Ο χριστιανός είναι ο μοναδικός πραγματικός νικητής στον κόσμο

Ο κόσμος ως σκλάβος της αμαρτίας, του θανάτου και του διαβόλου, ως «κράτος διαβόλου», ως «κράτος θανάτου» (Εβρ. Β΄, 14), είναι κάτι αντίθεο, κάτι που διαρκώς πολεμά τον Θεό.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η συμμαχία της αμαρτίας με το θάνατο και το διάβολο είναι φοβερή δύναμη, πιο δυνατή από κάθε τι ανθρώπινο, πιο δυνατή από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, και απ’ όλους τους ανθρώπους συνολικά.

Ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα

Γέροντα, εἴπατε σὲ κανέναν ὅτι θὰ γίνη πόλεμος; Ἔτσι ἀκούσαμε. Εἶναι ἀλήθεια;

- Ἐγὼ δὲν λέω τίποτε καὶ ὁ κόσμος λέει ὅ,τι θέλει. Καὶ νὰ ξέρω κάτι, ποῦ νὰ τὸ πῶ;

- Τί βάρβαρο πράγμα, Γέροντα, ὁ πόλεμος!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΙΟΥΛΙΟΥ 2019

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 30-6-2019 (Αποστόλων Πέτρου και Παύλου)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ   Προς Κορινθίους Α΄ (δ΄ 9–16)

Ἀδελφοί, δοκῶ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι.

Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ.

Τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς μας, Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος

Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας, γιατί τά πάθη ἔχουν μεγάλη δύναμη. Μέ τή χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ θά νικήσει ὁ γενναῖος ἀθλητής πού ἀγωνίζεται μ’ ὅλες τίς δυνάμεις του.

Ὁ σωματικός κόπος καί ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν φυλᾶνε τήν καθαρότητα τοῦ νοῦ. Ἀκόμη χρειάζεται καί πολλή προσευχή, ὥστε νά ἐπισκιάσῃ τόν ἀγωνιστή ἡ Θεία Χάρη. Γιά ν’ ἀποκτήσῃ κανείς τή Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικός ἀγώνας, γιατί εὔκολα παρασύρεται ὁ ἄνθρωπος στό κακό καί χάνει σέ μιά στιγμή αὐτό πού ἀπέκτησε ὕστερα ἀπό μεγάλους ἀγῶνες..

Το ένα και μοναδικό μυστικό για πειθαρχημένα παιδιά

Ποιος γονιός δεν έχει περάσει από σαράντα κύματα για να καταφέρει να πείσει το μεγάλο παιδί να μη χτυπάει το μικρό ή για να φορέσει επιτέλους τα παπούτσια του και να φύγουν απ’ τον παιδότοπο ή για δεκάδες ακόμη μικρές και μεγάλες αφορμές; Τα παιδιά δοκιμάζουν τα όριά μας κι εμείς δοκιμάζουμε τις αντοχές μας. Κανείς δεν μπορεί ούτε θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί-ρομπότ, έτοιμο να υπακούσει τυφλά σε εντολές και με μηδενική διάθεση για αντιδράσεις και επαναστατικότητα –θα ήταν, ούτως ή άλλως, ανθυγιεινό.

Με ποια λόγια ξεκινά η Θεία Λειτουργία, και γιατί;

Πώς αρχίζει η Θεία λειτουργία; 
«Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν».
Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη;
Μπροστά μας ανοίγει ο Χριστός ένα εξαίσιο θέαμα. 
Μπροστά μας παρουσιάζει μια ουράνια οπτασία. 
Μπροστά μας ο Χριστός ανοίγει την βασιλείαν του. 

