Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018

Ο ρόλος της οικογένειας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού

Οικογένεια…μια λέξη, που η σημασία της στη σύγχρονη κοινωνία, αμφισβητείται από πολλούς. Ένας θεσμός όμως, που δεν πρέπει να εξαφανιστεί.
Οι ειδικοί έρχονται να στηρίξουν το ρόλο της και να προσδώσουν στην οικογένεια την αξία που θα πρέπει να έχει στην ανάπτυξη και διαμόρφωση του παιδιού και μέλους αυτής της κοινωνίας.
Αναλύοντας τον όρο ετυμολογικά, καταλήγουμε πως:

γ. Μωυσής ο Αγιορείτης: Κύριος λόγος της υπάρξεώς μας είναι η συνάντηση με τον Θεό

Η πίστη δεν είναι κάποια αόριστη και αφηρημένη θεωρία, μια ωραία ιδεολογία και μια συμφέρουσα θρησκευτική άποψη. Η ορθόδοξη πίστη είναι βίωμα, ήθος, τρόπος ζωής και υπάρξεως.

Πίστη σημαίνει η ζωή του Χριστού να γίνει ζωή μου. Θα καταθέσω τη σκέψη μου ως ένας απλός πιστός, ένας ταπεινός μοναχός, ένας ειλικρινής άνθρωπος.

Η σύνδεση με τον Χριστό μας οδηγεί σε όλη την αλήθεια. Ο μεγάλος Θεός γίνεται μικρός, προσφιλής και οικείος, για να χωρέσει στον νου και στην καρδιά μας. Ο άνθρωπος από άτομο γίνεται πρόσωπο αγαπώντας ανιδιοτελώς και θυσιαστικώς. Η ηθική ζωή συνίσταται στην ελεύθερη τήρηση των ευαγγελικών αρετών.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Η ομορφιά της ψυχής

του Θεοδόση Νικολάου
Περπατούσα κάποτε μ’ ένα γνωστό μου. Αυτός δεν ήξερε ούτε να διαβάζει ούτε να γράφει.
Ήξερε μονάχα με την αυγή να οδηγεί το κοπάδι του στη βοσκή και το βράδυ να το μαντρίζει.

Στην πιο βαθιά απουσία….



Θα έρθουν στιγμές που κι αυτό το λίγο που σε έκανε χαρούμενο ή αυτή η μικρή προσευχή που σε κρατούσε και σου έδινε ελπίδα δεν θα υπάρχει.

Κι αυτή η κουρελιασμένη πίστη σου, που πότε χανόταν και πότε πληγωμένη και αδύναμη την έβρισκες στις ρίμες της καρδιάς σου, δεν θα φτάνει να σε αναστήσει.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Διδακτική ιστορία: Η αλάδωτη νηστεία



Ένας νέος επισκέφτηκε τον πνευματικό του προβληματισμένος σχετικά με την αλάδωτη νηστεία.

Νέος: Γέροντα μήπως η αλάδωτη νηστεία είναι λίγο παρατραβηγμένη για τους λαϊκούς;;; Εντάξει να νηστέψω από γαλακτοκομικά κρέας κλπ αλλά το λάδι πολύ πάει… δεν το καταλαβαίνω. Μήπως τα αλάδωτα είναι για τους ευσεβιστές… αυτούς που προσπαθούν να κάνουν όλα τα τυπικά της εκκλησίας μόνο και μόνο για την έξωθεν μαρτυρία – για το τι θα πει ο κόσμος. Τα πρέπει και δεν πρέπει της εκκλησίας;;;

Πόσο ἄλλο νὰ κάνω ὑπομονή;…


Ἀνθρώπινο καὶ δικαιολογημένο ἀ­κούγεται τὸ παράπονο: Πόσο νὰ κάνω ἀκόμη ὑπομονή;…
Ὅταν βιώνεις καθημερινὰ τὴν ἀβεβαιότητα γιὰ τὴν ἐπιβίωσή σου· ὅταν βλέπεις τὰ προβλήματα ὄχι μόνο νὰ μὴν ὁδηγοῦνται σὲ κάποια λύση, ἀλλὰ νὰ διογκώνονται· ὅταν εἶσαι ἀναγκασμένος νὰ συμβιώνεις ἢ νὰ συνεργάζεσαι μὲ ἀνθρώπους δύστροπους, ἄδικους, σκληρούς, φθονερούς· ὅταν δύσκολες ἀσθένειες ἢ καὶ αὐτὸς ὁ φοβερὸς θάνατος ἐπισκέπτον­ται ἀγαπημένα σου πρόσωπα· ὅταν κι ἐσὺ ὁ ἴδιος ἔρχεσαι ἀντιμέτωπος μὲ πειρασμοὺς καὶ θλίψεις χωρὶς νὰ διαφαίνεται κάποια διέξοδος…

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

Συγκλονιστικό φωτορεπορτάζ και βίντεο από την μεγαλύτερη Ορθόδοξη λιτανεία στον κόσμο

Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η φετινή λιτανεία της θαυματουργής εικόνας του Αγίου Νικολάου Velikoretsky, από την πόλη της Kirov στο χωριό Velikoretskoye, στις όχθες του μεγάλου ποταμού, όπου πρίν από 600 χρόνια έχει ανακαλυφθεί θαυματουργή εικόνα.
Η λιτανεία ξεκινά από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Σεραφείμ στο Κίροφ, περνά μέσα από το χωριό Makar, το χωριό Bobino, και καταλήγει στο χωριό Velikoretskoye. Οι προσκυνητές, που συμμετέχουν στην λιτανεία, πρέπει να περάσουν μέσα από τα χωράφια, δάση και βάλτους, διανύοντας απόσταση πάνω από 150 χιλιόμετρα και αντιμετωπίζοντας ποικίλες καιρικές συνθήκες (βροχές, καύσωνες κ.λπ.).

Με τα μάτια των μαθητών: Ζώντας στην Ελλάδα του 2018




Ζώντας στην Ελλάδα του 2017 και αντικρίζοντας τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα, σκέφτομαι πόσο ευλογημένοι είμαστε όλοι μας, όταν βλέπουμε την οικονομική δυσπραγία της χώρας μας, την τρομοκρατία στις χώρες της Ευρώπης, τα ατελείωτα καραβάνια νεκρών ή ζωντανών προσφύγων, αλλά και τον πόλεμο που κρούει και τη δική μας πόρτα. 

