ώσπου ο κλέφτης να τελειώσει το έργο του...

Ή

Ήταν ημέρες Μεγάλης Σαρακοστής,

όταν ο Γέροντας είδε από μακρυά έναν κλέφτη,που παραβίαζε την πόρτα του κελιού του...

Ήταν ο ίδιος που τον είχε κλέψει και πέρυσι...

Μέριασε ο Γέροντας, και κρύφτηκε στην μάντρα,

ώσπου ο κλέφτης να τελειώσει το έργο του...

Οταν τα διηγήθηκε στον υποτακτικό του, εκείνος οργισμένος τον ρώτησε:

-Γιατί γέροντα δεν με φώναζες να τον πιάσουμε ;

Πως η Νηστεία μπορεί να γίνει και θεραπευτική!

Η νηστεία της Σαρακοστής, εκτός από καθιερωμένη θρησκευτική παράδοση, αποτελεί και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για αποτοξίνωση του οργανισμού και περιορισμό της δράσης των ελεύθερων ριζών, κάτι που συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του καρκίνου. Βέβαια, κατά τη διάρκεια της νηστείας μειώνεται η ικανότητα απορρόφησης του ασβεστίου και του σιδήρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία, ωστόσο με τους κατάλληλους συνδυασμούς τροφίμων μπορεί να επιτευχθεί ισορροπία στη διατροφή, ακόμα και χωρίς την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων.

Τι είναι αγάπη;

1. Ο Θεός είναι αγάπη. Και αν επικαλούμαστε το Θεό στη ζωή μας όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες, τότε επικαλούμαστε την Αγάπη. Αν γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι Εκείνος είναι αδιαλείπτως πανταχού παρών και αν είμαστε ενωμένοι μαζί Του στις καρδιές μας, τότε είναι ο Ίδιος που θα μας διδάξει πώς να αγαπάμε τον πλησίον μας.

Διότι δεν γνωρίζουμε ούτε πώς να αγαπάμε τον Κύριο ούτε πώς να αγαπάμε τον πλησίον μας. Τα πονηρά πνεύματα παρεμβάλλονται κάθε τόσο μεταξύ ημών και της θείας αγάπης που μας έχει δοθεί, έτσι ώστε να μας ξεστρατίσουν από το δρόμο της αληθινής και πραγματικής αγάπης.

Αν θέλεις να σε γνωρίσει ο Θεός...

Αν θέλεις να σε γνωρίσει ο Θεός , μείνε όσο περισσότερο μπορείς άγνωστος στους ανθρώπους.

''Να είμαι και άγιος, να είμαι και «μάγκας»''!

ΔΗΜΟΦΑΝΤΗΣ (φωτο από Διαδίκτυο)

Κάποια Δευτέρα έψησα στο φούρνο ένα σωρό τυρόπιτες. Δεν πρόλαβα να αναστενάξω «Για ποιον έκανα τόσες;» και με επισκέφτηκε μια οικογένεια με πολλά παιδιά. Προς μεγάλη μου χαρά τα επτά παιδιά «καθάρισαν» γρήγορα τις τυρόπιτες, ενώ οι γονείς δεν τις άγγιξαν.
– Τουλάχιστον γευτείτε μία, επέμενα εγώ.
– Μα δεν πεινάμε, δεν πολυέχουμε όρεξη.
– Έχετε, έχετε! φώναξαν τα παιδιά. Η μαμά κι ο μπαμπάς νηστεύουν τη Δευτέρα, επειδή ο Βασίκα καπνίζει!

Η ανοχή στα ελαττώματα των άλλων

Είναι απαραίτητο να βαστάζωμε «τα βάρη αλλήλων».

Όποιου πράγματος η διόρθωσις δεν εξαρτάται από την θέλησί μας, πρέπει με υπομονή να το υποφέρουμε, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να σκέπτεσαι πως ίσως καλλίτερα τα πράγματα να γίνωνται έτσι, ώστε να δοκιμάζεται η υπομονή σου και να γυμνάζεται η ψυχή σου που έχει αξία ανεκτίμητη.

Η ακηδία αχρηστεύει τον άνθρωπο - Του Οσίου Παϊσίου

Γέροντα, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην ακηδία και την αθυμία;

- Ακηδία είναι η πνευματική τεμπελιά, ενώ η ραθυμία αναφέρεται και στην ψυχή και στο σώμα. Καλύτερα όμως να λείψουν και τα δύο. Η ακηδία και η ραθυμία μερικές φορές κολλούν και σε ψυχές που έχουν πολλές προϋποθέσεις για πνευματική ζωή, που έχουν ευαισθησία, φιλότιμο.

Πρέπει να μάθουμε απ'την αρχή την ζωή.

 

Να μάθουμε να ζούμε -πραγματικά- μέσα στην Εκκλησία.

Με τον ήχο των καμπάνων, με λιβάνι και κερί, με γονυκλυσίες και αγρυπνίες, με νηστείες και εορτές, με χαρμολύπη και μετάνοια, με ωδές πνευματικές και σιωπηλές προσευχές.

