Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 1-11-2020 (Ε' Λουκά)

 


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Κορινθίους Α΄ (ιβ΄27 – ιγ΄8)
Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.
Μὴ πάντες ἀπόστολοι; Μὴ πάντες προφῆται; Μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; Μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; Μὴ πάντες διερμηνεύουσι;

Γιατί αρρωσταίνουμε;

 


«Έν ήμερα θλίψεώς μου τόν θεόν έξεζήτησα» (Ψαλμ. 76,3)


Επίκαιρο το θέμα της αρ­ρώστιας. Πάντοτε επίκαιρο. Επίκαιρο, γιατί κάθε μέρα υπάρχουν άρρω­στοι. Άρρωστοι στα σπίτια. Άρρωστοι στις Κλινικές. Άρρωστοι στα Νοσοκομεία. Και όχι μόνο φτωχοί, άλλά και πλούσιοι. Όχι μόνο μικροί, άλλά και μεγάλοι. Όχι μόνο ολιγογράμματοι και αγράμ­ματοι, άλλά και μορφωμένοι. Από όλες τις τάξεις. Όλοι αρρωσταίνουν. Όλοι. Όλος ο κόσμος. Γιατί όμως; Με­γάλο το θέμα. Άλλά λακωνι­κά θα γράψουμε. Με λίγα λόγια. Έτσι, όπως πάντα. Και όσο μπορούμε άπλά και καταληπτά.

Γιατί, λοιπόν, αρρωσταί­νουμε;

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020

Η αναγκαιότητα της πνευματικής μελέτης στην εποχή της πληροφορίας και του διαδικτύου.

 

Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή Δρ.Θ

Η εποχή μας έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις προηγούμενες: οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για την πληροφορία παρά για την γνώση. Η ανάπτυξη του διαδικτύου έχει ως αποτέλεσμα να βομβαρδίζεται καθημερινά ο άνθρωπος με πληροφορίες και ειδήσεις και να μην ενδιαφέρεται στον ίδιο βαθμό για τη μελέτη πνευματικών κειμένων, είτε αγιογραφικών, είτε πατερικών και θεολογικών ψυχοφελών συγγραμμάτων. Μάλιστα, πολλές φορές γινόμαστε υπέρμαχοι της πατερικής και ασκητικής θεολογίας, και καλά πράττουμε, χωρίς όμως την ίδια στιγμή να επιδεικνύουμε το ίδιο ζήλο για την μελέτη των πατερικών κειμένων τη στιγμή μάλιστα όπου μπορούμε να βρούμε μέγα πλήθος αυτών αναρτημένα σε ιστολόγια. Με αυτόν τον τρόπο όμως η ασκητική και πατερική θεολογία από βίωμα εκπίπτει απλώς σε ιδεολογία.

Η δικαιολογία γεννιέται από την αμετανοησία μας

 


Τα λόγια μας τα καταθέτουμε,ως επί το πλείστον, προς υποστήριξη του εαυτού μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αποτυχία από αυτήν. Ο καθένας αναγνωρίζει τον εαυτό του ως αυθεντία και όχι τον Θεό.

Λέμε πάντα “ναι μεν, αλλά…”. Ο Θεός έκανε εκείνο, όμως…Ο Χριστός μας είπε εκείνο, όμως…Οι άγιοί μας πάθανε εκείνο, υπέμειναν το άλλο, όμως…

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

Όταν λείψει η ανάσα του "Κύριε Ελέησον..."

  



Κάθε πρωῒ ποὺ ξυπνᾶμε ξαναθυμούμαστε τὸ μόνιμο καημό μας, τὸν καημὸ νὰ εὐτυχήσουμε. Καὶ ἡ εὐτυχία μας ἔχει ὡς πρώτιστο στοιχεῖο τὴν κοινωνία.Εὐτυχοῦμε ὅταν βλέπουμε ὅτι ἀγκαλιαζόμαστε καὶ ἀγκαλιάζουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ἡ ἐκτίμηση τῶν ἄλλων ἀποτελεῖ μέτρο τιμῆς μέσα στὴν κοινωνία καὶ ἡ ἀγάπη τῶν ἄλλων στὸ πρόσωπό μας συνιστᾷ τὴν αἰτία τῆς εὐτυχίας μας.Κι ἐκεῖ ὅπου βρίσκουμε τὴν ἐκτίμηση καὶ τὴ συμπάθεια τῶν ἄλλων, ἐκεῖ θέλουμε νὰ μένουμε καὶ μ’ ἐκεῖνο τὸ περιβάλλον εἴμαστε ἑνωμένοι. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸ παιδάκι ἀποζητάει τὴν ἀγκαλιὰ τῶν γονιῶν του καὶ τὸ ἀρνάκι τρέχει πίσω ἀπὸ τὴ μάννα του.Κι ἐνῷ τὸ ἀρνάκι χρειάζεται τὴ μάννα του, ὥσπου νὰ μπορεῖ νὰ βόσκει μόνο του, ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει καὶ ψυχικὲς ἀνάγκες σ’ ὅλη τὴ ζωή του, χρειάζεται τὴ συμβίωση καὶ τὴν κοινωνία καὶ τὴν παιδεία τῶν οἰκείων του σ’ ὅλη του τὴ ζωή. Ἀκόμα καὶ τὴν κοινωνία ὁλόκληρη χρειαζόμαστε, δηλαδὴ καὶ τοὺς κοντινοὺς καὶ μακρινοὺς κατοίκους αὐτῆς τῆς γῆς· καὶ τοὺς πεθαμένους ἀκόμα χρειαζόμαστε καὶ οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὸ ἔργο τους καὶ τὰ πλούτη, ποὺ σώρευσαν πάνω στὴ γῆ, ζοῦμε κι ἐμεῖς σήμερα σὲ πολὺ μεγάλο βαθμό. Μόνο μέσα στὴν ἑνότητα μὲ τὸ σύμπαν ἀναπαυόμαστε.

Πῶς μᾶς πολεμοῦν τά πονηρά πνεύματα;

 Î‘ποτέλεσμα εικόνας για πιστη στο θεο


ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2020

Να μετανοείτε όταν βλέπετε τη συμφορά του πλησίον σας, Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας





«Παρήσαν δε τινες εν αυτώ τω καιρώ απαγγέλλοντες αυτώ περί των Γαλιλαίων, ων το αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών, και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους Γαλιλαίους εγένοντο, ότι τοιαύτα πεπόνθασιν; ουχί, λέγω υμίν, αλλ’ εάν μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε» (Λουκ. 13:1-3).

