Μεγάλη Σαρακοστή: Να μην ξεχάσω…

…να προσπαθήσω γερά να εφαρμόσω όσο γίνεται τις εντολές του Χριστού μου. Αυτές (όπως γράφει ο άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Essex) δεν είναι εντολές, αλλά αποκάλυψη του τρόπου ζωής του Θεού (που είναι η αγάπη) και πρόσκληση για μίμηση αυτού του τρόπου. Και είναι δύο:

«Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εν όλη τη καρδία σου και εν όλη τη ψυχή σου και εν όλη τη διανοία σου. αύτη εστί πρώτη και μεγάλη εντολή. δευτέρα δε ομοία αυτη· αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (κατά Ματθαίον, κεφ. 22, στίχ. 37-39).


Και, για να μην απομένει αμφιβολία για το τι εννοεί ο Κύριος ως αγάπη στον πλησίον, υπάρχει ανάλυση στο κατά Λουκάν, κεφ. 6, στ. 27-45:

Αρχιμ. Ιάκωβος Κανάκης: «Ἀλήθεια ὑπάρχει ὁ διάβολος; ἤ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς φαντασίας τῶν ἀνθρώπων;»

Εἶναι γεγονός ὅτι πολλοί ἄνθρωποι ρωτοῦν γιά τήν ὕπαρξη ἤ ὄχι τοῦ διαβόλου καί ἐνῶ γιά τήν Ἐκκλησία αὐτό εἶναι δεδομένο ἀκόμα καί μερικοί μοντέρνοι θεολόγοι, λένε ὅτι οἱ δαίμονες εἶναι «σκοτεινές ἰδεοληψίες ἀνθρώπων ἀπαιδεύτων ἤ καθαρές ἀνοησίες».

Αὐτό πού ὑποστηρίζουν προσφέρει φυσικά μεγάλη χαρά στόν διάβολο διότι ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου: «Ὅταν δέν παραδέχεσαι τόν διάβολο, δέν μπορεῖς νά προφυλαχθεῖς ἀπό τίς μεθοδεῖες καί τά τεχνάσματά του» (Ἐφεσ. 6, 11).

Ὅμως, ἡ φλόγα τῆς φωτιᾶς ἔστω καί ἄν κάποιος τήν ἀποκρύψει δέν χάνεται καί ὑφίσταται ὡς μέγιστος κίνδυνος καί ἀπειλή.

Ο Χριστός χαμογελά και τη Σαρακοστή !

Όλα τα καλά, να γίνονται και με καλό τρόπο.
Υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας, που όλο το χρόνο δεν τρώνε κρέας, ψάρι, κοτόπουλο, γάλα, τυρί, αυγό.
Όλο το χρόνο.
Vegan λέγονται. ...
Άρα, η νηστεία ως μεμονωμένο φαινόμενο, δεν χαρακτηρίζει μόνο τους πιστούς.
Το θέμα είναι να νηστεύεις με αγάπη.

Αγίου Εφραίμ του Σύρου :Ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια

Αδελφοί, ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια.
Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος, πού δεν έπεσε καθόλου στα δίχτυα του εχθρού.
Μακάριος είναι για μένα κι εκείνος πού έπεσε στα δίχτυα του, αλλά κατόρθωσε να τα σκίσει και να του ξεφύγει όσο βρίσκεται στην παρούσα ζωή. Αυτός, ζώντας ακόμα σωματικά, μπόρεσε να ξεφύγει από τον πόλεμο και να σωθεί, όπως ξεγλιστράει το ψάρι από το δίχτυ. Γιατί το ψάρι, και να πιαστεί, αν σκίσει το δίχτυ και ορμήσει προς το βυθό, όσο βέβαια είναι ακόμα στο νερό, σώζεται. Αν όμως το τραβήξουν στη στεριά, τότε πιά δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του.

Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Οι υπόδικοι νεκροί

-Γέροντα, όταν πεθάνη ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;

Ναι, συνέρχεται και λέει «τι έκανα;», αλλα «φαϊντά γιόκ[1]», δηλαδή δεν οφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώση λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαί­νει τι έκανε, και, όταν ξεμεθύση, κλαίει και οδύρεται και λέει «τι έκανα;», έτσι και όσοι σ' αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες είναι σαν μεθυσμένοι. Δεν καταλα­βαίνουν τι κάνουν, δεν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συ­νέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συ- ναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγη από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μια ασύλληπτη ταχύτητα.

Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης – Πότε έχει νόημα και αξία η Νηστεία

Η νηστεία είναι αρχαιοπαράδοτη αρετή. Μαζί με την προσευχή προετοιμάζουν τον πιστό για τον σταυρό και την ανάσταση. Η νηστεία τρέφει την ψυχή. Μαθαίνει τη χρήσιμη εγκράτεια, την απόρριψη των περιττών, των ακριβών, των πλούσιων, των πολλών και διάφορων. Είναι κάτι, το μόνο ίσως, που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στον Θεό. Ο Θεός είναι ανενδεής, δεν έχει ανάγκη τη δική μας νηστεία. Εμείς ωφελούμεθα νηστεύοντας. Είμεθα σε εγρήγορση, ανάταση, προσευχόμεθα πιο καλά, πιο συγκεντρωμένα, πιο προσεκτικά. Είναι μία κίνηση ότι θέλουμε τον Θεό στη ζωή μας.

Τό νόημα τῆς χριστιανικῆς ἀσκήσεως

Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, εἰσερχόμαστε ἀπό αὔριο στήν ἱερή περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. 'Oνομάζεται καί εἶναι πράγματι στάδιο πνευματικό. Καί οἱ πιστοί, πού καλούμαστε νά εἰσέλθουμε σ' αὐτό γιά νά ἀγωνιστοῦμε, εἴμαστε οἱ ἀγωνιστές «τοῦ καλοῦ ἀγῶνος τῆς πίστεως» (Α΄ Τιμ. 6,12). Οἱ ἀθλητές τοῦ πνεύματος. Οἱ στρατιῶτες τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ( Β΄ Τιμ. 2,3,5).

