Γεννηθήκαμε, φίλοι μου, γιὰ νὰ εἴμαστε ἀληθινοὶ καὶ ὄχι τέλειοι… στὴν πορεία τῆς ζωῆς παραμένουμε ἀληθινοὶ καὶ γινόμαστε τελειότεροι… καὶ πεθαίνοντας νὰ εἴμαστε ὁ ἑαυτός μας… ὁ ἑαυτός μας καὶ ὄχι ἡ σκιά μας…!
Καθὼς περνοῦν τὰ χρόνια καὶ σιγά-σιγά μεγαλώνω καὶ ὡριμάζω, τί ἀντιλαμβάνομαι;
Ἀντιλαμβάνομαι πώς, μέσα μου, ὑπάρχει ὁ “ἑαυτός” μου καὶ αὐτὸς ὁ “ἄλλος”… αὐτὸς ὁ “ἄλλος” ἑαυτός, ὁ ὁποῖος ἀντιμάχεται τὸν ἑαυτό μου… Ἐνῶ ἐγὼ προχωρῶ, ἐκεῖνος σταματάει… τὸν περιμένω, ἀλλὰ ἀδιαφορεῖ… προσπαθῶ νὰ καταλάβω τὸ γιατί;…