Γιατί είμαι Ορθόδοξος;

του μακαριστού Μητροπολίτη Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης κυρού Παῦλου

Δὲν εἶναι συνηθισμένη ἡ ἐποχὴ μας. Εἶναι ἐποχὴ μεγάλων μεταβολῶν καὶ ἀνακατατάξεων, ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ζοῦμε σὲ ἕναν μεταβαλλόμενο συνεχῶς κόσμο. Ἰδεολογίες καὶ θρησκεῖες ἀναμειγνύονται, καὶ σίγουρα ἐπικρατεῖ μιά σύγχυση καὶ ἀπορία.

Η Σαρακοστή αποκαλύπτει την κρυφή πραγματικότητά μας (Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης †2014)

Η προ του Πάσχα περίοδος που διερχόμαστε γεννά ή θα πρέπει να γεννά κάποια ιδιαίτερα συναισθήματα μέσα μας. Η ωραιότατη και κατανυκτική υμνογραφία αυτής της περιόδου, οι πολλές λατρευτικές ευκαιρίες, η σαρακοστιανή νηστεία θέλουν να μας συγκεντρώσουν. Να σκύψουμε μέσα μας, να προβληματιστούμε, να προβούμε σε έναν αυτοέλεγχο προς ειλικρινή μετάνοια.
Ο πολύς κόσμος αγνοεί ή δεν θέλει να προσεγγίσει το νόημα των ημερών αυτών, συνεχίζοντας τη μονότονη ζωή του.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΤΑ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΜΑΣ;

 

Μήπως είμαστε Εγωιστές και δεν το ξέρουμε ή ίσως δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε;

διάβασε παρακάτω τις 7 μορφές του Εγωισμού, μήπως κάτι από αυτά ή όλα μας χαρακτηρίζουν..;

ΘΕΛΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ !!!
ΕΠΤΑ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΜΑΣ

1. ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΤΗΤΑ, (το πνεύμα της επίδειξης).

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ;

 

Στήν ἐρώτηση ποιά εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀρετή, μπορεῖ κανείς νά δεχτεῖ πολλές ἀπαντήσεις: εἶναι ἡ ἀγάπη, εἶναι ἡ διάκριση, εἶναι ἡ ὑπομονή. Τελικῶς ὅμως ἡ μεγαλύτερη ἐξ ὅλων τῶν ἀρετῶν φαίνεται νά εἶναι ἡ ταπείνωση, γιατί αὐτή εἶναι ἐκείνη πού κρίνει τήν ποιότητα καί γνησιότητα κάθε ἄλλη ἀρετῆς. Γιά παράδειγμα: μπορεῖ νά ὑπάρχει ἀγάπη ἐκεῖ πού λείπει ἡ ταπείνωση, ἀφοῦ ἡ ἔλλειψη τῆς ταπείνωσης δείχνει ὅτι καί ἡ ἀγάπη ἀποτελεῖ μία μορφή ἐγωϊσμοῦ; Μπορεῖ νά ὑπάρχει ὑπομονή ἤ καί διάκριση, ἀφοῦ καί οἱ δύο αὐτές, πού θεωροῦνται πράγματι ὑψηλότατες ἀρετές, στηρίζονται στήν ταπείνωση; Γι’ αὐτό καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τόνισε ὅτι «ὅταν κάνετε πράξη ὅλα ἐκεῖνα πού ἔχει δώσει ὡς ἐντολές ὁ Θεός, νά λέτε ὅτι εἶμαι ἄχρηστος δοῦλος· ὅτι ἔκανα ὅ,τι ὄφειλα νά πράξω».

Καλοί ή καινοί άνθρωποι; C.S.Lewis

Αυτός τα εννοούσε όλα όσα έλεγε. Αυτοί που αφή­νουν τη ζωή τους στα χέρια Του θα γίνουν τέλειοι, όπως κι Αυτός είναι τέλειος - τέλειοι στην αγάπη, τη σοφία, την ομορφιά και την αθανασία. Η αλλαγή δε θα ολοκληρωθεί σ' αυτή τη ζωή, μιας και ο θάνατος είναι συστατικό στοιχείο της όλης θεραπείας. Ο βαθμός που θα έχει προχωρήσει μέσα σε κάθε χριστιανό η αλλαγή, πριν τον βρει ο θάνατος, είναι άδηλος.

Νομίζω πως ήρθε πια η κατάλληλη στιγμή να εξετά­σουμε ένα ερώτημα που έχω επανειλημμένως διατυπώ­σει: Αν ο χριστιανισμός κατέχει την αλήθεια, τότε γιατί οι χριστιανοί δεν είναι πέρα για πέρα καλύτεροι από τους μη χριστιανούς; Αυτό που κρύβεται πίσω από το εν λόγω ερώτημα είναι εν μέρει απόλυτα εύλογο και εν μέρει εντελώς παράλογο. Το εύλογο σημείο είναι το εξής: Αν η μεταστροφή στο χριστιανισμό δε βελτιώνει καθόλου τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου -αν δηλαδή συνεχίζει να είναι το ίδιο φαντασμένος, κακεντρεχής, μοχθηρός ή φιλόδοξος όπως και πριν-, τότε νομίζω πως πρέπει να υποθέσουμε πως η «μεταστροφή» του ήταν εν πολλοίς φανταστική. Πρόκειται εδώ για τη δο­κιμή στην οποία πρέπει να υποβάλλει ο καθένας τον εαυτό του μετά την αρχική του μεταστροφή και κάθε φορά που πιστεύει ότι έχει κάνει κάποια πρόοδο.

Τι ακριβώς είναι η Εξομολόγηση;

 

Είναι ένα μεγάλο μυστήριο της Εκκλησίας μας, το κατεξοχήν μυστήριο της αγάπης και της φιλανθρωπίας του Θεού. Με το μυστήριο αυτό παρέχεται η άφεση των αμαρτιών από τον ίδιο τον Θεό διά του Ιερέα, ο οποίος, δια της επιθέσεως των χειρών και της συγχωρητικής ευχής, δωρίζει τη συγχώρηση των αμαρτιών στον εξομολογούμενο.
Η αμαρτία είναι αρρώστια της ψυχής και ο άνθρωπος που αμαρτάνει, που παραβιάζει το θέλημα του Θεού, είναι πνευματικά άρρωστος. Η Εκκλησία μας, με το μυστήριο της εξομολογήσεως, επουλώνει τις πνευματικές πληγές που ανοίγουν στο άνθρωπο τα βέλη της αμαρτίας.