Μέσα στην Εκκλησία συνυπάρχουμε πόρνοι και παρθένοι, μέθυσοι και εγκρατείς, πολυλογάδες και σιωπηλοί, γαστρίμαργοι και νηστευτές, φιλάργυροι και ελεήμονες, οικογενειάρχες, μοναχοί, πλούσιοι, φτωχοί, μορφωμένοι, αγράμματοι, διάσημοι και άσημοι· όλοι με πάθη και αρετές, με αδυναμίες και δυνάμεις, με πτώσεις και αναστάσεις, όλοι όμως ατελείς, όλοι ζητιάνοι της Χάριτος.

Τι είναι ο Μεγάλος Κανόνας, πότε ψάλλεται και γιατί ονομάστηκε έτσι;

ΣΤΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΑΠΟΨΕ ΣΤΙΣ 6.30.

Στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής, στο μεγάλο απόδειπνο των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α' Εβδομάδας των Νηστειών διαβάζεται χωρισμένος σε τέσσερα μέρη ο Μεγάλος Κανόνας και ολόκληρος την Πέμπτη της Ε' εβδομάδας των Νηστειών. Ψάλλεται σε ήχο πλ. β' που είναι ιδιαίτερα κατανυκτικός, εκφραστικός του πένθους και της συντριβής της καρδιάς.

Μπορούμε να περιγράψουμε το κανόνα αυτό σαν ένα θρήνο μετάνοιας που μας μεταφέρει στο βάθος και στο πεδίο δράσης της αμαρτίας, κλονίζοντας τη ψυχή μας με την απόγνωση, τη μετάνοια και την ελπίδα.

Όσιος Γέροντας Πορφύριος: Περί προσευχής.

*Ο τελειότερος τρόπος προσευχής είναι ο σιωπηλός.

*Πιο πολύ θα προσεύχεσθε για τους άλλους παρά για τον εαυτό σας. Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιου Πατέρα, είμαστε όλοι ένα. Για αυτό όταν προσευχόμαστε για τους άλλους λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» και όχι «ελέησέ τους». Τους κάνουμε έτσι ένα με τον εαυτό μας.

*Όλα τα προβλήματά μας, τα υλικά, τα σωματικά, τα πάντα, να τα αναθέτουμε στο Θεό.

Ὁ δρόμος τώρα ἀρχίζει ...

Ἄν ἀξιώθηκες νά πᾶς νά ἐξομολογηθῆς, καί μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ νά ξεπλυθῆς ἀπό τόν ρύπο τῶν ἁμαρτιῶν σου, μή νομίσεις ὅτι ὅλα πιά τελείωσαν, ὅτι μέχρις ἐδῶ ἦταν!

Ὄχι! Μή τό βάλεις αὐτό μέσα στό μυαλό σου! Μέ τήν ἐξομολόγηση, δέν τελείωσαν ὅλα! Ἀντίθετα, ἀπό ἐκεῖ καί πέρα ἀρχίζει ὁ μεγάλος ἅγιος ἀγώνας γιά εὐαρέστηση τοῦ Κυρίου.

«ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ»

Το «Απόδειπνο το Μέγα» αποτελεί τη στεντόρεια κραυγή της εσώτατης πείνας μας για τον Θεό, ο Οποίος δεν παύει να δίνει πατρικά σ’ εμάς την καθημερινή μας τροφή αλλά, ταυτόχρονα και από αδιήγητη αγάπη τον Ίδιο Του τον Εαυτό ως την τέλεια και υπερκόσμια Τροφή που μένει αιώνια. Όλη η γλυκιά Σαρακοστή έχει δυο βασικούς πόλους ακολουθιών που είναι γεμάτοι κατάνυξη και νοσταλγία Θεού: τη Λειτουργία των Προηγιασμένων και φυσικά το Μεγάλο Απόδειπνο με τους τόσους ωραίους ψαλμούς του, τα αλλεπάλληλα τροπάρια και τις διαδοχικές του ευχές.

Προς τους νέους απλά και από καρδιάς

Παιδιά μας, που μπήκατε στην κολυμβήθρα και ευλογηθήκατε από το χέρι της αγίας μας Εκκλησίας. Βρεθήκατε να ζείτε σ΄ αυτόν τον κόσμο και σας προσφέρεται αυτός ο τρόπος ζωής  που ζείτε σήμερα. Αυτός είναι ο δρόμος και πρέπει να τον ακολουθήσετε. Ναι. Αφού δεν μπορείτε να δείτε, αν υπάρχει γύρω σας έστω  ένα  μονοπατάκι, για να διαλέξετε. Έτσι, θέλοντας και μη, αφεθήκατε να ζείτε όπως ζείτε, χωρίς να ρωτηθείτε ουσιαστικά, αν είστε χορτασμένα ψυχικά, αν έχουν απαντηθεί τα ερωτήματά σας, οι βαθιές ανησυχίες σας και τα ερωτηματικά, που «νύττουν» (τσιμπάνε) ασταμάτητα το νου και την καρδιά σας και δε σας αφήνουν πολλές φορές να ησυχάσετε.

