝΝΕΑ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ (τα εννέα μικρά τρίγωνα ) τοποθετούνται δεξιά του Αμνού.

4. Η ΜΕΡΙΔΑ του ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ (ένα τρίγωνο που τοποθετείται κάτω από τον Αμνό)

5. ΟΙ ΜΕΡΙΔΕΣ  των ΖΩΝΤΩΝ και των ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ(κάτω από την μερίδα του επισκόπου).