"ΚΑΥΣΗ ΝΕΚΡΩΝ"

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 1-4-2012 ΣΤΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΩΝ ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ (ΩΡΑ 6 μ.μ.) ΓΙΑ ΤΗΝ "ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΟΣΙΟΛ. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ-ΙΑΤΡΟ π. ΓΕΩΡΓΙΟ ΡΟΥΣΑΚΗ. 

Περί υπομονής

«Υπομονής έχετε χρείαν, ίνα τό θέλημα τού Θεού ποιήσαντες κομίσησθε τήν επαγγελίαν» (Εβρ. 10,36). Αυτοί που υπομένουν αγόγγυστα και με καρτερία τα πάντα, μένουν πιστοί στο θέλημα τού Θεού. Κι αυτοί που μένουν πιστοί στο θέλημα τού Θεού, θα πάρουν την αμοιβή πού υποσχέθηκε o Χριστός, τη βασιλεία των ουρανών.

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ

«Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε» Ιδιαίτερη είναι η αγάπη και ξεχωριστός ο σεβασμός, με τον οποίο το σύνολο των πιστών περιβάλλει την Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου. Αγάπη και σεβασμός που πηγάζουν και εμπνέονται από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται η Ακολουθία, από την εκφραστικότητα και τον πλούτο των κειμένων, από το μελωδικό ένδυμα των λόγων. Αγάπη και σεβασμός που εκδηλώνονται με την ευλαβή παρουσία και ενεργό συμμετοχή στην Ακολουθία των «πιστώς προσκυνούντων και δοξαζόντων» Χριστιανών, τα απογεύματα της Παρασκευής καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

"Προετοιμασία για την εξομολόγηση" Άγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Αν και δεν είναι όμορφο να διαβάζουμε "οδηγούς"για να "ανακαλύψουμε" τα αμαρτήματά μας, όμως κάποιες σκέψεις - και μάλιστα εδώ του Αγ. Ιωάννου - μας βοηθούν πολύ.

Στοχασμοί για εκείνους που ετοιμάζονται να σταθούν ενώπιον του Δημιουργού και της κοινότητας της Εκκλησίας στο φοβερό μυστήριο της ιερής εξομολόγησης, έτσι ώστε να λάβουν την ανακαίνιση ενός δεύτερου βαπτίσματος.

Εγώ, μια αμαρτωλή ψυχή, εξομολογούμαι στον Κύριο, Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, όλες τις μοχθηρές πράξεις που έχω διαπράξει διά έργου, λόγου ή σκέψεων από την στιγμή της βάπτισής μου μέχρι και την παρούσα ημέρα.

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΝΩΝ

πέμπτη ἑβδομάς τῶν Νηστειῶν εἶναι τό λειτουργικό ἀποκορύφωμα τῆς Τεσσαρακοστῆς. Οἱ ἀκολουθίες εἶναι μακρότερες καί ἐκλεκτότερες. Στή συνήθη ἀκολουθία τῶν λοιπῶν ἑβδομάδων θά προστεθοῦν δύο νέες ἐκτενεῖς ἀκολουθίες·τήν Πέμπτη (Τετάρτη απόγευμα στούς ἐνοριακούς Ναούς) ὁ Μέγας Κανών καί τό Σάββατο (Παρασκευή Ἑσπέρας) ὁ Ἀκάθιστος ὕμνος.

Ομιλία στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, του Μητροπολίτου Νικοπόλεως κ. Μελετίου

Ἡ ἀληθινή ἐλευθερία

            Σήμερα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας.

            Ἡ ἐλευθερία, θεωρεῖται μιά ἀπό τίς ὡραιότερες λέξεις στό καθημερινό λεξιλόγιό μας, γιατί εἶναι πολύ γλυκειά στήν καρδιά. Τό θεωροῦμε πολύ βαρύ, νά ζοῦμε σέ κατάσταση δουλείας, χωρίς τήν δυνατότητα νά κάνομε ὅτι θέλομε.

            Ὅμως, τό πρῶτο πού πρέπει νά προσέξομε, εἶναι ὅτι ἡ ἐλευθερία εἶναι πρῶτα ἀπό μέσα, ἐσωτερική. Μετά ἀπ’ ἔξω. Γιατί ὅταν ἕνας εἶναι δοῦλος ἐσωτερικά, ὑποδουλώνεται εὔκολα καί στό θέλημα τοῦ ὅποιου ἀφεντικοῦ.