Κρίσιμα επίκαιρη η μετάνοια...

Ομιλία Κωνσταντίνου Γανωτή
Φιλόλογου - Συγγραφέα

Βλέπω τὰ πρόσωπα τῶν νέων μας πόσο βαρύθυμα εἶναι, πόσο ἄκεφα, θλιμμένα καὶ ἀμίλητα. Ἔγινε κατάσταση πλέον νὰ μιλοῦνε γρήγορα καὶ ὑπόκωφα μὲ μισὲς λέξεις ἢ νὰ κραυγάζουν μὲ ἄναρθρες κραυγὲς μὲ φωνή, ποὺ δὲν εἶναι δική τους· εἶναι μιὰ φωνή, ποὺ μιμεῖται κάποια ἀκούσματα καὶ ὁ νέος μας ἀκούει ὁ ἴδιος τὴ φωνή του καὶ δὲν τὴν ἀναγνωρίζει.

Τα δάκρυα

          Τα δάκρυα είναι το μεγάλο δώρο του Θεού. Στη δέκατη έκτη από τις είκοσι μικρές προσευχές του αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου διαβάζουμε: “Κύριε, δος μοι δάκρυον και μνήμην θανάτου και κατάνυξιν”. Τα κατανυκτικά δάκρυα καθαρίζουν τα μάτια της ψυχής μας και μας βοηθούν ν’ αντιληφθούμε σ’ όλη την έκταση, σ’ όλο το βάθος, την αμαρτωλότητα και αναξιότητά μας. Στα δάκρυα αυτά, δάκρυα μετανοίας και συντριβής δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πλάνης. Πλάνη υπάρχει στην έπαρση, “ει δοκεί τις είναί τι μηδέν ων”.

Η προσμονή μου και ο Ερχόμενος

H προσμονή του Θεού εκφράζεται με την νηστεία, με την κενή γαστέρα, με κάθε ασκητική πράξη. Αυτά καθ’ εαυτά δεν έχουν καμία αξία. Ποία σημασία έχει αν νηστεύω; Θα γινόμουν ένας δυαλιστής και θα χώριζα το πνεύμα από την σάρκα και θα ήθελα να δαμάσω την σάρκα, αν για μένα αυτή καθ’ εαυτή η νηστεία είχε την σημασία της. Η νηστεία έχει μία και μοναδική σημασία, την έκφραση της προσμονής του Θεού.

«Όχι ο… άγιος πρώτα!»

π.Γεωργίου Δορμπαράκη

Ιστορίες από το εξομολογητάρι...

Η κυρία καθόταν υπομονετικά. Βρισκόταν μαζί με τους άλλους που περίμεναν τη σειρά τους για να μπουν στο εξομολογητάρι, αλλ’ όταν ερχόταν η δική της σειρά, την παραχωρούσε στον επόμενο. Κάτι φαινόταν να την απασχολεί έντονα. Από καιρού σε καιρό μόνο έσκυβε το κεφάλι προσπαθώντας να σκουπίσει κρυφά ένα δάκρυ που τρεμόπαιζε στα βλέφαρά της. Έπνιγε τον αναστεναγμό της κι όταν ανασήκωνε το κεφάλι, προσήλωνε τα μάτια της ικετευτικά στην Παναγία που ορθωνόταν μπροστά της, στο προσκυνητάρι. Την Παναγία την Παραμυθία.

Συζητώντας με το παιδί μας για την νηστεία

Όταν θέλουμε ως γονείς να μιλήσουμε στο παιδί μας για βασικές αρχές της παράδοσής μας, τις οποίες καλό είναι να εφαρμόσει στη ζωή του, πάντοτε προβληματιζόμαστε. Μας φοβίζουν οι αντιδράσεις του, ιδίως όταν είναι στην εφηβεία, όπως επίσης και το γεγονός της πιθανής διπλοπρόσωπης συμπεριφοράς του, μπροστά μας να εφαρμόζει αυτό που λέμε, σε άλλα περιβάλλοντα να λειτουργεί διαφορετικά. Η νηστεία αποτελεί βασικό στοιχείο του τρόπου ζωής που προτείνει η Εκκλησία στον άνθρωπο.

Απόστολος και Ευαγγέλιο Κυριακής Δ' Νηστειών 26 Μαρτίου 2017 (Ιωάννου της Κλίμακος)

Απόστολος, προς Εβραίους ΣΤ’ 13-20
13 Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ' ἑαυτοῦ,
14 λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε·
15 καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας.
16 Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος·
17 ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ,

Ὅποιος βαριέται νά ζυμώσει...

Ὅποιος βαριέται να ζυμώσει...

...δέκα μέρες κοσκινίζει. Καί γενικά ψάχνει νά βρῆ «πειστικές» δικαιολογίες, γιά νά καλύψει τήν τεμπελιά του.