Αν νομίζετε ότι δεν μας αφορούν εμάς αυτά τα λόγια του Χριστού κάνετε λάθος. Για μας τα είπε. Πέστε μου, όταν εμείς σήμερα βλέπουμε κάποιον συνάνθρωπό μας να παθαίνει ζημιά, δεν χαιρόμαστε και δεν λέμε: «Δόξα τω Θεώ, δεν είμαι τόσο αμαρτωλός όπως αυτός και δεν με τιμώρησε εμένα ο Θεός». Τέτοιους ακριβώς ανθρώπους ελέγχει εδώ ο Χριστός.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 


Ἐπέτειος ἐθνική καί ἑορτή χαρμόσυνος ἡ σημερινή ἡμέρα, συνδυάζει τήν ἀνάμνηση τῆς ἡρωικῆς ἀντιστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ κατά τῶν ἐχθρῶν του μέ τήν ἀνάμνηση τῆς ὑπερμάχου προστασίας τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Θεομήτορος.

Ἡ 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 δέν ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ὁ Ἑλληνισμός δέχθηκε μία ἄδικη ἐπίθεση καί μία ἄνανδρη ἀπειλή· δέν ἦταν ἡ πρώτη φορά πού τοῦ ζητήθηκε νά δώσει «γῆν καί ὕδωρ» καί νά παραδώσει τήν πατρογονική του γῆ σέ φιλοδόξους καί πλεονέκτες ἀντιπάλους. Οὔτε ὅμως καί ἡ μοναδική φορά κατά τήν ὁποία ἀρνήθηκε μέ γενναιότητα νά ὑποχωρήσει στίς ἀπειλές τῶν ἐχθρῶν καί προτίμησε νά πολεμήσει μέ πίστη στόν δίκαιο ἀγώνα του καί στή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας καί κατόρθωσε νά βγεῖ νικητής καί θριαμβευτής ἀπό αὐτόν τόν δύσκολο ἀγώνα. Κατόρθωσε νά βγεῖ νικητής καί θριαμβευτής, γιατί στόν ἀγώνα ἀνάμεσα στό καλό καί τό κακό, τό δίκαιο καί τό ἄδικο, στόν ἀγώνα ἀνάμεσα στούς ἰσχυρούς καί τούς ἀσθενεῖς τοῦ κόσμου, μπορεῖ νά φαίνεται προσωρινά ὅτι κερδίζει ὁ ἰσχυρός, ὅτι νικᾶ τό ἄδικο, ὅτι ὑπερισχύει τό κακό, ὅμως ὁ Θεός δέν ἐπιτρέπει ποτέ νά νικήσουν καί νά κατατροπώσουν ὅσους ἀγωνίζονται γιά τό καλό καί τό δίκαιο, ὅσους ὑπερασπίζονται τήν ἀλήθεια καί ἐμπιστεύονται τόν ἀγώνα τους στήν κραταιά του προστασία.

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

Οι εθνικές νίκες δεν στηρίζονται σε “ναι” συμβιβασμού, αλλά σε “ΟΧΙ” ηρωϊσμού

 


Σήμερα γιορτάζουμε μιὰ μέρα δόξας τῆς ἱστορίας μας, μιὰ μέρα πανηγυρικῆς ἀπόδειξης τῆς ἡρωικῆς ἑλληνικῆς ψυχῆς μας. Ὅλοι οἱ τότε ἰσχυροί, Γερμανοὶ καὶ Ἰταλοί, ἐναντίον μας. Οἱ γονεῖς μας φτωχοί, μικροί, ἀδύνατοι. Δυνατοὶ ὅμως στὴν ψυχή, μεγάλοι στὰ ὁράματα, πλούσιοι σὲ ἰδανικά. Μὲ κυβερνῆτες ποὺ ἄκουγαν τὸν ἀναστεναγμὸ τῆς ἱστορίας καὶ ἤξεραν νὰ ἐκφράζουν τὴ φωνὴ τοῦ λαοῦ στὶς ἀπειλὲς τῶν ξένων καὶ ὄχι τὴ λαίμαργη βούληση τῶν ἀδίστακτων δυνάμεων στὸν γονατισμένο καὶ τότε λαό. Τὸ ΟΧΙ δὲν τὸ εἶπε ἕνας• τὸ εἶπε ὁλόκληρος ὁ λαός. Ἁπλά, βρέθηκε αὐτὸς ποὺ συνδύασε τὴν ἁρμοδιότητα τῆς ἐξουσίας του μὲ τὸν παλμὸ τοῦ λαοῦ.

Τὸ Ἔπος τοῦ ᾽40 καὶ τὸ πνεῦμα του

 

h istoria epanalamvatetai 01

Τ πος το 40,  περιφανς κα περίλαμπρη νίκη τν λλήνων κατ το ταλικο φασισμο, καθς κα  γενναία ντίσταση τς λλάδας νάντια στς σιδηροφράκτες στρατις το Χίτλερ, κατέπληξε τν Οκουμένη! γινε ντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμοντικείμενο παγκόσμιας λξεως.
ναπτέρωσε τ θικ τν φιλελευθέρων λαν τς Γς κα δωσε χρόνο κα καιρ στ Στρατόπεδο τν Συμμάχων ν τοιμαστε γι τν ποτελεσματικ ντιμετώπιση τν μπεριαλιστν κα τ διάλυση το Τριπλο ξονα!
Τ πνεμα το πους το 40 εναι πνεμα ρωικόστορικόφιλελεύθεροθρησκευτικλληνικ «πνεῦμα πολυσύνθετοπολυμερέςπολυσχιδές».

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2020

Πῶς μᾶς πολεμοῦν τά πονηρά πνεύματα;

 Î‘ποτέλεσμα εικόνας για πιστη στο θεο


ΑΠ.: Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον δαιμονικό πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε πονηρό πνεύμα έχει τον δικό του ρόλο. Κάθε αμαρτία γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένου δαιμονίου και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.

Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια είναι οχτώ, όσα και τα θανάσιμα πάθη: της γαστριμαργίας, της πορνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής, της ακηδίας, της κενοδοξίας, της υπερηφάνειας.

Η σωτήρια πίστη, Δημήτριος Παναγόπουλος





Πίστη που δεν μας κάμνει να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να γίνουμε καλοί, δεν είναι πίστη σωτηρίας.

Πίστη που δεν μας βοηθεί να καθαρίσουμε το εσωτερικό μας από τον «πονηρόν θησαυρόν» (Ματθ. 12:35), δεν είναι πίστη σωτηρίας. Είναι πίστη νόθος και όχι γνήσια και σε τέτοια πίστη δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε ούτε ένα δευτερόλεπτο.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Χαρτζιλίκι αντί αγκαλιάς.


Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο: Αντί να ασχοληθούμε με την ανάγκη των παιδιών μας για ουσιαστική αγάπη, για ζωογόνο και θρεπτική αγκαλιά, τα ξεφορτωνόμαστε δίνοντας τους απλώς κάποια υλικά πράγματα.
Κάποια δωράκια. Λίγο χαρτζηλίκι . . . Σχετικά πρόσφατα έγινε μια έρευνα στην Αργολίδα απο ένα κέντρο Ψυχικής Υγιεινής. Ρωτήθηκαν 400 γονείς με παιδιά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Οι 8 στους 10 παραδέχθηκαν ότι δίνουν συχνά χρήματα στα παιδιά τους, επειδή δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν μαζί τους. Θέλουν να τα ξεφορτωθούν.
Η φράση να τα “ξεφορτωθούν” τα λέει όλα. Λέει , ότι συχνά νιώθουμε τα παιδιά μας σαν “μπελά” σαν “επαχθές βάτος”, σαν “φόρτωμα”. Όταν μάλιστα τα παιδιά προκαλούν συζητήσεις με προβληματισμούς, αγωνίες και αντιρρήσεις, τότε για πολλούς γονείς το βάρος είναι “ασήκωτο”, γιατί οι ίδιοι δεν έχουν απαντήσει σε βασικά ερωτήματα της ζωής.

«Εύκολο το να σκεφτόμαστε ορθόδοξα - το να ζούμε ορθόδοξα θέλει κόπο».




– Αν, Γέροντα, ο ακροατής ή ο αναγνώστης έχη καλή διάθεση;
– Ε, τότε αυτός έχει ήδη την θεία Χάρη, γι’ αυτό και ωφελείται. Ένας όμως που δεν έχει καλή διάθεση θα πάρη και θα εξετάση αυτά που λέει ο ιεροκήρυκας και δεν θα έχη καμιά ωφέλεια. Το να σκεφτόμαστε ορθόδοξα είναι εύκολο∙ το να ζούμε όμως ορθόδοξα θέλει κόπο.
Μια φορά ένας θεολόγος είχε κάνει μια ομιλία και είχε πει να πάνε να δώσουν αίμα, γιατί υπήρχε ανάγκη. Και πράγματι πολλοί παρακινήθηκαν και έδωσαν πολύ αίμα. Εκείνος όμως δεν έδωσε ούτε μια σταγόνα, αν και είχε… μπόλικο. Οι άλλοι τότε σκανδαλίσθηκαν.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 25-10-2020 (ΣΤ' Λουκά)

 


Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Γαλάτας (α΄ 11-19)

Αδελφοί, γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, καὶ προέκοπτον ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων. Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί, ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ καὶ αἵματι, οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν.

Ο Ένας και ο Άλλος (προβληματισμός πάνω στην ευθανασία)

 


Τα φώτα στο θάλαμο της εντατικής χαμήλωσαν. Η ανακοίνωση από τα μεγάφωνα παρακαλούσε τους επισκέπτες να φύγουν. Οι συγγενείς των ασθενών σηκώθηκαν.

- Πώς πάει ο δικός σας; ρώτησαν οι συγγενείς του Ενός τούς συγγενείς του Άλλου.

-Τα ίδια, απάντησαν οι συγγενείς του Άλλου. Ο δικός σας;

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020

Εύχομαι ολόψυχα να διαψευσθώ...

 Î‘ποτέλεσμα εικόνας για ελλαδα κριση

Συνήθως όταν γράφουμε ή προφορικά υποστηρίζουμε κάποια άποψη θέλουμε να μας δικαιώσουν οι αναγνώστες ή οι ακροατές μας ή τέλος πάντων η εξέλιξη των γεγονότων. Εγώ εύχομαι ολόψυχα να διαψευσθώ από τη ροή των γεγονότων και των πραγμάτων, γιατί ό,τι σκέφτομαι και φαντάζομαι είναι μαύρο κι ανέλπιδο ανθρωπίνως.Ο λόγος για την πατρίδα μας, την Ελλάδα μας, και το άθλιο σημείο στο οποίο την έχουμε οδηγήσει, κρατούντες και "κρατούμενοι", άρχοντες και αρχόμενοι.

«Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό – Ὑπέροχες συμβουλές»

 Αποτέλεσμα εικόνας για η καθαροτητα της ψυχης


Ἡ ψυχή πού ἀγαπάει τόν Θεό βρίσκει ἀνάπαυση μόνο κοντά Του. Μόλις ἐλευθερωθεῖς ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἡ καρδιά σου θά συνδεθεῖ μέ τόν Θεό. Ὅπως τά βρέφη τρέφονται πρῶτα μέ τό γάλα καί μετά μέ τό ψωμί, ἔτσι καί οἱ ἀρχάριοι στή χριστιανική ζωή πρῶτα πρέπει νά κόψουν αὐτά πού τούς συνδέουν μέ τόν κόσμο καί μετά νά ἑνωθοῦν μέ τόν Θεό. Ἡ σωματική ἐργασία προηγεῖται ἀπό τήν ψυχική.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020

Να απελπιστούμε από τον εαυτό μας, για να ζήσουμε τον Θεό

 «Μη καταπιστεύσεις με, ανθρωπίνη προστασία»

Ο ιερός υμνογράφος σε ένα από τα τροπάρια της παρακλήσεως παρακαλεί την Υπεραγία Θεοτόκο και της λέει: «Παναγία δέσποινα, μη διαψεύσεις την εμπιστοσύνη μου προς εσένα,εσύ που είσαι η προστασία των ανθρώπων,αλλά να δεχτείς την δέηση του ικέτου σου».Για να δούμε τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου στην Παναγία και τι σημαίνει να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου στον κόσμο


Ήδη από την Παλαιά Διαθήκη υπήρχε το πρόβλημα αυτό.Είδατε τι λέγει ο ψαλμωδός· «Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἶς οὐκ ἐστι σωτηρία». (Ψάλμ. ΡΜΕ΄ 3). Ή «ἀγαθόν πεποιθέναι ἐπί Κύριον ἢ πεποιθέναι ἐπ᾿ ἄνθρωπον»

Ποιος είναι ο σκοπός της χριστιανικής άσκησης, πως διατηρείται και που σταματά;

 


«Το να θαυμάζη κανείς τους κόπους των Αγίων είναι καλό. Το να ζηλεύη να τους μιμηθή είναι σωτήριο. Αλλά το να θέλη διά μιάς να τους μιμηθή είναι παράλογο και ακατόρθωτο».