Αν άκουγαν με προσοχή ένα Μεγάλο Απόδειπνο;

 

 Μια παράδοξη σκέψη μου γεννήθηκε καθώς άκουσα για πρώτη φετινή φορά μια δέηση που λέγεται στο τέλος του κατανυκτικού Εσπερινού: ‘Τα έθνη πράυνον’. Τρεις λέξεις όλες κι όλες, αλλά πάντα επίκαιρες, ιδίως στις ταραγμένες μέρες μας, όπου έχουμε ‘πολέμους και ακοάς πολέμων’ σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την κήρυξη του φονικού Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και οι φόβοι για νέες συρράξεις είναι καθημερινοί.

Η μετάνοια στα χρόνια της κρίσης

Του Λυκούργου ΜαρκούδηΟμιλία στην Ημερίδα «Το Μεγαλείο της Μετάνοιας στη ζωή του Ανθρώπου» που πραγματοποιήθηκε στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης στις 13 Μαρτίου 2017

Παναγιώτατε, Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, ελλογιμότατε και αγαπητέ μου κύριε Καθηγητά, κυρίες και κύριοι.

Το θέμα που θα πραγματευτούμε είναι: «η μετάνοια στα χρόνια της κρίσης». Μοιάζει παράξενο, πως ένα πρωτίστως πνευματικό γνώρισμα, όπως η μετάνοια, μπορεί να σχετίζεται με κάτι σχεδόν εξ ορισμού κοσμικό και υλικό, όπως η κρίση. Είναι όμως απόλυτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και μάλλον στην ανυπαρξία του ενός οφείλεται η ύπαρξη του άλλου.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 28 Μαρτίου 2021 (Β´ Νηστειών)

 

Αποστολικό Ανάγνωσμα
(῾Εβρ. α´ 10 - β´ 3)
Κατ᾿ ἀρχάς σύ, Κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας,καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί·αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶπάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται, καὶ ὡσεὶπεριβόλαιον ἑλίξεις αὐτούς, καὶἀλλαγήσονται· σὺ δὲ ὁ αὐτὸς εἶ, καὶ τὰ ἔτησου οὐκ ἐκλείψουσι». Πρὸς τίνα δὲ τῶνἀγγέλων εἴρηκέ ποτε· «Κάθου ἐκ δεξιῶν μουἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶνποδῶν σου»;Οὐχὶ πάντες εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διὰτοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;

Η Εκκλησία προϋπόθεσις της Σωτηρίας (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης Γρηγοριάτης)

 

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την Αποστολή της ενορίας ως ευχαριστιακής εκκλησιαστικής κοινότητος, εάν δεν συνειδητοποιήσουμε την σημασία της Εκκλησίας για την σωτηρία μας. Η Εκκλησία κατά την Ορθόδοξο πίστι μας είναι προϋπόθεσις της σωτηρίας μας. Γι’ αυτό και στο Σύμβολο της πίστεως, αφού ομολογήσουμε πίστι στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, ομολογούμε ότι πιστεύουμε και εις Μίαν. Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν.

Η Θεοτόκος αρχή και τέλος της σωτηρίας των ανθρώπων (Θεοπούλα Παναγιώτου)

 

Αποσπάσματα από το βιβλίο "Ο θησαυρός του Δαμασκηνού"

Πάσχα του καλοκαιριού ονομάζει ο πιστός λαός μας την δεκαπενθήμερη περίοδο που ξεκινά την 1η Αυγούστου και καταλήγει στις 15 Αυγούστου, την ημέρα που η Αγία μας Εκκλησία τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας μας Θεοτόκου. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί καθ’ όλη την περίοδο αυτή τελούμε παρακλήσεις στην Παναγία, ικετεύουμε τη μεσολάβησή Της, την πρεσβεία της προς τον Υιό Της να μας ευσπλαχνιστεί και να ανοίξει τον Παράδεισο και για μας τους ελεεινούς και τρισάθλιους. Παρακαλούμε την Δέσποινα του κόσμου, την Πλατυτέρα των ουρανών να μεσιτεύει, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις ποικίλες δυσκολίες της ζωής, να στεριώσουμε την πίστη μας στην Αγία Τριάδα, να αποφύγουμε το πυρ της κολάσεως.

Πῶς µποροῦµε νὰ ξεχωρίσουµε τὴν προσβολὴ τοῦ πειρασµοῦ ἀπὸ τὴν ἀποδοχή του ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο; Μ᾿ ἄλλα λόγια, πῶς µποροῦµε νὰ καταλάβουµε πότε ἀρχίζει ἡ ἁµαρτία;

π. Αθανάσιος Μυτηλιναίος

 

Ἡ διάκρισις µεταξὺ προσβολῆς καὶ ἀποδοχῆς γιὰ τὸν ἀγωνιζόµενον πιστὸν εἶναι µᾶλλον εὐδιάκριτη. Ἡ προσβολὴ τοῦ πειρασµοῦ δὲν κατασκευάζεται ἀπὸ ἐµᾶς, ἀλλὰ εἶναι ξαφνική, ἀναπάντεχη. ∆ὲν µπορεῖς νὰ πεῖς ὅτι θὰ ἀνοίξω τὴν τηλεόρασι καὶ ὃ τι βγεῖ θὰ τὸ ἀντιµετωπίσω… Ἐκεῖ παρασκευάζεις τὸν πειρασµόν. Εἶναι καὶ κάτι ἄλλο· ὁ κινηµατογράφος, ποὺ πληρώνεις καὶ εἰσιτήριο γιὰ νὰ δεῖς ἐκεῖνο ποὺ θὰ δεῖς. Ὅταν ὅµως δὲν τὸν προετοιµάσης, εἶσαι ἀνύποπτος, περπατᾶς στὸν δρόµο σου, καὶ ἔλθει ἕνας πειρασµός, αὐτὸ εἶναι προσβολὴ πραγµατική. 

