Ἀγαπᾶτε ὅλους ὅσους γνωρίζετε;

Αὐτὲς τὶς μέρες τοῦ Πάσχα, ἡ ἐρώτηση τοῦ τίτλου τοῦ τωρινοῦ μας σημειώματος, ἐπανέρχεται σὲ μᾶς ἀπαιτητική, ὅταν, πρῶτο σχεδὸν γεγονὸς μετὰ τὴν ἀνάσταση, συναντᾶμε τὴν ἀπιστία τοῦ Θωμᾶ.

Η εξομολόγηση ενός καταθλιπτικού που «τρέλανε» τους γιατρούς

Μια αληθινή ιστορία που είναι σε εξέλιξη
Διαβάστε την μοναδική ιστορία του αγαπητού πνευματικού αδελφού Χ, η γνωριμία του οποίου απετέλεσε μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη προσωπικά.
Ελπίζουμε να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους.
Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την απεριόριστη εμπιστοσύνη που μας έδειξε από την πρώτη στιγμή.

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ - ΠΕΡΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι´

Περὶ διακρίσεως

2. Κάποιοι ἀδελφοὶ πῆγαν στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο νὰ τοῦ ἀναφέρουν τὰ ὁράματα ποὺ ἔβλεπαν, καὶ νὰ πληροφορηθοῦν ἀπ᾿ αὐτὸν ἐὰν πρόκειται γιὰ ἀληθινὰ ὁράματα ἢ τὰ δημιουργοῦν οἱ δαίμονες.

Αὐτοὶ εἶχαν ἕνα γαϊδουράκι ποὺ τοὺς ψόφησε στὸν δρόμο.

Πότε παραμένει το Άγιο Πνεύμα στην ψυχή του ανθρώπου

Όπως ο άνεμος που πέφτει σε πανί χαλαρωμένο, δεν μπορεί να ενεργήσει, έτσι και το Άγιο Πνεύμα δεν ανέχεται να παραμένει σε αποχαυνωμένη ψυχή, αλλά χρειάζεται θερμή διάθεση, μεγάλη ενεργητικότητα.

Ένα πανέμορφο ιταλικό χωριό που… δεν υπάρχει!

Το Furore είναι ένα μικρό χωριό που βρίσκεται στην Ακτή του Αμάλφι, στην επαρχία Σαλέρνο της Καμπανίας, στη νοτιοδυτική Ιταλία. Πριν από πολλά χρόνια, δημιουργήθηκε εδώ ένας μικρός οικισμός με σπιτάκια διάσπαρτα στο βουνό και με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα.

Το να μπορείς να μοιράζεσαι είναι παράδεισος.

Λιγοστεύουν οι λύπες όταν τις μοιράζεσαι;

Μήπως τα αλμυρά δάκρυα γίνονται γλυκά, όταν τα ανακατεύεις με τα δάκρυα του άλλου;

Ποιος ξέρει;

«Ποιοί καί πότε πρέπει νά προτιμοῦν τήν ὑπηρεσία ἀπό τήν προσευχή»

ΥΠΌΘΕΣΗ Θ΄ (9)

Τοῦ ἀββᾶ Μάρκου

Ὁ Κύριος μας, γνωρίζοντας ὅτι ὅλα ὀχυρώνονται μέ τήν προσευχή, λέει: «Μή μεριμνήσετε τί θά φᾶτε ἤ τί θά πιεῖτε ἤ τί θά ντυθεῖτε, ἀλλά νά ζητᾶτε πρῶτα τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καί ὅλα αὐτά θά ἀκολουθήσουν»¹. Καί μᾶλλον μέ τά λόγια αὐτά ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ σέ μεγαλύτερη πίστη. Γιατί, ποιός ἄνθρωπος πού θά ἀποβάλει τή μέριμνα γιά τά πρόσκαιρα καί θά ἐλευθερωθεῖ ἀπό τίς ἀνάγκες δέν θά πιστέψει ὅσα λέει ὁ Κύριος σχετικά μέ τά αἰώνια ἀγαθά; Αὐτό φανέρωνε καί ἐκεῖνος λέγοντας:

Ο λειτουργός, αγωγός της Χάριτος

Ενδιαφέρον περιστατικό είναι και το ακόλουθο:
Ένας πρεσβύτερος επισκεπτόταν κάποιον έγκλειστο αναχωρητή στο ασκητήριό του και τελούσε εκεί τη θεία λειτουργία. Κάποτε όμως ένας επισκέπτης συκοφάντησε τον πρεσβύτερο στον ασκητή μ” ένα σωρό κατηγορίες. Ο ασκητής επηρεάστηκε κι ένιωσε αντιπάθεια για τον πρεσβύτερο.

