ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2021

 

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 1-8-2021 (ΣΤ' Ματθαίου)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Ρωμαίους (ιβ΄ 6-14)
Ἀδελφοί, έχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι.
Ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες.
Εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.

Διακοπές και πνευματική ζωή...

 

«Η επίκληση του Ονόματος του Θεού με σώζει από την αιχμαλωσία των λογισμών που επιτίθενται... Η πάλη αυτού του είδους δεν σταματά ακόμη και ώς την τελευταία μας αναπνοή, κατά τη μαρτυρία των μεγάλων αγίων Πατέρων μας» (όσιος Σωφρόνιος του Έσσεξ).

Ο όσιος Γέρων Σωφρόνιος, πάντοτε αλλ’ ειδικά στο τέλος της ζωής του, επανελάμβανε και τόνιζε το πιο σημαντικό θέμα της πνευματικής χριστιανικής ζωής, το θέμα των λογισμών. Κι αυτό γιατί ως γνωστόν από την ποιότητα των λογισμών που δέχεται και καλλιεργεί η καρδιά μας εξαρτάται και η ποιότητα της πνευματικής μας ζωής: η εν Θεώ αύξησή μας ή ο καταποντισμός μας. Δεν είναι τυχαίο ότι κανείς Πατέρας της Εκκλησίας, παλαιότερος ή και νεώτερος, δεν ασχολήθηκε με την πνευματική ζωή χωρίς αναφορά του στο εντελώς αυτό κρίσιμο θέμα, προκειμένου να ενισχύσει τον χριστιανό της εποχής του στην πορεία της συνάντησής του με τον Θεό.«Η πάλη με τους λογισμούς που επιτίθενται», μάς λέει ο όσιος καταρχάς, «δεν σταματά ακόμη και ώς την τελευταία μας αναπνοή», που θα πει ότι αφενός πρέπει κανείς να μάθει πολύ καλά αυτόν τον πόλεμο, αφετέρου δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ εφησυχασμός.

Ἐπιστολή πρός κάποιον πού εἶχε μελαγχολήσει, Ἀλεξέγιεβ Ἰωάννης Πνευματικός τῆς μονῆς Βάλαμο

 

Ἀδίκως στενοχωριέσαι μὲ τή μελαγχολική σου ἐπιστολή• εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ οἱ καταστάσεις μας ἀλλάζουν. Καλὸ εἶναι πού γράφεις αὐτά πού σοῦ συμβαίνουν. Αὐτὰ δὲ μὲ στενοχωροῦν, ἀπεναντίας χαίρομαι πού μοῦ τὰ γράφεις ὅλα ἁπλᾶ καὶ χωρὶς νὰ ντρέπεσαι.

Ἡ φαντασία καὶ ἡ μνήμη ἀποτελοῦν μία ἐσωτερικὴ αἴσθηση. Μερικὲς φορὲς τὰ περασμένα ἔρχονται στὸ νοῦ τόσο ζωντανά, ὡς νὰ σὲ σφυροκοποῦν. Τότε χρειάζεται προσευχὴ μὲ συγκεντρωμένη τὴν προσοχὴ καὶ ὑπομονή. Ἡ μνήμη πρέπει νὰ γεμίζει ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων. Μὲ μιά λέξη: ὁ νοῦς δέν πρέπει νὰ μένει ἀργός. Ἡ μνήμη τῶν περασμένων πραγμάτων πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται μὲ ἄλλες σκέψεις, ὁπότε τὰ παλαιὰ σιγά-σιγὰ φεύγουν καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ ἡ μελαγχολία. Στήν ἴδια καρδιά δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν δύο κύριοι.

Πῶς μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ τὸ ἄγχος;

 

Κορναράκης 'Ιωάννης

Ὅμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικῆς Ψυχολογίας καὶ Ἐξομολογητικῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Τὸ ἄγχος εἶναι ἀναμφιβόλως ἕνα πληθωρικὸ ψυχολογικὸ χαρακτηριστικό τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου τῆς ἐποχῆς μας. Οἱ χαρακτηρισμοί: ἀγχώδης ἀντίδραση, ἀγχογόνος κατάσταση ἀνθρώπινης ζωῆς, ἀγχωτικὸς τύπος καὶ ἄλλοι παρόμοιοι καὶ σχετικοὶ μὲ τὴν ἔννοια τοῦ ἄγχους χαρακτηρισμοί, ἀκούγονται συχνὰ στὴν καθημερινή μας ζωή.

«Τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου»

 

Ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς στὸν ὑπέροχο εἰ­κοστὸ δεύτερο (κβ΄) Ψαλμὸ παρου­σιάζει τὸν Κύριο ὡς Καλὸ Ποιμένα, ποὺ ποιμαίνει μὲ ἀγάπη καὶ στοργὴ τὰ λογικὰ πρόβατά Του καὶ φροντίζει τίποτε νὰ μὴ μᾶς λείψει: «Κύριος ποιμαίνει με, καὶ οὐδέν με ὑστερήσει» (στίχ. 1).

Μία ἀπὸ τίς ὡραιότερες ἀπεικονίσεις ποὺ χρησιμοποιεῖ εἶναι αὐτὴ μὲ τὴν ὁποία παρουσιάζει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ὡς ἀκούραστο δρομέα ποὺ καταδιώκει τὸν ἄν­θρωπο, γιὰ νὰ τὸν λυτρώσει καὶ νὰ τὸν σώ­­σει: «Τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου» (στίχ. 6). Τὸ ἔλεός Σου, Κύριε, θὰ μὲ καταδιώκει ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς μου, καὶ ἡ Χάρι Σου θὰ ἐπιμένει νὰ βρίσκει διάφορα μέσα, ὥστε καὶ ἂν ἀκόμη ἐγὼ φεύγω ἀπὸ κοντά Σου, νὰ μὲ συλλαμβάνει στὸ δίχτυ τῆς σωτηρίας.

Η βλασφημία των καιρών. Αρχιμανδρίτου Σεβαστιανού Τοπάλη

 

