Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 1 Απριλίου 2018 (των Βαΐων)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα(Φιλιπ. δ´ 4-9)

Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. Τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ῾Ο Κύριος ἐγγύς. Μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε·ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ᾿ ὑμῶν.

Απόδοση στη νεοελληνική
Ἀδελφοί, νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ δίνει ἡ κοινωνία μὲ τὸν Κύριο. Θὰ τὸ πῶ καὶ πάλι· νὰ χαίρεστε.

Το ιστορικό γεγονός της αναστάσεως του Λαζάρου

Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

~ Θα σας ενθυμίσω ένα ωραίο ρητό του μεγάλου μας πατρός Επιφανίου Επισκόπου Κύπρου, το οποίον εξεφώνησε κάποτε στην αρχή ενός λόγου του. «Προ εξ ημερών του Πάσχα, δια των πέντε αισθήσεων, τον τετραήμερον ο τριήμερος, ταις δυσί τον έναν χαρίζεται».

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, ο οποίος αποτελείωσε την Αποστολή Του και θεράπευσε το πανανθρώπινο τραύμα και σε έξι ημέρες θα παρεδίδετο στα πανάχραντα Του πάθη, όπου θα εσφράγιζε την επιτυχία της σωτηρίας μας, έδειξε, σαν προοίμιο σε μας τους μαθητές Του και γενικά σε όλον τον κόσμο, ότι υπάρχει ανάσταση νεκρών και ότι Αυτός είναι όντως «η Ανάστασις και η Ζωή».

Η περιεκτική μετάνοια, του Γέροντος Ιωσήφ

Αδελφοί και πατέρες, σας καλώ και πάλι να σκεφτούμε τον καθολικό μας σκοπό, που είναι η συνεχής μετάνοια. Εάν αναλογισθούμε την πρώτη κατασκευή του ανθρώπου κατά τη δημιουργία, την ανάπλασή μας από το Θεό Λόγο, το ύψιστο τέρμα των θείων επαγγελιών, που μας χάρισε η θεία παναγάπη, και ότι όλα αυτά τα στερούμαστε, και μάλιστα με ποινή αιώνιας καταδίκης, εξαιτίας της απροσεξίας και αμέλειάς μας, πραγματικά μας καταπνίγει η απόγνωση.
 Ευλογητός όμως ο Θεός πάντοτε, νυν και στην αιωνιότητα, ο οποίος μας λυπήθηκε και μας χάρισε τη μετάνοια, με την οποία ανακαλούμε αυτά που χάσαμε, επανακτούμε τη θέση μας και κληρονομούμε όσα η παναγάπη και η Χάρη του μας υπόσχεται.

Ὁ φωτισμός τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου στήν Ἐκκλησία

Περί τῆς θεραπείας τοῦ νοῦ ὡς τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας

Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

Ὁμιλία Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου*

Εἰσαγωγικά
Μέ τήν ἔναρξη τῶν κυριακάτικων συνάξεων γιά φέτος θεωρήσαμε ἀναγκαῖο, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νά ἐξετάσουμε κάποια θέματα, πού ἀφοροῦν τόν ἄνθρωπο καί τήν Ἐκκλησία.

Θά ἀναφερθοῦμε δηλαδή σέ βασικά ζητήματα, σχετικά μέ τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, τί εἶναι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, τί εἶναι ὁ νοῦς καί ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας. Γιατί χρειάζεται καί τί ἐξυπηρετεῖ ἡ Ἐκκλησία; Γιατί δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε χωρίς αὐτήν; Ὅλα αὐτά εἶναι θεμελιώδη κεφάλαια κατήχησης, πού πρέπει ὅλοι οἱ Χριστιανοί νά γνωρίζουμε γιά νά μαθαίνουμε πῶς νά ζοῦμε χριστιανικά.