Ο ξεσηκωμός του Γένους 1821. (Ντοκιμαντέρ-Βίντεο)

Δείτε το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ για την επανάσταση του 1821 από το National Geographic.
Δείτε το βίντεο παρακάτω.

Για να μη λησμονούμε το 1821

ΑΙ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821

«Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μας και βοηθάει, γιατί πολεμάμε για την πίστι μας, για την πατρίδα μας, για τους γέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά μας, για την ζωή μας, την λευτεριά μας…Και όταν ο δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να μας κάνει καλά…;».

(Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)

«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος…Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ου πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν…».

Η αλήθεια για το 1821 απο τον κυρ Φώτη Κόντογλου

 

«Η ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στον κόσμο. Είναι αγιασμένη»

Ἡ σκλαβιὰ ποὺ ἔσπρωξε τοὺς Ἕλληνες νὰ ξεσηκωθοῦνε καταπάνω στὸν Τοῦρκο δὲν ἤτανε μονάχα ἡ στέρηση κι ἡ κακοπάθηση τοῦ κορμιοῦ, ἀλλά, ἀπάνω ἀπ᾿ ὅλα, τὸ ὅτι ὁ τύραννος ἤθελε νὰ χαλάσει τὴν πίστη τους, μποδίζοντάς τους ἀπὸ τὰ θρησκευτικὰ χρέη τους, ἀλλαξοπιστίζοντάς τους καὶ σφάζοντας ἢ κρεμάζοντάς τους, ἐπειδὴ δὲν ἀρνιότανε τὴν πίστη τους γιὰ νὰ γίνουνε μωχαμετάνοι. Γιὰ τοῦτο πίστη καὶ πατρίδα εἴχανε γίνει ἕνα καὶ τὸ ἴδιο πρᾶγμα, κ᾿ ἡ λευτεριὰ ποὺ ποθούσανε δὲν ἤτανε μοναχὰ ἡ λευτεριὰ ποὺ ποθοῦνε ὅλοι οἱ ἐπαναστάτες, ἀλλὰ ἡ λευτεριὰ νὰ φυλάξουνε τὴν ἁγιασμένη πίστη τους, ποὺ μ᾿ αὐτὴν ἐλπίζανε νὰ σώσουνε τὴν ψυχή τους. Γιατί, γι᾿ αὐτούς, κοντὰ στὸ κορμί, ποὺ ἔχει τόσες ἀνάγκες καὶ ποὺ μὲ τόσα βάσανα γίνεται ἡ συντήρησή του, ὑπῆρχε κ᾿ ἡ ψυχή, ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς πὼς ἀξίζει περισσότερο ἀπὸ τὸ σῶμα, ὅσο περισσότερο ἀξίζει τὸ ροῦχο ἀπ᾿ αὐτό.

Πώς ισοπεδώνεις το εθνομηδενιστικό αφήγημα για το 1821

 

Με αφορμή την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, θα τιμήσω τον Αγώνα των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών ενάντια στον τυραννικό Οθωμανικό ζυγό, προσπαθώντας ακυρώσω την αποδομητική επιχειρηματολογία των εθνομηδενιστών για τα ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα της Ελληνικής Επανάστασης, που σκοπό έχουν την υποβάθμιση, την υποτίμηση της και τελικώς την πνευματική “βλάβη” στην εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων.

Γιατί ελιές και όχι λάδι;

«Τώρα ποῦ μπήκαμε στήν περίοδο τῆς νηστείας ἔχω, μαζί μέ ἄλλους, δύο ἀπορίες. Ἡ πρώτη ἔχει σχέση μέ τήν ἑβδομάδα τῆς Τυροφάγου: Γιατί ἐπιτρέπεται τό γάλα καί τά γαλακτοκομικά προϊόντα καί δέν ἐπιτρέπεται τό κρέας; Ἀπαγορεύονται τά κοτόπουλα καί ἐπιτρέπονται τά αὐγά. Ἡ δεύτερη. Γιατί στόν καιρό τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς δέν τρῶμε ψάρια καί τρῶμε τά «θαλασσινά» καί τό χαβιάρι ἤ μερικές φορές τρῶμε ἐλιές καί ὄχι λάδι;»

Εὔστοχη ἀπάντηση καί στά δύο ἐρωτήματα ἔχει δώσει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος, μεγάλος διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας. Γράφει σ’ ἕνα γιατρό: «Κατηγορεῖς τόν φίλο σου ἐπειδή τήν ἑβδομάδα τῆς Τυρινῆς τρώγει αὐγά δέν τρώγει ὅμως τήν κότταν ποῦ γεννᾶ τά αὐγά… Ἀλλά ποία σύγκρισις ἠμπορεῖ νά γίνη μεταξύ του αὐγοῦ, ποῦ δέν εἶναι ζῶον καί τῆς κόττας, ποῦ εἶναι ζῶον; Τό αὐγό εἶναι πολύ κατώτερον ἀπό τήν ὄρνιθα. Καί ὡς ἀπόδειξιν ἐπικαλοῦμαι τήν δικήν σας γνώμην, δηλαδή τήν γνώμη τῶν ἰατρῶν.

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου…» – Η Προσευχή της μεγάλης Τεσσαρακοστής

 

*Σαρακοστή: 40 μέρες αγκαλιά με τον Σταυρό όχι από βάσανο αλλά από έρωτα. Καλό αγώνα, καλή και ευλογημένη Σαρακοστή σε όλους!

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, και αργο λογίας μή μοι δώς.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.

Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός εί εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.»

___________________________________

Σύντομη ερμηνεία της ευχής του Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου: Από τον πρώτο στίχο ο πιστός, αναθέτει την πορεία και την κατάληξη της ζωής του στον Κύριο και Θεό, τον οποίο αναγνωρίζει ως μοναδικό αυθέντη του και δεσπότη του.