            Ὅταν ὅμως ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐσωτερικά ἐλεύθερος, ἔστω καί ἄν εἶναι δοῦλος τοῦ σουλτάνου καί ἁλυσοδεμένος στή χειρότερη φυλακή καί ὑποβεβλημένος στούς χειρότερους ἐξευτελισμούς, μπορεῖ νά εἶναι ὄχι μόνο ἐλεύθερος ἀλλά καί διδάσκαλος τῆς ἐλευθερίας. Ἔχει ἕνα μεγαλεῖο ἀσύλληπτο.

            Αὐτή κυρίως τήν ἐλευθερία, ἀπό τήν ἁμαρτία, γιορτάζομε σήμερα.

Εκκλησία, το μεγάλο Νοσοκομείο

Οι Πατέρες λένε πως η Εκκλησία
είναι ένα μεγάλο Νοσοκομείο που εφημερεύει
σε εικοσιτετράωρη βάση, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια.
Ένα Νοσοκομείο που εφημερεύει για όλους.
Για ασφαλισμένους και ανασφάλιστους.

Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ι Κ Ε Σ Σ Υ Μ Β Ο Υ Λ Ε Σ

Κεί­με­να για την ορ­θό­δο­ξη πνευ­μα­τι­κή ζω­ή βα­σι­σμέ­να στους
Α­σκη­τι­κούς Λό­γους του αβ­βά Ι­σα­άκ του Σύ­ρου

v  Ό­ποι­ος γνω­ρί­ζει την αρ­ρώ­στια του βρί­σκε­ται στην αρ­χή της τα­πει­νώ­σε­ως. Ο Θε­ός υ­πο­φέ­ρει ό­λες τις α­σθέ­νει­ες των αν­θρώ­πων. Δεν υ­πο­φέ­ρει ό­μως ε­κεί­νον που γογ­γύ­ζει. Αυ­τός που ευ­χα­ρι­στεί πάν­το­τε τον Θε­ό για τ΄α­γα­θά και τις ευ­ερ­γε­σί­ες που του χα­ρί­ζει, δέ­χε­ται τις ευ­λο­γί­ες του Θε­ού και στην καρ­διά του κα­τοι­κεί η χά­ρη Του.

Προσευχὴ περὶ ἑνότητος τῶν συζύγων καὶ τῆς οἰκογενείας

Κύ­ρι­ε, Ἰ­η­σοῦ Χρι­στέ, ὁ ἀ­μνὸς τοῦ Θε­οῦ, ὁ αἴ­ρων τὴν ἁ­μαρ­τί­αν τοῦ κό­σμου, ὁ τῇ σῇ ἀ­να­βά­σει ἐ­πὶ τὸν Γολ­γο­θᾶν ἐ­ξα­γο­ρά­σας ἡ­μᾶς ἐκ τῆς κα­τά­ρας τοῦ Νό­μου καὶ ἀ­πο­κα­τα­στή­σας τὴν πε­πτω­κυῖ­αν εἰ­κό­να σου, ὁ ἐ­κτεί­νας ἐ­πὶ τοῦ Σταυ­ροῦ τάς ἀ­χράν­τους χεῖ­ράς Σου, ἵ­να τὰ ἐ­σκορ­πι­σμέ­να τέ­κνα τοῦ Θε­οῦ ἐ­πι­συ­να­γά­γῃς εἰς ἕν, καὶ κα­λέ­σας τῇ ἐ­πι­φοι­τή­σει τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύ­μα­τος εἰς ἑ­νό­τη­τα πάν­τας, Σύ, ὁ Ὢν τοῦ Πα­τρὸς τὸ ἀ­παύ­γα­σμα, πρὸ τῆς ἐ­ξό­δου Σου ἐ­πὶ τὴν με­γά­λην ταύ­την καὶ κο­σμο­σω­τή­ριον ἱ­ε­ρουρ­γί­αν ἐ­δε­ή­θης τοῦ Πα­τρός Σου, ἵ­να πάν­τες ἓν ὦ­μεν, κα­θὼς Σὺ εἷς εἶ με­τὰ τοῦ Πα­τρὸς καὶ τοῦ Πνεύ­μα­τος τοῦ Ἁ­γί­ου.