Τί άραγε θα μπορούσε να πεί ο Θεός για εκείνους τους ηγέτες που επέβαλαν την λατρεία του αληθινού Θεού μέσα από έναν γυάλινο θόλο την τηλεόραση. Δεν εκζήτησαν τον Μεγάλο Θεό στην μεγάλη απειλή της πανδημίας, αλλά χάριν της πολιτικής και της υπακοής στην παγκόσμια δικτατορία και συνομωσία έκλεισαν τους Ναούς και αποπλάνησαν τον λαό μιλώντας για ‘’κατ’ οίκον εκκλησία’’  Τι θα μπορούσε να πεί ο Κύριος για όλους τους ‘’Χριστούς’’ του Κυρίου που έκλεισαν τις Εκκλησιές και ζήτησαν από τον λαό να λατρεύουν τον αληθινό Θεό σε άλλο θυσιαστήριο, στην γυάλινη τράπεζα της τηλεοράσεως και του διαδικτύου. Έχρισαν ως ‘’ιερείς’’ τους λοιμωξιολόγους, τους επέβαλαν συνείδηση του λαού με την διαφήμιση, τους έντυσαν με θρησκευτικό τήβεννο και τους άκουγαν μέρα νύχτα και τους πίστεψαν ως Θεούς και κρεμιόταν από τα χείλη τους περιμένοντας την ώρα που θα μιλήσουν μέσα από την τηλεόραση. Έκαναν ότι τους έλεγαν και ένιωθαν μεγάλη ευγνωμοσύνη που σώθηκαν μέσα από τα επιστημονικά τους χέρια. Όλος ο λαός βασίστηκε και υπάκου-σε και έφευγε από τους Ιερούς Ναούς για να σωθεί. Πίστεψε στους πολιτικούς ηγέτες που τον παρέσυραν με φόβο και επιβολή νόμου και υπάκουσε. Κανείς δεν μίλησε για μια πάνδημη μετάνοια των Ελλήνων, που σήμερα η Ελλάδα είναι πρώτη στις εκτρώσεις, που ζεί μεσα στην μοιχεία και την πορνεία, που νομιμοποιεί τους ομοφυλόφιλους, που καθημερινά βλασφημεί τον Χριστό και την Παναγία. Και το χειρότερο είναι ότι βλασφήμησε ζητώντας βοήθεια από ανθρώπινα χέρια και όχι από τον Μεγαλοδύναμο Θεό. Έχρισε δικούς του σωτήρες και ιερείς για να τους σώσουν.

Πώς να προστατεύσετε τις προσωπικές σας πληροφορίες στο Διαδίκτυο

 

Σήμερα, είναι εύκολο να πέσει κάποιος θύμα κυβερνοεγκλήματος. Επομένως, πρέπει να λαμβάνετε τα σωστά μέτρα ώστε να περιορίσετε αυτόν τον κίνδυνο. Σε αυτό το άρθρο, θα σας δείξουμε μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να προστατεύσετε τις προσωπικές σας πληροφορίες όταν σερφάρετε στο Διαδίκτυο.

Εγκαταστήστε software προστασίας
Η χρήση software προστασίας ενισχύει την ασφάλεια της συσκευής σας. Μερικά παραδείγματα τέτοιων software αποτελούν τα εξής: firewall, antvirus software, VPN app και Anti-spy software. Αυτά τα software σάς προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες για την προστασία σας από χάκερς.

Ο Νους

ΕΥΧΗ // π. Παναγιώτης Βαρδουνιώτης

Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Παραβολής του Καλού Σαμαρείτη, ο Κύριος, έκανε λόγο για τον ασθενή από την αμαρτία άνθρωπο, και την μεταφορά του από τον καλό Σαμαρείτη, τον Χριστό δηλ. στο Πανδοχείο, την Εκκλησία δηλ. για να θεραπευτεί ο άνθρωπος από την αμαρτία.

Στη σημερινή περικοπή ο Κύριος μας μιλά για την φύση της αμαρτίας. Ο Κύριος όπως ο ίδιος μας λέει στο ευαγγέλιο του Ματθαίου, μιλούσε με παραβολές, ώστε αυτοί που βλέπουν μόνο με τα σωματικά τους μάτια και δεν βλέπουν με τα μάτια της ψυχής και αυτοί που ακούν μόνο με τα σωματικά τους αυτιά να μην βλέπουν και να μην κατανοούν τα λεγόμενα. Συνεπώς ο Χριστός στις παραβολές μιλά για αυτά που δεν φαίνονται με τα σωματικά μας μάτια και γι’ αυτά που δεν ακούγονται με τα σωματικά μας αυτιά. Δηλαδή τα νοητά τα νοερά.

ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ..Ή ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΘΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ..

 

 Εμεις οι σύγχρονοι νεοέλληνες, ειμαστε ψυχοπαθείς. Καποια στιγμη, μοιραια για τη ζωη μας, συναντησαμε τον άνθρωπο  μας, αυτόν που ερωτευτήκαμε τρελλά, χωρίς να γνωρίζουμε γιατί. Χωρις να ψαξουμε απο που¨κρατα η σκουφια του¨. Να δουμε το περιβαλλον του. Με συνοπτικες διαδικασιες τον παντρευτηκαμε.Αυτόν που  είναι ακόμα δίπλα μας και μας ψήνει το ψάρι στα χείλη..

Τὸ πάθος τῆς ἀκηδίας, Ὅσιος Νεῖλος Σόρσκυ

 Ἐὰν μᾶς αἰχμαλωτίσει περισσότερο ἀπὸ τὰ ἄλλα πάθη ἡ ἀκηδία, τότε ἡ ψυχὴ μας εὑρίσκεται σὲ μεγάλο ἀγώνα. Εἶναι πολὺ φοβερὸ αὐτὸ τὸ πονηρὸ πνεῦμα. Συγγενεύει πολὺ μὲ τὸ πνεῦμα τῆς λύπης καὶ νικᾶ ἰδιαίτερα αὐτοὺς ποὺ εὑρίσκονται στὴ μοναξιά. Ὅταν ἐγερθοῦν πελώρια τὰ κύματα λογισμῶν καὶ παθῶν ἐναντίον τῆς ψυχῆς, ἐκείνη τὴν ὥρα ὁ ἄνθρωπος νομίζει ὅτι δὲν θὰ λυτρωθεῖ οὐδέποτε ἀπ’ αὐτά. Ὁ νοητὸς ἐχθρός τοῦ ἐπιφέρει παντὸς εἴδους λογισμοὺς καὶ σκέψεις ὅτι, ἐὰν σήμερα εἶναι τόσο ἄσχημα, αὔριο θὰ εἶναι χειρότερα καὶ μεθαύριο ἀκόμη χειρότερα. Ἔτσι τοῦ σφυρίζει στὸ νοῦ ὅτι ἐγκαταλείφθηκε ἀπὸ τὸν Θεό, ὅτι τοῦ συμβαίνουν αὐτὰ ἐπειδὴ δὲν τὸν φροντίζει ὁ Θεός, ὅτι αὐτὰ συμβαίνουν μόνον σ’ αὐτὸν καὶ σὲ κανέναν ἄλλον. Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτσι τὰ πράγματα, δὲν εἶναι!

Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος: "Περὶ ἀγάπης, ἐλπίδος καὶ πίστεως"

 

ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ

Περὶ ἀγάπης, ἐλπίδος καὶ πίστεως

(Διὰ τὸν σύνδεσμον τῆς ἐναρέτου τριάδος τῶν ἀρετῶν)

ΝΥΝΙ ΔΕ λοιπὸν - ὕστερα ἀπὸ ὅλα τὰ προηγούμενα - μένει τὰ τρία ταῦτα – τὰ ὁποῖα σφίγγουν καὶ διατηροῦν τὸν σύνδεσμο ὅλων – πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη· μείζων δὲ πάντων ἡ ἀγάπη» (πρβλ. Α´ Κορ. ιγ´ 13), διότι καὶ ὁ Θεὸς ἀγάπη ὀνομάζεται (πρβλ. Α´ Ἰωάν. δ´ 16). Ἐγὼ ὅμως τὴν μία τὴν βλέπω σὰν ἀκτίνα, τὴν ἄλλη σὰν φῶς καὶ τὴν Τρίτη σὰν ἡλιακὸ δίσκο, καὶ ὅλες μαζὶ σὰν ἕνα φωτεινὸ ἀπαύγασμα καὶ μία καὶ τὴν αὐτὴν λαμπρότητα. Ἡ μία, ἡ πίστις, δύναται νὰ ἐπιτελέση τὰ πάντα. Ἡ ἄλλη, ἡ ἐλπίς, περικυκλώνει μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν καταισχύνει τὸν ἐλπίζοντα. Καὶ ἡ Τρίτη, ἡ ἀγάπη, δὲν πέφτει ποτὲ ἀπὸ τὸ ὕψος της οὔτε σταματᾶ ἀπὸ τὸ τρέξιμό της οὔτε ἐπιτρέπει σ᾿ αὐτὸν ποὺ ἐπλήγωσε μὲ τὰ βέλη της νὰ ἠρεμήση ἀπὸ τὴν «μακαρίαν μανίαν» ποὺ τοῦ ἐπροξένησε.

Αγαπάς τα παιδιά σου;

 

Ευχή / Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης 

Ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης γράφει: «Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος. Να ’ναι ήμερος, να ’ναι άκακος… Λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση».

Σ’ αυτά τα λόγια κλείνονται όλες οι πραγματικές ανάγκες των παιδιών μας, αλλά και οι δικές μας: αγάπη και ασφάλεια, υλικές ανάγκες (στις οποίες περιλαμβάνονται όχι μόνο το φαγητό, αλλά φυσικά και τα ρούχα, η κατοικία και η υγεία) και πνευματικέ ανάγκες (Χριστούγεννα κι Ανάσταση).

Πόσο εύκολο είναι να θεωρήσουμε κάθε άνθρωπο αδελφό μας;

 

Πόσο εύκολο είναι να θεωρήσουμε κάθε άνθρωπο αδελφό μας; Η χριστιανική παράδοση το επισημαίνει, αναφερόμενη στο ποιον βλέπει ο Χριστός ως αδελφό Του: «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. 25, 40).

Αδελφός είναι ο πεινών, ο διψών, ο ξένος, ο γυμνός, ο ασθενής, ο εν φυλακή, δηλαδή ο καθένας που έχει ανάγκη είτε από το περίσσευμα είτε από το υστέρημά μας. Ο Χριστός δεν αφήνει περιθώριο παρανόησης.

Είναι της φυλής μας ιδίωμα ο διχασμός;

Η αναφορά στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, μας δίνει την αφορμή να αναζητήσουμε τις ρίζες μας και να αναβαπτιστούμε με αυτές. Να δούμε με ανοιχτή ματιά τα γεγονότα πριν, κατά και μετά την Επανάσταση. Να διαλεχθούμε, να συμφωνήσουμε, αλλά και να διαφωνήσουμε καλοπροαίρετα αν χρειαστεί. Σίγουρα να προβληματιστούμε. Τι είναι αυτό που ενώ έχουν περάσει δύο αιώνες, δεν μας αφήνει να δούμε την αλήθεια και μας διχάζει; Τι είναι αυτό που μας «κυνηγάει» και μόνο όταν έχουμε μια άμεση απειλή, μας κάνει να ομονοούμε και να συνεργαζόμαστε; Είναι της φυλής μας ιδίωμα ο διχασμός;

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25 Ιουλίου 2021 - Ε' Ματθαίου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  Προς Γαλάτας (δ΄ 22-27)
Ἀδελφοί, γέγραπται γὰρ ὅτι Ἀβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. Ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆςἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας.
Ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲνἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν Ἄγαρ· τὸ γὰρ Ἄγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦνἹερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· ἡ δὲ ἄνω Ἱερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν.
Γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆςἐχούσης τὸν ἄνδρα.

Πως να σώσω την ψυχή μου;

Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει:

“Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”

Αυτό: Μετανόει, και ενισχυμένος με τη δύναμη της χάριτος των αγίων Μυστηρίων, προχώρα την οδό των εντολών του Θεού, υπό την καθοδήγηση που η Αγία Εκκλησία σού δίνει μέσω της θεόσδοτης ιεροσύνης.

Όλο αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς πίστης που δεν κρατά καμία επιφύλαξη.

Η επιστολή του Αποστόλου Ιακώβου

Αγαπητοί αδελφοί στήν Καινή Διαθήκη περιλαμβάνεται μία ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Ἰακώβου, πού ἀπευθύνεται πρός ὅλους τούς Χριστιανούς. Ὅποιος δέν κάθησε ποτέ νά τήν μελετήσει, ἀδικεῖ τόν ἑαυτό του.

Ἡ ἐπιστολή αὐτή περιέχει συνοπτικά ὅλη τήν διδασκαλία τοῦ ἁγίου ἀποστόλου. Ἔστω κι ἄν εἶναι μικρή, δείχνει τό μεγαλεῖο τῆς καρδιᾶς του.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΘΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;;

 

Tὸ ἀκοῦμε συχνά: Δὲν πιστεύω στὸν Θεό. Δὲν ὑπάρχει. Εἶμαι ἄθεος.

   Πολλοὶ συνάνθρωποί μας, συμ­πατριῶτες μας, ποὺ ζοῦν στὴν ἐκ παραδόσεως Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πατρίδα μας, ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν πίστη, δὲν κάνουν τὸ σημεῖο τοῦ  Σταυροῦ, δὲν ἐκκλησιάζονται, δὲν προσέρχονται στὰ ἱερὰ Μυστήρια, δὲν προσκυνοῦν τὸ Εὐαγγέ­­λιο. Δὲν πιστεύουν. «Εἴμαστε ἄθεοι», λένε.

   Ἀλλὰ εἶναι δυνατόν; Ὑπάρχουν πρά­γματι ἄθεοι ἄνθρωποι;

Ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός θεολόγος

 

Ποιὸς εἶναι, τώρα, ὁ ἀληθινὸς θεολόγος; Θεολόγος εἶναι μόνον ἐκεῖνος ποὺ διάβασε πολλὰ θεολογικὰ βιβλία καὶ εἶναι ἐνημερωμένος ἐπάνω στὴν σχετικὴ βιβλιογραφία; Αὐτὸς ὅμως μοιάζει μὲ ἕναν μικροβιολόγο π.χ. πού διάβασε μὲν πολλὰ βιβλία ἐπάνω στὴν ἐπιστήμη του, ἀλλὰ δὲν χρησιμοποίησε ποτὲ ἕνα μικροσκόπιο οὔτε ἔκανε ἐργαστηριακὲς ἀναλύσεις κλπ.


Σὲ ὅλες τὶς θετικὲς ἐπιστῆμες, ἐκεῖνος πού ἔχει ὁ λόγος του κύρος καὶ εἶναι αὐθεντία στὴν ἐπιστήμη του, εἶναι πάντα ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἐμπειρία τοῦ ἀντικειμένου ἢ τοῦ φαινομένου στὸ ὁποῖο ἀναφέρεται καὶ τὸ ὁποῖο ἔχει μελετήσει, δηλαδὴ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὴν ἐμπειρία τῆς παρατηρήσεως καὶ κατανοεῖ τὰ φαινόμενα ποὺ παρατηρεῖ.