Τό Μέγα Ἀπόδειπνο

 

Εἶναι μέσα στὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου ριζωμένο ἕνα ἀλλόκοτο πρωτόγονο συναίσθημα μπροστὰ στὸ φαινόμενο τοῦ ὕπνου. Ὁ ζωντανός, ὁ ἐργαζόμενος, ὁ σκεπτόμενος, ὁ γεμάτος δραστηριότητα ἄνθρωπος, καμπτόμενος ἀπὸ τὴν φυσιολογικὴ κόπωση, καταλαμβάνεται ἀπὸ μία ἀκατανίκητη ἀνάγκη νὰ παραδοθεῖ στὴν ἀγκάλη τοῦ ὕπνου. Οἱ αἰσθήσεις, οἱ διανοητικὲς λειτουργίες, οἱ δυνάμεις τοῦ σώματος ἀτονοῦν καὶ ὁ ζωντανὸς γίνεται σὰν νεκρός. Εἰκόνα τοῦ θανάτου ὁ ὕπνος.

Πως να διέλθουμε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή-Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

 

Τώρα αρχίζει ο πνευματικός μας αγώνας. Η έμπνευσή μας πολλαπλασιάζεται με τη σκέψη ότι εκατομμύρια χριστιανοί θα τηρήσουν τη Νηστεία αυτή. Η οδός προς την ανάσταση, ακόμη και για τον ίδιο τον σαρκωθέντα Θεό, πέρασε από παθήματα. Το μυστήριο των παθημάτων θα το κατανοήσουμε μόνο αργότερα. Κατ’ άρχάς το δεχόμαστε ως όρο για την εν Θεώ ανάπτυξή μας, ως όρο για την προκοπή μας στη πρόσληψη του λόγου του Θεού και την αφομοίωση των οδών Του στην πρακτική ζωή…

Ο Άγιος Παίσιος για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή

 

–Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;
-Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει.

Προετοιμασία για το Πάσχα

 

Συντάκτης  π. Αντώνιος Χρήστου 

Σήμερα θα ασχοληθούμε και θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε (όσο βέβαια είναι δυνατόν να χωρέσει ένα τέτοιο εγχείρημα, σε ένα άρθρο περιορισμένης έκτασης) για την Αγία Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Στη καθομιλουμένη ο πολύ κόσμος την ονομάζει απλά Σαρακοστή και αποτελεί για τον κάθε πιστό, την  αρχαιότερη, αυστηρότερη περίοδο νηστείας, ασκητικής και εγκράτειας της Εκκλησίας.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 21 Μαρτίου 2021 (Της Ορθοδοξίας)

 

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(῾Εβρ. ια´ 24-26, 32-40)
Αδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.
Καὶ τί ἔτι λέγω; ᾿Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων·

Πάτερ, τι να κάνω για να κερδίσω τη σωτηρία;

«Συμβουλές σ’ ένα νέο» του Αγίου Νήφωνος Κωνσταντιανής

Κάποτε που ήταν στην εκκλησία της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, τον πλησίασε ένα πολύ ενάρετο παιδί που έτρεχε πάντα ακούραστο στις ιερές ακολουθίες.

-Πάτερ, τον ρώτησε, τι να κάνω για να κερδίσω τη σωτηρία;

-Εσύ παιδάκι μου, είσαι μια αγνή ψυχή. Πως ζητάς ν’ ακούσεις σωτήριο λόγο από ένα γέρο που σάπισε στην αμαρτία;

-Ο λόγος του Θεού, πάτερ, λέει: «Επερώτησας τον πατέρα σου και αναγγελεί σοι». Γι’ αυτό κι εγώ ζητάω να ακούσω από σένα ένα καλό λόγο. Μη με περιφρονήσεις, λοιπόν, τον ανάξιο.

Η όρεξη και η πείνα και οι πειρασμοί της Σαρακοστής

 

Η νηστεία και ο πειρασμός

Νηστεύω σημαίνει δεν τρώω, δηλαδή εκουσίως πεινάω. Νηστεύοντας, λοιπόν, ορθοδόξως κατά την Μ. Τεσσαρακοστή, οδηγούμε τον εαυτό μας σε μια οριακή κατάσταση, στην οποία αισθανόμαστε τις απαιτήσεις του σώματος, αλλά και την δύναμη της ψυχής να τις τιθασσεύη.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

 

Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι μία άνοιξη μέσα στην άνοιξη. Είναι Παράδεισος και Ουρανός και αληθινή Όαση μέσα στην απεραντοσύνη της Σαχάρας της κοινωνίας.

Η κατανυκτικότατη εποχή της Μεγάλης Σαρακοστής σε όλο τον κόσμο γίνεται δεκτή με ιδιαίτερη χαρά και ξεχωριστή αγαλλίαση. Στη Ρωσία μάλιστα όπως αναφέρει ο γνωστός συγγραφέας Αλ. Σμέμαν τα δικαστήρια και τα θέατρα αργούσαν και την πρώτη και τελευταία εβδομάδα και τα παιδιά ακόμη περιόριζαν τα παιχνίδια τους. (Μεγ. Σαρακοστή σ. 115). Αυτή η σπουδαιότατη περίοδος έχει απαράμιλλο πλούτο και ανυπέρβλητη χάρη. Θα σταθούμε στις ιερές Ακολουθίες.

To μεγαλείο του Θεού μέσα από την απλότητα…

 

Χάσαμε την απλότητα γι’ αυτό χάσαμε την ευτυχία, τη χάρη του Θεού και την ουσία της ζωής. Κάνουμε τη ζωή μας πολύπλοκη με αποτέλεσμα να χανόμαστε μέσα στον ωκεανό με τις μέριμνες και στο τέλος καταλήγουμε με μια κληρονομιά άγχους, απογοήτευσης και κατάθλιψης.

Είναι όμορφη η απλότητα, έχει κάλλος και ωραιότητα. Η απλότητα έχει την αγνότητα του Πλάστη και λάμπει σαν το πιο όμορφο διαμάντι. Σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Από την εξωτερική ομορφιά ενός ανθρώπου μέχρι τη διαδρομή ενός καλοπροαίρετου λογισμού.