Χρειάζεται ο Χριστός; Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

Οδός είναι ο Χριστός. Για όλους και για όλα. Δεν υπάρχει θέμα, που δεν το επιλύει. Είναι αδύνατο κάτι για τον Παντοδύναμο; Υπάρχει αδιέξοδος για Εκείνον, που είναι η Οδός; Φυσικά, αν χάσης την Οδό, εκτροχιάζεσαι, χρεωκοπείς. Όταν χάσουμε το Χριστό, ο μεν Χριστός θα υπάρχη, αλλά για σένα και για μένα θα έχη καταστῆ άχρηστος∙ Εκείνος, που είναι ο πλέον Χρήσιμος.

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

«Η πνευματική ανανέωση του ανθρώπου και μάλιστα μέσα από το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως». Πρέπει να πούμε εξαρχής ότι δεν πρόκειται να σας πω πράγματα άγνωστα, αλλά γνωστά. Είναι αναγκαίο όμως να τα επαναλαμβάνουμε, για να εντυπώνονται στην ψυχή μας και να γίνονται βίωμά μας. Θα έχουμε την ευκαιρία και παρακάτω να μιλήσουμε για την τυραννία της λησμονιάς στη ζωή μας και πόσο πρέπει να επιμένουμε στα του Θεού, ώστε αυτά να κυριαρχούν ει δυνατόν μέσα μας και να ερημώνουν τα πάθη μας. Κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι σε πάρα πολλές ακολουθίες της Εκκλησίας μας, ιδίως όσον αφορά στους οσίους μας, ο υμνογράφος επισημαίνει την αλήθεια ότι τα πάθη που ως άνθρωπος είχε ο όσιος εξαλείφτηκαν, ερημώθηκαν, λόγω της επιμονής του στα κρείττονα, δηλαδή στον λόγο και στη θεωρία του Θεού. «Ερημώσας τα πάθη τη επιμονή των κρειττόνων» είναι μία συνήθης φράση είτε διατυπωμένη έτσι ή και με άλλα λόγια. Γι’ αυτό και είναι ξεχωριστή ευλογία συνάξεις σαν την αποψινή, που σκοπού έχουν να μας κεντρίζουν στην πνευματική μας προκοπή και την εύρεση του Θεού στη ζωή μας.

Είναι απαραίτητο να "λάβουμε" Πνεύμα Άγιο και πώς θα το κατορθώσουμε;

Ο κάθε βαπτισμένος και χρισμένος με Άγιο Μύρο χριστιανός λαμβάνει την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, η ύπαρξή του κάθε πιστού πλημμυρίζει με την Χάρη του Πνεύματος το οποίο μοιράζει χαρίσματα τα οποία συμβάλουν στην σωτηρία μας.

Όλοι μας λοιπόν έχουμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος από την ώρα της συμμετοχής μας στο Μυστήριο του Βαπτίσματος αλλά κυρίως του Χρίσματος.
Το Άγιο Πνεύμα είναι το Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που «κυριαρχεί» μέσα στην Ιστορία από την ημέρα της Πεντηκοστής.

Γιατί ανάβουμε κερί και τί συμβολίζει;

Όλα τα πράγματα που βρίσκονται εντός της Εκκλησίας έχουν και το συμβολισμό τους.

Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: «Πάσα τελετή και παν επί μέρους στοιχείον αυτής, και το πλέον έτι φαινομενικώς μικρόν και ασήμαντον είναι σύμβολον και εγκρύπτει την υπέρ λόγον αλήθειαν, την οποίαν συμβολίζει, και ως εκ τούτου έχει δύναμιν και λόγους και σημασίαν».

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ;

¨ Οι νέοι είναι ανήθικοι¨ , ¨ οι νέοι είναι γεμάτοι πάθη¨, ¨οι νέοι είναι ανυπάκουοι¨, ¨ οι νέοι δεν έχουν φόβο Θεού…¨ .Έχω ακούσει πολλές φορές αυτές τις ηθικιστικές διαπιστώσεις. Η ερώτηση μου είναι: είχαν οι νέοι τις απαραίτητες συνθήκες για να εννοήσουν τη Χριστιανική ζωή ή όχι; Θα ρωτήσει κάποιος ¨ Τι, οι νέοι είναι προορισμένοι να χαθούν; Και βέβαια όχι δεν είπα αυτό, κανένας δεν είναι προορισμένος ούτε για το καλό, ούτε για το κακό. Το πρόβλημα είναι ότι οι νέοι απορρίπτουν την πίστη στο Χριστό όπως μας διδάσκει η Εκκλησία δια της φωνής των Αγίων Πατέρων, αλλά απορρίπτουν ένα υποκατάστατο πίστεως το οποίο δεν τους πείθει.