Γιατί λέμε την εβδομάδα πριν τη Μεγάλη, «βουβή» ή «κουφή»; Η δική μας πορεία προς τα Ιεροσόλυμα

της Σοφίας Ντρέκου

Περιεχόμενα:

1. Εισαγωγικά
2. Η «Κουφή» ΣΤ' Εβδομάδα Νηστειών - Εβδομάδα προ των Βαΐων
3. Γιατί λέμε την εβδομάδα πριν τη Μεγάλη, «βουβή» ή «κουφή»;
4. Ποιό είναι το Τυπικό της Εκκλησίας μας;
5. Ο λόγος του π. Μωυσέως του Αγιορείτου

1. Εισαγωγικά

Εκκλησιαστικά, αγαπητοί αναγνώστες, διανύουμε τη λεγόμενη «Κουφή ή Βουβή Εβδομάδα», την τελευταία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και προ της Μεγάλης Εβδομάδας. Είναι δική μας πορεία προς τα Ιεροσόλυμα. Πλησιάζει η δική μας ώρα ν' ακολουθήσουμε Τον Δρόμο Του Χριστού για τον δικό μας Γολγοθά.

Ο πόλεμος των λογισμών και πως θα τους νικήσουμε

Από  τους πονηρούς λογισμούς πού πολεμούν τον άνθρωπο, τρεις είναι οι πιο σκληροί: της απιστίας, της βλασφημίας και της πορνείας.

Για να κοπάσει αυτός ο πόλεμος, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πότε αμαρτάνεις και πότε όχι: Δεν αμαρτάνεις όταν ο νους, η Βούλησις, δεν συγκατατίθεται στους λογισμούς, πολύ περισσότερο όταν τους αποστρέφεται ή τους περιφρονεί. Αμαρτάνεις, κάποτε και θανάσιμα, όταν ο νους αυτοπροαίρετα συγκρατεί τους λογισμούς και η καρδιά ηδύνεται και ευχαριστείται μ’ αυτούς. Όποιος πολεμείται από πονηρούς λογισμούς και δεν τους αποδέχεται, ταράσσεται όμως νομίζοντας ότι αμάρτησε, αυτός είναι μικρόψυχος, εμπαίζεται από τον διάβολο και δεν γνωρίζει να διακρίνει μεταξύ προσβολής και συγκαταθέσεως.

Ο καθρέφτης και η Παναγία

Μαμά, μαζί με τα άλλα που θα με στείλεις, να με στείλεις και ένα καθρεφτάκι. Το ήθελα η κόρη για να φτάχνει το μαλλί της και να περιποιείται το πρόσωπο της. Πράγματι η μητέρα της έστειλε έναν διπλωμένο καθρέφτη. 
Και όταν η κόρη ξεδίπλωσε το καθρέφτη, είδε την Παναγία , και της έγραφε η μάνα της: Με βάση αυτόν τον καθρέφτη να φτιάχνεσαι , παιδί μου! 

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Ψυχική καί πνευματική ὑγεία

Ὁμιλία στήν Ἡμερίδα γιά τήν «Ψυχική Ὑγεία», Ναύπακτος 18 Μαρτίου 2017.

Εὐχαριστῶ τούς διοργανωτές τῆς παρούσας ἐκδηλώσεως μέ κεντρικό θέμα «Νευροεπιστῆμες - ἐπιλογές γιά καλύτερη ψυχική ὑγεία», γιά τήν πρόσκλησή τους νά ἀναπτύξω τό θέμα «Ἡ ψυχική ὑγεία κατά τήν ἐκκλησιαστική παράδοση».

Ἐνδεχομένως θά ρωτήση κανείς τί σχέση ἔχει τό ἐπιστημονικό θέμα τῆς ψυχικῆς ὑγείας μέ τήν Ἐκκλησία, δεδομένου μάλιστα, ὅπως μερικοί ὑποστηρίζουν, ὅτι ὑπάρχει σύγκρουση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης. Καί ὅμως θέλω νά ὑποστηρίξω ὅτι ὑπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ θεολογίας καί ἐπιστήμης καί μάλιστα στά θέματα τῆς σύγχρονης βιολογίας ἔχουν πάρα πολλά νά προσφέρη ἡ ὀρθόδοξη θεολογία.