Η σαγήνη της Εκκλησίας

 

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ’

---

Διατυπώνεται ἀπό πολλούς τό ἐρώτημα: Τί κάνει σήμερα ἡ Ἐκκλησία; Ἀσφαλῶς καί τοῦτο εἶναι ἕνα μεγάλο ἐρώτημα. Καί στά μεγάλα βέβαια ἐρωτήματα, ἐάν σπεύσει κανείς νά ἀπαντήσει μέ ἕνα εὔκολο ναί ἤ ἕνα ὄχι, τότε ἀδικεῖ τό θέμα. Τέτοια ἐρωτήματα ἀπαιτοῦν πολλές διευκρινήσεις.

Τί κάνει, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μέσα στόν κόσμο; Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ἐν προκειμένῳ, θά δώσει τήν ἀπάντηση παραβολικῶς: «Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σαγήνη βληθείσῃ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἐκ παντὸς γένους συναγαγούσῃ· ἥν, ὅτε ἐπληρώθη, ἀναβιβάσαντες αὐτὴν ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν καὶ καθίσαντες συνέλεξαν τὰ καλὰ εἰς ἀγγεῖα, τὰ δὲ σαπρὰ ἔξω ἔβαλον» (Ματθ. ιγ’ 47-48). Ἀκριβῶς μέ τήν εἰκόνα αὐτή, τῆς σαγήνης, ὁ Κύριος παρουσιάζει τήν «βασιλεία τῶν οὐρανῶν», πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του, γιατί ἀκριβῶς ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία εἶναι μέγα «μυστήριον», προσεγγίζεται μόνο μέ παραβολές καί εἰκόνες.

Η μεγαλύτερη παρηγοριά του χριστιανού

 

«Και είστε απόλυτα πλήρεις κοντά σ’ αυτόν…» Κολοσσαείς 2:10

Η μεγαλύτερη παρηγοριά του χριστιανού

Ένας ηλικιωμένος χριστιανός ήταν ετοιμοθάνατος. Ένας νεαρός, χριστιανός κι αυτός, τον ρώτησε: «Αδελφέ, θέλεις να σου διαβάσω το πιο παρήγορο εδάφιο από το Λόγο του Θεού;». «Ναι», απάντησε εκείνος. Κι ο νέος άρχισε να διαβάζει: «Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλοί χώροι διαμονής. Διαφορετικά θα σας το έλεγα…» (Ιωάν. 14:2). «Όχι, όχι», είπε ο ετοιμοθάνατος. «Δεν είναι αυτό το πιο παρήγορο εδάφιο, αλλά το επόμενο». 

Ένα υπόδειγμα κηρύγματος για παιδιά σε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία

 

Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ'

---

Κατ' ἀρχήν θέλω νά σᾶς συγχαρῶ πού ἤλθατε σήμερα στήν ἐκκλησία καί σταθήκατε ἥσυχα, μέ εὐλάβεια ἐδῶ στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ.

Θά σᾶς πῶ δύο λόγια γιά τήν Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία- τήν ξεχωριστή αὐτή Λειτουργία- πού τελεῖται μόνο κατ' αὐτήν τήν περίοδο τῆς Μεγ. Τεσσαρακοστῆς.

Οἱ σοφοί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καθιέρωσαν τήν Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία γιατί αὐτή τήν περίοδο δέν μποροῦμε νά τελέσουμε τήν κανονική, τήν λαμπρή, τήν τέλεια δηλαδή ὅπως λέμε θεία Λειτουργία, καί αὐτό, γιατί ἡ περίοδος αὐτή εἶναι πένθιμη, περίοδος νηστείας, περισσότερης ἐγκράτειας καί προσευχῆς, περίοδος μεγαλυτέρων πνευματικῶν ἀγώνων.

Πώς ψεύτισε ο κόσμος…

 

Η κακία των ανθρώπων έχει ξεπεράσει τα όρια. Κοιτάζουν πώς να ξεγελάση ο ένας τον άλλον. Και το θεωρούν κατόρθωμα που τον ξεγελούν. Αλήθεια, πώς ψεύτισε ο κόσμος!

Όλα ψεύτικα τα φτιάχνουν. Χρήματα εν τω μεταξύ παίρνουν περισσότερα απ’ όσα έπαιρναν οι παλιοί, οι καημένοι.

Πώς να δράσουμε απέναντι στην πανδημία χωρίς να χάσουμε τον εαυτό μας

 

Η ψυχολόγος Ελισάβετ Γεωργίου μας δίνει χρήσιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση της κρίσης που βιώνουμε λόγω του ιού, χωρίς φόβο και καχυποψία, και μας προτείνει να σκεφτούμε τους πληγωμένους των καιρών μας, καθώς τα τραύματα είναι πολύ βαθιά

Παρόλο που στη γη μας διανύουμε μια δύσκολη εποχή και είμαστε αναγκασμένοι, λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας του Covid 19, να περιοριστούμε σε πολλά επίπεδα, κάποιοι από το σύνολο δηλώνουν κουρασμένοι από την επανάληψη των αυστηρών νόμων, άλλοι δυσφορούν έντονα, άλλοι γίνονται επιδεικτικά απρόσεκτοι, κάποιοι χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους από τον τρόμο. Ορισμένοι νιώθουν άτρωτοι και στη δεινότερη θέση βρίσκονται αυτοί που έχασαν τους αγαπημένους τους από την απρόβλεπτη ασθένεια. Ο καθένας λοιπόν έχει βρει τους δικούς του μηχανισμούς προσαρμογής σε αυτήν τη συνθήκη, η οποία δεν είναι φυσιολογική. Συνομιλήσαμε με την Ελισσάβετ Γεωργίου, ψυχολόγο, η οποία εξειδικεύεται στη διαχείριση επαγγελματικών & προσωπικών κρίσεων και μεταβάσεων (απόλυση, πένθος, ασθένεια) καθώς και στην προώθηση της ψυχικής υγείας.