Πιστεύω στο Θεό, στην εκκλησία δεν πηγαίνω!

«Πιστεύω στον Θεό καλύτερα από τον καθένα, αλλά στην Εκκλησία δεν πηγαίνω. Μα πώς να πάω, αφού εκείνοι που πηγαίνουν, κληρικοί και λαϊκοί, δεν είναι καλύτεροι μου;»

Θ’ απαντήσω πρόθυμα και με πολλή αγάπη στον αδελφό, που μου υπέβαλε αυτή την ερώτηση αν και φοβάμαι ότι είναι πάρα πολλοί οι ισχυριζόμενοι τα ίδια, αλλά και λυπούμαι διότι δεν θα συμφωνήσω με τους ισχυρισμούς αυτούς.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Την τριτη Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία μας προβάλλει στους πιστούς της τον Σταυρό του Κυρίου. Κατά το συναξάρι της ημέρας: «Επειδή με τη σαρανταήμερη νηστεία, κατά κάποιο τρόπο σταυρωνόμαστε και εμείς με τη νέκρωση από τα πάθη, κι έχουμε μια αίσθηση πικρίας με το να μας δημιουργείται ακηδία και κατάπτωση, μπαίνει μπροστά μας ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, σαν αναψυχή και στήριγμά μας, και σαν υπόμνηση του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και παρηγοριά: αν ο Θεός μας σταυρώθηκε για μας, πόσα πρέπει να κάνουμε εμείς για χάρη Του; Ανακουφιζόμαστε λοιπόν από τους κόπους μας, με την παράθεση των δεσποτικών θλίψεων και με την υπόμνηση και ελπίδα της δόξας που ήρθε μέσα από τον Σταυρό». Κι είναι πράγματι μία επιπλέον ευκαιρία που δίνει η Εκκλησία για να προβληματιστούμε πάνω στο μέγιστο μυστήριο της Σταυρικής Θυσίας του Κυρίου μας.

Τα "ονόματα" του Χριστού (κατά τον Ιερό Χρυσόστομο)

Γιατί ὁ Χριστὸς μέσα στὸ Εὐαγγέλιο λέγεται Ὁδός; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι μέσω Αὐτοῦ ἀνεβαίνουμε στὸν Πατέρα.

Γιατί λέγεται Θεμέλιος Λίθος; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι Αὐτὸς ὅλα τὰ βαστάει.

Γιατί λέγεται Ρίζα; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι χάρη σ’ Αὐτὸν ἀνθίζουμε.

Γιατί λέγεται Ποιμήν; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι Αὐτὸς μας τρέφει.

Γιατί λέγεται Ἀμνός; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι θυσιάστηκε γιά μας καὶ μᾶς ἔσωσε.

Γιατί λέγεται Ζωὴ ; Γιατί ἐνῶ εἴμαστε νεκροὶ στὴν ἁμαρτία, μᾶς ἀνέστησε.

Γιατί λέγεται Φῶς; Γιατί μᾶς ἀπάλλαξε ἀπὸ τὸ σκοτάδι.

Γιατί λέγεται Ἱμάτιο; Γιατί Τὸν ντυθήκαμε μὲ τὸ Βάπτισμα.

Γιατί λέγεται Τράπεζα; Γιατί Τὸν ἐσθίουμε μὲ τὰ Ἅγια Μυστήρια.

Γιατί λέγεται Οἴκος; Γιατί ζοῦμε μέσα σ’ Αὐτόν.

Γιατί λέγεται Ἔνοικος; Γιατί εἴμαστε ναοί Του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ μου, μὴν ἐγκαταλείπεις τοὺς δούλους Σου ποὺ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἡ Ἀγάπη Σου νὰ ἐνεργήσει καὶ νὰ τοὺς ...φέρει ὅλους κοντά Σου.
-Μνήσθητι Κύριε πάντων τῶν δούλων Σου

Η Χάρη του βαπτίσματος

Υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία από έναν Αγιορείτη, τον πατέρα Συμεών, που κατάγεται από το Περού.