Ο Φίλαυτος δεν μπορεί να είναι ελεύθερος. Η φιλαυτία είναι «καρκίνος» της ψυχής

 

H Φιλαυτία είναι  καρκίνος της ψυχής και υπάρχει από τον πρώτο άνθρωπο μέχρι και τις μέρες μας.

Να αγαπάς τον εαυτό σου είναι με απλά λόγια η φιλαυτία. Και θα ρωτούσε κάποιος είναι κακό αυτό; Το ζήτημα είναι ότι αγαπάς τον «παλαιό» εαυτό σου.

 Πως θα καταλάβω αν είμαι φίλαυτος;

Τι σημαίνει Εκκλησία;

 

Τι σημαίνει η λέξη εκκλησία, όχι ετυμολογικά αλλά οντολογικά και πραγματικά, στη ζωή μας;
Συνήθως όταν λέμε ότι θα πάμε εκκλησία έχουμε στο μυαλό μας το κτίσμα για να προσδιορίσουμε το προορισμό μας, ενώ αυτό είναι λάθος. Το κτίσμα ονομάζεται ναός, ενώ εκκλησία είναι κάτι άλλο βαθύτερο που θέλει καρδιά για να κατανοήσουμε.

Σαν απαλή αύρα -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Φοβισμένος και αποθαρρημένος βρίσκεται ο προφήτης Ηλίας κρυμμένος μέσα σε μια σπηλιά του όρους Χωρήβ. Οι απειλές της Ιεζάβελ τον κυνηγούν και η αποστασία του λαού τον λυγίζει. Εκείνη την ώρα της πίκρας και της αδυναμίας, όμως, διαλέγει ο Κύριος για να τον επισκεφθεί. Έρχεται και του κλείνει συνάντηση, του ορίζει χρόνο και τόπο, που θα τον δει· «Θα βγείς», του λέει, «αύριο και θα σταθείς ενώπιον Κυρίου στο βουνό» (Γ΄ Βασ. 19: 11). Και όχι μόνο αυτό, αλλά του δίνει και σημάδι αναγνωρίσεως, πώς να καταλάβει ο Ηλίας την παρουσία του Θεού· «θα περάσει από μπροστά σου ο Κύριος», συνεχίζει. «Θα ξεσηκωθεί άνεμος δυνατός, αλλά δεν θα είναι εκεί ο Κύριος. Θα ακολουθήσει σεισμός, ύστερα φωτιά, αλλά ούτε εκεί θα είναι. Και μετά το πυρ φωνή αύρας λεπτής, κακεί Κύριος» (Γ΄ Βασ. 19: 11-12). Έχει πολλούς τρόπους να παρουσιάζεται ο Θεός στους αγίους του. Στον Αβραάμ παρουσιάστηκε με τρεις άνδρες, στον Ισαάκ εμφανίσθηκε τη νύκτα και στον Ιακώβ στον ύπνο του, στο Νώε φανερώθηκε με το ουράνιο τόξο, στο Δανιήλ σε νυχτερινό όραμα· ο Μωϋσής τον είδε στη φλεγομένη βάτο και αντίκρυσε «τα οπίσω» της δόξας του, ο Δαυϊδ τον αναγνώρισε σαν άγγελο, που χτύπησε το λαό με θάνατο και καθένας από τους προφήτες συνάντησε τον Θεό, όπως ο Θεός ευδόκησε και όπως ήταν συμφέρον, για τον προφήτη.

Η λέξη που καίει...

Ὑπάρχει μία λέξη πού ἀγκυλώνει, πού τρυπᾶ τίς συνειδήσεις σήμερα, μία λέξη πού ἐνοχλεῖ, πού προκαλεῖ ἔξαψη, λοιδορία, ἐχθρότητα, μίσος τυφλό, μία λέξη πού καίει, πού ἐξαγριώνει τούς πολλούς τῶν καιρῶν μας, λέξη-καρφί, λέξη-μαχαίρι, λέξη-πυρακτωμένη βουκέντρα πού ἐξεγείρει, πού ἐρεθίζει, πού γεννᾶ μανία σατανική καί λύσσα.Δέν πρόκειται γιά τίς τρέχουσες ἤ τίς νεόκοπες λέξεις τῆς πολιτικῆς προπαγάνδας καί τῆς δημοσιογραφικῆς ἀοριστολογίας. Ἀντίθετα, εἶναι λέξη παλιά κι ὅμως αἰώνια ἐπίκαιρη, λέξη πού πιάνει πολύ χῶρο στή ζωή μιᾶς κοινωνίας, ὅποιας κοινωνίας, ὅποιου πολιτικοῦ συστήματος γέννημα κι ἄν εἶναι αὐτή, λέξη πού πάνω της στηρίζεται ἡ ζωή κι ὁ θάνατος, δυναμική, ἐκρηκτική, τελεσφόρα, ἐρεθιστική. Εἶναι ἡ λέξη: Θεός.

Οικογένεια: συνύφανσις ή συνύπαρξις;

 Η δημιουργία οικογενείας εκφράζει την έναρξιν ενός νέου τρόπου ζωής, η οποία δύναται να αποτελέση πλήρη αρμονικήν συνύφανσιν ή απλώς συνύπαρξιν των μελών της. Αι αρμονικαί διαπροσωπικαί τάσεις εις την οικογένειαν, αι οποίαι συνιστούν κεφαλαιώδη παράγοντα διά το ομοιοστατικόν ισοζύγιον των μελών της και την αρραγή επιβίωσιν της οικογενείας, καθορίζονται κυρίως από το πνευματικόν, φιλοσοφικόν και συναισθηματικόν υπόβαθρον των συζύγων.

Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν φοβούνται

Η δειλία είναι νηπιακή συμπεριφορά μιας ψυχής πού εγήρασε στην κενοδοξία. Η δειλία είναι απομάκρυνσις της πίστεως, με την ιδέα ότι αναμένονται απροσδόκητα κακά.
Ο φόβος είναι κίνδυνος που προμελετάται. Ή διαφορετικά, ο φόβος είναι μία έντρομη καρδιακή αίσθησις, πού συγκλονίζεται και αγωνιά από αναμονή απροβλέπτων συμφορών. Ο φόβος είναι μία στέρησις της εσωτερικής πληροφορίας.
Η υπερήφανη ψυχή είναι δούλη της δειλίας∙ έχοντας πεποίθησι στον εαυτόν της και όχι στον Θεόν, φοβείται τους κρότους των κτισμάτων και τις σκιές.

Ο συμβολισμός της Θείας Λειτουργίας

Όχι μόνο οι ψαλμωδίες και τα αναγνώσματα, αλλά και οι ίδιες οι πράξεις της ιερουργίας έχουν αυτό το ιδίωμα: Το καθένα γίνεται για την παρούσα περίπτωση, αλλά συγχρόνως συμβολίζει και κάτι από τα έργα ή τις πράξεις ή τα πάθη του Χριστού.