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Ἡ ἐξορία τοῦ κόσμου τούτου κι ἡ ἐλπίδα στό Θεό, Τσιρόπουλος Κώστας


Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ξένοι καί παρεπίδημοι στόν κόσμο αὐτό. Ἀλλά ἡ γοητεία τῆς ζωῆς αὐτῆς καί οἱ πειρασμοί μᾶς κρύβουν ἀπό τά μάτια τῆς ψυχῆς τήν μέγιστη αὐτή ἀλήθεια καί μᾶς προσκολλοῦν σέ πρόσωπα καί πράγματα, σέ ἔργα τῆς ματαιότητας. Ὁ ἀληθινός ὅμως χριστιανός ἔχει κατανικήσει, κατανικᾶ ἀδιάκοπα, μέ πόνους καί στερήσεις τή μαγεία τοῦ πρόσκαιρου αὐτοῦ κόσμου γιά ν’ ἀφοσιωθεῖ στό Χριστό. Ἐκεῖνος μονάχα ἀγωνιζόμενος ἀντιλαμβάνεται πώς ἡ ζωή αὐτή εἶναι μιὰ ἐξορία γιά τόν πιστό, ἕνας τόπος δοκιμασιῶν πικρίας καί πώς ἡ ἀληθινή του πατρίδα εἶναι ἡ ἄλλη ζωή• εἶναι ὁ Θεός πού μέ τήν ἀγάπη καί τή Χάρη του κρατᾶ τή χριστιανική ψυχή ὀρθή καί ἀνθεκτική. Ἔχει δικαίωμα κι ὁ χριστιανός νά ζήσει νά χαρεῖ τή ζωή αὐτή ἀλλά χωρίς ν’ ἀφοσιωθεῖ, χωρίς νά περιμένει τίποτε ἀπό τόν ἐδῶ κόσμο. Ἡ ἐλπίδα του, ἡ ἀγάπη του, ἡ ἀφοσίωσή του εἶναι σταθερά δοσμένα στό Θεό. Καί χωρίς Αὐτόν, ἡ ζωή εἶναι ἔρημος καί ἐξορία.

Ἀποκάλυψη τώρα, Freeman Stephen, Fr


Λίγες διδαχὲς τῆς Χριστιανικῆς πίστης ἔχουν τόσο εὔκολα παρερμηνευτεῖ καὶ ἐφαρμοστεῖ τόσο ἐσφαλμένα ὅσο αὐτὲς ποὺ ἀναφέρονται στὸ «Τέλος τοῦ Κόσμου». Ἡ Χριστιανικὴ ἱστορία, τόσο τῆς Ἀνατολῆς ὅσο καὶ τῆς Δύσης, μπορεῖ νὰ παρουσιάσει πολλὰ παραδείγματα τέτοιων παρερμηνειῶν- κάποιες ἀπὸ τὶς ὁποῖες ὁδήγησαν μάλιστα καὶ σὲ λουτρὰ αἵματος κατὰ τὶς χειρότερες περιόδους τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο ὁ «ἀποκαλυπτισμός», δηλαδὴ ἡ πίστη στὸ τέλος τῆς ἱστορίας, ἐπέδρασε πολὺ δυναμικὰ στοὺς πολιτισμοὺς ὅπου ξαπλώθηκε ἡ Χριστιανοσύνη. Ἀρκετὲς οὐτοπίες (Μαρξισμός, Ναζισμός, Σεκταριστικὸς Χιλιασμὸς κλπ.) εἶναι ὅλες παράγωγά τῆς παρερμηνευμένης Χριστιανικῆς ἰδέας.

Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι δυστυχισμένος. Η δυστυχία αυτή, μάλιστα, καταγράφεται τα τελευταία χρόνια και με στατιστικούς όρους.
Γιατί, όμως, είναι δυστυχισμένος ο σύγχρονος άνθρωπος; Τολμούμε να απαντήσουμε, και θα προσπαθήσουμε να το τεκμηριώσουμε τόσο στην Αγία Γραφή όσο και στην διδασκαλία συγχρόνων αγίων, ότι είναι δυστυχισμένος, γιατί επέλεξε συνειδητά και ελεύθερα να ζήσει μακριά από τον Θεό.

H Βασιλεία του Θεού βρίσκεται ήσυχα εντός μας



Οι αρχαίοι λαοί είχαν μιαν εμπορική σχέση με τους θεούς τους. Μια σχέση “σου δίνω-μου δίνεις”. Για παράδειγμα, αν η θεά Δήμητρα, φύλαττε τη σοδειά του ικέτη της, τότε αυτός αφιέρωνε στο ναό της ένα μέρος της σοδειάς του. Ήρθε όμως ο Χριστός και κάθε τέτοια λατρεία καταργήθηκε μαζί κι ο κάθε εγωισμός στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.

Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ κ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΓ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (26-8-2018) με απόδοση στη νεοελληνική




ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Κορινθίους Α΄ (ιστ΄ 13-24)
Ἀδελφοί, γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε. Πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω.
Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί· οἴδατε τὴν οἰκίαν Στεφανᾶ, ὅτι ἐστὶν ἀπαρχὴ τῆς Ἀχαΐας καὶ εἰς διακονίαν τοῖς ἁγίοις ἔταξαν ἑαυτούς· ἵνα καὶ ὑμεῖς ὑποτάσσησθε τοῖς τοιούτοις καὶ παντὶ τῷ συνεργοῦντι καὶ κοπιῶντι. Χαίρω δὲ ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ Στεφανᾶ καὶ Φουρτουνάτου καὶ Ἀχαϊκοῦ, ὅτι τὸ ὑμῶν ὑστέρημα οὗτοι ἀνεπλήρωσαν· ἀνέπαυσαν γὰρ τὸ ἐμὸν πνεῦμα καὶ τὸ ὑμῶν. Ἐπιγινώσκετε οὖν τοὺς τοιούτους.