Όταν ήταν μικρός, ή μητέρα του στο Περού του έλεγε:
-Εσύ, όταν θα μεγαλώσεις, θα φορέσεις μαύρα. Δεν ξέρω τι θα είναι αυτά τα μαύρα. Θα ζήσης σ’ ένα μέρος, πού δεν θα είναι νησί, και μόνο με βάρκα θα πηγαίνεις εκεί.

ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ ΤΟΥ ΜΗ ΑΠΟΘΑΝΕΙΝ (Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ κοινωνῆ τακτικὰ “μετὰ φόβου Θεοῦ…”)

«Διάβασα γιὰ τὴν συνεχῆ θεία Κοινωνία, δηλαδή, ὅτι οἱ Χριστιανοί, κανονικά, πρέπει νὰ μεταλαμβάνουν σὲ κάθε θεία Λειτουργία. Ἄλλωστε, ὅπως γράφετε, αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός της καὶ γι’ αὐτὸ ὁ διάκονος ἢ ὁ ἱερεὺς ἐξέρχεται κάθε φορὰ μὲ τὸ ἅγιο Ποτήριο καὶ προσκαλεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ κοινωνήσουν “μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης”. Αὐτὸ τὸ τελευταῖο, νομίζω, πὼς εἶναι τὸ δύσκολο. Πῶς μπορεῖ κανεὶς νὰ κοινωνῆ τακτικὰ “μετὰ φόβου Θεοῦ…” ἢ ὅπως λέει ἡ εὐχὴ ”ἀνενόχως καὶ ἀκατακρίτως”; Δὲν κινδυνεύει νὰ πέση στὴν καταδίκη τοῦ “κρίματος” γιὰ τὸ ὁποῖο κάνει λόγο ὁ ἀπόστολος Παῦλος»;   

Η ΟΣΙΑ ΜΗΤΗΡ ΗΜΩΝ ΥΠΟΜΟΝΗ

«Η Αγία Υπομονή ήταν η βασίλισσα του Βυζαντίου Αυγούστα Ελένη – Δραγάση Παλαιολόγου. Ήταν κόρη του αυτοκράτορα των Σλάβων Κωνσταντίνου Δραγάση. Έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου ως σύζυγος του Εμμανουήλ Β’ του Παλαιολόγου. Είχε 6 παιδιά και ως αυτοκράτειρα, κατά τον φιλόσοφο Γεώργιο Πλήθων Γεμιστό, διακρινόταν για τη σωφροσύνη της και την δικαιοσύνη της. Ήταν η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ο αυτοκράτορας σύζυγός της έγινε αργότερα μοναχός με το όνομα Ματθαίος και μετά το θάνατό του έγινε και η ίδια μοναχή στο μοναστήρι της Κυρά - Μάρθας. Ήταν μια μοναχή σαν όλες τις άλλες και, ακόμη και αν ήταν αυτοκράτειρα, έκανε όλα τα διακονήματα στο μοναστήρι.

Ο Σταυρός του Χριστού η μόνη λύσις του αδιεξόδου μας (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Διανύουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Πολλοί ανησυχούν για την οικονομική ύφεση και κρίσι. Θεωρούμε όμως ότι πιο ανησυχητική είναι η πνευματική κρίσι και η προσπάθεια κάποιων παραγόντων να αποχριστιανίσουν και αποορθοδοξοποιήσουν τον λαό μας. Η Ευρ. Ένωσις φαίνεται ότι συμβάλλει με τις οδηγίες της προς την κατεύθυνσι αυτή. Οι δομές, που προετοιμάζουν τον ερχομό της «Νέας Εποχής», είναι επίσης επικίνδυνες, γιατί αποπροσωποποιούν τα ανθρώπινα πρόσωπα και μεταβάλλουν την κοινωνία σε μάζα.