Πάντοτε ἀγωνιζόμαστε οἱ χριστιανοί. Ἡ χριστιανική ζωή εἶναι ἕνας συνεχής καί ἀδιάκοπος ἀγώνας. Ὡστόσο, ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὡς χρόνος προετοιμασίας μας γιά τόν ἑορτασμό τῆς κορυφαίας ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, προϋποθέτει ἐντατικότερη προσπάθεια, θερμότερο ζῆλο, μεθοδικότερον ἀγώνα.

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνη(Αγ.Δημήτριος Ροστώβ)

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνη από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθή το οξυγόνο.
Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξι και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας. Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν' αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθωρισμένο χρόνο και το καθωρισμένο από την Εκκλησία περιεχόμενό της: μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, ώρισε αυτές τις προσευχές, για να λατρεύεται και να δοξάζεται αδιάκοπα ο αληθινός Θεός στη γη από τους ανθρώπους, όπως δοξάζεται στον ουρανό από τους αγγέλους.
Η ατομική προσευχή δεν είναι προκαθωρισμένη. Είναι η προσωπική συνομιλία και ε

Κύριε των Δυνάμεων…

Η Μεγάλη Σαρακοστή που αρχίζει την Καθαρή Δευτέρα και φθάνει μέχρι το Μεγάλο Σάββατο είναι περίοδος πνευματικής προετοιμασίας για την πιο μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, για την Ανάσταση του Χριστού μας. Ο ιδιαίτερος λειτουργικός πλούτος αυτής της περιόδου δημιουργεί μέσα μας κλίμα κατάνυξης και μετάνοιας. Μας φέρνει πιο κοντά στον Κύριό μας, τον αγαπημένο μας Χριστό.

Κάθε απόγευμα (εκτός Παρασκευής, Σαββάτου και Κυριακής) ψάλλεται στους ορθόδοξους ναούς η πολύ όμορφη Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου. Περιέχει Ψαλμούς, ευχές-δεήσεις και πολύ κατανυκτικά σύντομα τροπάρια, όπως το πολύ γνωστό μας, «Κύριε τῶν Δυνάμεων…».



Το τροπάριο αυτό επαναλαμβάνεται αρκετές φορές με την προσθήκη κάποιων ψαλμικών στίχων. Ας δούμε τι σημαίνουν τα λόγια του.

Η Μεγάλη Σαρακοστή στη ζωή μας.

Συμμετοχή στις Ακολουθίες της Μεγάλης Σαρακοστής



Έχουμε ξαναπεί ότι κανένας δεν μπορεί να παρακολουθήσει ολόκληρο το λατρευτικό κύκλοτης Μεγάλης Σαρακοστής.


Ο καθένας όμως μπορεί να παρακολουθήσει μερικές έστω ακολουθίες. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για κείνους που στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής δεν αυξάνουν το χρόνο για παρακολούθηση και συμμετοχή στη Θεία Λατρεία. Εδώ και πάλι οι προσωπικές συνθήκες, οι ατομικές δυνατότητες και αδυναμίες μπορεί να ποικίλουν και να οδηγούν σε διάφορες αποφάσεις· αλλά είναι ανάγκη να υπάρξει μια απόφαση, είναι ανάγκη να γίνει μια προσπάθεια, να υπάρξει μια σταθερή επιδίωξη.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 27 Μαρτίου 2016 (Β´ Νηστειών)

Αποστολικό Ανάγνωσμα
(῾Εβρ. α´ 10 - β´ 3)
Κατ᾿ ἀρχάς σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας,καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶπάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶπεριβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτησου οὐκ ἐκλείψουσι». Πρὸς τίνα δὲ τῶνἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· «Κάθου ἐκ δεξιῶν μουἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶνποδῶν σου»;Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰτοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;

Αλλάζει η ώρα από τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου

Αλλάζει η ώρα από τα ξημερώματα της Κυριακής 27 Μαρτίου. Στις 3:00 το πρωί οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά και να δείχνουν 4:00.

Β΄ ΣΤΑΣΗ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (κείμενο και απόδοση)

ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 

Ἤκουσαν οἱ Ποιμένες, τῶν Ἀγγέλων ὑμνούντων, τὴν ἔνσαρκον Χριστοῦ παρουσίαν· καὶ δραμόντες ὡς πρὸς ποιμένα, θεωροῦσι τοῦτον ὡς ἀμνὸν ἄμωμον, ἐν τῇ γαστρὶ Μαρίας βοσκηθέντα, ἣν ὑμνοῦντες, εἶπον·

Ἄκουσαν οἱ ποιμένες τοὺς Ἀγγέλους νὰ ὑμνοῦν τὴν ἔνσαρκη παρουσία τοῦ Χριστοῦ (στὴ γῆ) καὶ σπεύδοντας νὰ Τὸν δοῦν ὡς ποιμένα, τὸν ἀντίκρισαν ὡς πρόβατο ἄκακο ποὺ βοσκήθηκε στὴν κοιλιὰ τῆς Μαρίας, καὶ μὲ ὕμνους εἶπαν πρὸς αὐτήν·

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Λόγος εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό πραγματο­ποιήθηκε και το δεύτερο από τα σημαντικότερα γε­γονότα, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιη­σού Χρίστου. Κορυφή και ολοκλήρωση της σωτηρί­ας μας θα είναι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χρί­στου μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στο Σταυρό.

Υπήρξε το Κρυφό Σχολειό; Επειδή δεν θυμόμαστε την ιστορία μας μόνο την 25η Μαρτίου...

Κατά τους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας, εις τα απομακρυσμένα μοναστήρια, καλόγεροι εδίδασκαν τα  Ελληνόπουλα και βραδύτερον η Ελλάς γέμισε σχολεία.