Όλοι οι όσιοι και οσίες της Εκκλησίας μας έφτασαν στο ποθούμενο μέσω της άσκησης. Ο όρος άσκηση χρησιμοποιείται ευρέως θα λέγαμε από τους θεολόγους και ιερείς στα κηρύγματα. Όλοι προτρέπουν τους πιστούς να ασκηθούν, να αποκτήσουν ασκητικό φρόνημα διότι διαμέσου αυτού όπως υποστηρίζεται θα καταφέρουμε όλοι μας να συναντήσουμε τον Χριστό.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

Μερικές πρακτικές οδηγίες για την Προσευχή



Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Η συγκέντρωση του νου την ώρα της προσευχής
Τι να κάνουμε, όταν ο νους μας τρέχει εδώ κι εκεί και δεν μπορούμε να τον συμμαζέψουμε στην προσευχή;

Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι, μπορούμε ν’ αναβάλουμε την έναρξη της προσευχής ή, αν έχουμε ήδη αρχίσει, να τη διακόψουμε για λίγο. Αν και ύστερα απ’ αυτό το μικρό διάλειμμα ο νους μας δεν συνεργάζεται με την προαίρεση μας, τότε δεν έχουμε παρά να του επιβάλουμε με τη βία, θέλει δεν θέλει, να συγκεντρωθεί στην προσευχή, σ’ όποιο βαθμό βέβαια είναι δυνατόν.

Για την αγάπη. Για εκείνους που δεν έχουν αγάπη...

 



Για την αγάπη

Είναι μακάριος ο άνθρωπος εκείνος που έχει αγάπη Θεού, γιατί περιφέρει με την παρουσία του τον Θεό, διότι ο Θεός είναι αγάπη, και αυτός που μένει μέσα στην αγάπη, μένει « ἐν τῶ Θεῶ». Εκείνος που έχει αγάπη υπερέχει, με τη βοήθεια του Θεού, από όλους. Εκείνος που έχει αγάπη δε φοβάται, διότι η αγάπη βγάζει έξω από την ψυχή το φόβο.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Η τέχνη τής πολεμικής τών αγίων, π. Ιωάννη Ρωμανίδη

 Πηγή: "Εμπειρική Δογματική τής Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας κατά τις προφορικές παραδόσεις τού π. Ι. Ρωμανίδη" Τόμος Β΄.  Τού σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και αγ. Βλασίου Ιεροθέου.

Ο αγώνας του Χριστιανού γίνεται κατ’ ουσίαν εναντίον του διαβόλου, εσωτερικά, εναντίον των λογισμών και των παθών, και εξωτερικά. Αυτός είναι και ο αγώνας της Εκκλησίας.

«Η πάλη της Εκκλησίας δεν είναι μόνον εσωτερική, δηλαδή που κάνει τον αγώνα εναντίον του διαβόλου και εναντίον των πειρασμών κ.ο.κ., για να μπορεί να φθάσει ο καθένας στον φωτισμό, αλλά αυτή η ίδια η Παράδοση συνεχώς έρχεται σε σύγκρουση και με τα εκτός της Εκκλησίας.

Αλλά, τα εκτός της Εκκλησίας είναι δύσκολο πολλές φορές να καθορίσει κανείς. Διότι, ένας αξιωματικός του στρατού του αυτοκράτορα μπορεί να μην είναι βαφτισμένος και να έχει το ένα πόδι μέσα στην Εκκλησία και το άλλο πόδι έξω από την Εκκλησία.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

Έγινε κακή συνήθεια



Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα.
Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο.

Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού.

Δύο παγίδες του διαβόλου (Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης)


Σταχυολόγηση καί διασκευή κειμένου ἀπό τά “Πνευματικά Γυμνάσματα” τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Πολλές εἶναι οἱ παγίδες που στήνει ὁ διάβολος, για να πιάσει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί νά τίς ὁδηγήσει στόν ὄλεθρο. Δυό ἀπ᾿ αὐτές εἶναι ἡ ἀργία καί ἡ πολυπραγμοσύνη. Καί ἡ ἀργία, δηλαδή τό νά κάθεται κανείς καί νά σαπίζει σέ μιά ἀξιοκατάκριτη ἀπραξία, καί ἡ πολυπραγμοσύνη, δηλαδή τό νά μπλέκεται κανείς μέ χίλιες ὑποθέσεις καί δουλιές, εἶναι ἐμπόδια γιά τή σωτηρία.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

Ζούμε στην εποχή του φαίνεσθαι και έχουμε απωλέσει το ΕΙΝΑΙ.


Kαι στην εκκλησιαστική και στην καθημερινή ζωή.

Όλα για να μας δει ο κόσμος, από την εξωτερική εμφάνιση μέχρι και τον προσποιητό λόγο.

Αυτό που λέει ο σοφός λαός μας «Από έξω κούκλα και από μέσα πανούκλα» και άλλη μια γαλλική ρήση ότι «Το εξωτερικό είναι η υπογραφή του εσωτερικού». Ο Καθένας βγάζει αυτό που έχει στην καρδιά του.

Τὶ νὰ ξέρουμε γιὰ τὸν ἀγώνα κατὰ τῶν λογισμῶν, Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης

 

«Νὰ βάζουμε ἐρωτηματικὰ στοὺς λογισμοὺς ὑπόνοιας»


- Γέροντα, τί βοηθάει νὰ διώχνω τοὺς λογισμοὺς ὑπόνοιας;

- Ὅλα εἶναι πάντα ἔτσι, ὅπως τὰ βλέπεις; Νὰ βάζης πάντα ἕνα ἐρωτηματικὸ σὲ κάθε λογισμό σου, μιὰ ποὺ ὅλα τὰ βλέπεις συνήθως ἀριστερά, καθὼς ἐπίσης καὶ ἀπὸ κανέναν καλὸ λογισμὸ γιὰ τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτάνης μὲ τὶς κρίσεις σου.

 

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 18-10-2020 (Ευαγγελιστού Λουκά)

 

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (Προς Κολοσσαείς (δ΄ 5-11, 14-18)
Ἀδελφοί, ἐν σοφίᾳ περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω, τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι. Ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι, ἅλατι ἠρτυμένος, εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκάστῳ ἀποκρίνεσθαι.
Τὰ κατ' ἐμὲ πάντα γνωρίσει ὑμῖν Τυχικὸς ὁ ἀγαπητὸς ἀδελφὸς καὶ πιστὸς διάκονος καὶ σύνδουλος ἐν Κυρίῳ, ὃν ἔπεμψα πρὸς ὑμᾶς εἰς αὐτὸ τοῦτο, ἵνα γνῷ τὰ περὶ ὑμῶν καὶ παρακαλέσῃ τὰς καρδίας ὑμῶν, σὺν Ὀνησίμῳ τῷ πιστῷ καὶ ἀγαπητῷ ἀδελφῷ, ὅς ἐστιν ἐξ ὑμῶν· πάντα ὑμῖν γνωριοῦσι τὰ ᾧδε.

Ο Εαυτός μου, εγώ ο άγνωστος . . .


Ο μεγάλος άγνωστος , ο περίεργος ξένος, ένας καλός φίλος που γίνεται άλλοτε νυμφίος και άλλοτε εχθρός…

Όταν κάποιος αρχίσει να τα βάζει πραγματικά με τον εαυτό του και να μην του έχει εμπιστοσύνη σε τίποτα τότε ξεκινάει το αληθινό ταξίδι της πνευματικής ζωής.

Όταν βιώσουμε ότι δεν πράξαμε τίποτα ουσιαστικό σε αυτή την ζωή, όταν νιώσουμε πραγματικά τιποτένιοι δηλαδή χειρότεροι πάσης κτίσεως όπως το βίωνε και ο Άγιος Σιλουανός τότε σημαίνει ότι έχουμε ανοίξει σιγά σιγά την πόρτα για να υποδεχτούμε την Θεία χάρι .

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020

Τὰ ὅρια τῆς ζωῆς μας



π. Στέφανος Freeman

Πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ὡς νεαρὸς φοιτητὴς τῆς θεολογικῆς σχολῆς, ἤθελα νὰ ζωγραφίσω εἰκόνες. Δὲν γνώριζα τίποτε γιὰ τὶς εἰκόνες, παρὰ μόνο ὅτι μοῦ ἄρεσαν καὶ ὅτι ἦταν ἅγιες.

Γιὰ μένα ἦταν σὰν νὰ μὴν ὑπῆρχε ἡ πλούσια βιβλιογραφία γιὰ τὰ ὑλικὰ καὶ τὸ νόημά τους καθὼς καὶ γιὰ τὴν τεχνική τῆς εἰκονογραφίας. Τὸ ἴδιο μηδαμινὴ ἦταν καὶ ἡ γνώση μου τῆς ζωγραφικῆς.

Μνήμη Θανάτου ἢ φόβος θανάτου!!!




Κων/νος Παπ… Ἱερεύς,
γράφει τὸ νεκροχάρτι, καρφιτσωμένο στίς κολῶνες, μὲ μελαγχολικὴ διάθεση, ἡ ὁποία κυριαρχεῖται ἀπὸ ἀργὴ καὶ βαριὰ κινητικότητα, εἰδοποιώντας τοὺς γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους, γιὰ τὴν ἐκδημία τοῦ κεκοιμημένου πλέον π. Κων/νου καὶ λοιπὲς λεπτομέρειες τῆς τελετῆς καὶ ταφῆς…!
Ἱερεὺς πάνω ἀπὸ μισὸ αἰώνα…

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2020

Αναμνήσεις από τον Γέροντα Σωφρόνιο


Συμπληρώνονται 20 συναπτά έτη από την κοίμηση μιας κορυφαίας προσωπικότητας της σύγχρονης Ορθόδοξης πνευματικότητας, του Γέρ. Σωφρονίου. Εις μνήμην του δημοσιεύουμε ένα προσωπικό κείμενο του ανθρώπου που κατάλαβε – ίσως νωρίτερα και σε μεγαλύτερο βάθος από οποιονδήποτε άλλον στην Ελλάδα – τη βαρύτητα και τη σημασία του μηνύματος που κόμιζε ο λόγος του σεβαστού Γέροντα για το σύγχρονο άνθρωπο, του Ομότιμου Καθηγητή Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Γ. Μαντζαρίδη. Ο καθ. Μαντζαρίδης, επιπλέον, συνετέλεσε αποφασιστικά στη γνωριμία του σύγχρονου ελληνόφωνου κόσμου με τη θεολογία του Γέρ. Σωφρονίου. Το κείμενο αυτό, δημοσιευμένο στο “Οδοιπορικό Ορθοδόξου Ανθρωπολογίας”, αποτελεί το μοναδικό, στο οποίο ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αποκλειστικά πρώτο ενικό πρόσωπο – γεγονός που χρωματίζει ανάλογα τη σύνδεσή του με τη μορφή του πολιού Γέροντος.

Πότε αγαπούμε πραγματικά τον συνάνθρωπό μας;



Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Το χειρότερο πράγμα για τους ανθρώπους είναι ο θάνατος: το να γίνω λάσπη, να μεταβληθώ σε σκουλήκια, σε πηλό!
Αξίζει τάχα να είναι κανείς άνθρωπος; Γιατί να σε αγαπήσω, Θεέ μου, αφού αύριο θα μεταβληθώ σε σκουλήκια και πηλό;
Να, όμως, που ο Κύριος Ιησούς Χριστός σε σώζει από τον θάνατο διά της Αναστάσεώς Του, εξασφαλίζει την αιώνιο ζωή για την ψυχή σου και το σώμα, όταν εκείνο θα αναστηθεί λαμπερό και θα ενωθεί με την ψυχή.