Πολύ σοφή ἡ λαϊκή παροιμία. Καί ἄν αὐτό ἰσχύει γιά τήν ὄντως κοπιαστική ἐργασία τοῦ ζυμώματος τοῦ ψωμιοῦ, πολύ περισσότερο ἰσχύει γιά τήν περισσότερο κοπιαστική ἐργασία τῆς ἀποκτήσεως τῶν ἀρετῶν.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Θεομητορική εορτή της Χριστιανοσύνης, σε ανάμνηση της χαρμόσυνης αναγγελίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γεννήσει τον Υιό του Θεού. Τελείται στις 25 Μαρτίου.
Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά (α' 26-38), ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου συνέβη έξι μήνες μετά τη θαυμαστή σύλληψη του Ιωάννη του Προδρόμου από την Ελισάβετ, τη γυναίκα του Ζαχαρία, όταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό προς την Παρθένο Μαριάμ (Μαρία) για να της ανακοινώσει ότι θα φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού.

Παραμύθι για πολύ… τρανούς!

Παραμύθι για πολύ… τρανούς!

                   Αθανάσιου Γκάτζιου

Μια φορά κι έναν καιρό  ήταν ένας Βασιλιάς που πάντα ονειρευόταν  να αγγίξει το φεγγάρι. Δε σκεφτόταν τίποτε άλλο και αδιαφορούσε παντελώς για το βασίλειό του. Μια μέρα κάλεσε τον ξυλουργό του και του είπε: «Η επιθυμία μου είναι να αγγίξω το φεγγάρι. Πρέπει να μου κατασκευάσεις έναν πύργο τόσο υψηλό, ώστε να μπορέσω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου».

Χαιρετισμοί της Παναγίας με μετάφραση

Μπήκαμε από καιρό στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Περίοδος Νηστείας και περίοδος των Χαιρετισμών. Εκατομμύρια πιστοί σε όλο τον κόσμο θα κατακλύσουν τις Παρασκευές τις Εκκλησίες για να δηλώσουν την αγάπη τους στην Παναγία και να αποδώσουν τιμές στο Πρόσωπό της. Τι είναι οι Χαιρετισμοί
Οι Χαιρετισμοί στην Παναγία είναι ο Ακάθιστος Ύμνος. Ένα από τα πιο σπουδαία και σημαντικά κείμενα, το οποίο χαρακτηρίζεται ως αριστούργημα της Βυζαντινής υμνογραφίας.
Από τεχνικής πλευράς ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ένα Κοντάκιο(εισαγωγή,προοίμιο του εκκλησιαστικού ύμνου που ακολουθεί). Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται σε ήχο πλάγιο δεύτερο, τμηματικά κάθε Παρασκευή στις τέσσερις πρώτες εβδομάδες της Μ. Σαρακοστής (6 οίκοι με απόδειπνο - Χαιρετισμοί), ενώ την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας ψάλλεται ολόκληρος ο Ύμνος (και οι 24 οίκοι).

Μην την παραφορτώνεις

Η καρδιά είναι από τη φύση της καθαρή, πνευματική, ουράνια. Φύλαξέ την. Μην την παραφορτώνεις, μην την κάνεις γήινη. Να είσαι μετρημένος στο φαγητό και το ποτό και γενικά στις σωματικές απολαύσεις. Η καρδιά είναι ναός του Θεού. Να γίνεις χριστιανός στην καρδιά σου, να είσαι πάντα ειλικρινής και ευθύς στην προσευχή σου.

Δύο νήπια μας διδάσκουν την ανιδιοτέλεια, την αγάπη άνευ όρων…την αποδοχή!

Ο Πάουλο Κοέλο είπε: «Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα: να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει.»

Ὅποιος πιστεύει, ὅτι τά ἁμαρτήματά του είναι μικρά, πέφτει σέ μεγαλύτερα

Οἱ ἄνθρωποι μισοῦν τή φτώχεια, ὁ δέ Θεός τήν ὑπερήφανη ψυχή. Στούς ἀνθρώπους είναι τίμιος ὁ πλοῦτος· εἰς δέ τόν Θεόν ἡ ταπεινωμένη καί συντετριμμένη ψυχή.

Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. Ὅποιος δέν πιστεύει στό Θεό, φοβεῖται καί τή σκιά του ἀκόμη. Ὅποιος ἔχει τόν ἔπαινο τῆς συνειδήσεως, ἔχει τήν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου!...

Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ είναι τιμιότερες ἀπ΄ ὅλους τούς θησαυρούς τοῦ κόσμου, διότι ὅποιος τίς φυλάττει, εὑρίσκει τό Θεό!...

Ὅποιος πιστεύει στό Θεό, θά ἐπαινεθεῖ καί ἀπό τούς ἐχθρούς του. Ὅποιος πιστεύει, ὅτι τά ἁμαρτήματά του είναι μικρά, πέφτει σέ μεγαλύτερα.