Ο παπάς κάτω από τα ράκη του ράσου του κρατεί το ψαλτήρι και πηγαίνει να μάθη τα παιδιά, που τον περιμένουν, να διαβάζουν. Ομιλεί ακόμη εις τα παιδιά και δια τους μεγάλους ανθρώπους που εδόξασαν άλλοτε αυτόν τον τόπον. Διδάσκει την ολίγην ιστορίαν που γνωρίζει και αυτός. Το κρυφό σχολειό δεν είναι θρύλος. Το συνετήρησε παρά τας διώξεις, παρά την αξιοθρήνητον έλλειψιν παντός μέσου, παρά την φοβεράν πίεσι τόσων αμέσων αναγκών που θα ήτο φυσικόν να οδηγήσουν προς τον εξισλαμισμόν, ο βαθύτατος πόθος του τυραννουμένου έθνους να υπάρξη.

Αγιορειτικός λόγος εν όψει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Αγαπητοί.

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι πνευματικό στάδιο αρετών, καιρός μετανοίας και προσευχής, νήψεως και κατανύξεως, περίοδος νηστείας, ψυχικής καθάρσεως και συγχωρήσεως. Όλη η ευλογημένη αυτή περίοδος είναι μία ιερά πορεία, που προβάλλει η Αγία Εκκλησία μας κατ᾿ έτος, για καθένα πιστό που ποθεί να συμπορευθεί με τον Σωτήρα Χριστό, να συναναστηθεί και να μετέχει της αιωνίου θείας Βασιλείας Του.

Η Εκκλησία μας ως στοργική Μητέρα, με τα σωτηριώδη Μυστήριά Της, τις προηγιασμένες θείες Λειτουργίες, τους κατανυκτικούς Εσπερινούς, τους λαοφιλείς Χαιρετισμούς της Υπεραγίας Θεοτόκου, τα μεγάλα Απόδειπνα, τον Μέγα Κανόνα της μετανοίας, έρχεται να μας αφυπνίσει και μας προσκαλεί στην άσκησι της εγκρατείας, της προσευχής και ευποιΐας, και στην οδό της ψυχοσώστου μετανοίας.



Αυτόν τον ιερό σκοπό έχει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή και μας τον υπενθυμίζει καθημερινά με τους ιερούς ύμνους του Τριωδίου: Άρχήν κατανύξεως και μετανοίας, κακών αλλοτρίωσις, και παθών εγκράτεια, διό σπουδάσωμεν, αποκοπήν των πονηρών έργων ποιήσασθαι». Η πάλη κατά του κακού και της αμαρτίας απαιτεί μετάνοια, απόρριψι των κακών, έλεγχο των παθών και αποκοπή από τα πονηρά έργα. Και σ᾿ αυτήν την πάλη επιδίδονται όσοι ποθούν τον Θεό και έτσι γίνονται μέτοχοι και της τελικής νίκης.

Ο αγώνας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Αυτές τις ημέρες εισερχόμεθα στο μεγάλο πνευματικό στάδιο της ευλογημένης Αγίας Τεσσαρακοστής. Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μία περίοδος κατανυκτική, περίοδος για μετάνοια, για δάκρυα, για αλλαγή του ανθρώπου, για ένα καινούργιο σταθμό στην πνευματική ζωή. Η Εκκλησία μας σαν στοργική μητέρα φροντίζουσα για τα παιδιά της, τους χριστιανούς, ώρισε αυτόν τον χρόνο της Τεσσαρακοστής σαν χρόνο ιδιαίτερα αγωνιστικό, για να τα βοηθήση να αγνισθούν περισσότερο, να καθαρισθούν και να οικειωθούν με τον Θεό, για να αξιωθούν να εορτάσουν την μεγάλη ημέρα της λαμπράς Αναστάσεως.

Ο εσπερινός της συγγνώμης

Ο εσπερινός της συγγνώμης

Με τον εσπερινό της συγγνώμης, που τελείται το εσπέρας της Κυριακής της Τυρινής, η Εκκλησία του Χριστού μας ανοίγει την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Η κατανυκτική αυτή περίοδος μετανοίας προσφέρεται ως τρόπος ζωής. Τρόπος ζωής που θα φέρει την συγχώρηση από τον Θεο, αλλά και από τούς άλλους αδελφούς μας. Και είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που έχει γραφεί: "το συγ-χωρώ σημαίνει πως χωρώ μαζί με τον Θεο, μαζί με τούς συνανθρώπους μου". Με τη συγ-χώρεση δεν παίρνουμε μια απλή άφεση αμαρτιών - που είναι μια νομική αντίληψη της σωτηρίας. Αλλά με τη συγ-χώρηση με το Θεο ο ωκεανός της θείας αγαθότητος εξαφανίζει τις ανθρώπινες αμαρτίες. Και έτσι στην πλήρη της πραγματικότητα η συγχώρηση γίνεται κοινωνία Χριστού και της Βασιλείας Αυτού.

Μεγάλη Τεσσαρακοστή:όχι μιζέρια και κατήφεια αλλά...μετάνοια!

Θα εισέλθουμε και φέτος στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, στην κατεξοχήν χρονική περίοδο που η Εκκλησία μας, μας προτρέπει να ασκηθούμε ακόμα περισσότερο δια της νηστείας, της προσευχής, της μετανοίας, των κατανυκτικών και πολύωρων ακολουθιών για να ξεφύγουμε από τα δίκτυα της λήθης και της μετριότητας, από την φυλακή των παθών και της αμαρτίας.
Μας καλεί λοιπόν η Εκκλησία μας να ζήσουμε αυτή την περίοδο με αυστηρή νηστεία και νίψη θέλοντας να μας προετοιμάσει καλύτερα όχι μόνο για την μεγάλη εβδομάδα ή την Ανάσταση του Χριστού μας αλλά θέλει η Εκκλησία να μας οδηγήσει στην προσωπική μας Ανάσταση και Μεταμόρφωσή μας εν Αγίω Πνεύματι.