Γιατί κάνουμε το σταυρό μας;

Ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των ορθόδοξων χριστιανών (και όχι μόνο) είναι ότι σχηματίζουμε στο σώμα μας, με το δεξί μας χέρι, το σημείο του σταυρού. Γιατί όμως το κάνουμε αυτό, τι συμβολίζει και πόσο παλιά συνήθεια είναι;

Γιατί γίνεται;

Κάνουμε το σταυρό μας για τρεις λόγους:

Η συνεχής Θεία Κοινωνία - Κάθε πότε κοινωνούμε;

Μέσα σ' αυτή την προσπάθεια έρχεται και ένας άλλος γλυκύς και ειρηνικός τρόπος κάθαρσης του νού κι αυτός είναι η συνεχής Θεία Κοινωνία. Είναι αυτό που λέγει έναν τροπάριο της ακολουθίας της Θείας Μεταλήψεως.

«Θεού το Σώμα και θεοί με και τρέφει,
Θεοί το πνεύμα τον δε νούν τρέφει ξένως» Αρχ. Σεβαστιανός Τοπάλης
Μετάνοια και ψυχική υγεία κατά τον Ιερό Χρυσόστομο
Γ΄. Η άμεση και πρακτική αντιμετώπιση των ψυχικών νοσημάτων από πνευματικής σκοπιάς
4.Η συνεχής Θεία Κοινωνία.
Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 2014-2015

ΑΓΟΡΙΑ

ΝΗΠΙΑΚΟ:  (Α΄, Β΄Δημοτικού)

Σάββατο: 10:00 - 11.30 π.μ.

ΚΑΤΩΤΕΡΟ:  (Γ΄, Δ΄, Ε΄ και Στ΄Δημοτικού)

Σάββατο: 10:30 - 11:30 π.μ.

 ή Σάββατο: 3:00 - 4:00 μ.μ.

Αίθουσα ψυχαγωγίας (για παιδιά Δημοτικού)
Πέμπτη, Παρασκευή
6:00 - 7:30 μ.μ.

ΜΕΣΟ: (Α΄ και Β΄ γυμνασίου)

Σάββατο: 4:30 - 5:30 μ.μ.

ΑΝΩΤΕΡΟ: (Γ΄ γυμνασίου και Λύκειο)

Σάββατο: 5:30 - 7:00 μ.μ.

Αίθουσα Ψυχαγωγίας

Πέμπτη, Παρασκευή

και Σάββατο: 6:00 - 8:30 μ.μ.

--------------------------------------------------------------------------------------------

ΚΟΡΙΤΣΙΑ

ΝΗΠΙΑΚΟ:  (Α΄, Β΄Δημοτικού)

Σάββατο: 10:00 - 11.30 π.μ.

ΚΑΤΩΤΕΡΟ:  (Γ΄, Δ΄, Ε΄ και Στ΄Δημοτικού)

Κυριακή:  4:30 - 5:30 μ.μ.

Αίθουσα ψυχαγωγίας Κατωτέρου
    Κυριακή 5:30 - 6:30 μ.μ.

ΜΕΣΟ: (Α΄ και Β΄ γυμνασίου)

Κυριακή:  4:30 - 5:30 μ.μ.

Αίθουσα ψυχαγωγίας Μέσου
    Κυριακή 5:30 - 6:30 μ.μ.

ΑΝΩΤΕΡΟ: (Γ΄ γυμνασίου και Λύκειο)

Κυριακή:  6:30 - 7:30 μ.μ.

Αίθουσα ψυχαγωγίας Ανωτέρου
    Κυριακή 7:30 - 8:30 μ.μ.

--------------------------------------------------------------------------------------------

ΦΟΙΤΗΤΕΣ - ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ

Κάθε Δευτέρα βράδυ στις 8.00 μ.μ.

ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ και ΟΜΙΛΙΑ

με θέμα:

«ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ…»

ΤΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

(για να γνωρίζουμε τι γίνεται στη θεία λειτουργία)

ΚΥΡΙΑΚΗ

11-3-2012

Ὥρα  6:00 μ.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

«Φώτισόν μου το σκότος…!»