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

Τὸ φῶς τῆς ἐντολῆς, Κουτσίδης Νίκων (Ἀρχιμανδρίτης)

 


Μιά διάσημη Γαλλίδα ἠθοποιός, ἡ Φανή Ἀρντάν, σέ πρόσφατη συνέντευξή της σέ ἑλληνική ἐφημερίδα (ΒΗΜΑ), εἶπε καί τά ἐξῆς:


«Ἡ ἐπιτυχία εἶναι κάτι, πού σχεδόν δέν τό καταλαβαίνεις. Ἐνῶ στήν ἀποτυχία μπορεῖς νά δώσεις μιά ἐξήγηση λογική. Ἐπειδή ἡ ἀποτυχία σέ ξαναφέρνει ἀντιμέτωπο μέ τόν ἑαυτό σου. Ἐγώ, γενικῶς, δέν τά μπορῶ τά κομπλιμέντα. Τό κομπλιμέντο εἶναι σάν τό ἄρωμα. Τό βάζεις, μυρίζει γιά λίγο, σέ εὐχαριστεῖ· καί μετά τό συνηθίζεις καί δέν σοῦ μυρίζει πιά καθόλου· τό μυρίζουν μόνο οἱ ἄλλοι ἕως ὅτου ἐξατμιστεῖ, ὁπότε δέν τό μυρίζει πιά κανένας. Μιά προσβολή ὅμως ἤ μιά βρισιά, ὅσο ἄδικη καί νά εἶναι, εἶναι σάν ἕνα φῶς πού μᾶς δείχνει στό σκοτάδι, τί θά ἔπρεπε νά εἴμαστε, ἤ τί θά ἔπρεπε νά εἴχαμε κάνει. Ἄρα βοηθάει περισσότερο. Εἶναι παράξενο. Κάπου εἶχα διαβάσει, ὅτι μιά διάσημη τραγουδίστρια δέν κρατοῦσε παρά μόνο τά γράμματα πού περιεῖχαν ὑβριστικά ἤ προσβλητικά σχόλια γιά ἐκείνη. Καί καταλαβαίνω, γιατί τό ἔκανε. Ἐπειδή ἤθελε νά εἶναι συνεχῶς σέ ἐγρήγορση».

Ανύπαρκτες κατηγορίες εναντίον ενός ανύπαρκτου θεού

 Αν δεν υπάρχει, πώς τον κατηγορείς;

Και αν υπάρχει, γιατί διαστρεβλώνεις τα χαρακτηριστικά Του;

Θα κατηγορούσατε ποτέ για κάτι, κάποιον που θεωρείτε... ανύπαρκτο; Κι όμως! Τα σαΐνια του αθεϊσμού και τους αντιχριστιανισμού ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ! Δείτε τις λεπτομέρειες της ανοησίας τους:

Ένας ανύπαρκτος γι' αυτούς θεός

Μπορεί οι άνθρωποι αυτοί να είναι τέρατα παραλογισμού, αλλά τουλάχιστον σε ένα, οι περισσότεροι απ' αυτούς (αν όχι όλοι), έχουν στη σκέψη τους μία τουλάχιστον λογική συνεπαγωγή: Πιστεύουν ότι πολεμούν έναν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ Θεό! Γιατί αν τον θεωρούσαν υπαρκτό,  φυσικά δεν θα τολμούσαν ποτέ να γίνουν θεομάχοι!

Στη σκέψη τους, ο Θεός είναι ανύπαρκτος. Γι' αυτό νιώθουν "σίγουροι" και "ασφαλείς", όταν τολμούν να τα βάζουν μαζί Του και να τον μάχονται. Η περιορισμένης νοημοσύνης διανόησή τους, τους κάνει να θεωρούν την ανοχή του ως αδυναμία! Και τους οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα όσα λένε και κάνουν, δεν θα έχουν την ανάλογη αντιμισθία. Νιώθουν λοιπόν ελεύθεροι να λένε κάθε είδους παραμύθι και ψεύδος εναντίον του Θεού, και να βγάζουν τη μαυρίλα των ψυχών τους στους άλλους, χωρίς τύψεις.

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2020

''Βλέπω τι μας περιμένει, γι’ αυτό πονάω..'' - Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

   

Περνούν τά χρόνια καί τι δύσκολα χρόνια!

Δεν τελείωσαν τα θέματα. Βράζει το καζάνι...

Αν δεν είναι λίγο δυναμωμένος κανείς, πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μιά δύσκολη κατάσταση; Ό Θεός δεν έκανε ανεπρόκοπους ανθρώπους. Πρέπει να καλλιεργήσουμε το φιλότιμο.

Τι είναι η «ακηδία»;

 


Η ακηδία είναι η αθυμία και η ανορεξία που κυριεύει τον άνθρωπο, κάνοντας τον απρόθυμο, αμελή ή αδιάφορο για κάθε πνευματικό έργο. Είναι κι αυτή μία από τις θανάσιμες αμαρτίες, σαν πρόξενος πολλών και φοβερών κακών.

Η ακηδία προξενεί παραλυσία στο νου και την ψυχή, οκνηρία στην εκπλήρωση των εντολών του Θεού, και προπαντός μίσος για την προσευχή και την ψαλμωδία

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2020

ΣΤΟ ΚΑΛΥΒΑΚΙ ΤΟΥ π.ΠΑΙΣΙΟΥ (Μητρ.Νικολάου Χατζηνικολάου)



Πέμπτη 13 Αυγούστου, προπαραμονή της Παναγίας. Πάντα με το παλαιό ημερολόγιο. Ξύπνησα στις 6 το πρωΐ. Βαρεια μέρα σήμερα. Συννεφιά, ζέστη, υγρασία. Το πρωϊνό μας, πλούσιο: τοάϊ, καφές, ψωμί, μαρμελάδα, μέλι, γλυκό κερασάκι. Πολύ γεμάτο από πηγαία φιλόξενα αισθήματα. Oτι είχαν οι άνθρωποι, τα βγαλαν. Ο.τι είχαν στα ντουλάπια τους, ο,τι είχαν στις καρδιές τους. Μαζί με την
ευλογία παίρνουμε την ευγνώμονα άνάμνηση της άβραμιαίας φιλοξενίας του π. Χρυσοστόμου καί αναχωρούμε στίς 9:30 π,μ. Σνγκινήθηκα αλλά δεν αναπαύθηκα.Κάτι άλλο περίμενα.

Η ταπεινοφροσύνη θα φέρει όλες τις αρετές, Άγιος Άνθιμος της Χίου



Άγιος Άνθιμος της Χίου

Ποιος από μας μπορεί να βάλει το χέρι του εκεί πάνω στη φλόγα του αναμμένου κεριού και να το αφήσει επί πέντε λεπτά; Δεν μπορούμε. Και γιατί άλλοι έμπαιναν στην αναμμένη κάμινο και περπατούσαν μέσα στις φλόγες σαν σε ωραίο περιβόλι; Οι άγιοι μάρτυρες πώς μπόρεσαν να μπουν μέσα στα πυρωμένα τηγάνια, πάνω στις σούβλες, στους τροχούς, στα άλλα τρομερά βασανιστήρια, που εμείς ούτε να ακούσουμε δεν μπορούμε; Εμείς λίγο να κακοπαθήσουμε, μια μέρα, δυο να νηστέψουμε, φοβόμαστε μην αρρωστήσουμε, μην αδυνατίσουμε, και δειλιάζουμε. Οι άγιοι Πατέρες πώς έκαμαν εκείνους τους φοβερούς αγώνες υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, πάνω στα βουνά, μέσα στις σπηλιές; Γιατί μπορούσαν και τα υπέμεναν όλα αυτά; Διότι ήσαν θωρακισμένοι με την ακλόνητη αγάπη προς τον Θεό· ήσαν πυρωμένοι από τον θείο έρωτα, και γι’ αυτό, όσο διάστημα ήθελε ο Θεός, τους άφηνε και αισθάνονταν τις τιμωρίες και τους πόνους· κατόπιν τους έδινε τη χάρη του και δεν τα είχαν πλέον για τίποτα.