Από τη γιορτή λήξης των Κατηχητικών μας ...

Από τον θάνατο στην ζωή…. – π. Χαραλάμπους Παπαδοπούλου.

Η Ανάσταση δεν εξαντλείται απλώς και μόνο σε μια νίκη επί του φυσικού θανάτου, αλλά σε μια μεταμόρφωση της ίδιας της ζωής. Με την Ανάσταση, δεν νικιέται ο θάνατος, αλλά κερδίζει η ζωή. Η ζωή στέκεται πλέον στην θέση που της αξίζει, δίχως να την απειλεί κανείς.
Η ανάσταση δεν έχει ανάγκη από ιστορικές αποδείξεις, γιατί σκοπός της δεν είναι να πείσει το μυαλό αλλά να πλατύνει την καρδιά. Η ανάσταση βιώνεται ως άνοιγμα της ύπαρξης στο αλλιώς, το μυστήριο που συνέχει την ζωή. Δεν είναι νοητική κατανόηση, μα άνοιγμα σε έναν άλλο κόσμο, εντός και εκτός μας.

Ἀντίδοτο τῆς κατάκρισης ὁ Χριστός...

Τό κάτωθι κείμενο, μᾶς δίνει μὲ ἁπλὰ καὶ περιεκτικὰ λόγια, τὸν τρόπο νὰ ἀποφύγουμε τὴν κατάκριση.

Ὅταν ἁμαρτάνει τὸ παιδί;

Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης (Προηγούμενος Ἱ.M. Σίμωνος Πέτρας )





Τὸ σκοτάδι, ὡς συνέπεια τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου, δὲν βγάζει ποτὲ στὸ φῶς. Τὸ φῶς διαλύει τὸ σκοτάδι, διότι τὸ σκοτάδι εἶναι ἀνυπόστατο, δὲν ἔχει οὐσία. Ὑπάρχει ὅμως μία περίπτωσις τὴν ὁποία πανσόφως ἐκμεταλλεύεται ὁ παντουργὸς Θεὸς γιὰ τὸ καλό μας, βγάζοντας καὶ ἀπὸ τὸ κακὸ καλό, ἀπὸ τὸ σκοτάδι φῶς. Πῶς; Διὰ τῆς μετανοίας. Βλέπω τὴν κακία μου, τὴν ἁμαρτία μου, μετανοῶ, κλαίω, θρηνῶ, ὁδηγοῦμαι στὸν Θεόν, ἀναλαμβάνω τὶς εὐθύνες μου, νήφω, καρτερῶ, καὶ μέσα μου καλλιεργεῖται ὁ καινούργιος ἄνθρωπος ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὴν μετάνοια. Ἄρα, τὸ καλὸ δὲν βγαίνει ἀπὸ τὸ κακό, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν μετὰνοια, ποὺ εἶναι ἄλλος νοῦς, ὁ νοῦς ποὺ τὸν παρέχει ὁ Θεὸς μέσα στὴν καρδιά.

Περί του πνευματικού πολέμου

Θα ήταν ωφελιμώτερο να σιωπούσαμε μάλλον, για να μη διακόψουμε την κατανυκτική διάθεσι της ψυχής μας από την ωφελιμότατη ανάγνωση που προ ολίγου κάναμε στην τράπεζα από τον Συναξαριστή. Αλλά επειδή μας δόθηκαν μερικές αφορμές να εξηγήσουμε μερικά πράγματα από τη συνέχεια αυτών που διαβάσαμε, τα οποία μας απασχολούν συχνά στη ζωή μας, θα μιλήσουμε και πάλι.

Το φως διαλύει το σκοτάδι ( Γερόντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης )

Το σκοτάδι, ως συνέπεια της πτώσεως του ανθρώπου, δεν βγάζει ποτέ στο φως. Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία. Υπάρχει όμως μία περίπτωσις την οποία πανσόφως εκμεταλλεύεται ο παντουργός Θεός για το καλό μας, βγάζοντας και από το κακό καλό, από το σκοτάδι φως. Πώς; Δια της μετανοίας. Βλέπω την κακία μου, την αμαρτία μου,μετανοώ, κλαίω, θρηνώ, οδηγούμαι στον Θεόν, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου, νήφω, καρτερώ, και μέσα μου καλλιεργείται ο καινούργιος άνθρωπος που βγαίνει από την μετάνοια. Άρα, το καλό δεν βγαίνει από το κακό, αλλά από την μετάνοια, που είναι άλλος νους, ο νους που τον παρέχει ο Θεός μέσα στην καρδιά.

Πρόσεχε τι σπέρνεις τώρα...