Η ψυχολογία της «βαρεμάρας» και το νόημα της ζωής…

Μήπως βαριέσαι; Πλήττεις συχνά με όλα & με όλους; Αναρωτιέσαι τι νόημα έχει η ζωή για σένα; Θες να μάθεις γιατί συχνά νιώθεις καταδικασμένος σε βαρεμάρα κι απόγνωση;

Γιατί έμαθες να βλέπεις τον έρωτα μόνο ως συναισθηματική έξαρση, ως πόθο και ανάγκη για πλησίασμα ενός ατόμου -συνήθως- του άλλου φύλου. Και σ’ αυτόν τον έρωτα στήριξες την ελπίδα σου για ολοκληρωτική αναζωογόνηση του εαυτού σου, που, κατά τα’ άλλα, κοιμάται όρθιος… Αυτός ο «έρωτας» είναι μια μόνο εκδοχή Έρωτα. Πριν φτάσεις σ’ αυτήν, Αναρωτήθηκες εάν και πόσο έχεις ερωτευθεί τον εαυτό σου:

Όπως τον ανακαλύπτει για πρώτη φορά και ερωτεύεται το βρέφος την αντανάκλασή του μέσα στο βλέμμα της μητέρας του. Όπως το μικρό παιδί χαίρεται κι ενθουσιάζεται, χωρίς -να βλέπουμε εμείς οι μεγάλοι- κάποιο επαρκή λόγο για χαρά κι ενθουσιασμό. Όπως το γατάκι παίζει για ώρες κυνηγώντας την ουρά του. Όπως τ’ αγοράκια μαλλιοτραβιούνται και κλωτσιούνται με «λύσσα» στο προαύλιο του σχολείου, και σε δύο λεπτά αγκαλιάζονται και τρέχουν να παίξουν μπάλα μαζί. Όπως ο αγνός πιστός στέκει για ώρα με στυλωμένο το βλέμμα του στο εικόνισμα, αντικρίζοντας με ερωτικό πόθο το αληθινό του πρόσωπο σ’ αυτό του Χριστού.

Μηλοπιτάκια νηστίσιμα

Συστατικά
Για τη ζύμη
500 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια του γλυκού μπέικιν πάουντερ
1 φλιτζάνι κρασί λευκό ή ρετσίνα
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
Για τη γέμιση
2 μήλα κόκκινα περασμένα από τον τρίφτη
3 κουταλιές της σούπας καρύδια χοντροτριμμένα

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή…

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή…

Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Στο «ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας Ἀχράντου» νά σταυρώνουμε τόν νοῦ μας, ὅπου πονᾶμε καί νά μνημονεύουμε ὀνόματα ἀρρώστων, ἁμαρτωλῶν, φυλακισμένων…

   ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Θέλω καί κάτι επί πλέον νά έπισημάνω γιά τήν Θεία Λειτουργία, γιά τή στιγμή τού «Αξιόν έστι».
Εκείνη τήν ώρα νά προσέχουμε τον λογισμό μας και νά σταυρώνουμε όλο τό σώμα μας, διότι είναι παρών ό Θεός. Εκείνη τήν ώρα αποκαλύπτει πολλά πράγματα ο Θεός και πολύ μας ενισχύει. Εκείνη τήν ώρα επισκιάζει η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος. Η δέ Παναγία όλα τα εξορκίζει είτε πειρασμό είτε αρρώστια. Στο «εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου» νά σταυρώνουμε τον νου μας, όπου πονάμε καί νά μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων καί όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη.

Οι ταπεινοί!

    Στην κόλαση θα δείς πολλούς και διάφορους...

προσευχόμενους, ελεήμονες, μοναχούς,

ιερείς, εγκρατείς, παρθένους.

Η αλήθεια για την περιουσία, τη φορολόγηση της Εκκλησίας και τη μισθοδοσία των κληρικών της Αναίρεση κακοηθών ψεμάτων εχθρών τής Εκκλησίας Γράφει ο Ευάγγελος Π. Λέκκος

Στις αρχές του  5ου αιώνα η αυτοκράτειρα Ευδοξία,  κάτοχος μεγάλης περιουσίας,  μετά το θάνατο του πατρίκιου Θεόγνωστου,  που η ίδια είχε εξορίσει, άρπαξε και την περιουσία του, βυθίζοντας στη φτώχεια και τη δυστυχία τη χήρα και τα ορφανά εκείνου. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος τότε Κωνσταντινουπόλεως, προστάτεψε τη χήρα και τα ορφανά, αλλά δεν παρέλειψε να στηλιτέψει την ανάλγητη βασίλισσα, πράγμα που αργότερα του στοίχισε και μία εξορία.

Μη δέχεσαι το σπόρο της αμαρτίας

Στην αμαρτία σε σπρώχνει ο παγκάκιστος διάβολος. Σε σπρώχνει, μα δεν μπορεί να σε αναγκάσει ν' αμαρτήσεις, αν εσύ αντιδράσεις. Δεν μπορεί να σε βλάψει, ακόμα κι αν χρόνια σε σκανδαλίζει, αν εσύ έχεις την καρδιά σου κλειστή. Αν όμως χωρίς αντίδραση δεχθείς κάποια κακή επιθυμία, που σου σπέρνει, θα σε αιχμαλωτίσει και θα σε ρίξει σε βάραθρο αμαρτιών.

"ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ..."

Χριστέ μου, πως οι παλαιοί πατέρες είχαν τη δύναμη να ζουν με απλότητα ως πτωχοί κι εμείς σήμερα ζούμε σε πανικό, διότι φοβόμαστε μήπως στερηθούμε τις ανέσεις (λόγω κρίσης)!!!

Χριστέ μου, πως παλιότερα οι γονείς μας μπορούσαν να ζήσουν χωρίς ανέσεις, με λίγη τροφή και τα απαραίτητα, κι εμείς σήμερα να μην αντέχουμε την έλλειψη κάποιων ειδών που θεωρούνται περιττά!!!

Χριστέ μου, πως παλιότερα ήταν δεμένη η οικογένεια  και σήμερα έχει διαλυθεί, διότι δεν αντέχει ο ένας τον άλλο!

Ο σταυρός του αληθινού μαθητή και η ομολογία Χριστού (Μάρκ. 8,34-9,1)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου
Το να είσαι μαθητής του Χριστού σημαίνει πλήρη ανατροπή της κοσμικής λογικής. Ενώ διάφοροι φιλοσοφο-θρησκευτικοί ηγέτες έταξαν ευτυχία, άνεση, ασφάλεια, απομόνωση από το κακό κ.λπ., ο Ιησούς αντίθετα δηλώνει, θαρραλέα και δημοσίως, ότι για να είσαι μαθητής Του οφείλεις πρώτα να απαρνηθείς τη σιγουριά σου, την εξασφάλιση του ονόματος και του κύρους σου, να πάψεις να εξαρτάς το νόημα της ύπαρξής σου από τις κοινωνικές σου διασυνδέσεις και την προσφορά σου, να αρνηθείς το άγκιστρο της ασφάλειάς σου και την εγωιστική αυτοδιαιώνισή σου ή την διαιώνιση του εγωισμού σου. Να δεχτείς συνειδησιακά πως το νόημα δεν βρίσκεται στην ικανοποίηση των απαραίτητων φυσικών απαιτήσεών σου, αλλά ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ, ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΒΡΙΣΚΕΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

Οδηγίες πνευματικής ζωής από τον όσιο Εφραίμ τον Σύρο.

του Αρχιμ. Κυρίλλου Κεφαλοπούλου

Εφημερίου Ι.Ν. Αγ. Μάρκου Ευγενικού Κάτω Πατησίων

Ο μεγάλος αυτός άγιος της Εκκλησίας μας δεν είναι ευρύτερα γνωστός, αν και κατά παράδοξο τρόπο είναι πολύ οικείος στους χριστιανούς, ιδίως την περίοδο της Μεγ. Τεσσαρακοστής που συνεχώς λέμε την ακόλουθη προσευχή:

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δώς.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισέ μοι τω σω δούλω.

Ναι Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου·

ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων.Αμήν".

Η πολύ γνωστή ευχή των ακολουθιών της Μεγ. Τεσσαρακοστής είναι του Αγίου Εφραίμ, κάτι που πολλοί χριστιανοί δεν γνωρίζουν. Για την ζωή και την δράση του διαθέτουμε λίγα ασφαλή στοιχεία. Ο Άγιος Εφραίμ, σύγχρονος του Μεγ. Βασιλείου και των άλλων μεγάλων Πατέρων του 4ου αι., γεννήθηκε από σύρους χριστιανούς περί το 306 μ.Χ. στην Νισίβη της Μεσοποταμίας. Αναπτύχθηκε πνευματικά στο περιβάλλον του επισκόπου Νισίβεως Ιακώβου, του ασκητικού αυτού ιεράρχου.

H προσωπική σχέση που θεώνει τον άνθρωπο

Η πίστη είναι σχέση και μια μορφή εκδήλωσης της σχέσης αυτής είναι η λατρεία μέσο των μυστηρίων της Εκκλησίας. Αυτή την υπέρτατη σχέση καλούμαστε να επαναπροσδιορίσουμε και να θέσουμε νέα θεμέλια για την ωφέλεια της ψυχής μας μέσο της καρποφορίας του πνευματικού αγώνα.

Αλήθεια όμως ποια είναι η σχέση που έχουμε με τον ίδιο το βασιλιά της δόξης και σωτήρα Χριστό;
Κάθε σχέση που αναπτύσσουν οι άνθρωποι έμμεσα η άμεσα παίρνει κάποιον χαρακτήρισμό. Η σχέση δυστυχώς με τον Χριστό αποκτά χαρακτήρα συναλλαγής και φαρισαϊσμού ενώ θα έπρεπε να είναι σχέση προσφοράς και απροϋπόθετης δοτικότητας , αγάπης και λατρείας προς τον ίδιο τον δημιουργό. Η ώρα της προσευχής γίνεται ώρα συναλλαγής : τι θα κάνω για να μου δώσεις , και αν μου πάρεις σε απορρίπτω. Με λίγα λόγια εκείνη την ώρα γινόμαστε ειδωλολάτρες δεν μιλάμε στον Χριστό αλλά σε κάποιον αόρατο δημιούργημα της φαντασίας μας που απλά το πλάθουμε στα δικά μας μέτρα για να μην ταράξουμε τον εγωισμός μας.