Το αληθινό Εκκλησιαστικό πνεύμα

Το αληθινό Εκκλησιαστικό πνεύμα

π. Βαρνάβα Γιάγκου

Η πείρα των Αγίων μας, που είναι πείρα της Εκκλησίας, έχει πρακτικούς άξονες ζωής, οι οποίοι αποκαλύπτουν το αληθινά πνευματικό από το ψεύτικο και τον ζήλον «ου κατ’ επίγνωση». Ας δούμε μερικούς:

• «Ο ζηλωτής άνθρωπος ουδέποτε φτάνει στην ειρήνη, είναι ξένος της ειρήνης και της χαράς. Η ειρήνη είναι η τέλεια υγεία της διανοίας, ο δε ζήλος είναι ενάντιος της ειρήνης και, συνεπώς, όποιος έχει μικρό ζήλο έχει μεγάλη ψυχική ασθένεια».

• «Η αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια και η πραότητα, οι οποίες υποφέρουν τις αδυναμίες των ανθρώπων και είναι κατόρθωμα γενναίας και μεγάλης ψυχής. Όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος, “οι δυνατοί να βαστάζετε τα ασθενήματα των αδυνάτων”».

Η αντιμετώπιση των πειρασμών

Όσο καιρό βρισκόμαστε σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, είναι ανάγκη να αγωνιζόμαστε. Και όταν μένουμε μέσα στο σπίτι, και όταν πηγαίνουμε στην αγορά, και όταν καθόμαστε στο τραπέζι για να φάμε, και όταν είμαστε άρρωστοι, και όταν είμαστε υγιείς. Ιδιαίτερα μάλιστα κατά τον καιρό της αρρώστιας, τότε προπάντων, είναι κατάλληλος ο καιρός γι’ αυτή τη μάχη. 

Όταν τα βάσανα από παντού συνταράζουν την ψυχή, όταν την πολιορκούν ισχυροί πόνοι, όταν ο διάβολος παραμονεύει και μας παρακινεί να πούμε κάποιο κακό λόγο όπως τον Ιώβ.

Νηστεία και εγκράτεια για πνευματική διαύγεια, σωστή κρίσι και νίκη κατά των παθών, Αγίου Δημητρίου τού Ροστώφ

Δεν θα έχεις ποτέ πνευματική διαύγεια, σωστή κρίσι και θεϊκά αποτελέσματα στον πόλεμο κατά των παθών σου, αν δεν αγαπήσεις τη νηστεία και δεν ασκηθείς σε γενικότερη εγκράτεια όλων των επιθυμιών σου. Αλλιώς θα δαπανήσεις τη ζωή σου μέσα στο σκοτάδι της συγχύσεως και της αλογίας και θα πάρεις ως αμοιβή τη στέρηση της ουράνιας μακαριότητας.

Φυλάξου από την πολυφαγία και το πιοτό. Σ' αυτά τα δύο βρίσκεται η αρχή κάθε αμαρτίας και προ παντός της πορνείας. Η ακράτεια γεννά όλα τα κακά. Από την πολυφαγία και τη μέθη βαρύνεται η ψυχή, θολώνει ο νους, επαναστατεί η σάρκα, αποθρασύνεται ο σατανάς και αποξενώνεται ο άνθρωπος από τη θεία αγάπη.

Ο ράθυμος γίνεται δούλος των ηδονών, εξαχρειώνεται!

Ραθυμία είναι η απροθυμία για εργασία, η οκνηρία, η αδιαφορία, η νωθρότητα, η χαυνότητα. Ο ράθυμος αρέσκεται να είναι αργός, χαλαρωμένος. Κι αν με πολλή καθυστέρηση αποφασίσει να κάνει κάποιες ενέργειες, οι κινήσεις του είναι νωχελικές και άτονες. Γενικά δεν έχει όρεξη για δουλειά. Είναι σε όλα του δυσκίνητος, απρόθυμος και νωθρός.