Μεγάλη Σαρακοστή: Μια μακρά και κοπιαστική πορεία προς το Πάσχα

Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Βοσκού

ΤοΠάσχα δεν είναι για μας τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μια εκκλησιαστική εορτήόπως οι άλλες, αλλά είναι αναμφίβολα η εορτή των εορτών και η πανήγυρις τωνπανηγύρεων. Αποτελεί το επίκεντρο, αλλά και το επιστέγασμα ολοκλήρου τουεκκλησιαστικού μας έτους και ταυτοχρόνως νοηματοδοτεί ολόκληρη τη ζωή τηςΕκκλησίας μας. Κάθε Κυριακή είναι για την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας Ανάστασηκαι κάθε Θεία Λειτουργία, όποτε κι αν αυτή τελείται, είναι ένα αναστάσιμογεγονός. Κι ενώ οι υπόλοιπες Δεσποτικές και Θεομητορικέςεορτές του εκκλησιαστικού μας έτους αποδίδονται σε οκτώ το πολύ ημέρες, τοΠάσχα αποδίδεται στις σαράντα ημέρες. Ολόκληρη η μετά το Πάσχα εβδομάδα, ηεβδομάδα της Διακαινησίμου όπως λέγεται, λογίζεται ως μία ημέρα, ενώ γιασαράντα ημέρες ψάλλεται σε όλες τις εκκλησιαστικές ακολουθίες ο νικητήριοςπαιάνας «Χριστός Ανέστη» και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ζουν την παγκόσμια χαρά,που εξανέτειλε από τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου, την παγκόσμια χαρά για την νίκητης ζωής επί του θανάτου.

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΟΦΕΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ (τί πρέπει να γνωρίζουμε)

῾Η νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μαζί μέ τή νηστεία τῆς Τετάρτης καί τῆς Παρασκευῆς, εἶναι οἱ ἀρχαιότερες καί μόνες νηστεῖες, πού ἔχουν Οἰκουμενική κάλυψη, δηλαδή ἐπικυρώθηκαν μέ Κανόνες Οἰκουμενικῆς Συνόδου (ξθ΄ ῾Αγ. ᾿Αποστ., ε΄ τῆς Α΄, β΄, κθ΄ καί πθ΄ τῆς ΣΤ΄). Οἱ λοιπές καθιερωμένες νηστεῖες τοῦ ἔτους, βασίζονται στήν ῾Ιερή Παράδοση τῆς ᾿Εκκλησίας μας, πού κι αὐτή εἶναι ἰσχυρή καί ἔγκυρη.
῾Η νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀνάγεται ἤδη στούς ἀποστολικούς χρόνους καί θεσμοθετήθηκε κατά μίμηση τῆς σαραντάμερης νηστείας τοῦ Κυρίου μας (Ματθ. δ΄, 2), ὡς καί τῶν σαραντάμερων νηστειῶν τῶν Προφητῶν Μωυσέως (᾿Εξοδ. λδ΄, 28) καί ᾿Ηλιοῦ (Γ΄ Βασ. ιθ΄ 8).
῾Η ἀρχαιότητά της, ἔγκειται καί στό γεγονός, ὅτι μόνον κατ᾿ αὐτή, σέ ἀντίθεση μέ τίς ἄλλες μεταγενέστερες μακρές νηστεῖες, δέν ἐπιτρέπεται ἡ τέλεση τῆς ἀναιμάκτου θυσίας (τελείας Θείας Λειτουργίας), παρά μόνο τά Σάββατα καί τίς Κυριακές.

Η ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου

Κάθε απόγευμα των ημερών Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης και Πέμπτης, ολόκληρης της Τεσσαρακοστής μέχρι και την Μεγάλη Τρίτη, τελείται στους Ιερούς Ναούς (ή στο σπίτι μας, εάν δε μεταβούμε στο Ναό), η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου. Τις άλλες ήμερες της εβδομάδας τελείται το Μικρό Απόδειπνο (και ολόκληρο το χρόνο, πλην της Διακαινήσιμης εβδομάδας): Την Παρασκευή, τελείται μαζί με τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, ενώ Σάββατο και Κυριακή το διαβάζουμε σπίτι μόνοι μας.

Η Θεία Κοινωνία τη Μεγάλη Σαρακοστή

Το γνώρισμα της Μεγάλης Σαρακοστής δεν είναι μόνο η νηστεία αλλά και η προσευχή και η συχνότερη συμμετοχή στη Θεία Κοινωνία. Πώς αλλιώς θα γινόταν άλλωστε, αφού είναι το «στάδιο των αρετών»; Όταν κανείς αγωνίζεται για να πετύχει κάτι μεγάλο, χρειάζεται εφόδια, δυνάμεις. Κι όσο πιο σπουδαίος και σημαντικός είναι ο στόχος, τόσο και οι ενισχύσεις θα πρέπει να είναι σημαντικές.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 20 Μαρτίου 2016 (Της Ορθοδοξίας)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(῾Εβρ. ια´ 24-26, 32-40)
Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων·

Πόσο κοντά μας εἶναι ὁ Θεός; (Αγίου Παϊσίου)

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ἄνθρωπος εἰδωλοποίησε καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις θεοποίησε τὴν ἐπιστήμη. Πίστεψε ὅτι χάρις στὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης, μπορεῖ νὰ λύσει ὅλα τὰ προβλήματα καὶ ἄρα νὰ «ἀχρηστεύσει» τὸ Θεό, ἀπωθώντας Τον στὰ παγερὰ «ἄκρα» τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.

Για Σένα !

Δεν µπορώ να σου δώσω λύσεις,
για όλα τα προβλήµατα της ζωής,
ούτε έχω απαντήσεις
στις αµφιβολίες ή τους φόβους σου,
αλλά µπορώ να σε ακούσω
και να τα µοιραστώ µαζί σου.

Ανάλυση και αξία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου!!!

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε. 
Και πάλιν και πολλάκις Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Όπως γνωρίζετε χριστιανοί μου, όπως το βλέπετε και όπως το βιώνετε, τη Μεγάλη Σαρακοστή και κάθε Παρασκευή, ψάλλονται στην Εκκλησία μας οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Είναι μια από τις ωραιότερες ακολουθίες και συγχρόνως μια από τις καλύτερες προσευχές.
Οι Χαιρετισμοί συνδέονται πάντοτε και με το Μικρό Απόδειπνο.