Η Κυριακή Β΄ Νηστειών είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στον μεγάλο Πατέρα και Διδάσκαλό της άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, στο πρόσωπο του οποίου βλέπει τη συνέχεια της νίκης της κατά των αιρέσεων γενικώς, συνεπώς η Κυριακή αυτή προεκτείνει την προηγουμένη της Ορθοδοξίας. Ο άγιος Γρηγόριος έτσι δεν είναι για την Εκκλησία ένας απλός άγιος, αλλά σύμβολο και όρος Ορθοδοξίας, στου οποίου τη διδασκαλία κρίνεται το ορθόδοξο από το αντορθόδοξο και αιρετικό, το γνήσιο και αληθινό από το κίβδηλο και ψεύτικο. Από την άποψη αυτή η προσέγγιση του αγίου αυτού Πατρός αποτελεί προσέγγιση στα καθαρά νάματα της ορθόδοξης πίστης και γι’ αυτό στέρεα τροφή στον σύγχρονο πνευματικά πεινασμένο άνθρωπο της εποχής μας. Δεν θα σταθούμε στη ζωή και τη διδασκαλία του αναλυτικά.  Εκείνο που θα μας απασχολήσει και μάλιστα δι’ ολίγων, είναι η γνωστή προσευχή που αδιάκοπα έκραζε ο άγιος: «Φώτισόν μου, το σκότος, φώτισόν μου το σκότος, Κύριε!»

Ποιὰ ἡ θέση τῶν παιδιῶν στὴν Ἐκκλησία, Μαγδαληνή Μοναχή

Τὰ παιδιὰ στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι πλήρη μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ἔχουμε εἰδικὲς ἀκολουθίες γιὰ παιδιά, ἐπειδὴ γνωρίζουμε ὅτι ἡ ἐμπειρία τῶν λειτουργικῶν ἀκολουθιῶν δὲν εἶναι ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον λογική.

Ἀκόμα κι ἕνα παιδὶ δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει ὅλα ὅσα συμβαίνουν μπορεῖ νὰ δεῖ, νὰ ἀκούσει, νὰ ὀσφρανθεῖ, νὰ γευθεῖ, νὰ ἀγγίξει… καὶ νὰ ἀποκτήσει ἐμπειρία τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δὲν πρέπει νὰ στεροῦμε τὰ παιδιὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐμπειρία· πρέπει νὰ τὰ προετοιμάζουμε ὥστε νὰ ἐκτιμήσουν τὴν ἀξία της, νὰ τὴν περιμένουν μὲ χαρὰ καὶ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὴν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ μὲ ὅλους τοὺς δυνατοὺς τρόπους. 
Οἱ γονεῖς δὲν πρέπει νὰ φορτώνουν ὑπερβολικὰ τὰ παιδιὰ μὲ προσευχὲς μεγάλης διάρκειας στὸ σπίτι ἢ πηγαίνοντάς τα σὲ ὅλες τὶς ἀκολουθίες, ἐπειδὴ οἱ ἴδιοι θέλουν νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτές. Δὲ θὰ θέλαμε νὰ κυριεύει τὰ παιδιά μας ἡ τεμπελιά, ὅταν πρόκειται νὰ πᾶνε στὴν ἐκκλησία, ἀλλά, ἂν στὰ μάτια τους ἡ ἐκκλησία δὲν εἶναι παρὰ μία βαρετὴ ὑποχρέωση, εἶναι πιθανὸν νὰ ἐπαναστατήσουν ἐναντίον της. 

Η «Λειτουργία» των Προηγιασμένων Δώρων

Ένα από τα δεσπόζοντα λειτουργικά στοιχεία της μακράς περιόδου της μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η «Λειτουργία» των προηγιασμένων δώρων. Η ακολουθία αυτή είναι πανάρχαια και βρίσκεται σε λειτουργική χρήση από τον ζ' αιώνα. Τούτη, κατά τα εν χρήσει λειτουργικά βιβλία και τυπικά, τελείται όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της μεγάλης Τεσσαρακοστής, την Πέμπτη του Μεγάλου Κανόνος, τις τρεις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, καθώς και σε μερικές εορτές αγίων, εάν αυτές συμπέσουν εντός της Σαρακοστής, όπως η του Αγίου Χαραλάμπους (10 Φεβρουαρίου), η της α' και β΄ευρέσεως της κεφαλής του τιμίου Προδρόμου (24 Φεβρουαρίου) και η των αγίων τεσσαράκοντα Μαρτύρων (9 Μαρτίου). Σύμφωνα με τον νβ' (52) κανόνα της εν Τρούλλω συνόδου (692 μ.Χ.) η προηγιασμένη μπορεί να τελεσθεί «εν πάσας ταις της αγίας Τεσσαρακοστής των νηστειών ημέραις, παρεκτός Σαββάτου και Κυριακής και της αγίας του Ευαγγελισμού ημέρας». Παλαιότερα ετελείτο και κατά την Τετάρτη και Παρασκευή της Τυροφάγου, τη Μεγάλη Παρασκευή και κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου).