H εξομολόγηση, σε σύγχρονη όψη και θέαση

«Απολογήθηκα για εκείνη την σύντομη διακοπή με μιά κίνηση, και είπα με συγχωρείτε. Του έκανα νόημα με το χέρι να συνεχίσει, σαν να μην μας είχε διακόψει ποτέ ο Μπερνάτ, που μου είχε φέρει τον παλιό υπολογιστή του Λιορένς για να αποφασίσω επιτέλους να εγκαταλείψω την παράλογη συνήθεια να γράφω με το χέρι και με την πένα. Το δώρο περιελάμβανε τη δέσμευση για χ εντατικά μαθήματα, όπου η τιμή του χ εξαρτιόταν από την υπομονή τόσο του δικαιούχου όσο και του δωρητή. Ωστόσο, ήταν αλήθεια ότι είχα επιτέλους δεχτεί να δοκιμάσω αυτό το μηχάνημα που όλοι το θεωρούσαν εκπληκτικό και το οποίο ένοιωθα ότι δεν χρειαζόταν καθόλου.» (Ζαουμέ Καμπρέ, Confiteor, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 201610 , σ.582)
  “Απολογήθηκα,” αυτό αν ειδωθεί ως χριστιανική μετάνοια είναι ήδη σε λάθος δρόμο θεώρησης, η απολογία ενώπιον κριτού - δικαστού. Δεν είναι πνευματική μετάνοια αλλά ένα είδος “πυροτέχνημα” όπως εύστοχα ετόνισε ο Μητρ. Αργολίδος Νεκτάριος, το “πυροτέχνημα” λάμπει για λίγο, θαμπώνει και δεν έχει διάρκεια.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018

Γιατί το πεπόνι είναι ο «χρυσός» θησαυρός του καλοκαιριού






Πεπόνι και καρπούζι είναι δύο από τα αγαπημένα φρούτα του καλοκαιριού καθώς είναι δροσερά και πολύ γευστικά.


Πιο συγκεκριμένα, το πεπόνι χαρακτηρίζεται ως ο «χρυσός» θησαυρός του καλοκαιριού καθώς έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό.

Τα πεπόνια, τα υπέροχα χρυσά φρούτα του καλοκαιριού, είναι χαμηλά σε θερμίδες, δηλαδή έχουν μόλις 64 θερμίδες το ένα φλιτζάνι, ενώ έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνες και μέταλλα.

Κρίσεις πανικού, θρησκευτική σκληρότητα και ξερολισμός..

**Για εσάς που διαβάζεται κείμενα μου μονάχα στο blog , χρειάζεται να κάνω μια διευκρίνιση ώστε να κατανοήσετε καλύτερα το παρακάτω post. Πριν μερικές μέρες είχα κάνει μια ανάρτηση στο facebook, μαζί με ένα βίντεο της Μαίρης Συνατσάκη, για το θέμα των κρίσεων πανικού. Αυτής της αγχώδους διαταραχής από την οποία όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν και ο ίδιος εγώ αντιμετωπίζω από μικρό παιδί. Η ανάρτηση αυτή διαβάστηκε από αρκετές χιλιάδες κόσμου. Μέσα στα πολλά θετικά και παρήγορα σχόλια, και σε μια διαδραστική επικοινωνία που υπήρξε, εμφανίστηκαν κάποια «θρησκευόμενων» εκείνοι που ως γνωστό αισθάνονται ότι ο Θεός τους ανήκει ή ότι η πίστη είναι αντιβίωση για να σκοτώνει τα μικρόβια. Δεν θα αναφερθώ βέβαια στο ουσιαστικό γεγονός ότι γι αυτούς τους ανθρώπους, που σαφέστατα αισθάνονται δικαιωμένοι ενώπιων των υπολοίπων «αμαρτωλών», η «θρησκεία» είναι η μεγαλύτερη ψυχική άμυνα απέναντι στον ζωντανό Θεό. Στα σχόλια τους, αναφέρεται η παρακάτω ανάρτηση.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2018

O π. Συμεών Κραγιόπουλος και η ψυχική ασθένεια


Ο πατήρ Συμεών Κραγιόπουλος, του οποίου ο πρόσφατος θάνατος γέμισε με θλίψη πολυάριθμους ανθρώπους που γνώρισαν το έργο του, ήταν μια από τις μεγάλες πνευματικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης Εκκλησίας, φωτισμένη μορφή που έδρασε ως εξομολόγος, ιεροκήρυκας και συγγραφέας, πνευματικός πατήρ μοναστικών αδελφοτήτων. Κατά ορισμένους, η μεγαλύτερη προσφορά του έγκειται στην εντελώς πρωτότυπη και εύστοχη αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου, από την οποία μαστίζεται ιδιαίτερα ο σύγχρονος άνθρωπος.

Ο ρόλος του πνευματικού στην σχέση ενός ζευγαριού.

Μην κάνετε τον πνευματικό σας νομοθέτη του γάμου σας.
--------------------
Δεν είναι ο ρόλος του πνευματικού να καθορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συζύγων. Όταν το ανδρόγυνο χρειάζεται κάποιον «διαιτητή», τότε δεν υπάρχει ανδρόγυνο αλλά υφίσταται ακόμα άνδρας και γυναίκα.
--------------------
Όταν ο γάμος γίνει ζήτημα δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, τότε ο γάμος έχει χάσει κάθε νόημά του. Αν πηγαίνω στον πνευματικό για να με δικαιώσει ή να κατανείμει τα συζυγικά «καθήκοντα» σημαίνει ότι δεν υπάρχει συζυγία, δηλαδή δεν υπάρχει μεταξύ του ζευγαριού συγχώρεση, αλληλοπεριχώρηση και αγάπη. Και φυσικά φέρνει και πνευματικός ευθύνη εάν αποδέχεται αυτόν τον ρόλο ή και τον καλλιεργεί.