Πρόσεχε τι σπέρνεις τώρα...
Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη.
Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους.
Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο.
Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη.

Άνοιξη στην πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, τις Καρυές, με τον φακό του Ηλία Βουτσινά

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 26 Απριλίου 2015 (των Μυροφόρων)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
(Πράξ. στ´ 1-7)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν ῾Ελληνιστῶν πρὸς τοὺς ῾Εβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. Προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις.

Αββάς Ισαάκ: Προσπάθησε να βρεις ησυχία, οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ!

Τά πολλά ὑλικά πράγματα δένουν τόν ἄνθρωπο στήν γῆ αὐτή, καί δέν τόν ἀφήνουν νά δεῖ τήν Αἰώνια Βασιλεία. 
Ἡ ἀφθονία τῶν πραγμάτων εἶναι ἐχθρός τῆς ἐγκράτειας.
Εἰναι εὐτυχισμένος ἐκεῖνος πού προσπαθεῖ νά βρεῖ ἡσυχία γιά νά ἔλθει σ'ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό, καί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τίς πολλές ἐργασίες. Γιατί ὅσο ζεῖ ὁ ἄνθρωπος θά ἔχει δουλειές καί δέν θά σταματήσουν ποτέ. Βέβαια, καί ἡ ἐργασία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν προκοπή τῆς ψυχῆς.
Οἱ Πατέρες μάλιστα ὁρίζουν ὅτι οἱ ἀρχάριοι στήν πνευματική ζωή πρέπει νά καταγίνονται πολύ μέ τή σωμάτικη ἐργασία, γιά νά μή τούς πειράζει ὁ σατανᾶς, χωρίς φυσικά νά παραλείπουν καί τήν προσευχή.

ΓΙΑΤΙ ΦΕΥΓΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ;

Αγαπώ την προσευχή. Γνωρίζω ότι είναι μεγάλη δυνατότητα να μπορεί να στέκεται ο άνθρωπος ενώπιον του Θεού, να αναφέρει τα προβλήματά του και να ζητεί βοήθεια· ότι είναι μέγιστη τιμή να μπορεί να συνομιλεί με τον άπειρο και παντοδύναμο Θεό ο μικρός και αδύναμος άνθρωπος· ότι είναι πολύ μεγάλο και αποτελεσματικό όπλο στον αγώνα μας, που χαρίζει παρηγοριά, ελπίδα και ανάπαυση στην κουρασμένη ψυχή μας η προσευχή. Για όλους αυτούς τους λόγους μου αρέσει η προσευχή, θέλω να προσεύχομαι· και να προσεύχομαι σωστά, με καθαρή την ψυχή μου, με πίστη στην καρδιά, με συγκεντρωμένο το νου.

Δυστυχώς όμως τόσο συχνά διαπιστώνω ότι δεν τα καταφέρνω.

Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη! (ο αναστάσιμος χαιρετισμός)

Το “Χριστός Ανέστη” είναι ο αναστάσιμος χαιρετισμός που ανταλλάσσεται μεταξύ των πιστών για σαράντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου και περιέχει πολύ βαθύτερα νοήματα από το επιφανειακό και εφήμερο “Χρόνια Πολλά”… 

Λέγοντας “Χαίρετε” οποιαδήποτε στιγμή, είναι σαν να λέμε “Χριστός Ανέστη” ολόκληρο το χρόνο!

παραθέτουμε το άρθρο: “Καλή και εὐλογημένη Ἀνάσταση! Χαίρετε! Χριστός Ἀνέστη!”

ΟΙ ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ Η ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ;

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
              ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ!!!

Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν δικαιώνονται οι προγαμιαίες σχέσεις εφ’ όσον γίνονται μεταξύ δύο προσώπων που «αγαπιούνται». Και πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρούμε αμνήστευση των σχέσεων αυτών επειδή απουσιάζει η πληρωμή και γίνεται επίκληση του ερωτικού αισθήματος. Ας φέρουμε μερικά παραδείγματα:

Θυμός, οργή, κραυγή έκ τού στόματος υμών μή έξελθέτω!

Από το βιβλίο «Γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ο πνευματικός»


- Γέροντα, τώρα τελευταία όλο νευριάζω και θυμώνω με το παραμικρό.
- Θυμός, οργή, κραυγή έκ τού στόματος υμών μή έξελθέτω! Αυτό το παθαίνεις από τον υπέρμετρο εγωισμό σου.« Οργή ανδρός, δικαιοσύνη Θεού ού κατεργάζεται» . Θα πρέπει ν” αντιδράς και να προσπαθείς να συγκρατείς τον εαυτό σου, και να προσεύχεσαι να σού δοθεί ταπείνωσης.