Ο γέρων Πορφύριος και η συμπεριφορά των γονέων στα παιδιά

α."Εσύ από τη μητέρα σου τα έχεις κληρονομήσει αυτά..."

Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων. Όταν τα παιδιά πληγώνονται απ’ την κακή μεταξύ των γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις και διάθεση να προχωρήσουν στην πρόοδο. Κακοχτίζονται και το οικοδόμημα της ψυχής τους κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να γκρεμισθεί. Να σας πω και δύο παραδείγματα.

Έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο κόσμος απο την τηλεόραση - γέροντας Παΐσιος

- Γέροντα, τώρα υπάρχει τέτοια τηλεοπτική επικοινωνία, ώστε το ίδιο λεπτό μπορεί να δει κανείς γεγονότα που συμβαίνουν στην άλλη άκρη της γής.- Μόνον τον εαυτό τους δεν βλέπουν οι άνθρωποι, όλο τον κόσμο τον βλέπουν. Τώρα καταστρέφεται ο κόσμος από το μυαλό του. Δεν είναι ότι τους καταστρέφει ο Θεός.

Θέματα πνευματικού αγώνος (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Πώς μπορεί να απαλλαγεί ο πιστός από τον παλαιό πτωτικό άνθρωπο;

Όλοι αισθανόμαστε ότι φέρουμε τα ίχνη του παλαιού ανθρώπου. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η φιλαυτία, δηλαδή η αρρωστημένη εγωκεντρική «αγάπη» του εαυτού μας. Η φιλαυτία δεν μας αφήνει να αγαπήσουμε αληθινά και ανιδιοτελώς το Θεό και τον άνθρωπο. Από τη φιλαυτία γεννιούνται τα πάθη. Εμπαθείς καθώς είμαστε δεν μπορούμε να συνδεθούμε απαθώς με τα άλλα ανθρώπινα πρόσωπα και τα πράγματα. Οι σχέσεις μας γίνονται εμπαθείς και εγωιστικές και μας εμποδίζουν να χαρούμε αληθινά τους συνανθρώπους μας και τα άλλα αγαθά του κόσμου. Αυτό τελικά μας οδηγεί στη μοναξιά, το κενό, το αδιέξοδο.

Όταν λοιπόν λέμε παλαιό άνθρωπο, εννοούμε τον αρρωστημένο εγωκεντρισμό, από τον οποίο όλοι μας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, πάσχουμε.

Πώς θα απαλλαγούμε από αυτή τη βαριά πνευματική αρρώστια που δηλητηριάζει όλη μας την ύπαρξη;

Τα όπλα και ο σκοπός ... της Μεγ. Σαρακοστής

Ευρισκόμενοι ήδη στη δεύτερη εβδομάδα της Μεγ. Σαρακοστής, ας αναφέρουμε λίγες σκέψεις γύρω από την σπουδαία αυτή εκκλησιαστική περίοδο που διανύουμε.

Πολύ μελάνι έχει χυθεί και πολλές αναλύσεις έχουν προσφερθεί, με σκοπό την καλύτερη δυνατή προσέγγιση του εν λόγω θέματος. Με γνώμονα την Ιερή Παράδοση της Αγίας Ορθοδοξίας, ας μας επιτραπεί να αναφέρουμε και να προτείνουμε -ταπεινά- μερικά όπλα που μπορεί να μας φανούν απαραίτητα στην πορεία μας προς το Πάσχα, κι επίσης να υπογραμμίσουμε το σκοπό όλης αυτής της πνευματικής προσπάθειας.

« Α΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ – ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ »

   Η αγία αυτή ημέρα είναι ξεχωριστή, διότι παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάζει λαμπρά η Ορθοδοξία μας, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Ποιούμε ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο επισυνέβη το 843 στο Βυζάντιο, χάρις στην αποφασιστική συμβολή της βασιλίσσης και μετέπειτα αγίας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840-843).