Οι Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεοτόκου με μετάφραση

ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ  

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκῳ τό, Χαῖρε (ἐκ γ´)· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο, καὶ ἵστατο κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα·

Ἄγγελος ποὺ ἦταν πρῶτος μεταξὺ τῶν ἀγγέλων, στάλθηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ νὰ πεῖ στὴ Θεοτόκο τὸ χαῖρε (3 φορές)· καὶ μὲ τὴν ἀσώματή του φωνή, βλέποντάς σε Κύριε νὰ παίρνεις σῶμα (νὰ γίνεσαι ἄνθρωπος), ἐκπλησσόταν καὶ στεκόταν φωνάζοντας πρὸς αὐτὴν αὐτὰ τὰ λόγια·

Φέτος τη Σαρακοστή ...

Φέτος τη Σαρακοστή, ας κάνουμε κάτι, ο, τι μπορεί ο καθένας.

Εσύ που με ξέρεις και με ρωτάς, εσύ που στο πετραχήλι μου ακουμπάς, άκου:

Αυτή τη Σαρακοστή, μη σχολιάσεις κανέναν αρνητικά, μην κουτσομπολεύεις, μην κατακρίνεις... Μόνο καλά να μιλάς για όλους. Εξασκήσου σ' αυτό το δύσκολο. Για να μπορείς να κοινωνάς...

Τα οφέλη της Νηστείας !

Η νηστεία της Σαρακοστής είναι πολύ καλή ευκαιρία για υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Χαρακτηρίζεται από μηδενική κατανάλωση κρέατος, γαλακτοκομικών, αυγών και ψαριών, ενώ επιτρέπονται θαλασσινά, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά, φρούτα, λαχανικά και όσπρια.

Ο Αγώνας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου
Αυτές τις ημέρες εισερχόμεθα στο μεγάλο πνευμα­τικό στάδιο της ευλογημένης Αγίας Τεσσαρακοστής. Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μία περίο­δος κατανυκτική, περίοδος για μετάνοια, για δάκρυα, για αλλαγή του ανθρώπου, για ένα καινούργιο σταθμό στην πνευματική ζωή. Η Εκκλησία μας σαν στοργική μητέρα φροντίζουσα για τα παιδιά της, τους χριστιανούς, ώρισε αυτόν τον χρόνο της Τεσσαρακοστής σαν χρόνο ιδιαίτερα αγωνιστικό, για να τα βοηθήση να αγνισθούν περισσότερο, να καθαρισθούν και να οικειωθούν με τον Θεό, για να αξιωθούν να εορτάσουν την μεγάλη ημέρα της λαμπράς Αναστάσεως.

Αφιέρωμα στον Γέροντα Γερβάσιο Παρασκευόπουλο (video)

ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΑΓΙΟΤΗΤΑ

Τι ζητά ένας σύγχρονος νέος από την Εκκλησία; Πώς μπορεί να αποδεχθεί το πρότυπο ζωής το οποίο αποτελεί την πρότασή της, δηλαδή την αγιότητα;
Τα ερωτήματα αυτά δεν είναι εύκολο να απαντηθούν. Οι νέοι, χωρίς θεωρητικά να είναι αντίθετοι με την Εκκλησία, δεν μπορούν να προσανατολισθούν προς τον τρόπο της αγιότητας, καθώς είναι ξένος του τρόπου ζωής που ακολουθούν.

Γέρων Παΐσιος: Ο δια Χριστόν… κλέφτης!

Ο δια Χριστόν… κλέφτης! – Του Γ. Παϊσίου

Στην Πνευματική ζωή, είναι ανάποδα τα πράγματα.




Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νοιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νοιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό, στην καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο [1], μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση. Για δοκιμάστε, βρε παιδιά, να ζήσετε αυτήν την χαρά! Να μάθετε να χαίρεσθε με αυτήν την πνευματική χαρά, όχι με την κοσμική. Πάσχα θα έχετε τότε κάθε μέρα.

Απλά μυστικά για να «πετάει» ο υπολογιστής σας

Όσο περνάει ο καιρός και με την εξέλιξη της τεχνολογίας οι υπολογιστές γίνονται πιο αργοί και μπορούν να σας δυσκολεύουν πολύ τη ζωή (εργασιακή και μη)...


Υπάρχουν όμως μερικά «μυστικά» για τους απλούς χρήστες, που μπορεί να βελτιώσουν σημαντικά την απόδοση του υπολογιστή και να σας γλιτώσουν από μερικές ώρες… αναμονής, μέχρι να πάρουν μπρος τα προγράμματα που χρησιμοποιείτε!

«Η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται»

Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ.





Θυμάστε ασφαλώς αυτό που λέει ο Απ. Παύλος στη δεύτερη επιστολή του στους Κορινθίους (12:9): «η δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται». Η ασθένεια εδώ δεν είναι η αδυναμία που δείχνουμε όταν αμαρτάνουμε και ξεχνάμε το Θεό.
Αλλά είναι η συναίσθηση της αδυναμίας μας που μας κάνει να παραδίνουμε τον εαυτό μας ολοκληρωτικά και ειλικρινά στα χέρια του Θεού. Εμείς όμως προσπαθούμε να είμαστε δυνατοί και εμποδίζουμε το Θεό να φανερώσει τη δύναμη Του.

Βάλτε τέλος στην υγρασία

Όταν η υγρασία «σπάει κόκκαλα», οι αφυγραντήρες αποδεικνύονται η μόνη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Όπως ακριβώς πονάνε τα ανθρώπινα κόκκαλα όταν αλλάζει ο καιρός και αυξάνεται η υγρασία, έτσι ακριβώς «πονάνε» και τα κτίρια εξαιτίας αυτού του φαινομένου. Η υγρασία είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που καταστρέφουν τους τοίχους και τα έπιπλα στο σπίτι, προκαλώντας ζημιές όπως το μαύρισμα των τοίχων, το «σκάσιμο» της μπογιάς, φουσκωμένα πατώματα, παράθυρα με μαύρα στίγματα και αλλοιωμένα έπιπλα. Μέχρι τώρα ήταν αρκετά δύσκολο να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της υγρασίας, πέραν του «αερίσματος» του χώρου και της θέρμανσης του σπιτιού τον χειμώνα.