Η χαυνότητα που παρουσιάζει είναι ακόμη μεγαλύτερη στα πνευματικά. Κυρίως σ’ αυτά. Δεν έχει προθυμία να εργαστεί ούτε για το Θεό ούτε για την ψυχή του ούτε για την ωφέλεια των αδελφών του. Αδιαφορεί για τον πνευματικό καταρτισμό του. Παραμελεί τη συστηματική παρακολούθηση του εαυτού του. Αναβάλλει να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Αλλά η αναβολή σημαίνει συνήθως ματαίωση. Στην πορεία του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου προγράμματός του τα πιο πολλά τελικώς δεν τα κάνει. Κι αν κάνει μερικά, δεν τα κάνει με όρεξη και πνοή αλλά ως αγγαρεία, άτονα και ανόρεχτα.

Γιατί εορτάζεται την 25η Μαρτίου και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου;

Η 25η Μαρτίου είναι ημέρα εορτασμού της επανάστασης του 1821 αλλά και ημέρα κατά την οποία εορτάζεται ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.Οι λόγοι που οδήγησαν στον κοινό εορτασμό τους, ποικίλουν. Όπως, βέβαια ποικίλουν και τα έθιμα της ημέρας στην έτσι και αλλιώς πλούσια λαογραφική μας παράδοση.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η θεομητορική αυτή εορτή του Ευαγγελισμού, περιλαμβάνεται στο δωδεκάορτο και είναι η μόνη από τις πέντε μεγάλες θεομητορικές εορτές, η οποία βασίζεται στην Καινή Διαθήκη, καθώς οι υπόλοιπες βασίζονται στην απόκρυφη γραμματεία.

«Να προσεύχεσαι όπως μπορείς, για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει».

– Πως να προσευχόμαστε;

– Ο γέροντας Θεόφιλος από την μονή Σίμπατα έλεγε στους χριστιανούς: «Να προσεύχεσαι όπως μπορείς, για να φτάσεις να προσεύχεσαι όπως πρέπει»

Ο καλύτερος δάσκαλος της προσευχής είναι η ίδια η προσευχή. Σου λέει πως να προσεύχεσαι. Εσύ προσευχήσου και θα σου πει εκείνη πως να προσευχηθείς. Μόνο να την υπακούς.

Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός»;

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής του Ευαγγελισμού 25-3-2018 (Ε' Κυριακή Νηστειών)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  Προς Εβραίους (β΄ 11-18)

Ἀδελφοί, ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι' ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε· καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ' αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός.

Ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ' ἔστι τὸν διάβολον, καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. Οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος Ἀβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. Ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι.

Τι σημαίνει χριστιανική χαρά; (μέρος 3ο- τελευταίο)

Η μεγάλη μαύρη POLO βρισκόταν σχεδόν στη μέση του διαδρόμου που σχηματίζουν οι δυο σειρές των θρανίων. Δε σκόνταψε μόνο το βήμα μου πάνω της. Στην έντονη αντίθεση που έκανε ο λευκός μαρκαδόρος στο μαύρο ύφασμά της σκόνταψε κι η ματιά μου. Κι ύστερα η σκέψη μου έπεσε στην παράξενη απορία που σχημάτιζαν οι πέντε κακογραμμένες λέξεις: "ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ;" 

Καθώς επιτηρούσα το ωριαίο της Β Λυκείου, έψαχνα με τον νου μου ανάμεσα στους μαθητές των γύρω θρανίων. Ποιος απ' αυτούς θέλει, σιωπηλά, να μας φωνάζει πως μ' όλες τις γνώσεις που του δίνουν τα βιβλία που φέρνει στη σχολική τσάντα του, δεν κατορθώνει να λύσει την πιο μεγάλη, την πιο ουσιαστική απορία του;

Συγκλονιστικό διήγημα: Ο καρπός μιας νυχτερινής προσευχής

– Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών…, η φωνή του Αφυπνιστή* αντήχησε μέσα στην παγωμένη νύχτα του χειμώνα και ταυτόχρονα ένας ρυθμικός χτύπος ακούστηκε στην πόρτα του κελλιού. Ο μοναχός ξύπνησε. Κοίταξε γύρω του. Σκοτάδι απλώθηκε σ’ όλο το κελλί του. Η αμέλεια ρίχνει τα πρώτα βέλη της, για να λαβώσει τον αγωνιστή.

