Στήν θεία Λειτουργία καί λίγο πρίν τήν ἀπαγγελία τοῦ «Πιστεύω» ὁ ἱερέας προτρέπει τούς πιστούς λέγοντας:
-Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν. Ἄς ἀγαπήσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, γιά νά ὁμλογήσουμε ὅλοι μαζί, ὡς ἕνας ἄνθρωπος (ἐν ὁμονοίᾳ).
Τί νά ὁμολογήσουμε; Ἀπαντᾶ ὁ λαός μέσω τῶν ψαλτῶν:
-Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον. Δηλ. τήν πίστη μας στόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό, τήν Ἁγία Τριάδα.
Ὥστε, λοιπόν, ὁμολογία πίστεως χωρίς ἀγάπη δέν εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό.
-Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν. Ἄς ἀγαπήσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, γιά νά ὁμλογήσουμε ὅλοι μαζί, ὡς ἕνας ἄνθρωπος (ἐν ὁμονοίᾳ).
Τί νά ὁμολογήσουμε; Ἀπαντᾶ ὁ λαός μέσω τῶν ψαλτῶν:
-Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον. Δηλ. τήν πίστη μας στόν ἕνα καί μόνο ἀληθινό Θεό, τήν Ἁγία Τριάδα.
Ὥστε, λοιπόν, ὁμολογία πίστεως χωρίς ἀγάπη δέν εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό.
* * *
Αὐτήν τήν ὥρα, γίνεται μέσα στό ἱερό ὁ ἀσπασμός τῶν ἱερέων. Ἀσπάζονται οἱ ἱερεῖς ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί συγχρόνως λένε:
-Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν καί ἔστι καί ἔσται. Ὁ Χριστός εἶναι ἀνάμεσά μας καί θά εἶναι πάντοτε. Γιά νά μᾶς βλέπει ὅτι εἴμαστε εἰλικρινεῖς στήν ἔκφραση τῆς ἀγάπης, πού εἶναι ὁ ἀσπασμός.
Παλαιότερα, αὐτός ὁ ἀσπασμός γινόταν καί ἔξω ἀπό τό ἱερό, μεταξύ τῶν λαϊκῶν καί πάλι ὡς ἔκφραση ἀγάπης.
Αὐτή ἡ σχέση πίστεως στόν Χριστό καί ἀγάπης φαίνεται στή ζωή τῶν ἁγίων.
Ποιοί εἶχαν τήν ζωντανώτερη πίστη στόν Χριστό; Οἱ ἅγιοι. Γι᾿ αὐτό καί δέν λογάριαζαν οὔτε τήν κακοπάθεια, οὔτε τήν ταλαιπωρία τοῦ σώματος, οὔτε τά μαρτύρια, οὔτε καί τόν θάνατο.
Ποιοί εἶχαν μεγαλύτερη ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους; Πάλιν οἱ ἅγιοι! Γι᾿ αὐτό καί ἐγίνονταν θυσία γιά τούς ἄλλους. Ἔλεγε ὁ ἅγιος Ἀγάθων ὁ ἀσκητής: Θέλω νά βρῶ ἕναν λεπρό, νά πάρω τό σῶμα του (τό ἄρρωστο) καί νά τοῦ δώσω τό δικό μου, μέ μεγάλη μου εὐχαρίστηση(!) (Γεροντικόν, Ἀγάθων κστ΄, ἔκδ. ΑΣΤΕΡΟΣ, σελ. 14)
Ἐπειδή, ὅμως, εἴμαστε ἄνθρωποι ἀδύναμοι στίς ἀρετές (καί στήν ἀγάπη!), πολλές φορές παρασυρόμαστε ἀπό τήν πικρία μας γιά τήν ἀδικία πού μᾶς κάνουν καί γιά τίς τυχόν συκοφαντίες πού ἀκούγονται εἰς βάρος μας καί ἔτσι χάνουμε τήν ἀγάπη.
-Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν καί ἔστι καί ἔσται. Ὁ Χριστός εἶναι ἀνάμεσά μας καί θά εἶναι πάντοτε. Γιά νά μᾶς βλέπει ὅτι εἴμαστε εἰλικρινεῖς στήν ἔκφραση τῆς ἀγάπης, πού εἶναι ὁ ἀσπασμός.
Παλαιότερα, αὐτός ὁ ἀσπασμός γινόταν καί ἔξω ἀπό τό ἱερό, μεταξύ τῶν λαϊκῶν καί πάλι ὡς ἔκφραση ἀγάπης.
Αὐτή ἡ σχέση πίστεως στόν Χριστό καί ