Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 1 Μαρτίου 2020 (Κυριακή της Τυρινής)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα (Ρωμ. ιγ´11 - ιδ´4)
Ἀδελφοί, νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ᾿Αποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ῾Ως ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. ῞Ος μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
῾Ο ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Ματθ. 6, 14-21)

1.         Μόνιμες ἀποκριές

Αύριο εἶναι ἡ Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἀπό μεθαύριο ἀρχίζει ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, προετοιμασία πνευματική, γιά τήν ἑορτή τῆς ἁγίας Ἀναστάσεως καί εὐκαιρία γιά νά καθαρίσει κανείς τόν ἑαυτό του ἀπό τόν ρύπο τῶν ἁμαρτιῶν.

Ὅπως φροντίζομε νά καθαρίζομε τό σῶμα μας καί τά ροῦχα μας μέ τό πλύσιμο, ἔτσι πρέπει νά φροντίζομε νά καθαρίζομε καί τήν ψυχή μας, μέ ἕνα πνευματικό λούσιμο, ἀπό τόν ὁποιοδήποτε ρύπο τῆς ἁμαρτίας.

Ἡ περασμένη Κυριακή καί ἡ αυριανή, εἶναι Κυριακές πού ἔχομε ἀπόκριες. Ἀπόκριες βέβαια στήν ἐκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει ὅτι τρῶμε γιά τελευταία φορά καταλύσιμα φαγητά καί εἰδικά γιά σήμερα, ψάρια καί τυριά. Ἀπό αὔριο ἔχομε τήν νηστεία καί τήν περισσότερη προσευχή.

«Η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Μνημονεύουμε και πάλι αυτήν την Κυριακή, στα πρόθυρα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, την έξωση του Πρωτοπλάστου Αδάμ και της Προμήτορος Εύας από τον Παράδεισο της τρυφής και της απολαύσεως, καθώς μας παραδίδουν τα ιερά κείμενα της Εκκλησίας μας. «Θυμόμαστε τον χαμένο Παράδεισο του Θεού, την τιμή που μας έκανε ο Πλαστουργός να μας δημιουργήσει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του, δίνοντάς μας μία βαθειά καρδιά που μπορεί να φέρει μέσα της τη ζωντανή και παράδοξη αίσθηση του αληθινού Θεού. Η κοινωνία μαζί Του είναι η ευδαιμονία μας και ο Παράδεισός μας»1.

Εάν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις...!

     

Εάν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις...!

Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Η ρύση αυτή του τίτλου του άρθρου μας, που είναι βγαλμένη από την αγιορείτικη σοφία και εμπειρία, υπήρχε σε κάδρο στην αίθουσα του Κατηχητικού Σχολείου της Ενορίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας, που αν και ήμασταν παιδάκια, πάντα μας γέμιζε τη καρδιά και μας έδινε ελπίδα για τη ζωή. Είμαστε σίγουροι ότι κάποιος που δεν θα έχει ξαναδιαβάσει αυτή την ρύση ίσως να απορήσει τι ακριβώς σημαίνει.

Όποιος κατακρίνει τους άλλους, πέφτει στα ίδια σφάλματα

Γέρων Παΐσιος

Γέροντα, πως συμβαίνει, oταν κατακρίνω μια αδελφή για κάποιο σφάλμα της, σε λίγο να κάνω κι εγώ τό ίδιο σφάλμα;

«Αν κατακρίνη κανείς τον άλλον για ένα σφάλμα του και δεν καταλάβη την πτώση του, ώστε να μετανοήση, συνήθως πέφτει στο ίδιο σφάλμα, για να το καταλάβη. Ο Θεός δηλαδή από αγάπη επιτρέπει να αντιγράφει o άνθρωπος την κατάσταση αυτού τον όποιο κατέκρινε.

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος: Η υπερηφάνεια είναι άρνησις του Θεού!

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

1. Η υπερηφάνεια είναι άρνησις του Θεού, εφεύρεσις των δαιμόνων, εξουδένωσις των ανθρώπων, μητέρα της κατακρίσεως, απόγονος των επαίνων, απόδειξις ακαρπίας, φυγαδευτήριο της βοηθείας του Θεού, πρόδρομος της παραφροσύνης, πρόξενος πτώσεων, αιτία της επιληψίας, πηγή του θυμού, θύρα της υποκρίσεως, στήριγμα των δαιμόνων, φύλαξ των αμαρτημάτων, δημιουργός της ασπλαχνίας, άγνοια της συμπαθείας, πικρός κριτής, απάνθρωπος δικαστής, αντίπαλος του Θεού, ρίζα της βλασφημίας.

2. Αρχή της υπερηφανείας είναι το τέλος της κενοδοξίας. Μέσον, η εξουδένωσις του πλησίον, η αναιδής φανέρωσις των κόπων μας, ο εσωτερικός αυτοέπαινος, το μίσος των ελέγχων. Και τέλος, η άρνησις της βοηθείας του Θεού, η εξύψωσις της ιδικής μας ικανότητος, η δαιμονική συμπεριφορά.

Το επάγγελμα δεν κάνει τον άνθρωπο.

 Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Δ’ «Οικογενειακή Ζωή» - 95 -

Εγώ γνώρισα έναν αχθοφόρο που είχε αναστήσει νεκρό. Όταν ήμουν στην Σκήτη των Ιβήρων, με επισκέφθηκε μια μέρα κάποιος που ήταν περίπου πενήντα πέντε χρονών. Είχε έρθει αργά το απόγευμα και δεν χτύπησε, για να μην ενοχλήση τους Πατέρες και κοιμήθηκε έξω.

Όταν τον είδαν οι Πατέρες, τον πήραν μέσα και με ειδοποίησαν. «Καλά, του είπα, γιατί δεν χτύπησες το καμπανάκι, για να σού ανοίξουμε και να σε τακτοποιήσουμε;». «Τί λές, Πάτερ μου, πώς να ενοχλήσω τους Πατέρες;», μου είπε. Βλέπω, το πρόσωπό του είχε μία λάμψη. Κατάλαβα ότι θα ζούσε πολύ πνευματικά. Μου είπε μετά ότι είχε μείνει μικρός ορφανός από πατέρα και γι᾿ αυτό, όταν παντρεύτηκε, αγαπούσε πάρα πολύ τον πεθερό του. Πρώτα περνούσε από το σπίτι των πεθερικών του και μετά πήγαινε στο σπίτι του.

Στενοχωριόταν όμως, γιατί ο πεθερός του έβριζε πολύ.

Ο πραγματικά καλλιεργημένος άνθρωπος, δεν προσβάλλει, δεν εκμεταλλεύεται, δεν μειώνει κανέναν

Τα πτυχία στους τοίχους δεν σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Δεν σου μαθαίνουν τρόπους και ευγένεια, δεν σου εξασφαλίζουν ανθρωπιά. Δεν σε κάνουν ευαίσθητο, δεν σου διδάσκουν πώς να έχεις ενσυναίσθηση και σίγουρα δεν σου μεταγγίζουν παιδεία, χαρακτήρα και αγωγή. Δεν είναι υπεύθυνα για τις αξίες σου, για τα ιδανικά σου, για τον τρόπο που βλέπεις και προσεγγίζεις τα πράγματα.

Αντιμετώπιση της μη σωστής συμπεριφοράς του πλησίον, Γερόντισσα Φιλοθέη

Μία κυρία έστειλε σημείωμα που λέει τα εξής: «Συμβαίνει κάποιες φορές να υπάρχουν στο περιβάλλον μας πρόσωπα τα οποία είτε μας αδικούν είτε δεν μας φέρονται σωστά είτε μας κατηγορούν άδικα, επειδή πήραν στραβά κάτι που είπαμε ή πράξαμε κτλ. Αναφέρομαι στις περιπτώσεις που εμείς δεν έχουμε δώσει κάποια αφορμή γι’ αυτό. Και όσο τίμια και ειλικρινά κι αν εξετάσουμε τον εαυτό μας, βρίσκουμε ότι δεν έχουμε φταίξει. Και όσο κι αν προσπαθούμε να δούμε την κατάσταση αυτή ως πειρασμό που επιτρέπει ο Θεός για τη δική μας πνευματική πρόοδο, όσο κι αν δείξουμε υπομονή και ανεκτικότητα, τόσο ο άλλος αποθρασύνεται και γίνεται χειρότερος απέναντί μας. Και καμιά φορά όσο εμείς δεν αντιδρούμε, όπως θα αντιδρούσε ένας κοσμικός άνθρωπος, φτάνει στο σημείο να μην καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι κακό. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις, ιδίως όταν τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται στο κοντινό μας περιβάλλον και αναγκαστικά ερχόμαστε συχνά σε επαφή;»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2020

«Καί οἷς ἐπίστασαι κρίμασι, σῶ­σόν με τόν ἀνάξιον δοῦλόν σου»

«Καί οἷς ἐπίστασαι κρίμασι, σῶ­σόν με τόν ἀνάξιον δοῦλόν σου».

Ψάλαμε, ἀδελφοί μου, καί ἀπόψε τήν Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀπο­δείπνου, μία ἀπό τίς πολλές κα­τα­νυκτικές ἀκο­λουθίες πού ὅρισε ἡ Ἐκκλησία μας νά ψάλλονται κατά τήν πε­ρί­ο­δο τῆς Ἁγίας καί Μεγά­λης Τεσ­σα­ρα­κοστῆς, καί ἡ ὁποία μᾶς ὑπενθυμίζει τήν ἀνάγκη τῆς μετανοίας ἀλλά καί τῆς ἐξομο­λο­γήσεως τῆς ἁμαρ­τω­λότητός μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, προκειμένου νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας.

"Τί θά πεῖ «ντρέπομαι νά πῶ τήν ἁμαρτία;». Αὐτή ἡ ντροπή, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, εἶναι τοῦ διαβόλου"

"Τί θά πεῖ «ντρέπομαι νά πῶ τήν ἁμαρτία;». Αὐτή ἡ ντροπή, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, εἶναι τοῦ διαβόλου"

 π. Σάββας Αγιορείτης

Θά σᾶς πῶ ἕνα περιστατικό γιατί τά περιστατικά μένουν. Τό ἄκουσα καί ἐγώ ἀπό ἕναν ἀγαπητό φίλο ἱερομόναχο, ὁ ὁποῖος τό ἔζησε ὁ ἴδιος, ὁπότε εἶναι ἐγγυημένο καί πραγματικό καί εἶναι τῆς ἐποχῆς μας. 

Εἶχε πάει σέ ἕνα νοσοκομεῖο καί ἐκεῖ συνάντησε ἕναν φίλο του ἱερέα πολύ λυπημένο. 

Τοῦ λέει: 

– Πάτερ τί συμβαίνει; 

Η πάλη της Προσευχής.

« Υπελείφθη δε Ιακώβ μόνος, και επάλαιεν άνθρωπος μετ αυτού έως πρωϊ… και εκάλεσεν Ιακώβ το όνομα του τόπου εκείνου, Είδος Θεού• είδον γαρ Θεόν πρόσωπον προς πρόσωπον, και εσώθη μου η ψυχή» (Γεν. λβ´ 24, 30).
Είναι γνωστός ο ορισμός της προσευχής, σύμφωνα με τον οποίο προσευχή είναι η κοινωνία και ένωση του ανθρώπου με τον Θεό1. Η προσευχή, λέγει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, κατά την ενέργειά της είναι «Θεού καταλλαγή, αμαρτημάτων ιλασμός, η μέλλουσα ευφροσύνη, τροφή ψυχής»2. Και ο ιερός Χρυσόστομος προσθέτει• «Ευχή, γαλήνη ψυχής… Ποθος εστί προς Θεόν, αγάπη ανεκλάλητος, πλούτος αναφαίρετος, σίτισις ουρανία κορεννύουσα την ψυχήν»3.

«Ρώτησαν κάποτε έναν φωτισμένο ασκητή, πώς περνάει την ημέρα του και αυτός απάντησε: Έχω μοιράσει την ημέρα σε τρία μέρη…»

Σύντομες πνευματικές συνταγές του αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου

* …Πολλές φορές πηγαίνοντας να βάλουμε κάποιον στη θέση του, βγαίνουμε εμείς από τη θέση μας.

• Όταν προσπαθήσεις να ερμηνεύσεις τα πνευματικά ζητήματα με τη λογική σου, θα καταλήξεις να γίνεις αιρετικός και άπιστος.

* Δύο άνθρωποι μας έβγαλαν από τον παράδεισο, ο Αδάμ και η Εύα και δύο μας ξαναβάζουν στον παράδεισο, ο Χριστός και η Παναγία.

Πως αντιμετωπίζουμε τα πάθη ~ Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς

Πως αντιμετωπίζουμε τα πάθη; 

Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς ~ Μια ανθολογία πατερικών κειμένων
 

Τρεις είναι οι καταστάσεις των ανθρώπων. Ο ένας αφήνει ελεύθερο το πάθος του να εκδηλώνεται, ο άλλος δεν το αφήνει να εκδηλωθεί, και ο τρίτος το ξεριζώνει.

Αυτός που το αφήνει να εκδηλωθεί, ενεργεί όπως του υπαγορεύει το πάθος, σαν αυτό να ήταν δικαίωμά του.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 23 Φεβρουαρίου 2020 (Απόκρεω)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
(Α´ Κορ. η΄8 – θ΄2)
Ἀδελφοί, βρῶμα ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα.
Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε.
Διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω. Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος;
Οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού...

«Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού…Το σώμα και το αίμα του Χριστού»

Η Εκκλησία, ως κοινωνία προσώπων, μας αναπτύσσει τη δυναμική του προσώπου μας μέσα στη Λειτουργική πορεία. 

Ο πληθυντικός των λειτουργικών ευχών δεν οδηγεί στη μαζοποίηση αλλά στη σχέση,στην ενότητα, στην κοινωνία. Τώρα είναι η ώρα της προσωπικής κοινωνίας με τον Κύριο. 

Η συγχώρεση δεν αλλάζει το παρελθόν αλλά "μεγαλώνει" το μέλλον - Βίντεο

Άνοιξε το παράθυρο της καρδιάς και δες απ' έξω τον κήπο του Θεού που είναι πάντα ανθισμένος! 

Δες την αλήθεια με μάτια καθαρά και ζήτα συγγνώμη πρώτα από τον ίδιο σου τον εαυτό και από κάθε συνάνθρωπό σου. Η συγχώρεση είναι μεγάλη αρετή. Είναι μια αγκαλιά του Χριστού σε όλους εμάς, μια λύτρωση απ' τον εγωϊσμό μας που καθημερινά μεγαλώνει μέσα μας σαν ανήμερο θηρίο και σαν ένα φυτό γεμάτο αγκάθια. Άγκάθια που ανοίγουν σιγά σιγά πληγές στην ψυχή μας, την τυλίγουν μέχρι που γινόμαστε έρμαια του εγώ μας χωρίς να το καταλάβουμε.

Λόγοι Αγίων Πατέρων για την υπακοή

Λόγοι Αγίων Πατέρων για την υπακοή

Υπακοή είναι ό,τι μας οδηγεί στο δρόμο της τελειότητας.

Αν πραγματικά επιθυμείς ν’απαλλαγείς από τα πάθη και τις πνευματικές αδυναμίες σου, καθώς κι από τους βλάσφημους λογισμούς σου και να μαθητεύσεις στην ταπείνωση, πρέπει ν’ αποβάλεις από μέσα σου την επαναστατική υπερηφάνεια, να την ποδοπατήσεις. Μ’ αυτόν τον τρόπο «ανακαινισθήσεται ως αετού η νεότης σου». Έτσι από αμαρτωλός, θεληματάρχης και ισχυρογνώ-μονας θα γίνεις άγγελος του Θεού ή τουλάχιστον λίγο παρακάτω από τους αγγέλους, δηλαδή ένσαρκος. Τίποτα δεν πρέπει να κάνει ο άνθρωπος χωρίς ευλογία. Αν οι λαϊκοί άνθρωποι ζητούν συμβουλή από τους πιο έμπειρους σε θέματα περισσότερο ή λιγότερο αξιόλογα, οι μοναχοί πρέπει να παραμένουν και να βασίζονται στην υπακοή με μεγαλύτερη υπομονή.

Αγωνισθείτε να γίνετε υιοί του Θεού, 'Αγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

'Αγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

 Πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όπως ακριβώς το βρέφος, όταν βγει από την κοιλιά της μάνας του, αισθάνεται απότομα τον αέρα και αμέσως ξεσπά από μόνο του σε κλάμα και σε θρήνο, έτσι και αυτός που γεννήθηκε από τον ουρανό (Ιω. 3:3) και βγήκε από τον κόσμο αυτό σαν από σκοτεινή κοιλιά, αλλά μπήκε στο νοητό και ουράνιο φως, και κατά κάποιο τρόπο σαν να έσκυψε λίγο μέσα σ’ αυτό, γεμίζει αμέσως από απερίγραπτη χαρά και χύνει δάκρυα, χωρίς να πονά, επειδή σκέφτεται, όπως είναι φυσικό, από ποιο σκότος γλύτωσε και σε ποιο φως αξιώθηκε να βρεθεί· διότι αυτό είναι η αρχή, για να λογαριασθεί κάποιος ανάμεσα στους Χριστιανούς.

Σιωπή, η μητέρα των αρετών, Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημόπουλος (†)

Αν δεν μπορείς να νηστεύεις, αν δεν μπορείς να αγρυπνείς, αν δεν μπορείς να κάμεις φιλανθρωπία διότι είσαι φτωχός, αν δεν μπορείς να εκριζώσεις τα πάθη σου διότι δεκαετίες έχουν ριζωθεί στα σπλάχνα σου και έχουν γίνει δευτέρα φύση, αν δεν μπορείς να εκριζώσεις το μίσος, τον φθόνο, τη ζηλοφθονία, τη χαιρεκακία, τον φόβο, την καχυποψία, τη λύπη, τη φιληδονία, την επαίσχυντη επιθυμία, τον φόβο του θανάτου, τη φιλαυτία και την αγάπη των ωραίων και απολαυστικών φαγητών, τη λιποψυχία και τη νευρικότητα, που η εκρίζωση όλων αυτών προϋποθέτει χρόνο πολύ και θέληση ισχυρή και δυνάμεις πολλές και κακουχίες και ταλαιπωρίες του σώματος ουκ ολίγες, όμως απόκτησε μια εύκολη αρετή που θα σε βοηθήσει σιγά-σιγά να απαλλαγείς από όλα σου τα πάθη.

Γιατί νηστεύουμε;

Ο αθλητής, όταν προετοιμάζεται για τους αγώνες, πρέπει να προσέχει τη διατροφή του. Συχνά πρέπει να στερείται πολλά και μάλιστα πράγματα που του αρέσουν. Το ίδιο και ο πολεμιστής, όταν προετοιμάζεται για μια μάχη.

Και ο χριστιανός, που είναι πνευματικός αθλητής και πολεμιστής (πολεμάει, όχι ενάντια στους συνανθρώπους του, αλλά ενάντια στις αρνητικές πλευρές του εαυτού του – δηλαδή στα πάθη του – και ενάντια στο κακό και την αδικία που υπάρχει στον κόσμο), προσέχει επίσης τη διατροφή του. Συχνά στερείται πολλά και μάλιστα πράγματα που του αρέσουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι «κακό» να τρως ή ότι «το φαγητό είναι αμαρτία», ούτε ότι ο Θεός «μας τιμωρεί» επειδή απολαμβάνουμε κάτι νόστιμο. Όμως οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού καθιέρωσαν τις νηστείες μέσα στη χριστιανική ζωή (που είναι – ή πρέπει να είναι – ζωή αγώνα) για να βοηθήσουν στην πνευματική και ηθική καλλιέργεια των χριστιανών, την προσέγγισή τους προς το Θεό και την τελειοποίησή τους στο δρόμο της αγιότητας.

Τί σημαίνει "μετάνοια" ;; Τί είναι η "μετάνοια";; Τί εννοούμε όταν μιλάμε για "μετάνοια" ;; Μας απαντά ο ίδιος ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

"Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος.

Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεόν για νέα ζωή.
Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως.
Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγορίας.
Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως, αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του εαυτού μας.

Αμαρτήματα θανάσιμα και συγγνωστά (Δημήτριος Παναγόπουλος)

Πολλές φορές ακούμε να γίνεται λόγος, τόσο για θανάσιμα, όσο και για συγγνωστά αμαρτήματα, και είναι αλήθεια ότι λίγοι από εμάς γνωρίζουμε να κάνουμε την διάκριση αυτή.

Επειδή, λοιπόν, η διάκριση της αμαρτίας είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, θα αναφέρουμε λίγα πράγματα για τα δύο αυτά αμαρτήματα, θανάσιμα και συγγνωστά, για να γνωρίζουμε πού βαδίζουμε. Διότι πολλοί από εμάς υποπίπτουμε σε θανάσιμα αμαρτήματα και λέμε, α, δεν είναι τίποτε αυτό! Και το αντίθετο, υποπίπτουμε σε συγγνωστά και νομίζουμε ότι έχουμε αμαρτήσει θανάσιμα και απελπιζόμαστε.

α) Για τα θανάσιμα.