«Η ελπίς ημών, δόξα Σοι»

Του Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ο Γάλλος πολιτικός και συγγραφέας André Malraux (+1976) παρακολούθησε ένα Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, στη δεκαετία (1930-1940).

Ένας σύντροφος παρουσίαζε με ενθουσιασμό το πρόγραμμα του Κόμματος, «θα κάνουμε εκείνο, θα κάνουμε το άλλο, θα, θα, θα». Τη στιγμή εκείνη πετάχθηκε ένας συνάδελφός του (πιθανώτατα μεγάλης ηλικίας) και του έθεσε όλος αγωνία το ερώτημα: «Σύντροφε! Και τι θα γίνει με τον θάνατο;!». Τι απάντησε λοιπόν ο λαλίστατος σύντροφος; Και τι απάντησαν όλοι οι σύντροφοι του Συνεδρίου, που είχαν λύσεις για όλα τα θέματα;!

Η Αρτοκλασία και τι συμβολίζει…

Ο όρος Αρτοκλασία σημαίνει ο τεμαχισμός του άρτου και συναντάται μόνο στα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας. Η ακολουθία της Αρτοκλασίας εσφαλμένα λέγεται από τους πιστούς και αρτοπλασία.
Οι νοικοκυρές βάζουν τα δυνατά τους για να φτιάξουν την πιο όμορφη Αρτοκλασία.
Έτσι στη Λειτουργική, Αρτοκλασία αποκαλούμαι τον τεμαχισμό των άρτων που προηγουμένως έχουν ευλογηθεί από ιερέα ή Αρχιερέα και στη συνέχεια διανέμονται στο εκκλησίασμα. Οι ευλογούμενοι άρτοι είναι πέντε, ισάριθμοι δηλαδή μ΄ εκείνους που ευλόγησε ο Χριστός στην έρημο και στη συνέχεια διανεμήθηκαν στο πλήθος. Μαζί με τους άρτους ευλογούνται επίσης μικρές ποσότητες οίνου και ελαίου που φέρονται σε μικρές φιάλες.
Η τελετή της αρτοκλασίας ή της «ευλογήσεως των άρτων» είναι παλαιότατη λειτουργική πράξη και έχει τις ρίζες της στους αποστολικούς χρόνους.

10 τρικ για να βελτιώσετε τη μνήμη σας

Υπάρχουν όμως απλοί τρόποι για να «δουλέψει» κανείς τη μνήμη του και να ανακαλεί πιο εύκολα τις πληροφορίες που θέλει. Το TIME παρουσίασε δέκα τέτοια απλά τρικ που προτείνουν οι ειδικοί:
Το κλείσιμο των ματιών βοηθά να επανέλθει στη μνήμη μία πληροφορία.
Εμπιστευθείτε τη μνήμη σας. Το διπλό «τσεκάρισμα» κάνει τον άνθρωπο να εμπιστεύεται λιγότερο τη μνήμη του και μειώνει τη «ζωντάνια» των αναμνήσεων.

Έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας

Γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη

Το να γνωρίζουμε την πονηρία των ανθρώπων, δηλαδή το κακό που κάνουν οι άλλοι, μικρό ή μεγάλο, μας αλλοιώνει την λογική, μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας, διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό. Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας.

Ὠφέλιμα ρητὰ τοῦ π. Πορφυρίου

Ἅγιος Πορφύριος (Μπαϊρακτάρης)




• Ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ταραγμένη, θολώνει τὸ λογικὸ καὶ δὲ βλέπει καθαρά. Μόνο, ὅταν ἡ ψυχὴ εἶναι ἤρεμη, φωτίζει τὸ λογικό, γιὰ νὰ βλέπει καθαρὰ τὴν αἰτία κάθε πράγματος.

• Ἡ ψυχὴ εἶναι πολὺ βαθιὰ καὶ μόνο ὁ Θεὸς τὴ γνωρίζει.

Ἀπόηχοι ἀπὸ τὴ φετεινὴ τὴν Πασχαλιά

Μᾶς ἀξίωσε, εἶναι ἀλήθεια, ὁ Θεὸς καὶ φέτος νὰ διαπλεύσουμε τὸ πέλαγος τῆς Μ. Σαρακοστῆς καὶ νὰ φτάσουμε, ἀφοῦ προηγήθηκε ἡ κατανυκτικὴ καὶ τὰ μέγιστα συγκινητικὴ Μεγαλοβδομάδα, στὸ Πάσχα: τὴν πανήγυρη τῶν πανηγύρεων, τὴν ἑορτὴ τῶν ἑορτῶν.