– «Είναι νωρίς ακόμη», του ψιθυρίζει. «Κοιμήσου λίγο να ξεκουραστείς και αργότερα με όρεξη… θα κάνεις τα πνευματικά σου».

Ο μοναχός όμως δε φαίνεται να συμφώνησε με το λογισμό.

– «Αμήν», απαντά αμέσως. Η πρώτη νίκη της νύχτας! Και ταυτόχρονα χαρά μεγάλη στον ουρανό. Οι άγγελοι χειροκρότησαν τον αγωνιστή. Αλλά ο δαίμονας της αμέλειας δεν αποθαρρύνεται.

– «Είναι νύχτα και έχει υγρασία. Πώς θα προσευχηθείς;»

Τι σημαίνει χριστιανική χαρά; (μέρος 2ο)

Τι χρειάζεται η Εκκλησία; Φτάνει να πιστεύεις στον Θεό και να κάνεις το καλό... ακούστηκε στην τάξη μας, και κάποιοι υπέγραψαν την άποψη: "Σωστό... Ισχύει... Συμφωνώ..."
 -Τι σημαίνει, παιδιά, "Εκκλησία";

Συνάθροιση του δήμου, μάθαμε στην Ιστορία. Και στα Θρησκευτικά πέρυσι μας λέγατε πως "Εκκλησία" είναι το σύνολο όσων πιστεύουν ορθά στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό και συνδέονται μαζί Του και μεταξύ τους. 

Η μελέτη των θείων Γραφών

 Ό,τι διαβάζεις στις θείες Γραφές, πρόσεξε να διακρίνεις το σκοπό των λόγων, για να εμβαθύνεις και να καταλάβεις καλά το βάθος των αγίων νοημάτων. Αυτοί που οδηγούνται από τη θεία χάρη, για να φωτισθούν στη ζωή τους, πάντοτε αισθάνονται κάτι σαν νοητή ακτίνα, που περνάει μέσα από τους στίχους και ξεδιαλύνει το βαθύτερο περιεχόμενο των απλών λόγων, για ν’ αποκτήσει η ψυχή πνευματική σύνεση.

Ο άνθρωπος που διαβάζει σοφούς στίχους, χωρίς να καταλαβαίνει το θαυμάσιο νόημά τους, έχει και την καρδιά του απογυμνωμένη, και σβήνει την αγία δύναμη των λόγων των Γραφών, που χαρίζει στην καρδιά γλυκύτατη γεύση.

Τι σημαίνει χριστιανική χαρά; (μέρος 1ο)

Γιατί να' μαι χριστιανός; με ρωτάς.
-Χριστός Ανέστη, σου απαντώ.
-Και τι σημαίνει αυτό;
"Χριστός Ανέστη" σημαίνει πως ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Σαν άνθρωπος πεθαίνει επάνω στον Σταυρό. Δέχεται θεληματικά τον θάνατο, την προπατορικό "κληρονομιά" στην ανθρώπινη φύση μας. Η ψυχή του, ενωμένη με τη Θεότητα, ζει για τρεις μέρες κοντά στις ψυχές όλων των μέχρι τότε νεκρών. 