Η προσευχή για τους άλλους είναι ωφέλιμη

«Νά δέεσαι στήν προσευχή σου όχι μόνο για τον εαυτό σου, άλλα καί γιά όλους τούς πιστούς, γιά όλο τό σώμα τής Εκκλησίας.

Μάλλον νά μή ξεχωρίζης τον εαυτό σου άπό τούς υπολοίπους πιστούς.

Νά βρίσκεσαι σέ πνευματική ενότητα μαζί τους, σάν μέλος του μεγάλου σώματος της Εκκλησίας.

Ο Ουράνιος Πατέρας θά σέ γεμίση τότε μέ ειρήνη καί μέ ευφροσύνη.

Η Μεγάλη Σαρακοστή: «Ένας τρόπος ζωής»

Η Μεγάλη Σαρακοστή: «Ένας τρόπος ζωής»

Με την παρακολούθηση των Ακολουθιών, με τη νηστεία, ακόμα και με την προσευχή σε τακτά διαστήματα, δεν εξαντλείται η όλη προσπάθεια στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής. Ή μάλλον για να είναι όλα αυτά αποτελεσματικά και να έχουν νόημα, πρέπει να υποστηρίζονται και από αυτή την ίδια τη ζωή. Χρειάζεται δηλαδή ένας «τρόπος ζωής» που να μην έρχεται σε αντίθεση με όλα αυτά και να μην οδηγεί σε μια «διασπασμένη» ύπαρξη. Στο παρελθόν, στις ορθόδοξες χώρες η ίδια η κοινωνία πρόσφερε μια τέτοια υποστήριξη με τον συνδυασμό που είχε στα έθιμα, στις εξωτερικές αλλαγές, με τη νομοθεσία, με τους δημόσιους και ιδιωτικούς κανονισμούς, με όλα δηλαδή όσα περιλαμβάνονται στη λέξη πολιτισμός.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19 Μαρτίου 2017 - Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
Προς Εβραίους Επιστολή Παύλου (δ΄14 – ε΄6)
Ἀδελφοί,
Ἔχοντες ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. Προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών.
Οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ' ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Ἡ ὠφέλεια τῆς νηστείας

Πολλοὶ χριστιανοί, ἀγνοώντας τή μεγάλη ὠφέλεια τῆς νηστείας, τήν τηροῦν μέ δυσφορία ἤ καί τήν ἀθετοῦν. Καί ὅμως, τή νηστεία πρέπει νά τή δεχόμαστε μέ χαρά, ὄχι μέ βαρυγγώμια ἤ φόβο. Γιατί δέν εἶναι σ’ ἐμᾶς φοβερή, ἀλλά στούς δαίμονες. Φέρτε την μπροστά σ’ ἕναν δαιμονισμένο, καί θά παγώσει ἀπό τό φόβο, θά μείνει ἀκίνητος σάν πέτρα, θά δεθεῖ μέ δεσμά ἀόρατα, ὅταν μάλιστα δεῖ νά τή συνοδεύει ἡ ἀδελφή της καί ἀχώριστη συντρόφισσά της, ἡ προσευχή. Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός εἶπε: «Τό δαιμονικό γένος δέν βγαίνει ἀπό τόν ἄνθρωπο, στόν ὁποῖο ἔχει μπεῖ, παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία» (Ματθ. 17:21) 

Οι συνέπειες της αμαρτίας

Ποιες ήταν οι συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος; Όπως είναι γνωστό, ο άνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εικόνα» του Θεού (Γεν. 1:26). Αυτό σημαίνει πως η ψυχή του αποτελεί εικόνα του Θεού και φέρει τους χαρακτήρες Εκείνου, είναι δηλαδή φύση νοερή, ελεύθερη, δημιουργική κλπ. Επίσης ο άνθρωπος πλάστηκε «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού (Γεν. 1:26). Αυτό σημαίνει πως του δόθηκε η δυνατότητα, χρησιμοποιώντας τα χαρίσματα του «κατ’ εικόνα», να φτάσει στη θέωση, να γίνει δηλαδή όμοιος με τον Θεό. 

ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΚΑΡΟ (διδακτική ιστορία)

Διδακτικές ιστορίες

Βάδιζα με τον πατέρα μου, όταν σταμάτησε στη στροφή του δρόμου και μετά από μια μικρή σιωπή με ρώτησε:

-Πέρα από το κελάηδημα των πουλιών ακούς κάτι άλλο;

Τέντωσα τα αυτιά μου και ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα απάντησα:

-Ακούω το θόρυβο ενός κάρου.

Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο…

Λέγει ο σοφός Σολομών ότι ο Χριστός «ευρίσκεται τοις μη πειράζουσιν Αυτόν». Οι «πειράζοντες» τον Θεόν είναι όσοι αμφιβάλλουν, διστάζουν ή και χειρότερα ακόμη, ανθίστανται στην παντοδυναμία Του και πανσοφία Του.

