Άγιος Παΐσιος: Όταν Ανάψη Στον Άνθρωπο Η Θεία Φλόγα, Όλα Καίγονται

– Γέροντα, τι σημαίνει αυτό που λέει ο  Απόστολος Παύλος «Ό Θεός ημών πυρ καταναλίσκον»;

– Σε ένα καμίνι άμα πετάξεις χαρτιά, σκουπίδια, τι θα γίνουν; Δεν θα καούν; Έτσι και στον πνευματικό άνθρωπο, ότι και αν του πετάξη ο πειρασμός, καίγεται. «Πύρ καταναλίσκον»

Όταν ανάψη στον άνθρωπο η θεία φλόγα, όλα καίγονται. Δεν κολλούν οι άσχημοι λογισμοί μετά.

Δηλαδή δέν παύει ο διάβολος να του πετάη άσχημους λογισμούς, αλλά ο πνευματικός άνθρωπος είναι «πύρ» και τους καίει. Οπότε κουράζεται μετά ο διάβολος και σταματάει.

Γι’ αυτό και ο Απόστολος Παύλος πάλι λέει: «Πάντα καθαρά τοις καθαροίς».

Στους καθαρούς είναι όλα καθαρά• δέν υπάρχει τίποτε ακάθαρτο. Τους καθαρούς και μέσα στον βούρκο να τους ρίξης, θα παραμείνουν καθαροί σαν τις ακτίνες του ήλιου που, όπου και αν πέσουν, παραμένουν φωτεινές και καθαρές.

Ο πνευματικός άνθρωπος από τον άγιο αλλοιώνεται με την καλή έννοια και από τον σαρκικό άνθρωπο δεν ερεθίζεται. Τον βλέπει, τον πονάει, αλλά δεν παθαίνει κακό.

Ένας άνθρωπος σε μέση πνευματική κατάσταση από έναν πνευματικό άνθρωπο αλλοιώνεται προς το καλό• από έναν σαρκικό άνθρωπο αλλοιώνεται πάλι, αλλά προς το κακό.

Ο σαρκικός άνθρωπος τον άγιο δεν τον καταλαβαίνει και από τον σαρκικό ερεθίζεται. Και ενώ δαιμονισμένος βλέπει τον άγιο και φεύγει, ο σαρκικός άνθρωπος πάει προς τον άγιο, για να τον πειράξη και να τον σκανδαλίση.

Ένας που έχει φθάσει σε κατάσταση Σοδομιτών σκανδαλίζεται και από τους Αγγέλους ακόμη (3).

Ο ταπεινός άνθρωπος, ακόμη και άπειρος πνευματικά να είναι, διακρίνει τον Άγγελο του θεού από τον δαίμονα, γιατί έχει πνευματική καθαρότητα και συγγενεύει με τον Άγγελο.

 Ενώ ο εγωιστής και σαρκικός, εκτός που πλανιέται εύκολα από τον πονηρό διάβολο, μεταδίδει και αυτός πονηριά και προκαλεί με την σαρκικότητά του καί βλάπτει τις φιλάσθενες ψυχές με τα πνευματικά του μικρόβια.