Τι θα βοηθούσε, Γέροντα, πρακτικά να αποκτήσω ταπείνωση;

Τι θα βοηθούσε, Γέροντα, πρακτικά να αποκτήσω ταπείνωση;  

– Πώς αποκτά ταπείνωση κανείς; Όταν του λένε μια κουβέντα, εκείνος να λέει δυο; Να μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του; Ευλογημένη, όταν σου δίνεται ευκαιρία για ταπείνωση, να δέχεσαι την ταπείνωση. Έτσι αποκτιέται η ταπείνωση.  Το φάρμακο το δικό σου είναι να κινείσαι απλά, ταπεινά, να δέχεσαι όπως η γη και την βροχή και το χαλάζι και τα σκουπίδια και τα φτυσίματα, εάν θέλεις να ελευθερωθείς από τα πάθη σου. Οι εξωτερικές ταπεινώσεις βοηθούν τον άνθρωπο να ελευθερωθεί πολύ γρήγορα από τον παλιό εαυτό του, όταν τις δέχεται.

Αφήνουμε, δυστυχώς, να καθορίζεται η ζωή μας από φόβους.

Κάνουμε πράγματα λόγο του φόβου, χάνουμε πράγματα λόγο του φόβου.
Φοβόμαστε να μην χάσουμε, να μην αποτύχουμε.
Φοβόμαστε να αγαπήσουμε, να δοθούμε.
Ο φόβος αυτός πηγάζει από τον λογισμό μας «μην τυχόν και πονέσουμε», γι’αυτό και οι σχέσεις μας με τους άλλους δεν είναι γνήσιες σχέσεις, αλλά σχέσεις τακτικής και υπολογισμών.

Ένα κομποσχοίνι γλύτωσε μία ψυχή από την κόλαση!

*Διηγείται ο άγιος Γέρων παπα-Χαράλαμπος Διονυσιάτης…απαντώντας σε ερώτηση αν ωφελούν οι προσευχές μας τους άλλους…

-Αφού παιδί μου ενδιαφέρεσαι, να σου πω και κάτι για το κομποσχοίνι πιο φοβερό, γύρω από την ζωή του Γέροντά μου (Ιωσήφ). Ο Γέροντάς μου, είχε στον κόσμο μια ξαδέλφη. Αν και η ζωή της δεν ήταν τόσο καλή, ο Γέροντας όμως την αγαπούσε πολύ. Κάποτε τον ειδοποίησαν ότι η ξαδέλφη του πέθανε και μάλιστα όχι καλά. Έκαμνε διάφορους μορφασμούς, θεατρινισμούς∙ μιλούσε άσχημα κ.λπ. και σ’ αυτά τα χάλια πάνω ξεψύχησε. Μόλις το μαθαίνει ο Γέροντας, άρχισε τα κλάματα. Εγώ παραξενεύτηκα· τόση ευαισθησία· να κλαίει τόσον πολύ. Όμως κατάλαβε ο ίδιος τον λογισμό μου και με προλαβαίνει:

«Ο δίαυλος της Θείας Χάριτος» (Ακρίβεια και Οικονομία)

«Ο ΔΙΑΥΛΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ»

(ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ)

Νίκος Σακαλάκης,Μαθηματικός

Η Αγία Γραφή, ως αποκρυστάλλωση της Θεϊκής Αλήθειας, του Θεϊκού λόγου, περικλείει στα όριά της το δογματικό σώμα της Εκκλησίας και διαγράφει την περίμετρό του.

Η αλήθεια αυτή, πολύτιμη όχι μόνο ως γνώση αλλά, κυρίως, ως σωστική προϋπόθεση, είναι πηγή απαντήσεων που θεμελιώνουν και προάγουν το ευσεβές πλήρωμα στην πορεία του μέσα στον κόσμο (Τιμ. Β΄, Γ΄,16).

ΠΩΣ ΝΑ ΑΜΑΡΤΗΣΩ;

...Στήν ἐπίθεση τῆς ἀκόλαστης γυναίκας, λέει τό κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς, εἶπε ὁ Ἰωσήφ «πῶς ποιήσω τό πονηρόν οὔτω καί ἁμαρτήσω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ». Εἶχε ἔντονα ὁ Ἰωσήφ μέσα στήν καρδιά του καί στήν ζωή του τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ καί εἶπε «πῶς θά ἁμαρτήσω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ».