Δεν πρέπει η ψυχή μας ν’ αντιστέκεται και να λέει, «γιατί το έκανε έτσι αυτό ο Θεός, γιατί το άλλο αλλιώς, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά;». … 

Το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής

Ζωντανό Ιστολόγιο

Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής
Είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης.
Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα
Την ευγένεια, το ενδιαφέρον.
Η αγάπη εκφράζεται με λόγια.
Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων
Ζωντανεύουν την αγάπη.
Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά
Το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής.
Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι.
Ξεχνούν να εκφράσουν
Την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους
Για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του

Κάνοντας το Ευαγγέλιο πράξη...

 Στα κείμενα των αρχαίων ασκητών της Αιγύ­πτου, βρίσκουμε τη διήγηση ενός απλού χωρι­κού πού φθάνει σ’ ένα μεγάλο αββά και τον ρωτάει: «Τί πρέπει να κάνω για να σωθώ;». Ο αββάς, που τότε ασκήτευε στην έρημο, του λέ­ει: «Γίνε μοναχός». «Και τί πάει να πει αυτό;», ξαναρώτησε ο επισκέπτης. «Τούτο σημαίνει ότι θα ζεις στην έρημο, δεν θα τρως όταν πεινάς ούτε θα πίνεις όταν το επιθυμείς, θα εργάζεσαι σκληρά, θα κοιμάσαι πάνω στη γη και θα προσεύχεσαι». Ο νεαρός επισκέπτης ανταπαντά: «Εγώ είμαι ένας φτωχός αγρότης, δεν έχω κοι­μηθεί ποτέ σε κρεβάτι, δεν έχω φάει ποτέ όταν πεινάω και πάντα δουλεύω πάνω από τις δυ­νάμεις μου.

Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο

Είπε Γέρων:

Η υπομονή είναι το ισχυρότερο φάρμακο που θεραπεύει τις μεγάλες και μακροχρόνιες δοκιμασίες. Οι περισσότερες δοκιμασίες μόνο με την υπομονή περνούν. 

Η μεγάλη υπομονή ξεδιαλύνει πολλά και φέρνει θεϊκά αποτελέσματα∙ εκεί που δεν περιμένεις την λύση, δίνει ο Θεός την καλύτερη λύση. 

Αὐτογνωσία - Τύψεις - Μετάνοια

Ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ κάθε πταίστη ἀποτελεῖ μέρος τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ.
 

* * *
 

Ἢ θεραπεία ὅμως ἀπαιτεῖ, νὰ ἀφήσει ὁ ἄνθρωπος τὴν μέχρι τώρα φυλάκιση τοῦ «ἐγώ» του σὲ μία παθολογικὴ ἐσωτερικότητα: νὰ βγῆ ἀπὸ τὸν ἑαυτό του' γιὰ νὰ βρῆ τὸν πραγματικὸ ἑαυτό του.

Αὐτὸ γίνεται μὲ τὶς καλὲς ἀνθρώπινες σχέσεις· καὶ πρῶτα μὲ τὶς καλὲς σχέσεις μὲ τὸν Θεόν. Γιατί Αὐτός, ὁ Θεός, θὰ «γεμίσει» τὸν ἐσωτερικό μας κόσμο. Μὲ τὴν ἄφεση. Μὲ τὴν συγχώρησή Του.

«ἔρως ἔρωτι νικᾶται»...

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέει σε τρείς λέξεις: «ἔρως ἔρωτι νικᾶται».

Ένας έρωτας λέει, νικιέται απο έναν άλλο, μεγαλύτερο έρωτα...

Τι είναι εκείνο, που μας κρατάει δεμένους με τα πάθη μας; Τα έχουμε ερωτευτεί!

Τα έχουμε αγαπήσει, μέσα στήν πτώση μας, μέσα στήν εμπάθεια μας, τα έχουμε σφιχταγγαλιάσει. Είμαστε ερωτευμένοι με τα πάθη μας, με την γαστριμαργία μας, με την πορνεία μας, με την υπερηφάνια μας, τον εγωισμό, την κενοδοξία μας και ολα αυτά...

Και πως θα μπορέσουμε να θεραπευτούμε απο αυτά; Μόνο με επιταγές νομικού τύπου; Δεν πρέπει να είσαι κοιλιόδουλος; Δεν πρέπει να είσαι γαστρίμαργος; Δεν πρέπει να είσαι πόρνος, δεν πρέπει να είσαι υπερήφανος;

Πνευματικός αγώνας

«Ο άνθρωπος εφόσον ζει, πρέπει πάντοτε ν’ αγωνίζεται. Και ο πρώτος αγώνας είναι να νικήσει τον εαυτό του. Ο πρώτος και κυριότερος εχθρός του ανθρώπου δεν είναι ο διάβολος, όχι. Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος εις τον εαυτόν του επίβουλος. Και τούτο διότι δεν ακούει άλλον, ακούει τι του λέει ο εαυτός του.