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Ένα υπέροχο οδοιπορικό στις περισσότερες Μονές του ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Ξεκινώντας από την Ουρανούπολη

ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ;

Λέμε ότι είμαστε χριστιανοί  αλλά δεν ομολογούμε την πίστη μας.
Λέμε ότι είμαστε χριστιανοί αλλά δεν γνωρίζουμε  γιατί είμαστε χριστιανοί.
Λέμε ότι είμαστε χριστιανοί αλλά με την στάση μας αρνούμαστε τον Ιησού Χριστό.
Το στόμα   και τα χείλη λένε ότι είμαστε χριστιανοί  αλλά ο τρόπος που σκεπτόμαστε και ενεργούμε  ομολογεί το αντίθετο.
ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ;

Τρίτη 21 Αυγούστου 2018

Καθώς μας «θερίζει» ο καρκίνος!...


Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος**


 Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ακόμη ένας φίλος και μετά άλλος, και μία φίλη και μετά άλλη, και δεν έχει σταματημό το «θέρισμα» από την «επάρατο»…
 ΔΕΝ υποτιμώ το Eurogroup και τα συναφή προβλήματα ανέργων, εργαζομένων και συνταξιούχων, αλλά, εξαιτίας των πρόσφατων θανάτων, σήμερα θα επικεντρωθώ στην «επάρατο».

Σκέψεις πρὶν τὸν Γάμο



Ἀγαπητοί μας,

Ὁ Γάμος εἶναι θεοσύστατο Μυστήριο. Εἶναι μάλιστα Μυστήριο "Μέγα" τὸ ὁποῖο τελεῖται στὸ κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μπροστὰ στὶς Ἅγιες Εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων καὶ ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Θυσιαστήριο.

Στὸν Ἱερὸ αὐτὸ χῶρο ἐσεῖς οἱ δύο ὑποψήφιοι σύζυγοι σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ὑποσχεθεῖτε ὅτι θὰ ζήσετε ἀφοσιωμένοι γιὰ πάντα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Θὰ ζητήσετε καὶ θὰ πάρετε τὴν εὐλογία καὶ τὴ Χάρη τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ ξεκινήσετε τὴ νέα σας οἰκογένεια. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ αὐτὴ θὰ ζεῖτε πλέον μαζί, μὲ ἀγάπη, συμπόνια καὶ ἀλληλοκατανόηση.

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2018

Γέροντας Παϊσιος: Το "φταίξιμο" και το "δίκαιο" των συζύγων.


Έχω παρατηρήσει ότι ορισμένοι πνευματικοί λένε στους άνδρες που έχουν προβλήματα με τις γυναίκες τους : « Κάνε υπομονή, αυτός είναι ο σταυρός σου. Τι να κάνουμε; Θα έχης μισθό από τον Θεό ». Πάνε μετά οι γυναίκες και λένε και σε αυτές: « Κάνε υπομονή, για να έχης μισθό από τον Θεό ». Δηλαδή μπορεί να φταίνε και οι δύο και να λέη και στους δύο ο Πνευματικός: « Κάνε υπομονή ». Οπότε αυτός που φταίει αναπαύει τον λογισμό του ότι ανέχεται τον άλλο, ενώ κάθε μέρα τον σκάζει.

Μια φορά ήρθε εδώ στο Καλύβι κάποιος και μου είπε ότι είχε προβλήματα με την γυναίκα του. Πήγαιναν για χωρισμό. Δεν ήθελε ο ένας να δη τον άλλον. Ήταν και οι δύο δάσκαλοι , είχαν και δυο παιδάκια.

Σκέψεις πρὶν τὸν Γάμο



Ἀγαπητοί μας,

Ὁ Γάμος εἶναι θεοσύστατο Μυστήριο. Εἶναι μάλιστα Μυστήριο "Μέγα" τὸ ὁποῖο τελεῖται στὸ κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, μπροστὰ στὶς Ἅγιες Εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων καὶ ἀπέναντι ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Θυσιαστήριο.

Στὸν Ἱερὸ αὐτὸ χῶρο ἐσεῖς οἱ δύο ὑποψήφιοι σύζυγοι σὲ λίγες ἡμέρες θὰ ὑποσχεθεῖτε ὅτι θὰ ζήσετε ἀφοσιωμένοι γιὰ πάντα ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Θὰ ζητήσετε καὶ θὰ πάρετε τὴν εὐλογία καὶ τὴ Χάρη τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ ξεκινήσετε τὴ νέα σας οἰκογένεια. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ αὐτὴ θὰ ζεῖτε πλέον μαζί, μὲ ἀγάπη, συμπόνια καὶ ἀλληλοκατανόηση.

Κυριακή 19 Αυγούστου 2018

Ἐλευθερία καὶ Ἀγάπη: Οἱ βασικές συντεταγμένες, Παῦλος Ἰωάννου (Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης)

Αὐτό πού ὅλοι μας ξέρουμε καί πού ὅλοι μας βιώνουμε, εἶναι ἡ κρίση, πού πολλές φορές ὑπάρχει στίς ἀνθρώπινες σχέσεις, μιά κρίση πού φαίνεται, ὅτι γίνεται ὁλοένα μεγαλύτερη καί ριζικότερη, ἀφοῦ πιά ἡ ἀδυναμία τῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς ἐπαφῆς ἔχει ἀγγίξει καί τό σπίτι τοῦ καθενός. Πολλές φορές προσπαθοῦμε νά βροῦμε τήν ἄκρη καί νά θεραπεύσουμε τά προβλήματα. ῞Οταν μάλιστα κανείς ἔχει τήν εὐλογία, τή χαρά καί τήν τιμή νά ἐπικοινωνεῖ με νέους ἀνθρώπους, βλέπει πόσο πιό τραγική γίνεται ἡ κατάσταση, ἀφοῦ συνήθως πρῶτοι οἱ νέοι εἰσπράττουν τήν ἀδυναμία τῆς ἐπικοινωνίας καί ἀφοῦ ὑπάρχουν παιδιά, πού ἔχουν χάσει τό χαμόγελο μέσα στό ἴδιο τους τό σπίτι. Πολλές φορές οἱ ἄνθρωποι ψάχνουμε νά βροῦμε τήν ἄκρη καί τή λύση καί δέν τίς βρίσκουμε καί μεγαλώνουμε τά ἀδιέξοδα καί τά κάνουμε τραγικότερα, ὅταν μάλιστα αὐτά συνδυάζονται μέ σύγχρονους ρυθμούς ζωῆς ἀλλά καί μ’ ἕναν σκοτασμό, πού ὑπάρχει μέσα στό νοῦ πολλῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα καί σέ κείνους οἱ ὁποῖοι ὑποτίθεται ὅτι εἶναι μορφωμένοι ἄνθρωποι, ἀκριβῶς γιά νά μᾶς φανερωθεῖ ἡ διδασκαλία τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ ὁποία μιλάει περί τοῦ νοός τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ σκοτασμοῦ τοῦ νοός, κάνοντας τήν διάκριση ἀνάμεσα στό νοῦ καί τή διάνοια κι ἔτσι μόνο μπορεῖ κανείς νά καταλάβει τί ἀκριβῶς συμβαίνει.

Η χαμένη παιδικότητα, π. Αντώνιος Χρήστου

Η χαμένη παιδικότητα, σοβαρό πλήγμα στην πορεία μας προς την Βασιλεία των Ουρανών.
Είναι γνωστό, σε κάθε άνθρωπο που έχει μία σχετική καλή σχέση και επαφή με την Εκκλησία και ιδιαιτέρως την Καινή Διαθήκη, ότι ο ίδιος ο Χριστός μας τόνισε τα εξής: «Εν εκείνη τη ώρα προσήλθον οι μαθηταί τω Ιησού λέγοντες· τις άρα μείζων εστίν εν τη βασιλεία των ουρανών; και προσκαλεσάμενος ο Ιησούς παιδίον έστησεν αυτό εν μέσω αυτών και είπεν· αμήν λέγω υμίν, εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών. όστις ούν ταπεινώσει εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτός εστιν ο μείζων εν τη βασιλεία των ουρανών. και ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτον εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεται·» (Ματθ.18,1-18,4). Το παραθέτουμε και σε απλή μετάφραση «Εκείνην την ώρα προσήλθαν οι μαθηταί στο Ιησούν και είπαν· “ποιός άραγε είναι μεγαλύτερος εις την βασιλείαν των ουρανών;” Επροσκάλεσε τότε ο Ιησούς ένα παιδί, το έβαλεν όρθιον στο μέσον αυτών και είπε· “Σας διαβεβαιώνω ότι εάν δεν αλλάξετε φρονήματα και πορείαν εις την ζωήν σας και δεν γίνετε απλοί και άδολοι σαν τα παιδιά, δεν θα εισέλθετε εις την βασιλείαν των ουρανών. Οποιος λοιπόν ταπεινώσει τον ευατόν του σαν αυτό το παιδάκι, αυτός είναι μεγαλύτερος εις την βασιλείαν των ουρανών.»

Σάββατο 18 Αυγούστου 2018

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 19-8-2018 (ΙΒ' Ματθαίου)




ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Κορινθίους Α΄ (ιε΄ 1 – 11)
Γνωρίζω ὑμῖν ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε, δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱπλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.
Ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί.
Εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

Η Εκκλησία ως χορηγός της σωτηρίας



Γεωργίου Γ. Γαλίτη, Αποκάλυψη και Εκκλησία, Εισηγήσεις στο Θεολογικό Συνέδριο της Ι. Μητροπόλεως Ηλείας, εκδ. Ι. Μητροπόλεως Ηλείοας, Πύργος 2006, σελ. 56-70

Η έννοια της Εκκλησίας δεν μπορεί να χωρισθεί από την έννοια της σωτηρίας» και η σωτηρία δεν μπορεί να χωρισθεί από την έσχατολογική προοπτική της βασιλείας των ουρανών. Η βασιλεία των ουρανών βιοϋται μέσα στο λειτουργικό χρόνο και ο λειτουργικός χρόνος είναι η βίωση του παρελθόντος και του μέλλοντος στο παρόν. Όταν λέμε «Ή Παρθένος σήμερον τον ύπερούσιον τίκτει», το έσχατολογικό γεγονός που έγινε κάποτε το βιώνουμε σήμερα. Οι έσχατες μέρες άρχισαν με την έλευση του Χριστού και τελειώνουν με την επανέλευση του Χριστού. Στην πρώτη έλευση ο Χριστός ήρθε για να σώσει τον κόσμο δια της Εκκλησίας , στην δεύτερη θα έρθει για να κρίνει τον κόσμο, να κρίνει ποιος δέχθηκε το μήνυμα της σωτηρίας και ποιος το απέρριψε. Αυτά τα έσχατα τα βιώνουμε ως παρόν μέσα στην Εκκλησία. Όταν λέμε «Ιδού ό νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός», μεταφέρουμε στο σήμερα το έσχατολογικό γεγονός της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού. Μέσα στην Εκκλησία βιώνουμε την έσχατολογική προοπτική της Εκκλησίας ως λειτουργικό παρόν . Και αυτό δεν μπορεί να αυτονομηθεί από την έννοια της σωτηρίας .

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Τρία πρόσωπα.

π. Δημητρίου Μπόκου 
Ἄ­στρα­ψα καὶ βρόν­τη­ξα, ἀλ­λὰ μό­νο μέ­σα μου. Ποῦ νὰ τολ­μή­σω νὰ βγά­λω ἄ­χνα μπρο­στὰ στὸν πα­τέ­ρα μου! Ὁ τό­νος τῆς φω­νῆς του ἦ­ταν ἀ­πό­λυ­τος.
-  Πέν­τε μέ­ρες εἶ­ναι πολ­λές. Δὲν ξα­να­βρί­σκον­ται εὔ­κο­λα. Ξέ­χνα το γιὰ φέ­τος. Δὲν θὰ πᾶς που­θε­νά!
Ἡ ἀ­δελ­φή μου στρά­βω­σε τὸ μοῦ­τρο της κο­ρο­ϊ­δευ­τι­κὰ σὰν νὰ μοῦ ’­λε­γε:
-  Δὲν στά ’­λε­γα;