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2020

Ποια είναι η χάρη και πώς θα την επιτύχουμε


Ποια είναι η θεία χάρη και πώς θα γινόταν να την επιτύχουμε, και ποια είναι εκείνα που τη θολώνουν και ποια πάλι ξαναδίνουν την καθαρότητά της, αυτό θα σου το φανερώσει εκείνος που είναι στην ψυχή και τη γλώσσα λαμπρότερος από κάθε χρυσό, ο Χρυσόστομος, λέγοντας:

Παρά τούς πόδας τῶν ὁσίων Πορφυρίου, Παϊσίου καί Ἰακώβου



(Ὁμιλία στόν Ἅγιο Δημήτριο Ταμπουρίων, 20 Ὀκτωβρίου 2018)
Ἡ σύγχρονη ἐποχή μας εὐλογήθηκε ἀπό τόν Θεό νά ἀναδείξει μεγάλα πνευματικά ἀναστήματα, μεγάλους ἁγίους, σάν τῆς παλαιᾶς ἐποχῆς, ὅπως τούς τρεῖς ὁσίους γιά τούς ὁποίους θά κάνουμε ἰδιαίτερο λόγο: τόν Πορφύριο, τόν Παΐσιο καί τόν Ἰάκωβο, ἀλλά καί ἄλλους λιγότερο ἤ περισσότερο γνωστούς: τόν Γέροντα Σωφρόνιο τοῦ Ἔσσεξ, τόν Γέροντα Ἐφραίμ τόν Κατουνακιώτη, τόν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβᾶκο, τόν ἐσχάτως ἁγιοκαταταχθέντα ὅσιο Γέροντα Ἀμφιλόχιο τῆς Πάτμου. Κι ἀκόμη: σύγχρονοι ἤ καί λίγο παλαιότεροι ἀπό αὐτούς βρίσκονται καί ἄλλοι, ὅπως ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλανᾶς, ὁ ἅγιος Λουκᾶς ὁ νέος, ὁ ἰατρός, ἐπίσκοπος Συμφερουπόλεως, ὁ ἅγιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός, ὁ ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης, ἡ ὁσία Σοφία τῆς Κλεισούρας. Μία πληθώρα δηλαδή ἁγίων, ἐπισήμως ἤ ὄχι ἐνταγμένων στό ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας, πού φανερώνει τή διαχρονική καί αἰώνια παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ ἅγιοι ἀποτελοῦν τόν καρπό τοῦ ἁγίου Πνεύματος – τό Ἅγιον Πνεῦμα δημιουργεῖ τίς συνθῆκες γιά νά ὑπάρχουν ἅγιοι, ἄνθρωποι δηλαδή ὄχι ἀναμάρτητοι, ἀλλά ἀγωνιστές πάνω στή μόνη ὁδό πού ὁδηγεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τή μετάνοια.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 11-10-2020 (Δ' Λουκά και των Πατέρων της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου)

 


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Τίτον (γ΄ 8-15)
Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.
Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος.
Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι.
Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ πάντες. Ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Η θεραπεία του θυμού.




Μη δικαιολογείς τον θυμό σου!!!

1. Ποτέ να μη δικαιολογούμε τον θυμό μας, όσο δυσμενείς κι αν είναι οι περιστάσεις. Μη λέμε αβασάνιστα εκείνο το επιπόλαιο και ένοχο, που είναι ασυγχώρητη δικαιολογία:

“Ο δικός μου θυμός περνά γρήγορα”. Περνά ίσως γρήγορα, αλλά τι αφήνει πίσω του; Είναι πολύ δύσκολο -και συχνά αδύνατο- να επανορθώσουμε ό,τι καταστρέψαμε με το θυμό μας. Μετά τη θύελλα και το χαλάζι ξαναβγαίνει ασφαλώς ο ήλιος, αλλ’ όμως πίσω ολόκληρες εκτάσεις παραμένουν καταστρεμμένες.

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

Ο πνευματικός

 


• Τι είναι ο πνευματικός; 
Είναι ο άνθρωπος, ο ιερέας, ο οποίος έχει λάβει την άδεια και την ευχή από τον αρχιερέα να ακούει και να συγχωρεί αμαρτίες.

• Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να συγχωρεί αμαρτίες;Την εξουσία αφέσεως αμαρτιών έχει ο ιερέας, ως λειτουργός της Εκκλησίας. Ο ίδιος ο Χριστός εφοδίασε τον ιερέα με την δύναμη τού «δεσμείν και λύειν» αμαρτίες επί της γης: «ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται» (Ιωαν. 20, 23).

Πόσο εφικτή είναι η κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό;

 


Το να «κοινωνήσει» κάνεις του Θεού δεν σημαίνει να έχει απλώς ένα υψηλό ηθικό πρότυπο. Σημαίνει να έχει ρεαλιστική επαφή με τον ίδιο τον Θεό. Η ύπαρξη του Θεού είναι τέλεια και πλήρης καθ’ αυτήν, κατά τους βυζαντινούς θεολόγους, χωρίς να υπάρχει κάποια έλλειψη μέσα στην Θεότητα. 


Το μυστήριο της Ενανθρώπησης, όμως, μυστήριο της υπερούσιας αγάπης του Θεού, έγινε η αιτία ο Θεός και ο άνθρωπος να έχουν αληθινή «κοινωνία». Και φυσικά, όταν λέμε «κοινωνία», εννοούμε την δυνατότητα όλων μας να «θεωθούμε». 

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020

Οἱ ἀφορμές τοῦ διαβόλου, Κουτσίδης Νίκων (Ἀρχιμανδρίτης)

 


Ὁ ἅγιος Ἰλαρίων ὁ Μέγας ὑπῆρξε ἕνας σπουδαῖος ἀσκητής. Ἔζησε στήν Παλαιστίνη, τόν 4ο μ.Χ. αἰώνα. Ἀνάμεσα στά θαύματα πού διαβάζουμε στόν βίο του εἶναι καί τό ἑξῆς.