Πως πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την Μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων;

«Δοκιμαζέτω δε άνθρωπος εαυτόν, και ούτως εκ του άρτου εσθιέτω και εκ του ποτηρίου πινέτω ο γάρ εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου» (Α’ Κορ.11,28-29)

…Θα παρουσιάσουμε τα αναγκαιότερα έργα τα όποια πρέπει να γνωρίζουν, όσοι επιθυμούν να κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων.
Κατ’ αρχήν πρέπει να καταλάβουμε ότι η προ της Θείας Κοινωνίας προετοιμασία είναι διπλή, δηλαδή σωματική και πνευματική. Η σωματική έγκειται στην νηστεία, στην εγκράτεια από τις σωματικές επιθυμίες, στην αγρυπνία, στην κλίση των γονάτων (μετάνοιες) και άλλους κόπους με τους οποίους καθαρίζεται και ελαφρύνεται το σώμα από αυτά που το βαρύνουν, το ενοχλούν και το μολύνουν. Ενώ η πνευματική προετοιμασία αποτελείται από την εξομολόγηση στον Πνευματικό, την ανάγνωση των προσευχών, όπως συνιστά το Ωρολόγιο, με φόβο Θεού, με προσοχή και ταπείνωση.

Πρακτικός βοηθός εξομολόγησης.

ΟΙ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ – ΒΟΗΘΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ»

• Ποιός απ’ τους ανθρώπους εξουσιάζει τη ζωή του;

Κανείς, γιατί όλοι μας πεθαίνουμε.

Άρα είναι ανόητο να μιλούμε για το που υπάρχει ζωή και που δεν υπάρχει. Ούτε μπορούμε να λέμε ό,τι μας αρέσει, αφού δεν είμεθα εμείς τα αφεντικά της ζωής.

•  Ποιός απ’ τους ανθρώπους εξουσιάζει τον εαυτό του;

Κανείς, αφού δεν βρεθήκαμε στον κόσμο αυτό επειδή εμείς το θέλαμε ούτε όπως και όταν το επιθυμήσαμε, αλλά άλλος μάς πρόσφερε την ύπαρξη και τον τρόπο υπάρξεως.
Επομένως και άλλος είναι το αφεντικό του εαυτού μας και σ’ αυτό θα δώσουμε λογαριασμό για το πώς διαχειρισθήκαμε αυτά που μάς έδωσε. Είναι δε ανόητο να νομίζουμε ότι είμαστε τα αφεντικά του εαυτού μας αφού δε μπορούμε να δώσουμε καμία εντολή στο ρυθμό της καρδιάς μας ή στα γαστρικά υγρά μας ή να ελέγξουμε έστω και μια μπουκιά ψωμιού μέσα στο στο­μάχι μας κ.α.

• Ποιός από τους ανθρώπους μπορεί να πει ότι είναι το αφεντικό της δημιουργίας;

"Ιστορίες τρόμου από τα άδυτα".“Escape rooms”, δωμάτια απόδρασης ή διαβολικά

της Αλεξάνδρας Παλαιολόγου,

Πριν από πέντε περίπου χρόνια βρέθηκα στο δωμάτιο του ξαδέλφου μου και τον είδα άυπνο και καταρρακωμένο καθώς όλη νύχτα έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή. Όταν είδα κάποιες από τις εικόνες τρόμαξα. Ήταν τέρατα που έμοιαζαν ζωντανά σαν να ήταν μέσα στο δωμάτιο και το παιχνίδι ήταν τρομακτικό. Δυστυχώς κατάλαβα πως όλα τα νέα παιδιά από δώδεκα έως και τριάντα ετών, ίσως και μεγαλύτεροι παίζουν με αυτά τα διαβολικά παιχνίδια και εθίζονται καλλιεργώντας ξεκάθαρα στο υποσυνείδητό τους το αίμα και τον τρόμο.