Η κοινή προσευχή

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
Ήταν το βράδυ  του μεγάλου και Μυστικού Δείπνου και των κατά σάρκα Παθών του Κυρίου. Ενώ λοιπόν ετελείτο μεγαλοπρεπώς ή Ακολουθία των Παθών στην Μεγίστη Λαύρα κατά την συνήθεια, και ο Γρηγόριος συμμετείχε στην πανηγύρι και στους ύμνους μαζί με τους πρόκριτους των μοναχών, και συμπαραστεκόταν σ’ αυτούς, στολίζοντας, θα έλεγε κανείς, εκείνη την σύναξη με την παρουσία του. Αλλά, όπως συμβαίνει συχνά, μερικοί από τους συμπαριστάμενους σαν να λησμόνησαν τα τελούμενα, τις μεγάλες εκείνες και θαυμάσιες ωδές, καθώς και το σκοπό της συναθροίσεως, εκτράπηκαν σε μάταιες ομιλίες και μάλιστα πέρα από το μέτρο και υπερβολικά, αν μπορεί να μιλήσει κανείς για μέτρο σε τέτοια ζητήματα. Δυσανασχετεί γι’ αυτό ο άνθρωπος του Θεού, όπως είναι φυσικό· αλλά επειδή δεν θεωρούσε σωστό να παρατηρήσει σ’ εκείνους να σταματήσουν την ομιλία, αφού απομάκρυνε τον νου συγχρόνως και από εκείνους και από την υμνωδία, τον στρέφει προς τον εαυτό του, όπως συνήθιζε, και διά του εαυτού του προς το Θεό· και αμέσως τον περιλάμπει από πάνω θείο φως, και αφού φωτίσθηκαν από τις ακτίνες εκείνες οι οφθαλμοί τόσο του σώματος όσο και της ψυχής, βλέπει καθαρά σαν να είναι στο παρόν αυτό που επρόκειτο να συμβεί μετά πολλά χρόνια.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2018

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ… ΦΑΚΗ!



Βγῆκε ἀπό τό σπήλαιο πού ἀσκήτευε καί προχώρησε πρός τό γειτονικό του κελλί, τοῦ ἀββᾶ Ἰάκωβου. Τά λιγοστά του τρόφιμα τελείωναν κι ἔπρεπε νά ἐξασφαλίσει τά τῆς ἐρχόμενης ἑβδομάδας: λίγα παξιμάδια, λίγη φακή, λίγα ἀγριόχορτα. Ἀσκητικός στό ἔπακρο ὁ Ἰσαάκ ζοῦσε μέ ἐλάχιστα, ὅπως ἄλλωστε κι ὅλοι οἱ ἄλλοι Πατέρες πάνω σ’ αὐτό τό εὐλογημένο βουνό πού βρίσκονταν, ἕξι μίλια μακριά ἀπό τήν πόλη Λυκώ τῆς περιοχῆς τῆς Θηβαΐδας τῆς Αἰγύπτου, ἀλλά αὐτά τά ἐλάχιστα ἔπρεπε νά τά ἔχουν. Κι ὁ ἕνας ἐνίσχυε τόν ἄλλον, ὁ ἕνας ἐξυπηρετεῖτο ἀπό τόν ἄλλον.

«Το μέγα πρόβλημα»



Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

Πρίν ἀρκετά χρόνια μετά ἀπό μιά μεγάλη γιορτή ἕνα νέο ζευγάρι μέ κάλεσαν στό σπίτι τους γιά καφέ. Τό ζευγάρι εἶχε τότε δυό παιδιά.

Καθισμένοι στό ὄμορφο μπαλκόνι τοῦ σπιτιοῦ ἡ νεαρή σύζυγος μέ ἐρωτᾶ, γιά λογαριασμό κάποιας φίλης της, ὅπως μοῦ εἶπε, ποιά εἶναι ἡ θέση τῆς Ἐκκλησίας γιά τίς ἐκτρώσεις.

Τῆς εἶπα ὅτι γιά νά καταλάβει τήν θέση τῆς Ἐκκλησίας πρέπει νά ἀπαντήσει σ᾽ ἕνα ἐρώτημα. Τό ἔμβρυο πού ἔχει συλληφθεῖ στἠν μήτρα μιᾶς γυναίκας τί ἀνθρωπολογική ταυτότητα ἔχει;

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2018

Θεράπευσε τις ασθένειες σου

20150612-2Οι νωθροί, οι οκνηροί και οι τεμπέληδες δεν είναι εντάξει απέναντι του Θεού. Η τεμπελιά είναι πολύ κακό πράγμα. Η νωθρότητα είναι αρρώστια, είναι αμαρτία. Ο Θεός δεν μας θέλει νωθρούς. Η πολλή προσπάθεια, η κίνηση, ο κόπος, η δράση είναι αρετή.

Η μόνη παρηγοριά στα αδιέξοδα του βίου

Του Παναγιώτη Καπαρή
Εκεί που οι πατέρες και πνευματικοί σηκώνουν τα χέρια, εκεί που αδυνατούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο, εκεί που ο μεγαλύτερος πόνος σ’ αυτή τη γη επισκέπτεται τον άνθρωπο, εκεί που δεν υπάρχει λογική, μόνο η Παναγία μπορεί να προσφέρει την παρηγοριά.
Ο άνθρωπος λένε, μπορεί να αντέξει πολλά βάσανα, αλλά αυτό που δεν αντέχει με τίποτα, είναι ο χαμός ενός παιδιού.
Στην Ελλάδα υπάρχει η συνήθεια, όταν κάποιος πεθάνει σχετικά νέος, να ρωτούν οι άλλοι. Έχασε κανένα παιδί; Όταν λαμβάνουν αρνητική απάντηση, τότε λένε ότι φεύγει ευτυχισμένος.
Τα βάσανα της ζωής κατανοούνται μόνο με την πάροδο του χρόνου και ποτέ με τη λογική. Η Παναγία παρεμβαίνει με το δικό της τρόπο και ο Θεός ποτέ δεν αφήνει το πλάσμα του να βασανίζεται πέραν των δυνάμεων του. Όλα αυτά βεβαίως μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο στη διαδρομή του χρόνου και όχι στη στιγμιαία εξέλιξη τους.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Η Θεοτόκος στην Ορθόδοξη Εκκλησία, Μιχαήλ Χούλη, Θεολόγου

Το γλυκύτερο και αγιότερο πλάσμα του Θεού είναι αναμφίβολα η Παναγία, η μητέρα του Κυρίου και μάνα επίσης των πιστών. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τον Καθολικισμό τής αποδίδεται μεγάλη τιμή. Ο Λούθηρος αναφέρει γι’ αυτήν: «Δεν είναι δυνατόν να εκφραστεί με λόγια ο έπαινος που αρμόζει στη Μαρία» (Έργα Λούθηρου, τόμος 1,219, 494). Στον Ισλαμισμό επίσης αντιμετωπίζεται με μεγάλο σεβασμό. Στο Κοράνιο υπάρχουν 20 περίπου χωρία που αναφέρονται στην Παρθένο. Η Σούρα (κεφάλαιο) 21 γράφει: «Ψάλε τη δόξα της Μαρίας που διατήρησε ανέπαφη την παρθενία της. Αυτή και ο γιος της έγιναν ο θαυμασμός του σύμπαντος» (στίχος 91).