 

Κάποιος διεφθαρμένος νέος ἐρωτεύθηκε μιά ἁγνή καί πολύ καλή κοπέλλα. Ἐπειδή, ὅμως, ἐκείνη δέν ἀνταποκρινόταν στίς ἐκδηλώσεις ἀγάπης, ὁ νεαρός κατέφυγε σέ μάγους τῆς Αἰγύπτου. Ἐκεῖνοι, τοῦ ἔδωσαν διάφορα «μαγικά» ἀντικείμενα κατά τήν συνήθεια τῶν μάγων. Ὁ νέος ἐπέστρεψε στήν Παλαιστίνη καί πῆγε καί τά ἔθαψε στό κατώφλι τοῦ σπιτιοῦ τῆς νέας.

Πώς μπορεί να θεραπευτεί ο ασθενής χαρακτήρας που εύκολα πέφτει στην κατάκριση.


Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού
Kάθε ανθρώπινος χαρακτήρας θεωρείται ασθενής, όταν απουσιάζει απ αυτόν η θεία Χάρη, που τελειοποιεί και συνέχει τα πάντα, αφού «τά ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί». Aυτό τονίζει και ο Kύριός μας, όταν λέει ότι «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» ( Ιω. 15, 5).
Eκτός όμως της παρουσίας της Χάριτος, απαραίτητα χρειάζεται και η ανθρώπινη πρόθεση και συνεργασία, σύμφωνα με τους ηθικούς κανόνες της λογικής και τις θείες εντολές, που θα προκαλέσουν τη θεία επέμβαση.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020

Πνευματική ζωή χωρίς την Ιερά Εξομολόγηση γίνεται;




Αγαπητοί μας αναγνώστες, σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε με το ερώτημα που διαβάσατε στον τίτλο μας.


Δεν μας γεννήθηκε ξαφνικά, είναι προϊόν εμπειρίας μακροχρόνιο, από μια μεγάλη κατηγορίας ανθρώπων, που προσέρχονται στην Εκκλησία αρκετά συχνά, μάλιστα πολύ προσεγγίζουν και την Θεία Κοινωνία τις Κυριακές και μεγάλες γιορτές, μετέχουν σε ενοριακές δράσεις, ενίοτε κατέχουν και υπεύθυνοι θέση στο εκκλησιαστικό συμβούλιο ή το φιλόπτωχο ταμείο, όμως συνειδητά αποφεύγουν το μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως.

Δεν μπορούμε να σωθούμε χωρίς την εργασία των εντολών




Ποιος είναι πιο ανόητος από εκείνον που παρακούει τον Θεό και δεν φροντίζει να αποκτήσει την υιοθεσία του; Διότι εκείνος που πιστεύει ότι υπάρχει Θεός, φαντάζεται για τον Θεό κάποια μεγάλα πράγματα. Γνωρίζει δηλαδή ότι αυτός είναι ο μόνος Δεσπότης και Κτίστης και Κύριος των απάντων, και ότι είναι αθάνατος, αιώνιος, ακατανόητος, απερίγραπτος, άφθαρτος, και ότι δεν θα υπάρχει τέλος της βασιλείας του.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2020

Τα πρόσκαιρα και τα αιώνια, Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ Δημόπουλος (†)




«Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον, εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;» (Μαρκ. 8:36).

Τι θα ωφεληθείς εάν απολαύσεις σ’ όλη σου τη ζωή τις ηδονές, τα υλικά αγαθά, τη δόξα και ζημιωθεί η αθάνατη ψυχή σου; Πόσα χρόνια μπορούν να διαρκέσουν οι ηδονές, τα πλούτη, η δόξα;

Υπάρχει μικρή και μεγάλη αμαρτία;




Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι πατέρες της εκκλησίας διακρίνουν τα αμαρτήματα σε 2 κατηγορίες:

Τα θανάσιμα που είναι αμαρτήματα, τα οποία αποχωρίζουν τον άνθρωπο από το Θεό και διώχνουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Θεωρούνται δε τα εξής επτά : υπερηφάνεια, πλεονεξία, πορνεία, φθόνος, γαστριμαργία, μνησικακία και η πνευματική αδιαφορία (ακηδία) και τα συγγνωστά.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020

"Ο Θεός μιλά σιγά μέσα μας και όχι με κορόνες. Είναι πνοή αύρας λεπτής!" (Συνέντευξη της ηθοποιού Όλιας Λαζαρίδου*)


Μια φράση που είχατε πει πριν από καιρό, ότι «πρέπει να φυσήξει Θεός», ομολογώ ότι αποπνέει μια ιδιαίτερη αίσθηση και συγχρόνως απελευθερώνει την φλόγα μιας εσωτερικής δύναμης...

Αυτήν την περίοδο -πέρα από τα προφανώ
ς σοβαρά οικονομικά προβλήματα- θεωρώ ότι η κρίση που βιώνουμε ως χώρα είναι κυρίως πνευματική. Υπάρχει πολύ μεγάλη ένδεια πνευματική. Αισθάνομαι ότι ζούμε το παρόν, το νυν, αλλά εάν αυτό δεν εμπεριέχει και το «αεί» τότε η ζωή γίνεται πολύ στενή. Για εμένα τουλάχιστον θα ήτανε αφόρητη. Νιώθω ότι αυτό το κομμάτι της ζωής μας είναι σαν ένα παράθυρο, που επιτρέπει στον αέρα να έρχεται προς τα μέσα αλλά συγχρόνως και να βγαίνει. Να κυκλοφορεί, δηλαδή, ανεμπόδιστα...

Η ‘‘Αιμορραγούσα Φιλανθρωπία’’ (Μια ιστορία με αφορμή ένα θάνατο)!

 

Εἶναι 25 Ἀπριλίου 1961 καί γίνεται τό ἐννεαήμερο μνημόσυνο τοῦ Χρυσοστόμου Δασκαλάκη Μητροπολίτη Μεσσηνίας (1945-1961). Κηρύττει κατ’ αὐτό ὁ λόγιος ἀρχιμ. Ἰωήλ Γιαννακόπουλος. Ἀνεβαίνει στόν Ἄμβωνα καί μέ τόν ἱσχνό καί βραδύγλωσσο καί «καικαιδίστικο» τρόπο του λέει:
-Ποῦ θά εἶναι τώρα ὁ Δεσπότης;
-Μπροστά στόν Χριστό.
-Τί θά πεῖ ὁ Χριστός μόλις τόν δεῖ;
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...