Βρε παιδί μου χαλάσαμε μισό κυβικό ξύλα για να μάθεις να λές το νά ναι ευλογημένο!;

Όταν πήγε ο Γέροντας στο Μοναστήρι να κοινοβιάσει να γίνει δόκιμος μοναχός, τον ρώτησε ο Ηγούμενος αν γνωρίζει κάποια τέχνη. Εκείνος του απάντησε ότι είναι ξυλουργός.

Τον παρέπεμψε στον Γέροντα τον υπεύθυνο του ξυλουργείου. Εκείνος του είπε: «πάρε μέτρα από το τάδε παράθυρο να δούμε αν ξέρεις να δουλεύεις.» Ενώ τα μέτρα ήταν 120 Χ 80 ο Γέροντας του έλεγε ότι δεν μέτρησε καλά και τον ανάγκαζε να κόψει τα ξύλα μικρότερα.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

-Γέροντα, ή ανησυχία ενός νέου για την αποκατάσταση του οφείλεται σε απιστία;
Όχι πάντοτε. Συχνά οι νέοι που ενδιαφέρονται πώς να τακτοποιηθούν καλύτερα, αλλά και να βρίσκονται κοντά στον Θεό, ανησυχούν για την αποκατάστασή τους. Αυτό φανερώνει υγεία. Το να μη σκέφτεται ένας νέος και να μην ανήσυχη για την αποκατάσταση του φανερώνει αδιάφορο άνθρωπο και επόμενο είναι ο αδιάφορος να είναι ανεπρόκοπος. Μόνο χρειάζεται να προσέξουν αυτή ή ανησυχία να μην ξεπερνάει τα όρια, γιατί ο διάβολος προσπαθεί να την διαστρέψει, να την κάνη αγωνία και να κρατά τον νου τους σε διαρκή σύγχυση.

Αφιέρωμα στον Γέροντα Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Όχι μετάνοια και εξομολόγηση μόνο την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αλλά καθ' όλο το έτος

Ανάμεσα στις άλλες ανεκτίμητες δωρεές, που μας έδωσε ό Θεός και Λυτρωτής μας, είναι και το σωτήριο μυστήριο της Μετανοίας ή, όπως συνήθως το λέμε, της Εξομολογήσεως, με το οποίο συγχωρούνται και εξαφανίζονται οι αμαρτίες μας. Χωρίς την εξομολόγηση δεν θα μπορούσε να σωθεί κανείς, όσες αρετές κι αν είχε, γιατί δεν μπορεί να βρεθεί άνθρωπος, που να μην αμάρτησε ποτέ.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 13 Μαρτίου 2016 (Κυριακή της Τυρινής)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(Ρωμ. ιγ´ 11-ιδ´ 4)
Ἀδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ᾿Αποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ῾Ως ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. ῞Ος μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
῾Ο ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.

ΟΙ 40 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙΑ - ΒΙΟΣ

 

Πληροῦμεν ὑστέρημα σοῦ, Σῶτερ, πάθους,
Τεσσαράκοντα, συντριβέντες τὰ σκέλη.
Ἀμφ' ἐνάτῃ ἐάγη σκέλη ἀνδρῶν τεσσαράκοντα.



Βίος



Και οι σαράντα αυτοί Άγιοι ήταν στρατιώτες στο πιο επίλεκτο τάγμα του στρατού του Λικινίου. Όταν αυτός εξαπέλυσε διωγμό κατά των χριστιανών, οι Άγιοι σαράντα συλλαμβάνονται αμέσως από τον έπαρχο Αγρικόλα (στη Σεβάστεια). Στην αρχή τους επαινεί και τους υπόσχεται αμοιβές και αξιώματα, για να αρνηθούν την πίστη τους. Τότε ένας από τους σαράντα, ο Κάνδιδος, απαντά: «Ευχαριστούμε για τους επαίνους της ανδρείας μας. Άλλ' ο Χριστός, στον όποιο πιστεύουμε, μας διδάσκει ότι στον καθένα άρχοντα πρέπει να του προσφέρουμε ό,τι του ανήκει. Και γι' αυτό στο βασιλέα προσφέρουμε τη στρατιωτική υπακοή. Αν, όμως, ενώ ακολουθούμε το Ευαγγέλιο, δεν ζημιώνουμε το κράτος, αλλά μάλλον το ωφελούμε με την υπηρεσία μας, γιατί μας ανακρίνεις για την πίστη πού μορφώνει τέτοιους χαρακτήρες και οδηγεί σε τέτοια έργα;» Ο Αγρικόλας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τους επιβληθεί με ήρεμο τρόπο και διέταξε να τους βασανίσουν. Οπότε, μια παγωμένη χειμωνιάτικη νύχτα, τους ρίχνουν στα κρύα νερά μιας λίμνης. Το μαρτύριο ήταν φρικτό. Τα σώματα άρχισαν να μελανιάζουν. Αλλα αυτοί ενθάρρυναν ο ένας τον άλλο, λέγοντας: «Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος. Λίγο ας υπομείνουμε και σε μια νύχτα θα κερδίσουμε ολόκληρη την αιωνιότητα».

Είναι Νηστεία να τρώμε αρτύσιμα φαγητά με...νηστίσιμα υλικά;

Η ερώτηση αυτή απευθύνεται σε όλους μας και κυρίως, σε όσους και όσες νηστεύουν. Είναι γεγονός πως η εγκράτεια στο φαγητό είναι πολύ δύσκολη, ειδικά στην εποχή μας. Πολύς κόσμος, ακόμα και άνθρωποι που είναι πιστοί Χριστιανοί, δεν μπορούν να αντέξουν τις Νηστείες όπως επιτάσσει η παράδοση της Εκκλησίας μας κι έτσι, με διάφορους τρόπους προσπαθούν να τις...ελαφρύνουν.