Πότε εξομολογήθηκες τελευταία φορά;

«Παιδιά μου, αυτά σας τα γράφω για να σας προτρέψω να μην αμαρτάνετε. Αν κάποιος όμως αμαρτήσει, έχουμε συνήγορο κοντά στον Πατέρα τον δίκαιο Ιησού Χριστό. Αυτός θυσιάστηκε για να μας ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας, και μάλιστα θυσιάστηκε όχι μόνο για τις δικές μας αμαρτίες, αλλά και όλου του κόσμου. Το βέβαιο κριτήριο πως τον έχουμε γνωρίσει είναι ότι τηρούμε τις εντολές του. Όποιος λέει "τον γνώρισα", δεν τηρεί όμως τις εντολές του, είναι ψεύτης· δε λέει την αλήθεια. Όποιος όμως υπακούει στο λόγο του, ασφαλώς αυτός αγαπάει το Θεό με όλη του την καρδιά. Μόνο έτσι έχουμε τη βεβαιότητα πώς είμαστε ενωμένοι μαζί του. Όποιος λέει πως μένει σταθερά ενωμένος μαζί του οφείλει να ζει όπως ακριβώς έζησε εκείνος».

Α’ Καθ. Επιστ. Ιωάννη, κεφ. 2, 1-6

Αδελφοί μου, ενορίτες

Ο αφανισμός της ελληνορθόδοξης οικογένειας

Η Νέα Τάξη, η λεγόμενη Παγκοσμιοποίηση, τα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τις προσπάθειές της, ώστε να μην αφήσει τίποτα όρθιο στην Ελληνορθόδοξη Ελλάδα. Μηχανεύεται τα πάντα και έχει δυστυχώς συμπαραστάτες ντόπιους, ελληνόφωνους αξιωματούχους που αυτοαποκαλούνται μεταμοντέρνοι, οπαδοί της ύστερης Νεωτερικότητας, της πολιτισμικότητας και του διεθνισμού και χλευάζουν κάθε ελληνορθόδοξη παραδοσιακή εθνική αξία. 

H ζωή του αγωνιζόμενου χριστιανού κατά την διάρκεια της Τεσσαρακοστής

Ας δοξάσουμε τον Τριαδικό Θεό που μας αξίωσε κι εφέτος να ζούμε αυτές τις μοναδικές ημέρες και να συμμετέχουμε με την ανάλογη προετοιμασία και με την ευλογία του Πνευματικού μας -και τότε μόνο- πιο τακτικά στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Να λαμβάνουμε μέρος στις ωραίες ακολουθίες της παρούσας αγίας περιόδου: των Κυριακάτικων Κατανυκτικών Εσπερινών μετά των Θείων Κηρυγμάτων, του Μεγάλου Αποδείπνου, της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας, των Χαιρετισμών της Παναγίας.

Αλλά πως πρέπει να είναι η ζωή του αγωνιζόμενου χριστιανού κατά την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής;

Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ορθόδοξο ήθος.

του Μ. Γ. Βαρβούνη, καθηγητή Λαογραφίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

Η προβολή διαφόρων τοπικών λαϊκών θρησκευτικών εθίμων από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η επανάληψή τους και σε άλλες περιοχές, όπου δεν έχουν ιστορικό και λατρευτικό χρονικό βάθος, συντελεί σε μια διαδικασία τελετουργικής ομογενοποίησης, όσον αφορά, για παράδειγμα, τα έθιμα που συνοδεύουν τους σταθμούς της ανθρώπινης ζωής.

Αγ. Παΐσιος: Ο αγώνας της Μεγάλης Σαρακοστής

-Γέροντα, πως θα μπορέσω την Σαρακοστή να αγωνισθώ περισσότερο στην εγκράτεια;

-Οι κοσμικοί τώρα την Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο την εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει να προσέχουμε.