Ενδυθείτε την πανοπλία του Ιησού

Γέροντος Ἐφραίμ ἐν Ἀριζόνᾳ
Νουθεσίες σέ πνευματικά του τέκνα

Τό ἀκοίμητο μάτι τοῦ Θεοῦ σάν καθρέπτης μᾶς παρακολουθεῖ μέ φοβερή ἀκρίβεια σέ κάθε στιγμή χρόνου καί καταγράφει, στό δικό του κομπιοῦτερ τό θεϊκό, ὄλες τίς σκέψεις, τά νοήματα καί τίς κινήσεις τῆς καρδιᾶς.

"Καλή Σαρακοστή" σημαίνει καλό δρόμο.

 

 Ολόκληρη τη σαρακοστή νηστεύω. Νηστεύω, δηλαδή, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα.

Νηστεύω γιατί έχω μπροστά δρόμο, κι όταν έχεις δρόμο δεν θέλεις να βαρύνεις. Καθαυτή η λέξη "σαρακοστή" δεν σημαίνει τίποτα άλλο, παρά μέτρημα του δρόμου που απομένει. Σα να λέει: "σαράντα μέρες υπολείπονται..."
Η σαρακοστή δεν υπάρχει επειδή τάχα οι μέρες της είναι ιερότερες ή μαγικότερες! Υπάρχει χάριν του τερματισμού της! Υπάρχει για να μυεί στην έννοια του οράματος, του καινούργιου που βρίσκεται στο τέρμα των σαράντα ημερών: στη Μεγαλοδομάδα και εν τέλει στην Ανάσταση!

Μεγάλη Σαρακοστή: πορεία στη γη της επαγγελίας...

 

H Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μια πορεία, μια κίνηση και ένα ταξίδι. Καμία λειτουργική περίοδος της Αγίας μας Εκκλησίας δεν χαρακτηρίζεται για την στασιμότητα της. Κάποιοι ίσως βιώνουν τις εορτολογικές περιόδους ως στασιμότητα και αυτό οφείλεται στην δική μας πνευματική κατάσταση, που στερηθήκαμε την χάρη του Άγιου Πνεύματος με αποτέλεσμα να έρθει ο πνευματικός θάνατος.Αντίθετα η Μεγάλη Τεσσαρακοστή όπως κάθε εορτολογική περίοδος αποτελεί μια δυναμική κίνηση και ένα ταξίδι που έχει αρχή, μέσον και τέλος. Έχει αρχή την Καθαρά Δευτέρα, το μέσον η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και το τέλος της βρίσκεται λίγο πριν την Κυριακή της βαϊοφόρου (Παρασκευή προ του Λαζάρου).

Εισαγωγή στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom (†))

 

Σὲ ἀντίθεση μὲ αὐτὸ ποὺ πολλοὶ νομίζουν ἢ αἰσθάνονται, ἡ Σαρακοστὴ τοῦ Πάσχα εἶναι περίοδος χαρᾶς. Εἶναι ὁ καιρὸς ἐκεῖνος ποὺ μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ ἀποτινάξουμε κάθε τί ἄσχημο καὶ θανατηφόρο ἀπὸ μέσα μας γιὰ νὰ βροῦμε πάλι τὴ δύναμη νὰ ζήσουμε, νὰ βιώσουμε σὲ ὅλο τὸ βάθος του τὸ μυστήριο στὸ ὁποῖο εἴμαστε καλεσμένοι. Ἂν δὲν κατανοήσουμε αὐτὴ τὴν ποιότητα τῆς χαρᾶς στὴ νηστεία, θὰ τὴ μετατρέψουμε σὲ μιὰ καρικατούρα, σὲ μιὰ περίοδο κατὰ τὴν ὁποία στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ θὰ κάνουμε τὴ ζωὴ μας μίζερη.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 14 Μαρτίου 2021 (Κυριακή της Τυρινής)

 

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα (Ρωμ. ιγ´ 11-ιδ´ 4)
Ἀδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ᾿Αποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ῾Ως ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. ῞Ος μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
῾Ο ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

Επιστημονικές έρευνες για την Πίστη – Προσευχή – Εκκλησιασμό

 

Για 2.000 χρόνια, ο Χριστός και η διδασκαλία του δέχθηκαν αμέτρητες επιθέσεις και οι Χριστιανοί βάρβαρους και ανελέητους διωγμούς και όμως όλοι εθριάμβευσαν, γιατί η αλήθεια και η αγάπη πάντα επικρατούν. Τα αθεϊστικά συστήματα κατέρρευσαν.

Δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος για να παραθέσω επιχειρήματα για την δύναμη και την αξία της Χριστιανικής πίστης, γι’ αυτό θα αναφερθώ πιο κάτω σε ελάχιστες από τις εκατοντάδες έρευνες και μελέτες καταξιωμένων επιστημόνων για το θέμα.
Στην πίστη αυτή φυσικά εισχώρησαν και άνθρωποι του μίσους, του παράλογου εγωισμού και της απάτης αλλά ευτυχώς ήταν και είναι λίγοι.

Εποχή αναμονής …

π. Κων/νος Κατσουλιέρης | Romfea.gr

---

Αν κάτι χαρακτηρίζει με μεγάλη μάλιστα ένταση την σημερινή περίοδο αυτή δεν είναι άλλη από την κατάσταση αναμονής σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας και της εν γένει προσπάθειας για να βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση και να επανέλθουμε σε μια φάση φυσιολογικής λειτουργίας.

Και ναι μεν υπάρχουν κάποιοι που επικρίνουν την κυβέρνηση για τα αυστηρά μέτρα, σε κάθε περίπτωση όμως οι περισσότεροι εκκλησιαστικοί άνδρες συμφωνούν με τις πράξεις τους περισσότερο παρά με τα λόγια τους πως τα μέτρα είναι απαραίτητα για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Η “πνευματική μοριακή” ανάλυση του γάμου που μυρίζει ευτυχία και αιωνιότητα.

 

Τι είναι αυτό που λένε κάποιοι ευτυχία μέσα στον γάμο;

Ότι έκανα ένα επιτυχημένο γάμο;

 

Αν βάλεις αυτή την ευτυχία στο μικροσκόπιο τι θα βρεις ;

 

Θα βρεις ότι τόσα χρόνια η ευτυχία δεν άνθισε μόνο στα γέλια και στις χαρές αλλά και σε κάποια άλλα πιο σημαντικά πράγματα.