Με ποιους τρόπους; Καταρχήν, κάνοντας «οικονομία» σε διάφορα φαγητά που - αν και μη νηστίσιμα - τρώνε. Φυσικά, όταν συντρέχει λόγος υγείας ο Πνευματικός συνήθως δίνει την Ευχή του για να γίνει κατάλυση σε αρτύσιμα. Άλλωστε, η ίδια η Εκκλησία έχει καθιερώσει αυτή την «οικονομία» να γίνεται σε λογικά πλαίσια, αναγνωρίζοντας πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες σωματικές αντοχές και δυνάμεις.

Άφθες: γιατί εμφανίζονται και πώς μπορούμε να τις εμποδίσουμε

Οι στοματικές άφθες είναι οι επώδυνες και αντιαισθητικές εκείνες πληγές, που συνήθως εμφανίζονται μέσα στο στόμα ή επάνω στο χείλος και εμποδίζουν τις καθημερινές μας λειτουργίες όπως το να βουρτσίσουμε τα δόντια μας ή να φάμε.

Συνήθως είναι λευκές, κόκκινες ή κίτρινες και στην ουσία είναι μολύνσεις που αν και είναι ιδιαίτερα άβολες, στην πλειοψηφία τους είναι ακίνδυνες.

Βάσει ποιου νόμου θα κριθούν όλες οι φυλές της Γης;

Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης λέγει ότι βάσει τεσσάρων νόμων θα κριθούν οι άνθρωποι κατά το φοβερό εκείνο δικαστήριο.

α) Όσοι έζησαν από του Αδάμ μέχρι της παραδόσεως του νόμου στο όρος Σινά, θα κριθούν από τον Χριστό με βάση το νόμο της συνειδήσεως, που δόθηκε στον άνθρωπο από τη γέννησή του, και ονομάζεται ηθικός νόμος της φύσεως. Με τη βοήθεια της συνειδήσεως, που είναι η φωνή του Θεού στον άνθρωπο, καθένας γνωρίζει ποιο είναι καλό και ποιο είναι κακό. Με το νόμο αυτό κυβερνήθηκε ο κόσμος μέχρι του Μωϋσέως.

Αυτόπτης περιγράφει την τελευταία μέρα του Γέροντος Παϊσίου στο Νoσοκομείο

Ο Γέροντας Παίσιος τελικά προσβλήθηκε από καρκίνο και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης!

Στο νοσοκομείο φρόντισαν το Γέροντα όσο μπορούσαν καλύτερα. Ο καρκίνος, όμως, προχώρησε τόσο, πού το τέλος ήταν πολύ ορατό.

Η αναχώρησή του για τους ουρανούς ήταν ζήτημα χρόνου. Γι΄αύτη την αναχώρηση, για την οποία προετοιμαζόταν σε όλη του τη ζωή, ήθελε να αφιερώσει και τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Σουρωτής. Ο μακαριστός Χριστόφορος Οικονόμου ήταν κοντά του και σε γράμμα του περιγράφει την αναχώρηση του Γέροντα από το Νοσοκομείο:

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2016

ΠΡΟ­ΓΡΑΜ­ΜΑ Α­ΚΟ­ΛΟΥ­ΘΙ­ΩΝ 

ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑ­ΡΑ­ΚΟ­ΣΤΗΣ 2016
ΟΡ­ΘΡΟΣ : Κά­θε πρω­ί στις 7.00 π.μ.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΟ Α­ΠΟ­ΔΕΙ­ΠΝΟ : Κά­θε Δευ­τέ­ρα, Τρί­τη καί
Πέ­μπτη ἀ­πό­γευ­μα ὥρα 6 μ.μ.

Εγκεφαλικός θάνατος: Ιατρική εναντίον Εκκλησίας;

Λόγω της διαφορετικής ανθρωπολογικής θέσης που εκφράζει η επιστήμη και η εκκλησιαστική ασκητική παράδοση υπάρχει διαφορετική άποψη περί εγκεφαλικού θανάτου. Στο φόντο της προόδου της ιατρικής, βιολογικός θάνατος, αναχώρηση της ψυχής από το σώμα και μεταμοσχεύσεις οργάνων αποτελούν ένα πεδίο προβληματισμού με πολλές προεκτασεις και ενίοτε έντονες αντιπαραθέσεις.

Η πρόοδος της βιοϊατρικής τεχνολογίας τις τελευταίες δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα να εμφανισθούν στον χώρο της ιατρικής νέες εφαρμοσμένες επιστήμες και πρακτικές. Μία εξ αυτών είναι και οι μεταμοσχεύσεις ζωτικών οργάνων.

Αγάπη συνεπάγεται θλίψη (για την Παναγία μας…)

Η Παναγία μας , πόνεσε πιο πολύ απ΄ όλες τις γυναίκες , πιο πολύ απ΄ όλες τις μανάδες του κόσμου, γιατί κανένα δεν έβλαψε , σε κανένα δεν έκανε κακό κι΄ όμως Της έκαναν το μεγαλύτερο κακό όλης της οικουμένης.

Σταύρωσαν Τον Υιό Της .

Και αντικρύζοντάς Τον πάνω Στο Σταυρό , πόνεσε τόσο η καρδιά της …

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ

Ἐκκλησία εἶναι, ναός τοῦ Θεοῦ,
συνάθροισις λαοῦ τῷ ὕδατι
τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος καθαρισθεῖσα.
Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως


Βρισκόμαστε στον Ναό προκειμένου να συμμετάσχουμε στο Μυστήριο της εντάξεως στο Σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία, (του παιδιού μας· του συγγενούς μας· του φίλου μας) ενός νέου μέλους [Όχι με την κομματική έννοια, αλλά με την βιολογική-οργανική (χέρι-πόδι-κεφάλι= μέλη του σώματος)].
Το Βάπτισμα δεν είναι παιδικό "πάρτυ". Δεν αφορά το νήπιο και τους άλλους. Μας αφορά όλους, εφ’ όσον βεβαίως είμαστε μέλη της Εκκλησίας. Αλλοιώτικα είμαστε παρατηρητές περίεργοι. Πάντως όπως και αν έχει πρέπει να σιωπούμε, είτε συμπροσευχόμενοι, είτε απλώς παρακολουθούντες.