Όπως για παράδειγμα η εισαγωγή του Ευαγγελίου στο θυσιαστήριο, κατόπιν η εισαγωγή των τιμίων δώρων. Αυτά γίνονται για την ανάγκη, το μεν Ευαγγέλιο για να αναγνωσθεί, τα δε τίμια δώρα για να τελεσθεί η θυσία. Συμβολίζουν όμως και τα δύο την ανάδειξη και φανέρωση του Σωτήρα.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ της Κυριακής 18 Ιουλίου 2021 – ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Τίτον (γ΄ 8-15)
Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.
Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος.

Εκκλησία Θεού

 

Ευαγγέλιο στα ελληνικά σημαίνει καλή, χαρούμενη είδηση.

Γιατί χρησιμοποιήθηκε αυτή η λέξη, με άλλα λόγια ποιά είναι αυτή η καλή είδηση που αναγγέλει η Εκκλησία; Ας την ακούσουμε δια του στόματος του Αποστόλου Παύλου: εμφανίστηκε στον Κηφά και μετά στους δώδεκα. Στην συνέχεια εμφανίστηκε εφάπαξ σε πάνω από πεντακόσιους αδελφούς των οποίων η πλειοψηφία ζει ακόμη, ενώ μερικοί άλλοι εκοιμήθησαν. Έπειτα εμφανίστηκε στον Ιάκωβο και σε όλους τους Αποστόλους. Τελευταίον δε από όλους εμφανίστηκε και σε μένα σαν σε εξάμβλωμα[1] Η αδιάκομη παρουσία του Χριστού στο λαό Του, φαίνεται ότι είναι το σημαντικότερο στοιχείο του Ευαγγελίου και πηγή χαράς στην Εκκλησία. Ο Χριστός αναστήθηκε καιενεφανίσθη πολλοῖς, οι οποίοι γίνονται οπτικοί μάρτυρες και βροντοφωνάζουν στα πέρατα της οικουμένης, την χαρούμενη είδηση εωράκαμε τον Κύριον[2]αναστημένο. 

Μετά φόβου... π. Μιλτιάδης Ζέρβας

 

Δὲν εἶναι πολὺς ὁ καιρὸς ἀπὸ τότε ποὺ στὶς ἐκκλησιές μας ἀκουγόταν τὸ κάλεσμα τὸ λειτουργικὸ «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε» χωρὶς κανεὶς νὰ πλησιάζει, χωρὶς κανεὶς νὰ ἀνταποκρίνεται, χωρὶς κανεὶς νὰ κοινωνεῖ. Ἦταν οἱ μέρες ἐκεῖνες τῆς ὀδύνης, ποὺ οἱ θεῖες Λειτουργίες τελοῦνταν κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, ἀπὸ ἔρμους παπάδες μὲ τοὺς ἀκόμα «ἀπαραίτητους» τρεῖς.Σήμερα οἱ ναοὶ εἶναι ἀνοιχτοί, τηρώντας μέτρα αὐστηρὰ ποὺ ἡ πολιτεία ὅρισε. Ὅμως σὲ τούτη τὴ συγκυρία ἕνα ἄλλο κέλευσμα ἀρχίζει νὰ ἀκούγεται ἠχηρὰ καὶ ἐπίμονα: «Στὸν καιρὸ μιᾶς τέτοιας πανδημίας δὲν εἶναι ὑπεύθυνο, μὰ οὔτε συνετό, οἱ πιστοὶ νὰ κοινωνοῦν, γιατὶ ὑπάρχει ὁ φόβος νὰ κολλήσουν τὸν ἐπικίνδυνο ἰὸ καὶ νὰ καταστοῦν κίνδυνος γιὰ ὅλους τοὺς πολίτες». Κάποιοι μάλιστα ἔφτασαν στὸ σημεῖο νὰ ὑποστηρίξουν τὴν ἀπαγόρευση διὰ νόμου τῆς θείας κοινωνίας, ὅπως συνέβη ἐξάλλου καὶ σὲ κράτη σπουδαῖα καὶ προηγμένα.

Προϋποθέσεις για την συνάντηση.

του πατρός Αντωνίου Bloom


Τὸ εἶδος τῆς συνάντησης.
Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, καθένας ποὺ ἐπιδιώκει τὴ συνάντηση μὲ τὰ βαθειὰ νοήματα τοῦ κόσμου εἶναι μόνος καὶ πρέπει νὰ μάθει νὰ ἀναγνωρίζει τὴν ὕπαρξη τοῦ ἄλλου. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀναγνώριση πρέπει νὰ γίνει μέσα σὲ μία σχέση κι ὄχι στὴν ἀπομόνωση. Αὐτὸ εἶναι σημαντικό. Δὲν γνωρίζουμε τίποτα καὶ κανένα παρὰ μόνο μέσα ἀπὸ μία σχέση. Ἂν ἀποσυνδεθοῦμε, τίποτα δὲν ὑπάρχει γιά μᾶς.

Εφτά λόγοι για τους οποίους υπάρχει έχθρα στο σπίτι

 

Η έχθρα στό σπίτι προέρχεται άπό τήν άμαρτία. Ό­λα έχουν τήν προέλευσή τους άπό τήν άμαρτία. Όπωσδήποτε έρχεται η έχθρα στό σπίτι:

α. Έάν ό γάμος άρχισε μέ προγαμιαίες σχέσεις καί δέν άκολούθησε μετάνοια.

β. Έάν οί σύζυγοι ζουν χωρίς εκκλησιαστικό γάμο. Αύτή είναι η πρώτη άμαρτία τήν όποία πληρώνουν όλοι με την αμοιβαία έχθρα. Γι αυτό όλοι πρέπει νά γίνουν φρόνιμοι καί νά συνδεθούν έκκλησιαστικά μέ τήν ευλογία του γάμου.

Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό...

 

Πριν από μισό αιώνα περίπου, ενώ ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι ότι άκουγα αρκετούς ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τις μεγάλες καταστροφές που είχαν πλήξει τη Ρωσία: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό και συνέβη όλο αυτό.

Από τότε έχω περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια που εργάζομαι για την ιστορία της Επανάστασής μας.

Ζητάς με πάθος και μανία τον έπαινο;

 

Ζητάς με πάθος και μανία τον έπαινο, την αναγνώρισι και τη δόξα των ανθρώπων. Εκτός από τον Θεό, τον πάντων ποιητή, κανείς άλλος δεν είναι άξιος επαίνου και δόξης, «Μη καυχάσθω ο φρόνιμος εν τη φρονήσει αυτού, και μη καυχάσθω ο δυνατός εν τη δυνάμει αυτού, και μη καυχάσθω ο πλούσιος εν τω πλούτω αυτού, αλλ’ εν τούτω καυχάσθω ο καυχώμενος, συνιείν και γινώσκειν τον Κύριον και ποιείν κρίμα και δικαιοσύνην εν μέσω της γης» (Α' Βασιλ. 2. 10).