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής

Ο νέος εργασιακός Μεσαίωνας απειλεί την κοινωνική και τη Χριστιανική ζωή

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

θεολόγος

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής ήταν θέμα χρόνου για ένα αθεϊστικό κράτος, αδιάφορο για τον πολίτη, όπως εξελίσσεται το δικό μας.

Η πράξη αυτή μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα:

Α) Κατάργηση γενικά κάθε αργίας, με πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου: καθένας ν’ ανοίγει την επιχείρησή του όποτε θέλει, όσες ώρες θέλει, ακόμη και τη μέρα των Χριστουγέννων. Το μέτρο αυτό φυσικά είναι ο θάνατος του εργαζόμενου, της οικογένειας και όλης της κοινωνίας. Τα αφεντικά ίσως επιβιώσουν, αλλά οι εργαζόμενοι θα μετατραπούν σε ζώα-σκλάβους.

ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

«Με πολύ κόπο και μόχθο θα αποκτήσουμε καλό ήθος και καλή εσωτερική κατάσταση. Είναι όμως δυνατόν εκείνο που με πολύ κόπο κατορθώσαμε, να το χάσουμε μέσα σε μία στιγμή. Διότι «φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί» (Α´ Κορ. ιε´ 33), κοσμικές και συγχρόνως άκοσμες» (λόγ. γ´ 33).

«Εὐχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οἴκων»

 

Διάσημος αρχιτέκτονας και πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα. Πολλά λεφτά, μεγάλες δουλειές. Κέρδιζε τους καλύτερους διαγωνισμούς για μεγάλα –δημόσια και ιδιωτικά- έργα. Λίγο πριν πεθάνει έδωσε συνέντευξη στην τηλεόραση. Απέδωσε τις ατελείωτες επιτυχίες τους στο εξής:

Αφιέρωμα στη Μονή Βατοπαιδίου

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Ψυχική καί πνευματική ὑγεία

Ὁμιλία στήν Ἡμερίδα γιά τήν «Ψυχική Ὑγεία», Ναύπακτος 18 Μαρτίου 2017.

Εὐχαριστῶ τούς διοργανωτές τῆς παρούσας ἐκδηλώσεως μέ κεντρικό θέμα «Νευροεπιστῆμες - ἐπιλογές γιά καλύτερη ψυχική ὑγεία», γιά τήν πρόσκλησή τους νά ἀναπτύξω τό θέμα «Ἡ ψυχική ὑγεία κατά τήν ἐκκλησιαστική παράδοση».

Ἐνδεχομένως θά ρωτήση κανείς τί σχέση ἔχει τό ἐπιστημονικό θέμα τῆς ψυχικῆς ὑγείας μέ τήν Ἐκκλησία, δεδομένου μάλιστα, ὅπως μερικοί ὑποστηρίζουν, ὅτι ὑπάρχει σύγκρουση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης. Καί ὅμως θέλω νά ὑποστηρίξω ὅτι ὑπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης καί μάλιστα στά θέματα τῆς σύγχρονης βιολογίας ἔχουν πάρα πολλά νά προσφέρη ἡ ὀρθόδοξη θεολογία.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Ιουνίου 2019 (των Αγίων Πάντων)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
Προς Εβραίους επιστολή Παύλου (ια΄33 – ιβ΄2) 
Ἀδελφοί, οι πατέρες ἡμῶν διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν·ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Πῶς ἀν­τι­δροῦ­με ὅ­ταν μᾶς ἐ­πι­σκέ­πτον­ται οἱ δο­κι­μα­σί­ες;

 Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια: Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Ἰ­ὼβ (6 Μα­ΐ­ου) ἦ­ταν ἄν­θρω­πος ἄ­μεμ­πτος ἀ­πέ­ναν­τι στὸν Θε­ὸ καὶ στοὺς ἀν­θρώ­πους. Ὁ ἴ­διος ὁ Θε­ὸς ἀ­πο­φάν­θη­κε ὅ­τι δὲν ὑ­πῆρ­χε πά­νω στὴ γῆ πιὸ ἐ­νά­ρε­τος καὶ θε­ο­σε­βὴς ἄν­θρω­πος ἀ­πὸ αὐ­τόν. Ὁ Σα­τα­νᾶς ὅ­μως ἀν­τέ­τα­ξε ὅ­τι ἡ ἀ­ρε­τὴ τοῦ Ἰ­ὼβ δὲν εἶ­ναι γνή­σια. Κα­τὰ τὴ γνώ­μη του, ὁ Ἰ­ὼβ σε­βό­ταν τὸν Θε­ό, ἐ­πει­δὴ ἔ­λα­βε ἀ­πὸ αὐ­τὸν πολ­λὰ ἀ­γα­θά. Ὁ Ἰ­ὼβ εἶ­χε ἑ­πτὰ χι­λιά­δες πρό­βα­τα, τρεῖς χι­λιά­δες κα­μῆ­λες, χί­λια βό­δια καὶ πεν­τα­κό­σια γα­ϊ­δού­ρια. Γιὰ τὴ φύ­λα­ξή τους εἶ­χε τε­ρά­στιο ἀ­ριθ­μὸ ὑ­πη­ρε­τῶν. Εἶ­χε ἐ­πί­σης ἀ­πο­κτή­σει καὶ δέ­κα παι­διά, ἑ­πτὰ γιοὺς καὶ τρεῖς θυ­γα­τέ­ρες.

ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

«Απόφευγε σαν μάστιγα τους τόπους των πτώσεων. Διότι όταν δεν υπάρχει εμπρός μας ένα οπωρικό, δεν ερεθίζεται και τόσο η όρεξή μας»(λόγ. γ´, 10)

«Εκ του οράν το εράν», από την όραση πηγάζει η επιθυμία. Ένα παλιό γνωμικό που καταγράφει αυτό που συμβαίνει με την ανθρώπινη φύση:  αυτό που έχω μπροστά μου, προκαλεί την επιθυμία μου για να το γευθώ. Κι όχι μόνο η όραση, κατεξοχήν βεβαίως αυτή, αλλά και οι άλλες αισθήσεις:  προκαλούμενες εξάπτουν την επιθυμία στον άνθρωπο. Εκεί δεν στηρίζεται και όλη η επιστήμη με τις διαφημίσεις;  Σου φέρνουν το προϊόν μπροστά σου, με ωραίο περιτύλιγμα, εξωραϊσμένο στο ανώτερο δυνατό, ολοζώντανο, ντυμένο και με την κατάλληλη μουσική, και χωρίς να το χρειάζεσαι σε προκαλούν να το πάρεις, να το δοκιμάσεις. Σε κάνουν να το θεωρείς απαραίτητο στη ζωή σου. Γιατί έχουν σπουδάσει την ψυχολογία του ανθρώπου. Γιατί τελικά σε ξέρουν.

Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ:Τι πρέπει να γνωρίζουμε!

Λίγα λόγια γενικά

      Η Αγία μας Εκκλησία εκτός από τα επτά Μυστήρια δια των οποίων χαρίζεται, μετοχετεύεται, προσφέρεται και παρέχεται η αγιαστική Χάρις του Αγίου Πνεύματος έχει και κάποιες άλλες τελετές με τις οποίες παρέχεται χάρις, ευλογία, θεραπεία και πνευματική ωφέλεια στους πιστούς αλλά και στην κτίση ολόκληρη.

Λικέρ λεμονιού (λεμοντσέλο)

Πλένουμε τα λεμόνια και κόβουμε μόνο το κίτρινο μέρος της φλούδας. Βάζουμε τις φλούδες σε βάζο μαζί με το οινόπνευμα για 15 ημέρες. Όταν περάσει το χρονικό αυτό διάστημα, ετοιμάζουμε το σιρόπι που το βράζουμε για 5´ λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει. Σουρώνουμε τις φλούδες και ενώνουμε το κρύο σιρόπι με το στραγγισμένο οινόπνευμα. Το βάζουμε σε μπουκάλια και το διατηρούμε στην κατάψυξη.