Συναχτήκαμε, λοιπόν, στὶς ἐκκλησιές, λάβαμε τὸ Ἅγιο τὸ Φῶς, ἀκούσαμε τὸ γενᾶτο αἰσιοδοξία καὶ χαρὰ «Χριστὸς Ἀνέστη», εὐφρανθήκαμε καὶ ἐπιστρέψαμε στὰ σπίτια μας κομίζοντας τὴν εὐλογία Του μαζὶ μὲ μιὰ διάθεση διαφορετική, διάθεση λαμπροφόρο καὶ ἐλπιδοφόρα. Γιατὶ τὸ Πάσχα εἶναι πάντα «λύτρον λύπης». Ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ τὸ ἀποδεχόμαστε. Νὰ τὸ ἀποδεχόμαστε δηλαδή, ὡς πέρασμα ἀπὸ τὴν ἀνησυχία, τὸ ἄγχος καὶ τὸ καθημερινὸ θάνατο στὴν εἰρήνη, στὴν ἡσυχία στὴν ὁμορφιὰ τῆς ζωῆς ποὺ Ἐκεῖνος ἀπλόχερα μᾶς προσφέρει. Γι᾿ αὐτὸ σαράντα μέρες μὲ τὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως κοιμόματε καὶ σηκωνόμαστε. Μὲ αὐτὴ τὴ χαρὰ ζοῦμε, προετοιμάζοντας ἔτσι τὸν ἑαυτό μας γιὰ τὴν ἀνεκλάλητο χαρὰ ποὺ θὰ λάβουμε στὴ Βασιλεία Του.

Είμαι άξιος ή ανάξιος;

(†π. Αλέξανδρος Σμέμαν)

Ο πρώτος και ουσιαστικός καρπός όλης της χρι­στιανικής ζωής και πνευματικότητας, όπως παρουσιάζεται στη ζωή των αγίων είναι το αίσθημα όχι κάποιας «αξίας» αλλά της αναξιότητας. Όσο πιο κοντά στο Θεό είναι κανείς τόσο πιο πολύ συνειδητοποιεί την οντολογική αναξιότητα όλων των δημιουρ­γημάτων μπροστά στο Θεό, και την εντελώς ελεύθερη δωρεά του Θεού.

Πρός τήν αἰωνιότητα – Ὁ Θάνατος

Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόνσκ

“Η σκέψῃ τοῦ θανάτου εἶναι ἱκανὴ νά παρακινήσει τὸν ἁμαρτωλὸ σὲ μετάνοια. Μᾶς εἶναι καὶ γνωστὸς καὶ ἄγνωστος ὁ θάνατος. Γνωστός, γιατὶ ξέρουμε ὅτι ὅλοι θὰ πεθάνουμε. Ἄγνωστος, γιατὶ δέν ξέρουμε πότε, ποῦ καὶ πῶς θὰ πεθάνουμε. Ὅσο περισσότερο ζοῦμε, τόσο περισσότερο μικραίνει ἡ ζωὴ μας, τόσο λιγοστεύουν οἱ μέρες μας καὶ πλησιάζουμε στό θάνατο. Εἴμαστε πιὸ κοντὰ του σήμερα ἀπ΄ ὅ,τι χθές, αὐτὴ τὴν ὥρα ἀπ΄ ὅ,τι τὴν προηγούμενη. Ὁ θάνατος βαδίζει ἀόρατος πίσω ἀπ΄τὸν καθένα καὶ τὸν ἁρπάζει τότε πού δέν τὸ ὑποπτεύεται. Ἐντούτοις, σχεδὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι – καὶ μάλιστα οἱ ὑγιεῖς καὶ οἱ δυνατοὶ – κάνουν τίς ἀκόλουθες σκέψεις γιά τὸν ἑαυτὸ τους:

– Ἐγὼ θὰ ζήσω ἀκόμη ἀρκετά. Εἶναι πολὺ μακριὰ τὸ τέλος μου. Θὰ μαζέψω πλούτη καὶ θὰ εὐφραίνομαι. Μὰ ὁρμάει ξαφνικὰ ἐναντίον τους ὁ θάνατος καὶ σβήνουν τὰ ὄνειρα καὶ οἱ ἐπιθυμίες.

Περί της σημασίας και συχνότητας της Θείας Κοινωνίας

Η Ορθόδοξη παράδοση και πνευματικότητα είναι γεγονός ότι υπέστη ισχυρές αλλοιώσεις εξ επιδράσεως της δυτικής χριστιανοσύνης, ρωμαιοκαθολικής και προτεσταντικής. Η πνευματική αυτή άλωση δεν παύει να υφίσταται μέχρι σήμερα και να αναπαράγεται ο δυτικός ευσεβισμός σε χώρους και σε πράγματα κατ’ επίφασιν ορθόδοξα. Εκείνο, όμως, που θα πρέπει σιγά σιγά να γίνεται, είναι η κάθαρση της Παράδοσής μας, η αποβολή των αλλότριων στοιχείων και η διατήρηση – αφομοίωση εκείνων που δεν νοθεύουν τον ουσιαστικό χαρακτήρα της.