Ποιὸς εἶναι χριστιανός; Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

 

Πρέπει νὰ γνωρίζουμε ὅτι οἱ χριστιανοὶ εἶναι χριστιανοί, ὅταν σκέπτονται, καθένας μόνος του ἀλλὰ καὶ μεταξύ τους, ὡς σύνολο,ὅ,τι εἶναι «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», διότι αὐτὸ εἶναι τροφὴ αἰώνια γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ψυχή. Ἡ ἀνθρώπινη σκέψη παραμένει ἀτελὴς καὶ ἀνολοκλήρωτη ὅσο δὲ μεταμορφώνεται μὲ τὴ χάρη τοῦ Χριστοῦ σε Χριστοσκέψη και Θεοσκέψη. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο καὶ ὁ πόθος τῆς ἄγρυπνης χριστιανικῆς ψυχῆς καὶ ὁ στεναγμὸς της μέρα καὶ νύχτα μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὰ δάκρυα εἶναι ὁ ἑξῆς: Γλυκύτατε Κύριε, κάθε σκέψη μου μεταμόρφωσε τὴν σε Θεοσκέψη! Πανάγαθε Κύριε, κάθε αἴσθησή μου μεταμόρφωσε τὴν σε Θεοαίσθηση!

«Γέροντα οργώνει ο διάβολος»… «Δε βαριέσαι παιδάκι μου, θα βρει έτοιμα να σπείρει ο Χριστός»!

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Ο Θεός δεν επιτρέπει μια δοκιμασία, αν δεν βγη κάτι καλό. Όταν ο Θεός βλέπη ότι θα γίνη ένα μεγαλύτερο καλό, αφήνει τον διάβολο να κάνη την δουλειά του είδατε τι έκανε ο Ηρώδης;

Σκότωσε δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια, αλλά έκανε δεκατέσσερις χιλιάδες Μάρτυρες Αγγέλους. Πού είδες εσύ Μάρτυρες Αγγέλους; Έσπασε τα μούτρα του ο διάβολος! Ο Διοκλητιανός έγινε συνεργάτης του διαβόλου βασανίζοντας τους Χριστιανούς σκληρά. Αλλά, χωρίς να το θέλη, έκανε καλό στην Εκκλησία του Χριστού, γιατί την πλούτισε με Αγίους. Νόμιζε ότι θα εξαφάνιζε όλους τους Χριστιανούς, αλλά δεν έκανε τίποτε. Άφησε πλήθος άγια Λείψανα να τα προσκυνούμε και πλούτισε την Εκκλησία του Χριστού.

ΠΩΣ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ...

 

Ο πλέον συνηθισμένος τρόπος είναι να λέμε την Ευχή είτε προφορικά είτε ψιθυριστά είτε από μέσα μας με τον ενδιάθετο λόγο, παντού και πάντοτε. Έτσι, στη δουλειά, στο σπίτι, στο δρόμο λέμε: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Όταν τρώμε, όταν περπατάμε και, ειδικότερα, όταν βρισκόμαστε μέσα στο ναό: “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Υπάρχουν κάποιοι άγιοι που φορούν «μπλού τζίν»…

 

Ας αφήσουμε τον Θεό να μας εκπλήξει, ας του επιτρέψουμε να ακυρώσει και τρελάνει την λογική μας. Το έχω γράψει πολλές φορές κι άλλες τόσες έχω αναφέρει σε ομιλίες, ότι στις μέρες μας, οι σύγχρονοι Χριστιανοί έχουν περιορίσει την αγιότητα πάρα πολύ.

Έχουν στενεύσει ότι πιο πλατύ και ευρύχωρο, ανοιχτό και φιλάνθρωπο υπάρχει, την αγκαλιά της παρουσίας του Θεού. Όταν πιστεύεις ότι οι άγιοι είναι μονάχα ασκητές, μοναχοί και μάλιστα με οργιές από γένια και μαλλιά, αφήνοντας εκτός αγιότητας τόσες ψυχές που ζούν και αναπνέουν την χάρι του Θεού, τότε έχεις καταστρέψει ότι πιο σημαντικό έχει αυτή η ζωή την έκπληξη και ανατροπή.

Η χώρα που σβήνει - Θοδωρής Γεωργακόπουλος

 

 

Η χώρα που σβήνει

Θοδωρής Γεωργακόπουλος

Τις προάλλες μια ομάδα ερευνητών δημοσίευσε στο έγκυρο περιοδικό Lancet μια έρευνα με προβλέψεις για την εξέλιξη του πληθυσμού 195 χωρών μέχρι το έτος 2100. Αν και, ακόμα και σε έναν τομέα όπως η δημογραφία, η οποία επηρεάζεται από παράγοντες που εξελίσσονται και αλλάζουν σχετικά αργά, είναι επίφοβες, τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας έχουν ενδιαφέρον επειδή, ομολογουμένως, εξάπτουν τη φαντασία. Το 2100, λέει, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι μεγαλύτερος από σήμερα (8,8 δισ.) αλλά θα βρίσκεται σε φάση μείωσης, έχοντας ξεπεράσει μια κορύφωση (κοντά στα 10 δισεκατομμύρια) τη δεκατία του 2060. Σε σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου (183 από τις 195) ο δείκτης γονιμότητας τότε θα είναι χαμηλότερος από το δείκτη αναπλήρωσης -δηλαδή θα γεννιούνται λιγότερα παιδιά από όσα χρειάζονται για να διατηρείται ο πληθυσμός σταθερός. Η χώρα με το μεγαλύτερο πληθυσμό θα είναι τότε η Ινδία (αλλά με μικρότερο πληθυσμό από ό,τι έχει σήμερα), και η Κίνα θα είναι μόλις τρίτη, έχοντας χάσει το μισό της πληθυσμό. Δεύτερη θα είναι η Νιγηρία, με σχεδόν 800 εκατομμύρια κατοίκους.

Ποια είναι η μεγαλύτερη Ευλογία μέσα στο σπίτι μας;

Έλεγε ο Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ: «Γνωρίζετε ἐσεῖς ποιά εἶναι ἡ Μητέρα του Κυρίου μας καί πόσο ἀγαπᾶ καί πόση ἡ δύναμίς της καί πόσο τό ἔλεός της;

Εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ ὁποία ἔχει ἔλεος γιά τούς πτωχούς καί τίς χῆρες καί τούς λοιπούς Χριστιανούς. Πάντοτε προσεύχεται στόν Σωτῆρα Χριστό γιά ὅλους μας».

Σχεδόν σέ κάθε κήρυγμά του ὁ π. Κλεόπας ἐρωτοῦσε τούς Χριστιανούς: «῎Εχετε τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας στό σπίτι σας; Καντήλι μπροστά στήν εἰκόνα της ἔχετε;».