Η Θεοτόκος η μητέρα του Φωτός, Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Η ευλάβεια της Εκκλησίας μας προς το πρόσωπο της υπεραγίας Θεοτόκου, σχηματίζει ένα πλατύ ποτάμι ύμνων, ικεσιών, αγάπης, πού διατρέχει τον ανθρώπινο χρόνο για δύο χιλιετίες σχεδόν και συνεχίζει ακατάπαυστα να ρέει και να διογκούται. Η Παναγία είναι παρούσα παντού μέσα στην Εκκλησία: Πρώτ’ απ’ όλα σε κάθε Λειτουργία, όπου η επίκληση του Σωτήρος γίνεται μέσω της —«ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου σώτερ σώσον ημάς»· πέρα από τη Λειτουργία, και τις ακολουθίες πού απευθύνονται ειδικά σ’ αυτόν, όπως οι Χαιρετισμοί ή οι Παρακλητικοί Κανόνες, δεν υπάρχει εκκλησιαστική ακολουθία πού να μην αφιερώνει ύμνους ή ευχές στο πρόσωπο της· η εικόνα της βρίσκεται πάντα στ’ αριστερά της ωραίας πύλης, με κεριά να καίνε μπροστά της, όπως και στην εικόνα του Χριστού, αλλά και σ’ όλα τα σπίτια των χριστιανών· αναρίθμητοι ναοί αλλά και μοναστήρια είναι αφιερωμένοι σ’ αυτήν —μόνο στην Κωνσταντινούπολη, μια πόλη πού ήταν αφιερωμένη στη Θεοτόκο, υπήρχαν κάποτε 200· πολλά ιερά προσκυνήματα είναι καθιδρυμένα σε περιοχές πού σχετίζονται με θαύματα της Παναγίας· σε παραδόσεις, δοξασίες και λαϊκές παροιμίες, το όνομα της Θεοτόκου αναφέρεται με εξαιρετική τιμή, ευγνωμοσύνη και εμπιστοσύνη.

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

         Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου μας δίνει μία ακόμη ευκαιρία να προσλάβουμε παραδείγματα νεανικής ζωής από τη Παναγία μας. Μένουμε συνήθως στην ιδιότητα της Μάνας. Της Μεσίτριας για όλους. Της βοηθού στις δοκιμασίες της ζωής για όλους, νεώτερους και μεγαλύτερους. Ο τρόπος της εξόδου όμως της Παναγίας από τον κόσμο μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης, κυρίως για τους νέους.

Η μετάνοια



Το να ξεφύγει ο άνθρωπος απ’ το δρόμο του Θεού δεν είναι και πολύ δύσκολο. Αντίθετα είναι το μόνο εύκολο.

Γιατί σαν άνθρωπος αδύνατος εύκολα παρασύρεται και λοξοδρομεί προς την πονηριά και την αμαρτία. Το να θέλει όμως ο άνθρωπος να παραμείνει πεισματικά εκεί μέσα στο βούρκο της πλάνης και της συγχύσεως, αυτό είναι πράγματι σατανικό.

– Καλά, υπάρχουν, άραγε, τέτοιοι άνθρωποι; ίσως απορήσει κανείς.

Μα ναι, και βέβαια υπάρχουν. Η ιστορία είναι γεμάτη δυστυχώς από τέτοια παραδείγματα.

Τι είναι εκείνο λοιπόν που κρατάει τον άνθρωπο μακριά απ’ το Θεό; Είναι η άρνησή του να παραδεχτεί ότι έσφαλε και η έλλειψη του θάρρους για να μετανιώσει. Το θεωρεί δύσκολο, του φαίνεται βουνό.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2018

Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού "πυρ καταναλίσκον".

 

Υπάρχουν χριστιανοί που φοβούνται να μεταλάβουν για να μην κολλήσουν μικρόβια! 
Αν ήταν έτσι, δεν θα ζούσε κανένας από τους ιερείς, επειδή στο τέλος καταλύουν το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου, από το οποίο κοινωνούν συχνά εκατοντάδες πιστοί με χιλιάδες αρρώστιες.

Κι όμως, κανένας ιερέας δεν έπαθε ποτέ τίποτα. Το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου είναι «πυρ καταναλίσκον».

Ένα από τα πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια αυτή είναι και το ακόλουθο:

Όταν ο Μητροπολίτης Χίου Παντελεήμων Φωστίνης (†1962) ήταν ιεροκήρυκας Αττικής, πήγε κάποτε να λειτουργήσει στο φθισιατρείο της «Σωτηρίας».

Εκεί του έφεραν οι νοσοκόμοι μια πιατέλα με πολλά κουταλάκια.

- Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε.

- Μας είπαν οι γιατροί να κοινωνήσετε μ’ αυτά τους ασθενείς, αρχίζοντας από τους πιο ελαφρά και προχωρώντας στους πιο βαριά.