Τί σχέση έχει η Ορθόδοξη παράδοση με τον σύγχρονο κόσμο;

Γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης

Τώρα που ευρισκόμεθα εις τον 20ον αιώνα, εις τον κόσμον αυτόν με τάς συγχρόνους αντιλήψεις του, με τάς ιδιότυπους δομάς του, με την αλλοφροσύνην του, με την σύνεσίν του, με την αλογίαν του και την λογικήν του, η Εκκλησία δεν έχει να πή τίποτε νεώτερον απ' ό,τι είπε. Απλώς μπορεί να χρησιμοποιή μεθόδους διαφόρους αι οποίαι επιβάλλονται λόγω των συνθηκών του συγχρόνου κόσμου. Ό,τι όμως είπε διά των Αγίων Πατέρων, συνεχίζει να το λέγη και σήμερα εις τον κόσμον. Εάν ακολουθώμεν τους βίους των Αγίων μας και την εν Αγίώ Πνεύματι διδασκαλίαν των αγωνιζόμενοι να οικειοθώμεν αυτήν διά πείρας, τότε θα καταλάβωμεν τι θησαυρούς έχει η αγία μας Εκκλησία.

ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ! ΑΚΟΥΣ;

Ο όσιος Παναγής Μπασιάς είχε βαπτίσει την αδελφή του Σπύρου Μηνιάτη, που λεγόταν Ρουμπίνα. Αυτή παντρεύτηκε έναν πολύ σκληρό και βάναυσο άνδρα, που την κακομεταχειριζόταν.

Ένα μεσημέρι η οικογένεια του Σπύρου καθόταν στο τραπέζι και έτρωγε. Ξαφνικά βλέπουν μπροστά τους αναπάντεχα τον Άγιο, που απευθυνόμενος προς τον Σπύρο είπε:

Ό,τι και αν συνέβη με τους γονείς σου, η εξομολόγησις τα πάντα συγχωρεί και εξαλείφει, αδελφέ εν Κυρίω

Ό,τι και αν συνέβη με τους γονείς σου, η εξομολόγησις τα πάντα συγχωρεί και εξαλείφει, αδελφέ εν Κυρίω. Ενθυμού τον άσωτον υιόν, πόσον ημάρτησεν και με τον άσωτον βίον πόσον τους ελύπησε. Όταν όμως μετενόησε, ευθύς αι πατρικαί αγκάλαι ηνοίχθησαν και το παρελθόν εξεμηδενίσθη, ωσάν να μη συνέβη ποτέ. 

Η θεραπεία λοιπόν των λυπημένων γονέων σου έγινε, διότι η αλλαγή της ζωής σου προς πνευματικήν ζωήν το παν διώρθωσε. 

Βαρύ το σακί...

Τέτοιες μέρες δεν μπορώ να ξεχάσω έναν δάσκαλο που είχα γνωρίσει στα νιάτα μου.

Καλή του ώρα όπου κι αν είναι τώρα…

Τέλος πάντων.

Θυμάμαι λοιπόν, όταν μια φορά είχαμε κουβεντιάσει για το πόσο απαραίτητο είναι να μην κρατάμε θυμό μέσα μας αλλά να κοιτάμε πως θα απαλλαγούμε από αυτόν, μας έβαλε να το δούμε αυτό πρακτικά.

 - Αύριο, μας είχε πει, να φέρετε όλοι στο σχολείο μια πλαστική σακούλα και ένα μικρό σακί με πατάτες.

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Πώς να αντιμετωπίσουμε τον θυμό μας απέναντι στα παιδιά μας

Η γονεϊκότητα είναι γεμάτη από στιγμές ευτυχίας που διακόπτονται από στιγμές μεγάλης αναστάτωσης και κάποιες φορές στιγμές τυφλού θυμού. Αυτές είναι οι στιγμές που προβληματίζουν τους γονείς στην προσπάθειά τους να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με έναν τρόπο που να εκφράζει αγάπη και σεβασμό προς τα παιδιά τους.

Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπ’ ὅλα, Ἅγιος Πορφύριος (Μπαϊρακτάρης)

Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια, τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνεται παντοῦ, στά πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σέ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.

Θά σᾶς τό πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα. Ἦταν ἕνας ἀσκητής κι εἶχε δύο ὑποτακτικούς. Προσπαθοῦσε πολύ νά τούς ὠφελήσει καί νά τούς κάνει καλούς. Εἶχε, ὅμως, τήν ἀνησυχία ἄν ὄντως προχωροῦν στήν πνευματική ζωή, ἄν προοδεύουν κι ἄν εἶναι ἕτοιμοι γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Περίμενε ἕνα σημάδι γι’ αὐτό ἀπ’ τόν Θεό, ἀλλά δέν ἔπαιρνε καμία ἀπάντηση. Κάποια ἡμέρα θά γινόταν ἀγρυπνία στήν ἐκκλησία μιᾶς ἄλλης σκήτης πού ἀπεῖχε πολλές ὧρες ἀπ’ τή δική τους. Ἔπρεπε νά γίνει πορεία μές στήν ἔρημο. Ἔστειλε τούς ὑποτακτικούς του ἀπ’ τό πρωί, ὥστε νά φθάσουν νωρίς, γιά νά τακτοποιήσουν τήν ἐκκλησία, κι ὁ Γέροντας θά πήγαινε τ’ ἀπόγευμα. Οἱ ὑποτακτικοί εἶχαν προχωρήσει ἀρκετά, ὅταν ξαφνικά ἄκουσαν βογκητά. Ἦταν ἕνας ἄνθρωπος βαριά τραυματισμένος καί ζητοῦσε βοήθεια:

Τι κρύβει η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας (Tito Colliander)

Οι Άγιοι πατέρες είναι σύμφωνοι σε αυτό το σημείο: Αυτό που πρώτα πρώτα πρέπει να έχεις πάντα στο νου σου είναι να μην εμπιστεύεσαι ποτέ και με κανένα τρόπο στον εαυτό σου. Ο αγώνας που αναλαμβάνεις τώρα είναι εξαιρετικά δύσκολος. Οι δυνάμεις σου είναι ανθρώπινες και γι' αυτό πάρα πολύ ανεπαρκείς για να τα βγάλουν πέρα σ' ένα τέτοιο αγώνα. Αν στηρίζεσαι μονάχα σ' αυτές, γρήγορα θα πέσεις κάτω στη γη και δε θα έχεις όρεξη να συνεχίσεις την πάλη. Μονάχα ο Θεός μπορεί να σου δώσει την επιθυμητή νίκη.

O Θεός θα σου φανερωθεί

«Να κοιμάσαι νωρίς. Η μέρα ξεκινάει από το βράδυ. Πριν πας για ύπνο να έχεις οργανώσει την επόμενη μέρα. Με χαρτί και μολύβι. Μην την αφήνεις να φέρει ο,τι να’ ναι.

Οι μέρες γίνονται μήνες και οι μήνες γίνονται χρόνια. Μια φορά ζεις. Τίμα την. Να έχεις τετράδιο με στόχους. Να το τηρείς ευλαβικά. Να τους σκαλίζεις και να τους ξαναγράφεις.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ζωή!

Τι είναι αγάπη;

Αγάπη είναι να μην κουράζεσαι. Να μην κουράζεσαι να κάνεις, να μην κουράζεσαι να λες.

Αγάπη είναι να μην ακούς, να μη σκέφτεσαι, να μην αξιολογείς.

Αγάπη είναι να συνεχίζεις να βλέπεις την ίδια αγαπημένη σου εικόνα, ακόμα και όταν όλα γύρω σου καταρρέουν. Να βλέπεις το φως πίσω από τα σύννεφα.