Γιατί μας βαπτίζουν, χωρίς να μας ρωτήσουν;

 

Γιατί μας βαπτίζουν νήπια καταστρατηγώντας την ελευθερία μας;

Ερωτήματα που ακούγονται συχνά και μας προκαλούν, με τη σειρά μας, να ρωτήσουμε:

Όταν το νήπιο είναι άρρωστο και χρειάζεται γιατρό, μήπως πρέπει πρώτα να το ρωτήσουμε για να τον φωνάξουμε;
Μήπως το φάρμακο που του δίνουμε του στερεί την ελευθερία να επιλέξει αν θα γιατρευτεί;

πηγή προσκυνητής
Ζητάμε προηγουμένως τη συγκατάθεσή του, όταν το εμβολιάσουμε;

“Συνάντησα τον Θεό” – Το γράμμα ενός πατέρα που συγκλονίζει

Σήμερα έχει γενέθλια ο γιος μου, κλείνει τον πρώτο του χρόνο. Τέλη Ιουλίου τον βαφτίζουμε.
Σαν πέρισυ και λίγες μέρες πιο πρίν, βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη όπου ζω, με τη γυναίκα ετοιμόγεννη. Είχε άσχημη κύηση, ήταν το πρώτο μας παιδί, ήμασταν πολύ φοβισμένοι.
Ξαφνικά βαράει τηλέφωνο από Εύβοια.
Ο πατέρας μου. Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Τον πάνε επειγόντως στην Αθήνα.
“Μην το συζητάς, φύγε τώρα, έχω…τους δικούς μου” μου είπε η γυναίκα μου και εκείνη τη στιγμή την αγάπησα όσο ποτέ άλλοτε.

Το έργο των Πατέρων: Οδοδείκτες θεραπείας

π. Ι. Ρωμανίδης
Οι διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων ονομάσθηκαν Πατέρες και μάλιστα Αποστολικοί Πατέρες, και οι διάδοχοι των τελευταίων είναι εκείνοι που χαρακτηρίσθηκαν Πατέρες της Εκκλησίας. Ουσιαστικά, οι Πατέρες είναι η γέφυρα που ενώνει την Αποστολική εποχή με κάθε εκκλησιαστική εποχή, γι’ αυτό, και όπως λέγεται, η Εκκλησία είναι Αποστολική, επειδή είναι πατερική.
Οι Πατέρες δεν είναι απλώς οι μεγάλοι επιστήμονες που γνώρισαν την ανθρώπινη γνώση και σοφία, αλλά εκείνοι που έλαβαν το άγιον Πνεύμα, είχαν μεθέξει της θεοποιού ενεργείας του Θεού, απέκτησαν την υπαρξιακή γνώση του Θεού και την διατύπωσαν, με τα ιδιαίτερα χαρίσματα και την παιδεία που είχαν.
Η πατερική εποχή είναι η Αποστολική εποχή σε κάθε εποχή, που σχετίζεται με την αδιάλειπτη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία. Ουσιαστικά, Αποστολική και πατερική εποχή είναι η εκκλησιαστική ζωή.
Σε τι διαφέρουν οι Πατέρες από τους Αποστόλους;

10 απαγορευμένες προ-του-ύπνου συνήθειες

Ο καλός βραδινός ύπνος, δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα και σημαντικός για τη διάθεσή σας, την ενέργειά σας και την υγεία σας συνολικά, ενώ εξαρτάται από τη δραστηριότητά σας μέσα στη μέρα, το τι τρώτε και τι πίνετε και ιδιαίτερα τις λίγες ώρες πριν πέσετε για ύπνο.

Αν θέλετε λοιπόν, να βοηθήσετε τον εαυτό σας και να του παρέχετε έναν καλό και ποιοτικό βραδινό ύπνο, τότε τις ώρες που προηγούνται, φροντίστε να τον ετοιμάσετε για το κρεβάτι, και να μην τον ξεσηκώσετε ή ξυπνάτε περισσότερο.

ΑΠΛΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΖΩΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΚΑΘ΄ ΗΜΕΡΑΝ

Στη ζωή της Εκκλησίας, όπως φαίνεται από την Παράδοση, διακρίνονται δύο πόλοι πνευματικού αγώνα. Ο ένας είναι η κοινή λατρεία, η μυστηριακή ζωή, οι επαφές με τους αδελφούς και γενικά κάθε εκδήλωση και δραστηριότητα που έχει κέντρο την ενορία.
Ο άλλος πόλος είναι η μυστική ζωή που αφορά στον προσωπικό αγώνα του πιστού, την κατά μόνας “ενώπιος – ενωπίω” προσευχή, την άσκηση, τη μελέτη και γενικά τη ζωή της ησυχίας και μόνωσης και την εις το ταμείον μας εισοδο. Αυτά είναι τα όρια, όπου με πνεύμα διάκρισης, μέτρου και ισορροπίας, οφείλουμε να αγωνιστούμε για να δούμε πρόσωπο Θεού.

Ο ΤΣΟΜΠΑΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Αυτός ο τσοµπάνος, που πήγε στον Παράδεισο, τον λέγανε Μαυρογένη, γιατί είχε µαύρα γένια και ζούσε µέ την γυναίκα του απ' τον κόσμο µακρυά, µέ τα ζωντανά του και δεν κατέβαινε στο χωριό, παρά µονάχα για να πουλήσει τα τυριά του και να ψουνίση τα χρειαζούµενα, ξεκίνησε να λέει ό Προκόπης.
Μιαν ημέρα το λοιπόν, όπου βρέθηκε στο χωριό για τις δουλειές του, πήγε να ανάψει ένα κερί στην εκκλησιά, γιατί ήτανε θεοφοβούμενος και καλής ψυχής άνθρωπος.

Από την διήμερη εκδρομή της Ενορίας μας (Μονή Οσίου Εφραίμ, Μονή Αγ. Ιωάννου Θεολόγου-Σουρωτή-Τάφος Οσίου Παϊσίου, Μονή Αγ. Αναστασίας Φαρμακολύτριας)

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19 Απριλίου 2014 (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πράξεις Αποστόλων (ε΄12-20)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκεῖναις, διὰ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.
Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. Ἄγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ρήματα τῆς ζωῆς ταύτης.

Η ζωή είναι δώρο θεόσδοτο και πολύτιμο ( Ιερομόναχος Σάββας Αγιορείτης )

Ρωτήσανε τον Αγιο Παΐσιο, γιατί κάποιοι που συναντούν δυσκολίες αυτοκτονούν. Και ο Αγιος απάντησε, ότι αιτία είναι ο εγωισμός, ο οποίος οδηγεί στην απελπισία.2 Ο διάβολος ψιθυρίζει στο αυτί του ανθρώπου «εν καιρώ θλίψεως» ότι όλα τελείωσαν κι ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε πια για το πρόβλημά του. Αυτό όμως είναι ένα μεγάλο ψέμμα του διαβόλου, που μας πολεμά με το ισχυρότερο όπλο του, την απελπισία! Κι αν ο άνθρωπος δε μπορεί να κάνει τίποτε, μπορεί όμως ο Παντοδύναμος Θεός, που μας διαβεβαίωσε ότι «άνευ εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν»3. Αρκεί, να στραφούμε σ’ Αυτόν και θα μας δώσει ό,τι ακριβώς μας χρειάζεται.

Και ποιος είναι ο Παράδεισος; ( Αγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης )

Και ποιος είναι ο Παράδεισος; «Ο Χριστός», έλεγε ο Γέροντας. «Όταν αγαπάς τον Χριστό, τότε παρ’ όλη την αίσθηση της αμαρτωλότητος και των αδυναμιών σου έχεις τη βεβαιότητα ότι ξεπέρασες το θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στην κοινωνία της αγάπης του Χριστού.

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με...( Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου )

Οὐδέποτε νά ἀπελπισθῆς. Νά μετανοῆς, ἄν ἁμαρτήσης καί νά ζητῆς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ λέγοντας τήν σύντομη προσευχή· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με...

Δοκιμασία Αναστάσεως

ΤΕΣΤ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
«Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες», όσοι πορευτήκαμε την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής με την κατά δύναμιν νηστεία και προσευχή, όσοι ήδη γιορτάσαμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Χριστού με ή χωρίς βαρελότα και πυροτεχνήματα, ας κάνουμε ένα τεστ για να δούμε, αν -και πόσο- και για μας η Ανάσταση είναι ένα φανταχτερό πυροτέχνημα ή ένα ταπεινό κερί, ένα άσβηστο καντήλι ορθοδόξου πίστεως.

ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ (Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου)

Αμέτρητα είναι τα θαύματα της Παναγίας σ’ όλες τις εποχές και σ’ όλους τους τόπους και ιδιαίτερα στα σεπτά προσκυνήματα, όπου φυλάσσονται οι θαυματουργές εικόνες της η Παναγία της Τήνου, η Μαλεβή, το Άξιον εστί, η Πορταΐτισσα, η Μυρτιδιώτισσα, η Φανερωμένη.