Η καλή και η κακή μοναξιά Γέροντος Μωϋσέως Αγιορείτου

Βρισκόμαστε, αγαπητοί μου, στην εποχή που προφήτευσε ο άγιος, πως ο άνθρωπος θα κάνει ημέρες δρόμο για να βρει έναν άνθρωπο και σαν τον συναντήσει θα τον ασπάζεται ως αδελφό του. Τούτο παράδοξα συμβαίνει προτού πραγματοποιηθεί ακριβώς, όπως το λέει ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ύστερα από έναν, ας πούμε, επερχόμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Μόνος ο σημερινός άνθρωπος άγχεται, αγωνιά, πάσχει, ταλαιπωρείται και ταλαιπωρεί. Γιατί; Μια κάποια απάντηση θα προσπαθήσει να δώσει η παρούσα ομιλία μεταφέροντας το άρωμα τής κοινωνίας τής ερήμου στην ερημία τών συγχρόνων μεγαλουπόλεων.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2018

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 12-8-2018 (ΙΑ' Ματθαίου)


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Κορινθίους Α΄ (θ΄2 – 12)
Ἀδελφοί, εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί.
Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; Ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι;
Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; Ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει;
Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; Ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; Ἐν γὰρ τῷ Μωυσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. Μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; Ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾿ ἐλπίδι.

Δύο λόγια για την Παναγία | του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη



Είναι πολλά όσα μπορεί κάποιος να πει για την Παναγία. Ταυτόχρονα όμως όσα και να πεις για το τίμιο Πρόσωπό της είναι λίγα και πενιχρά. Η Εκκλησία τής προσέφερε τιμητικά όλον τον μήνα Αυγούστου γι’ αυτό και ονομάζεται «ο μήνας της Παναγίας». Έτσι έχουμε την ευκαιρία να καταθέτουμε σε Αυτή ευχές και ύμνους στην λατρεία, τραγούδια και χορούς στις παραδόσεις μας, που μιλούν για εκείνη και τα μεγαλεία που μας προσέφερε. Ποιός να διηγηθεί αλήθεια επαρκώς και επάξια όλα αυτά που μας δώρισε με την καταφατική της απάντηση στον αρχαγγελικό χαιρετισμό; Είπε «γένοιτο» και όλος ο κόσμος άλλαξε!

Ας αναφέρουμε όμως και εφέτος δύο λόγια για το πάνσεπτο πρόσωπό της.

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2018

Η θεία λειτουργία ως προεικόνιση της δευτέρας παρουσίας

Θεολόγου Θεοδώρου Ρηγινιώτη
Η δομή της θείας λειτουργίας είναι τέτοια, ώστε να συνιστά συμβολική επανάληψη της ζωής του Χριστού, από τη γέννηση ώς την ανάστασή Του. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη, βαθύτερη ερμηνεία της, σύμφωνα με την οποία είναι συμβολισμός (προεικόνιση) της δευτέρας παρουσίας και της Βασιλείας του Θεού.

Στη σύνδεση της θείας λειτουργίας με τη δευτέρα παρουσία και τη Βασιλεία του Θεού αναφέρεται η σύντομη, αλλά περιεκτική και εμπεριστατωμένη μελέτη του θεολόγου και γυμνασιάρχη Ιωάννη Εμμ. Κανιολάκη Η εσχατολογική τράπεζα του Κυρίου, που εκδόθηκε στο Ρέθυμνο το 2014 (*).

Φωνή αύρας Ορθοδοξίας

π. Σπυρίδων Σκουτής
Η Ορθόδοξη Θεολογία οφείλει να προσλάβει τις προκλήσεις του σημερινού κόσμου που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Να προσλάβει τις καταστάσεις ως μια συνέχεια , ως ανάγκη , ως προσκλητική ερωτική αγκαλιά.

Τότε ο κόσμος θα νοηματοδοτηθεί ως οφείλει, δηλαδή θα γίνει Χριστός. Η ενσάρκωση δεν είναι ένα γεγονός που έγινε κάποτε , αλλά μια κίνηση που συμβαίνει συνεχώς μέσα στην ιστορία, μέσα στον κόσμο. Θα ήταν ωφέλιμο την κίνηση αυτή να την αγκαλιάσουμε στο πλαίσιο της προσωπικής μας ελευθερίας, ώστε η μεταμόρφωση που θα προκύψει να αναδείξει την καλή αλλοίωση , τον αγιασμό, το Φως του Χριστού σε όλη την οικουμένη.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2018

Ζωή εν Αγίω Πνεύματι. Διάλογος με τον Μοτοβίλωφ

Ζωή εν Αγίω Πνεύματι. Διάλογος με τον Μοτοβίλωφ

Τον Σεπτέμβριο του 1831 ο γαιοκτήμων Νικόλαος Μοτοβίλωφ, ο οποίος ήταν βαρειά ασθενής, θεραπεύθηκε θαυματουργικά με την προσευχή του οσίου Σεραφείμ.

Μετά την θεραπεία του ο Μοτοβίλωφ έγινε πολύ τακτικός επισκέπτης της μονής. Κατά την διάρκεια μίας συνομιλίας του με τον όσιο Σεραφείμ, τέλη Νοεμβρίου του 1831, ευτύχησε να τον δει καταγλαϊσμένο από τη Χάρη και λάμποντα μέσα στο φως, και να ακούσει από αυτόν ότι η χριστιανική ζωή πρέπει να γίνει ζωή εν Αγίω Πνεύματι.

Να τι έγραψε σχετικά ο Μοτοβίλωφ στο σημειωματάριό του, το οποίο βρέθηκε στο αρχείο της μονής Ντιβιέγιεβο, όπου είχε γίνει μοναχή η χήρα Ελένη Μοτοβίλοβα:

Τι είναι Ορθοδοξία

H Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία με την πραγματική έννοια του όρου.

Οι θρησκείες χειραγωγούν τον άνθρωπο με ανθρωπομορφικές Θεότητες για ικανοποίηση παθών και ηδονών με φίλαυτη αιτιοκρατία. Στις θρησκείες οι άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν Θεούς και να πλησιάσουν Θεούς που οι ίδιοι πλάθουν, δηλαδή ειδωλοποιούν τον Θεό.
Στην Ορθοδοξία έχουμε αντίθετη κίνηση. Ο Θεός ενανθρωπίζεται για να συναντήσει και να δημιουργήσει σχέση με τον άνθρωπο προσωπική και σωτηριολογική. Μια πορεία και μια σχέση Θεού και ανθρώπου που δεν έχει προϋποθέσεις και αναγκαιότητα αλλά είναι μια πράξη και κίνηση θυσιαστικής αγάπης.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...