Ἡ Ἐκκλησία ὡς κοινότητα, Μέγιεντορφ 'Ιωάννης Πρεσβύτερος

 «Οὗ εἰσὶ δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Ματθ. 18,20). Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν ἕνα ἀπὸ τὰ βασικότερα ἐκκλησιολογικὰ κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης. Διδάσκουν σαφῶς ὅτι ἡ σύναξη τῶν πιστῶν, ἡ συγκέντρωση ἑνὸς ἀριθμοῦ χριστιανῶν, ἀποτελεῖ τὴν προϋπόθεση τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἔχει σημασία ἂν ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν ποὺ συγκεντρώνονται εἶναι μικρὸς ἢ μεγάλος. ἐκεῖνο ποὺ ἔχει πράγματι σημασία εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς σύναξης. Ἐφόσον μία σύναξη γίνεται «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ», παύει νὰ εἶναι ἁπλὴ συνάθροιση ἀνθρώπων καὶ γίνεται ἕνωση μὲ τὸν Χριστό, πραγμάτωση τῆς ἀρχαίας προφητείας, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ὁ Θεὸς θὰ σκηνώσει ἀληθινὰ καὶ πραγματικὰ ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ του καὶ «αὐτοὶ λαὸς αὐτοῦ ἔσονται καὶ αὐτὸς ὁ Θεὸς ἔσται μετ\’ αὐτῶν, ὁ Θεὸς αὐτῶν» (Ἀπ. 21,3. Ἰεζ. 43,7).

Το κακό φαίνεται να επικρατεί σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι νίκησε!

 

Γενικά φαίνεται το κακό σήμερα να επικρατεί στον κόσμο. Μερικοί θεωρούν αίτιο των κακών το Θεό. Τον θεωρούν με ανθρώπινα πάθη κακό, τιμωρό και εκδικητή. Γιατί τα επιτρέπει; Γιατί τα παραχωρεί; Γιατί δεν τα αποσύρει, ενώ τόσο ταλαιπωρούν τα πλάσματά του; 

Όπως είναι γνωστό, ο άνθρωπος είναι πλήρως ελεύθερος να επιλέξει το κακό ή το καλό. Για την επιλογή του κακού δεν ευθύνεται ο Θεός. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε το Θεό, γιατί μας έκανε τέλεια ελεύθερους. Ο Θεός είναι η αυτοαγαθότητα, δεν εποίησε κανένα κακό ποτέ.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11-7-2021 (Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β΄ Κορ. στ’ 1-10

Ἀδελφοί, συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς – λέγει γὰρ· «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι»· ἰδοὺ νῦν «καιρὸς εὐπρόσδεκτος», ἰδοὺ νῦν «ἡμέρα σωτηρίας» – μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.

Πρακτικές συμβουλές περί κατάκρισης και ανεξικακίας

 

Μη κατακρίνεις κανένα, κι αν ακόμα τον βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια να αμαρτάνει. Λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε».

Γιατί κρίνουμε τους αδελφούς μας; Διότι δεν προσπαθούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Όποιος καταγίνεται με τη γνώση του εαυτού του δεν προλαβαίνει να παρατηρεί τους άλλους. Κατάκρινε τον εαυτό σου και θα παύσεις να κατακρίνεις τους άλλους.

Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις…

 

Μας λένε οι πιστοί «Αχ πάτερ μου, εγώ δεν πάω στην Εκκλησία ! Πάω μόνο σε ξωκλήσια και ανάβω ένα κεράκι.

Δεν μπορώ που μπαίνω μέσα στον Ναό και βλέπουν τι φοράω και με κουτσομπολεύουν». Αν δεν δω την ενορία ως οικογένεια και τον εαυτό μου μέλος της δεν γίνεται τίποτα. Όταν αντιμετωπίζω την ενορία ως σέκτα κάποιων τέλειων ανθρώπων τότε δεν θα θεραπευτώ ποτέ.

Τι σημαίνει έλεος;

 

Συμβουλές ωφέλιμες αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Χωρίς τον Θεό, είμαστε φτωχοί, όλο ανάγκες, τυφλοί και γυμνοί.
Γιατί ο Θεός είναι το παν για μας. Αυτός είναι ο πλούτος μας, η δικαίωσίς μας, ο αγιασμός μας, η ζωή μας η αληθινή και μακαρία.

Τι σημαίνει έλεος; Έλεος σημαίνει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να ευλογούμε αυτούς που μας καταρώνται, να είμαστε καλοί σ’ εκείνους που μας μισούν, να παίρνουμε το μέρος όσων καταδιώκονται.

Εμπιστεύσου το σενάριο, και παίξε τον "ρόλο" της ζωής σου...

 

Στο ταξίδι της ύπαρξης που ονομάζεται ζωή, καλούμαστε να λάβουμε πολλά και διαφορετικά μαθήματα. Ένα από αυτά, είναι να εκπαιδεύσουμε το «εγώ» μας, να ξεπεράσει μια απίστευτη καταστροφική συνήθεια, εκείνη που θέλει όλα να τα ελέγχει και να τα γνωρίζει. 

Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι εφικτό, και ούτε προσφέρει κάτι σημαντικό στην πνευματική μας ανάπτυξη. Και για να γίνει αυτό, δηλαδή να λυτρωθούμε από το βάσανο του απόλυτου ελέγχου, θα πρέπει να αποδεσμευτούμε από όλες εκείνες τις εικόνες και τα σενάρια που προβάλει ο νους μας για το "πως" θα έπρεπε να είναι τα πράγματα στην ζωή μας.

Πότε και γιατί θυμιατίζει ο Ιερέας στην Εκκλησία;

 Tο θυμίαμα στη λατρεία του Θεού εχρησιμοποιείτο και από τους Εβραίους και από τους ειδωλολάτρες.

Ήταν δείγμα αναγνώρισης της υπερέχουσας αξίας του Θεού, ήταν σύμβολο υποταγής και αφοσίωσης.

Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε την περιγραφή του και το μείγμα από το οποίο απετελείτο. Συγκεκριμένα, στο Εξόδου 30, 34-38 ο Θεός δίδει εντολή να αποτελείται το θυμίαμα από 4 συστατικά στοιχεία, από σταχτή, όνυχα, χαλβάνη και λίβανο. Γι’ αυτό και οι έννοιες «θυμίαμα» (ή μοσχοθυμίαμα) και «λιβάνι» δεν ταυτίζονται.

Αγίου Πνεύματος: Το Άγιο Πνεύμα και η διδασκαλία του Χριστού

 

ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 2020 – ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. 

Σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία, το Άγιο Πνεύμα είναι μία από τις τρεις υποστάσεις ή πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, δηλαδή του ενός και μοναδικού Θεού, ομοούσιο (δηλαδή μοιράζεται την ίδια ουσία-ύπαρξη) με τον Πατέρα και τον Υιό. Επομένως το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός, που «συμπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και τον Υιό.

Το Άγιο Πνεύμα «εκπορεύεται αϊδίως εκ του Πατρός», και αποστέλλεται από τον Υιό, κατά Θεία οικονομία, στον κόσμο τελειώνοντας το έργο της απολυτρώσεως, όπως ρητά αναφέρεται στο Ιωάννη 15,26. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, μόνο «ο Πατήρ αιτία εστί…του Πνεύματος», και όχι και ο Υιός, όπως δογμάτισαν οι Ρωμαιοκαθολικοί με το Φιλιόκβε (Filioque).

Ο γέροντας Ιωάννης της Οπτίνας μιλάει για τα οφέλη των Ψαλμών.

 

Ο γέροντας Ιωάννης της Οπτίνας μιλάει για τα οφέλη των Ψαλμών.

Ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Νίλους με τη σύζυγό του Έλενα Αλεξανδρόβνα ήρθαν στον γέροντα της Οπτίνας πατέρα Ιωάννη Σάλωφ.

Ο γέροντας με τη συνήθη χαρά μας υποδέχτηκε με τη σύζυγό μου.

"Πάρτε το σκαμνί", είπε, αγκάλιαζαντας με. "Καθίστε δίπλα μου".

- Τι ψαλμούς διαβάζετε; Με ρώτησε.

 Ήμουν αμήχανος: στο κανόνα μου, ούτε καν κανόνα αλλά κανονίσκο, καθαρά κοσμικό, δεν είχε ψαλμούς.

"Ξέρω γέροντα ", απάντησα, τον ψαλμό "Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου", και "Έλεησόν με ο Θεός".

- Και ποια αλλά;

Τὶ πρέπει νὰ ξέρουμε γιὰ τοὺς λογισμοὺς, Σωφρόνιος Σαχάρωφ Ἀρχιμανδρίτης

 Ὅποιος θέλει νὰ προσεύχεται μὲ καθαρὸ νοῦ, πρέπει νὰ μὴ μαθαίνει τὰ νέα τῶν ἐφημερίδων, νὰ μὴ διαβάζει βιβλία ἄσχετα πρὸς τὴν πνευματική μας ζωή, καὶ κυρίως ὅσα διεγείρουν τὰ πάθη, καὶ νὰ μὴ μαθαίνει ἀπὸ περιέργεια ὅσα σχετίζονται μὲ τὴ ζωὴ τῶν ἄλλων. Ὅλα αὐτὰ φέρνουν στὸ νοῦ ἀλλότριες σκέψεις, καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος προσπαθεῖ νὰ τὶς διευκρινίσει, αὐτὲς ἀκόμη περισσότερο συγχύζουν καὶ ἐπιβαρύνουν τὴν ψυχή.

Σκέψεις πρὶν τὸν Γάμο – Αγνώστου συγγραφέως.

Ἀγαπητοί μας,

Ὁ Γάμος εἶναι θεοσύστατο Μυστήριο. Εἶναι μάλιστα Μυστήριο «Μέγα» τὸ ὁποῖο τελεῖται στὸ κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μπροστὰ στὶς Ἅγιες Εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων καὶ ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Θυσιαστήριο.

Στὸν Ἱερὸ αὐτὸ χῶρο ἐσεῖς οἱ δύο ὑποψήφιοι σύζυγοι σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ὑποσχεθεῖτε ὅτι θὰ ζήσετε ἀφοσιωμένοι γιὰ πάντα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Θὰ ζητήσετε καὶ θὰ πάρετε τὴν εὐλογία καὶ τὴ Χάρη τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ ξεκινήσετε τὴ νέα σας οἰκογένεια. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ αὐτὴ θὰ ζεῖτε πλέον μαζί, μὲ ἀγάπη, συμπόνια καὶ ἀλληλοκατανόηση.

Ένας πνευματικός κίνδυνος

Πορεία ἀνοδική, πορεία σὲ δύσβατους δρόμους καὶ μὲ ποικίλους κινδύνους εἶναι ἡ πνευματικὴ ζωὴ τοῦ πιστοῦ. Ὅσο ἀνεβαίνει κανείς, βλέπει τὴ δυσκολία, τὸν κόπο τοῦ ἀγώνα ἀλλὰ καὶ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ χαρὰ τῆς προσ­πάθειας. Ἀνάμεσα στοὺς κινδύνους ὑπάρχει ἕνας ποὺ ἔρχεται ὡς πειρασμὸς καὶ χρειάζεται πολλὴ προσ­οχή! Ὁ κίνδυνος τῆς πνευματικῆς αὐ­τάρκειας.

Γενικὰ ἡ αὐτάρκεια εἶναι στόχος καὶ ὄνειρο τοῦ κάθε ἀνθρώπου· νὰ καταφέ­ρει στὴ ζωή του νὰ ζεῖ μὲ ἄνεση, νὰ ἀπολαμβάνει τὰ ὑλικὰ καὶ πολιτισμικὰ ἀγαθά, ὅσα τοῦ εἶναι ἀπαραίτητα. Αὐτάρκεια σὲ χρῆμα, σὲ γνώση, σὲ κάθε ἀγαθό. Αὐτὴ εἶναι ἡ θετικὴ σημασία τοῦ ὅ­ρου καὶ εἶναι δίκαιο γιὰ κάθε ἄνθρωπο νὰ εἶναι αὐτάρκης.

Ἀπρόσωπες καί διαπροσωπικές σχέσεις

 

Ο ἄνθρωπος, πού ζεῖ μέσα στήν κοινωνία τῶν προσώπων, εἶναι ἐκ φύσεως πλασμένος νά δημιουργεῖ διαπροσωπικές σχέσεις καί νά εὑρίσκει τήν χαρά τοῦ προσώπου του μέσα ἀπό τά πρόσωπα τῶν συνανθρώπων του.

Ἡ τυπικότητα κάνει τίς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων ἀπρόσωπες καί ψυχρές. Ἡ ἐγκαρδιότητα καί ἡ ἀγάπη καλλιεργεῖ τίς διαπροσωπικές σχέσεις, πού εἶναι ὅ,τι χρειάζεται ὁ ἄνθρωπος γιά νά βρεῖ τήν εὐτυχία καί νά οἰκοδομήσει τό μέλλον τῆς ὑπάρξεώς του.

Συγκεκριμένος Θεός ή απρόσωπη δύναμη; π. Δ. ΜΠΟΚΟΣ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ

Πολὺ τῆς μόδας ἔγιναν στὴν ἐποχή μας καὶ θεωροῦνται μοντέρνες ἰδέες τὰ θολά, βαλτωμένα ἀπόνερα πολὺ παλιῶν θρησκευτικῶν θεωριῶν γιὰ τὸ τί εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ποιά εἶναι ἡ σημασία του γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Τὸ νὰ μιλάει κανεὶς σήμερα μὲ τοὺς «παρωχημένους» ὅρους Χριστός, Παναγία, Ἁγία Τριάδα, προσευχή, ἄγγελος, δαίμονας, διάβολος, ἅγιος, θαῦμα, Θεὸς καὶ μάλιστα Θεός-πρόσωπο, εἶναι πολὺ ξεπερασμένο. Ἀντιθέτως ἂν πεῖ τὶς μαγικὲς λέξεις ἀνώτερη ἢ ἀπρόσωπη δύναμη, συμπαντικὴ ἢ θετικὴ ἢ ἀρνητικὴ ἐνέργεια, προσωπικὴ αὔρα, διαλογισμός, γιόγκα, ἐξωσωματικὴ ἐμπειρία κ. λ. π., εἶναι εὐθυγραμμισμένος ἀπόλυτα μὲ τὴν προοδευτική, κουλτουριάρικη διανόηση, πού, νομίζοντας ὅτι ἔχει ἐξελιχθεῖ καὶ φθάσει σὲ ἀνώτερη «γνώση», περιφρονεῖ ὁτιδήποτε δὲν ἀνήκει στὴ «γνώση» αὐτή.