Απίστευτη Ερμηνεία- Άστεγος παίζει πιάνο σε σιδηροδρομικό σταθμό και εντυπωσιάζει! (βίντεο)

Φωτο:apolitikokafeneio.com

Συγκίνηση προκαλεί το βίντεο ενός άστεγου άνδρα που παίζει στο πιάνο κλασική μουσική στο σιδηροδρομικό σταθμό του Newcastle. Ο λόγος για τον 26χρονο Alan Donaldson, ο οποίος ζει στο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Όταν ομάδα αστυνομικών τον πλησίασε αυτός αρνήθηκε να φύγει και αντ΄αυτού κάθησε στο πιάνο και έπαιξε το Für Elise του Beethoven.

Ἀ­να­ζη­τών­τας ἀ­παν­τή­σεις στήν ὑ­παρ­ξια­κή ἀ­γω­νί­α τῶν ἐ­φή­βων

π. Χρι­στό­δου­λος Μπί­θας

Κα­θώς ἡ οἰ­κου­μέ­νη κι ἡ Ἑλ­λά­δα πού ξέ­ρα­με ἀλ­λά­ζουν ρα­γδαῖ­α, μα­ζί κι ἐ­μεῖς, πα­ρα­τη­ροῦ­με ἀ­μή­χα­νοι τίς με­γά­λες ἀλ­λα­γές στήν σκέ­ψη καί τήν συμ­πε­ρι­φο­ρά τῶν ἐ­φή­βων. Ὁ κό­σμος μέ­σα στόν ὁ­ποῖ­ο ζοῦν τούς βιά­ζει νά με­γα­λώ­σουν ἀ­φύ­σι­κα γρή­γο­ρα, πρίν τήν ὥ­ρα τους, κι ἐ­κεῖ­νοι μέ τήν σει­ρά τους, ἔκ­πλη­κτοι μι­κρο­μέ­γα­λοι, προ­σπα­θοῦν νά ἀ­φο­μοι­ώ­σουν συ­ναι­σθή­μα­τα, γε­γο­νό­τα καί κα­τα­στά­σεις πού τούς ξε­περ­νοῦν κα­τά πο­λύ. Καί κα­θώς συμ­βαί­νει αὐ­τό, φουν­τώ­νουν μέ­σα τους ἕ­να σω­ρό ὑ­παρ­ξια­κά ἐ­ρω­τή­μα­τα, πού στίς πα­λι­ό­τε­ρες γε­νι­ές ἀ­κο­λου­θοῦ­σαν πιό φυ­σι­κά τά στά­δια τῆς ἀ­νά­πτυ­ξης.

Τά παι­διά κι οἱ ἔ­φη­βοι ἀν­τι­γρά­φουν τόν δι­κό μας κό­σμο, τίς δι­κές μας συ­νή­θει­ες, τά λά­θη μας, τίς φο­βί­ες μας, τήν δι­κή μας ἁ­μαρ­τί­α κι ἀ­στο­χί­α. Τά ζο­φε­ρά προ­βλή­μα­τα πού συσ­σω­ρεύ­τη­καν τά τε­λευ­ταῖ­α χρό­νια στήν πα­τρί­δα μας - ἀ­νε­ξέ­λεγ­κτη με­τα­νά­στευ­ση, ἐγ­κλη­μα­τι­κό­τη­τα, ἔλ­λει­ψη ἀ­στυ­νό­μευ­σης, πι­θα­νοί κίν­δυ­νοι μέ τούς κά­θε λο­γῆς γεί­το­νές μας, κα­τάρ­ρευ­ση τῆς πο­λι­τι­κῆς σκη­νῆς, μό­νι­μη κρί­ση στήν παι­δεί­α, ἀ­κραῖ­ος λα­ϊ­κι­σμός, ἀ­νερ­γί­α, φτώ­χεια καί τό­σα ἄλ­λα - ἔ­χουν τρο­μά­ξει τούς ἀν­θρώ­πους. Σέ αὐ­τό τό δια­ρκῶς με­τα­βαλ­λό­με­νο καί ἀ­να­σφα­λές πε­ρι­βάλ­λον, τά παι­διά με­γα­λώ­νουν μέ ἄγ­χος κι ἀ­γω­νί­α γιά τό σή­με­ρα καί τό αὔ­ριο. Ἔ­χον­τας σάν μό­νι­μο ρε­φραίν στ’ αὐ­τιά τους ἀ­πό τά μι­κρά­τα τους τόν ἦ­χο τῶν κι­νού­με­νων κε­φα­λῶν τῆς τη­λε­ό­ρα­σης, τήν ἀ­κα­τά­σχε­τη πο­λι­τι­κο­λο­γί­α, τήν κιν­δυ­νο­λο­γί­α, τόν φό­βο, τήν γκρί­νια καί τόν αὐ­το­κα­τα­στρο­φι­κό μη­δε­νι­σμό γιά ὁ­τι­δή­πο­τε ἀ­φο­ρᾶ τήν ἑλ­λη­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, κα­τα­φεύ­γουν στόν δι­κό τους κό­σμο ὅ­που ἀ­να­ζη­τοῦν κα­τα­φύ­γιο. Τά δι­α­δι­κτυα­κά παι­χνί­δια, τά κοι­νω­νι­κά δί­κτυ­α, τό lifestyle, ὁ ἐμ­πο­ρι­κός κι­νη­μα­το­γρά­φος, ἡ δι­σκο­γρα­φί­α καί ἡ μό­δα, ἀ­πο­τε­λοῦν τόν τό­πο ὅ­που ἐ­πι­κοι­νω­νοῦν μέ τούς δι­κούς τους κώ­δι­κες καί δι­α­μορ­φώ­νουν τήν φαν­τα­σί­α τους ἀ­νά­λο­γα.