Τό κυριώτερο όμως που πρέπει να προσέξει κανείς είναι τα ψυχικά πάθη και μετά τα σωματικά. Γιατί, αν δώσει προτεραιότητα στη σωματική άσκηση και δεν κάνει αγώνα, για να ξεριζωθούν τα ψυχικά πάθη, τίποτε δεν κάνει. Πήγε μία φορά σε ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στην αρχή της Σαρακοστής και κάποιος μοναχός του φέρθηκε απότομα, σκληρά. Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό και τον δικαιολόγησε. Ήρθε μετά και μου είπε: «Δέν τον παρεξηγώ, Πάτερ. Ήταν βλέπεις από το τριημέρι!». Αν το τριημέρι που έκανε ήταν πνευματικό θα είχε μία γλυκύτητα πνευματική και θα μιλούσε στον άλλο με λίγη καλοσύνη. Αλλά αυτός ζόριζε εγωϊστικά τον εαυτό του να κάνει Τριήμερο, και γι’ αυτό όλα του έφταιγαν.

Απόστολος και Ευαγγέλιο Κυριακής Δ' Νηστειών 18 Μαρτίου 2018 (Ιωάννου της Κλίμακος)

Απόστολος, προς Εβραίους ΣΤ’ 13-20
13 Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ' ἑαυτοῦ,
14 λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε·
15 καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας.
16 Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος·
17 ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ,
18 ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος·
19 ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος,
20 ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν Ἰησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.

Μετάφραση

Αγ. Θεοφάνη του Έγκλειστου: Η ζωή την Μεγάλη Τεσσαρακοστή στο σπίτι

Στις Σαρακοστές καλό είναι να γνωρίζεις μόνο εκκλησία και σπίτι, τίποτ’ άλλο. Φτάνεις, λοιπόν, στο σπίτι. Τι θα κάνεις εκεί;

Θα αγωνιστείς μ’ όλη σου τη δύναμη να διατηρήσεις την προσήλωση του νου και της καρδιάς στον Κύριο. Αμέσως μετά την εκκλησία, τρέξε στο δωμάτιό σου και κάνε αρκετές μετάνοιες, ζητώντας ευλαβικά από τον Θεό να σε βοηθήσει , ώστε να αξιοποιήσεις το χρόνο της παραμονής σου στο σπίτι με τρόπο ωφέλιμο για την ψυχή σου.

Μην κατηγορείτε τον Χριστό για τις αμαρτίες των χριστιανών.

Η Εκκλησία πολλές φορές σκανδαλίζει γιατί έχει ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι τέλειοι, ήρωες, αψεγάδιαστοι, αλλά αμαρτωλοί, ανήθικοι, εμπαθείς.

Είναι σαν να πηγαίνουμε σε ένα νοσοκομείο και να σκανδαλιζόμαστε επειδή μέσα στο νοσοκομείο υπάρχουν άρρωστοι. Μα, ακριβώς γι'αυτό βρίσκονται εκεί οι άρρωστοι (μέσα στο νοσοκομείο) για να βρούνε γιατρειά.

Μην ξεχνούμε ποτέ, ότι ο Χριστός δεν προσδοκά από εμάς την αναμαρτησία, γιατί γνωρίζει ότι δεν είναι εφικτή. Αυτό που μας λέγει ο Χριστός είναι να αναγνωρίσουμε την αρρώστια μας, την ατέλειά μας, και να Του ζητήσουμε βοήθεια, να ακολουθήσουμε τον δικό Του τρόπο θεραπείας.

Η Θεία Κοινωνία (π. Θεοχάρης Καλπάκογλου)

Η Εκκλησία μας καθόρισε μέσα στην κατανυκτική περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείτε σ’ όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά και στις τρεις πρώτες ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας, η ακολουθία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων, κατά το εσπέρας ή τις πρωινές ώρες.

Ένας δε από τους σκοπούς της τελέσεώς της είναι η δυνατότητα της πιο συχνής συμμετοχής του πιστού ανθρώπου στην Θεία Ευχαριστία, βεβαίως εκείνου που έχει προετοιμαστεί καταλλήλως με το μυστήριο της μετανοίας-εξομολογήσεως.

Σήμερα, λοιπόν, θα αναφερθούμε στην αγάπη σας για το Μεγάλο Δώρο του Θεού, την Θεία Κοινωνία.