Το ότι μπορέσαμε ο ένας να αποδεχτεί τα λάθη του άλλου.

Ὁ Χριστὸς δίπλα μας

 

τῆς Μαρίας Κορνάρου

Πολὺ συχνά, αὐτὰ ποὺ θέλουμε νὰ κάνουμε στὴ ζωὴ βρίσκουν πρόσκομμα στὴν ἀνταπόδοση ποὺ περιμένουμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Δὲν γελιόμαστε ὅτι ζοῦμε σὲ κάποιον εἰρηνικὸ κόσμο, ἀδελφοσύνης καὶ ἑνότητος. Ἀντιθέτως, ἀκόμη καὶ μέσα στὴν ἐκκλησία βρίσκουμε διχασμούς, ὑποκρισίες, διπροσωπία. Καὶ μὲ τὸν κοντινότερο ἀδερφό μας μπορεῖ νὰ ἔχουμε ἀνάμεσά μας διχόνοια καὶ φθόνο ποὺ δὲν τὰ καταλαβαίνουμε. Ἀφοῦ ζοῦμε στὸν κόσμο, δὲν ἔχουμε οὔτε τὴν παρηγοριὰ ποὺ δίνει ἡ ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν, που προτείνουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἅγιος Παΐσιος συμβούλευε τὶς μοναχές του, καὶ τὸν ἕνα λογισμὸ κατακρίσεως ποὺ θὰ ἔχουν γιὰ τὴν ἄλλη, νὰ τῆς τὸ ἐξομολογοῦνται καὶ νὰ τῆς ζητοῦν συγγνώμη. Ἔτσι ὑπῆρχε ἀνάμεσά τους ἡ ἀληθινὴ συμφιλίωση, ποὺ δὲν τὴν ἐμπόδιζε οὔτε μισὴ σκέψη διαφορετικὴ καὶ ἐχθρική, μπορούσαν νὰ ὑπάρχουν πραγματικὰ «ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ». Στὸν κόσμο, αὐτὲς οἱ πνευματικὲς ἀλήθειες δὲν μποροῦν νὰ βροῦν πρόσφορο ἔδαφος, παρὰ ἴσως ἀνάμεσα σὲ συζύγους, ἢ σὲ φιλίες πολὺ κοντινές, μὲ χριστιανικὴ βάση. Ζοῦμε σὲ μία διαρκῆ ἐπαγρύπνηση καὶ ἀνησυχία γιὰ τὸ πῶς θὰ φανοῦμε, πῶς θὰ μᾶς ἀξιολογήσουν, τὶ σκέφτεται γιὰ ἑμᾶς ὁ ἀδερφός μας καὶ δὲ μᾶς τὸ λέει, κι ἔτσι ψυχραίνει ἡ ἀγάπη τῶν χριστιανῶν. Πῶς θὰ μπορέσουμε νὰ ἐφαρμόσουμε τὸν λόγο «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», λοιπόν, παρὰ βαδίζοντας ἕνα μονοπάτι θυσιαστικῆς ἀνιδιοτέλειας, ἐπιλέγοντας νὰ ἔχουμε μιὰ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους ποὺ γνωρίζουμε ὅτι ἐκείνοι μᾶς τὴν ἀρνοῦνται καὶ ποτὲ δὲ θὰ μπορέσουν νὰ μᾶς τὴν ἀνταποδώσουν;

Μην το σκοτώσετε...

-Πάτερ τὴν εὐχή σας... Εἶμαι ταραγμένος! Μόλις ἐπιστρέψαμε ἀπὸ τὸν Γιατρό! Δὲν ἔχω καλὰ νέα παππούλη μας! Θὰ θέλαμε νὰ σᾶς δοῦμε! Εἴμαστε σὲ ἀπόγνωση!

-Παιδί μου εὐλογημένο εἰρήνευε! Σὲ παρακαλῶ λέγε τὴν εὐχὴ καὶ ἐλᾶτε νά σᾶς δῷ! Σὲ μισὴ ὥρα στὸν Ναό! Ἐντάξει καλό μου;

Ναὶ ὄντως, ἐκεῖνο τὸ πρωινὸ πρὶν ἀπὸ 30 περίπου χρόνια ὁ Ἀναστάσης καὶ ἡ Ἀγγελικὴ ἦταν πανικοβλημένοι! Εἶχαν χαρεῖ πολὺ γιὰ τὸ τρίτο παιδὶ ποὺ εἶχε ἐκείνη στὰ σπλάχνα της! Μὰ τὶς τελευταῖες μέρες εἶχε ἀνησυχήσει μὲ κάποια συμπτώματα ποὺ τῆς συνέβησαν. Ὁ Γιατρὸς σύστησε ἄμεσα ἐξετάσεις! Μόλις λοιπὸν εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὸ ἰατρεῖο του καὶ τὰ νέα δὲν ἦταν καθόλου καλά! Μιὰ σοβαρὴ νόσος εἶχε προσβάλει τὸ ἔμβρυο.

-Καλὸ θὰ εἶναι ἄμεσα νὰ προχωρήσουμε σὲ διακοπὴ τῆς κυήσεως! Ἔχουμε καταφανεῖς Ἐμβρυακὲς δυσμορφίες! Δὲν χωρᾷ καμιὰ ἀπολύτως ἀμφιβολία! Λυπᾶμαι πολύ! Τώρα ποὺ εἶναι ἀκόμα ἀρχὴ... Δυστυχῶς ὅλα τὰ δεδομένα καὶ ὅλες οἱ ἀπόψεις τῶν συναδέλφων... ἐγκρίτων συναδέλφων ποὺ εἶδαν τὶς ἐξετάσεις καὶ τὸν ὑπέρηχο δείχνουν κάτι ποὺ εἶναι ἀπίθανο νὰ ἀλλάξει!