Ανάσταση: Η σύνοψη της ευαγγελικής αλήθειας

Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή.

Εάν υπάρχει μια αλήθεια στην οποία θα μπορούσαν να συνοψισθούν όλες οι ευαγγελικές αλήθειες, η αλήθεια αυτή θα ήταν η ανάσταση του Χριστού. Και ακόμη, εάν υπάρχει μια πραγματικότητα στην οποία θα μπορούσαν να συνοψισθούν όλες οι καινοδιαθηκικές πραγματικότητες, η πραγματικότητα αυτή θα ήταν η ανάσταση του Χριστού. Μόνο στην ανάσταση του Χριστού εξηγούνται όλα τα θαύματά Του, όλες οι αλήθειες Του, όλα τα λόγια Του, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης.

“Εσείς μη φοβάστε”: Το Μήνυμα της Ανάστασης

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !!!    ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ !!

ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ 2015   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ
«Μή φοβεῖσθε ὑμεῖς» (Ματ. 28,5)
Αγαπητοί ἐν Κυρίω αδελφοί και αδελφές,
Η Ανάσταση του Χριστού εκπέμπει το μήνυμα του θάρρους και της τόλμης. Και τα δύο είναι απολύτως αναγκαία για τον πολύπλευρο καθημερινό μας αγώνα.
“Εσείς μη φοβάστε” ήταν τα πρώτα λόγια που άκουσαν οι πιστές και αφοσιωμένες στον Ιησού Μυροφόρες από τον ολοφώτεινο Άγγελο στον κενό τάφο του αναστάντος Χριστού.

Πώς γίνεται η ανάσταση του Χριστού μέσα μας

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Αδελφοί και πατέρες, τώρα πλέον έφθασε Πάσχα, η χαρμόσυνη ημέρα, που μας χαρίζει ευφροσύνη και χαρά, η ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, γίνεται όμως καθημερινά και αέναα στις ψυχές αυτών που γνωρίζουν το μυστήριο της, γέμισε τις καρδιές μας με χαρά και άφατη αγαλλίαση. Ταυτόχρονα έδωσε τέρμα στον κόπο της πάνσεπτης νηστείας, ή για να πω καλύτερα, της έδωσε πλήρωμα και συγχρόνως παρηγόρησε τις ψυχές μας. Γι’ αυτό αφού προσκάλεσε όλους μαζί τους πιστούς σε ανάπαυση και ευχαριστία, όπως βλέπετε, πέρασε.

Ας ευχαριστήσουμε λοιπόν τον Κύριο, που μας βοήθησε να διαπλεύσουμε το πέλαγος της νηστείας και μας οδήγησε στο λιμένα της αναστάσεώς του γεμάτους χαρά.

Τα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του Αγίου γέροντα Πορφυρίου

Αντί άλλης Πασχάλιας ευχής, θα σας μεταφέρω τα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του μακαριστού γέροντα Πορφυρίου, όπως τα έζησα μια Τρίτη Διακαινησίμου στο κελλάκι του. Πήγα να τον δω σαν γιατρός. Μετά την καρδιολογική εξέταση και το συνηθισμένο καρδιογράφημα με παρεκάλεσε να μη φύγω.

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος - Ο Χριστός μας έμαθε οτι πάντοτε τον Σταυρό ακολουθεί η Ανάσταση και την θυσία ακολουθεί η νίκη

Πατέρες καί ἀδελφοί μου,

Αὐτή τήν πρόσκληση μᾶς ἀπευθύνει ἡ Ἐκκλησία μας τό βράδυ αὐτό τῆς Ἀναστάσεως. Ἐλᾶτε νά πάρετε Φῶς ἀπὀ τό ἀνέσπερο καί ἄδυτο φῶς, πού ἀνέτειλε ἀπό τόν Τάφο, καί δοξᾶστε τόν Χριστό, πού ἀναστήθηκε ἐκ τῶν νεκρῶν. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ νέα Ἀνατολή, ἡ Ἀνατολή πού δέν τήν περιμένει Δύση, γιατί ὁ Χριστός εἶναι τό Φῶς τό ἀληθινό, πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπο πού ἔρχεται στόν κόσμο.

Χριστός Ανέστη χαρά μου!

Με αυτές τις τέσσερεις λέξεις χαιρετούσε όλο τον χρόνο ο άγιος παππούλης της Ρωσίας, ο μέγας Σεραφείμ του Σάρωφ.

«Χριστός Ανέστη, χαρά μου!".

Καταυγαζόμενος από το φως της Αγάπης, βίωνε χαρά στην κάθε συνάντηση με τους πάντες και τα πάντα !!