Πως να προχωρούμε στην πνευματική ζωή ευρισκόμενοι στον κόσμο;

 

Ο φόβος του Θεού είναι η ρίζα κάθε καλού έργου. Ούτε ένα λεπτό να μην απομακρύνεται από την καρδιά σας. Σαν το κερί ν’ ανάβει και να φωτίζει όλους τους λογισμούς, όλες τις εσωτερικές κινήσεις της καρδιάς σας.

Αυτός θα σας διδάξει να βαδίζετε σωστά, να εργάζεσθε το κάθε τι σαν έργο Θεού. Αυτός θα σας διδάξει να στέκεστε, όπως εκείνοι που βρίσκονται μπροστά στο βασιλέα. Αυτός θα σας διδάξει να προχωρείτε, όπως προχωρούν εκείνοι που κρατούν ένα ποτήρι γεμάτο νερό, από το οποίο δεν πρέπει να στάξει ούτε μια σταγόνα.

Ο Θεός είναι πάντα στο πλευρό μας…

 

Ο Θεός είναι πάντα στο πλευρό μας, δίπλα μας, δεν έχουμε παρά να τον επικαλεστούμε για να μας βοηθήσει στον καθημερινό πνευματικό αγώνα και σε κάθε δυσκολία που βιώνουμε. Βρισκόμαστε σε έναν κόσμο όπου όλα δείχνουν να έχουν καταρρεύσει, οι άνθρωποι πολλές φορές αγωνιούν για το αύριο, δεν γνωρίζουν τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον τους.

Ο συνεχόμενος και διαρκής αγώνας για επιβίωση έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να σκέφτονται απαισιόδοξα. Η ψυχική κούραση, η κατάθλιψη, η απόγνωση και η απογοήτευση που αισθάνονται οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα φανερώνει έντονα σημάδια έλλειψης πίστης και πνευματικής αποδυνάμωσης

Τι σημαίνει και πως θα αποκτήσουμε την ταπείνωση;

 

Τι σημαίνει και πως θα αποκτήσουμε την ταπείνωση; Όταν ο άνθρωπος ικανοποιείται με ό,τι μπορεί να κατορθώσει με τη χάρη του Θεού, όταν σχετίζει, συνδέει τα πάντα με τη χάρη του Θεού, τότε βρίσκεται μέσα στο δρόμο της ταπείνωσης. Γιατί η ταπείνωση είναι ένα δώρο του Θεού και μία από τις μεθόδους με τις οποίες κερδίζεται είναι…

Πως θα αποκτήσουμε την ταπείνωση;

Η ταπείνωση, όπως κάθε αρετή, κερδίζεται με ορισμένους κόπους. Πριν από όλα όμως θα πρέπει να ξέρουμε τι σημαίνει ταπείνωση.

“Έτσι με κατάντησαν τα δάκρυα της μάνας μου!”

  

Αυτό το γεγονός το εδιηγείτο η Γερόντισσα Ξένη, η Οσία πρώτη Ηγουμένη της Μονής του αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, η οποία ήταν τυφλή. Τυφλή κατά την σωματική όραση, αλλά φωτισμένη και με οξεία πνευματική όραση. Αποδεικνύει δε ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων λυπούνται όταν οι συγγενείς αντί να δοξολογούν τον Θεό, σκληρύνονται και λυπούνται υπερβολικά.

Αυτή λοιπόν η αγιασμένη μοναχή είχε μια αδελφή στην Αθήνα, η οποία είχε έξι κορίτσια και ένα αγόρι, που την εποχή εκείνη ήταν οκτώ περίπου ετών. Η μητέρα του αλλά και όλοι οι συγγενείς το υπεραγαπούσαν και διότι ήταν μονάκριβο αλλά και γιατί ήταν πολύ καλό παιδάκι. Ένα σωστό αγγελάκι.

“Γιατί στο Eυαγγέλιο δεν γίνεται καθόλου λόγος περί ευτυχίας;”

 

Σε μια ορφανή που ρωτά γιατί στο Eυαγγέλιο δεν γίνεται καθόλου λόγος περί ευτυχίας;

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πως δεν λέγεται, τίμια ψυχή; Περί τίνος λέγεται στο Ευαγγέλιο περισσότερο απ’ ότι ευτυχίας; Εμένα μου φαίνεται, ότι το Ευαγγέλιο θα μπορούσε να ονομαστεί «το Βιβλίο της Ευτυχίας» και η διδαχή του Χριστού « διδαχή περί ευτυχίας». Εσένα σίγουρα σε μπέρδεψε το ότι στο Ευαγγέλιο δεν αναφέρεται ειδικέ η λέξη ευτυχία.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 7 Μαρτίου 2021 (Απόκρεω)

 

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
(Α´ Κορ. η΄8 – θ΄2)
Ἀδελφοί, βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα.
Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.
Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος;
Οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΩΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

Ἀπάντηση στὸ πρόβλημα: «Γιατί εὐτυχοῦν οἱ ἀσεβεῖς;»

Ἕνα ἀγωνιῶδες ἐρώτημα ποὺ δη­μιουργεῖται στὴν ψυχὴ τῶν ἀν­θρώπων καὶ ἰδιαίτερα τῶν εὐσεβῶν εἶναι: «Γιατί εὐτυχοῦν οἱ ἀσεβεῖς; Πῶς ὁ δίκαιος Θεὸς ἀφήνει τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ καταπατοῦν τὸν ἅγιο νόμο Του καὶ ζοῦν, συχνὰ μάλιστα ἐπιδεικτικὰ καὶ προκλητικά, μὲ τρόπο ἀσεβὴ καὶ ἀλαζονικό, νὰ εὐημεροῦν; Ποῦ εἶναι ἡ δικαιοσύνη τοῦ σοφοῦ καὶ ἀγαθοῦ Θεοῦ;». Τέτοια ἐρωτήματα καὶ τέτοιοι προβληματισμοὶ βασανίζουν συχνὰ τοὺς θεοσεβεῖς ἀνθρώπους. Ἰδιαίτερα ὅταν διαπιστώνουν ὅτι, ὄχι σπάνια, οἱ καλοὶ καὶ δίκαιοι ὑποφέρουν στὴ ζωή.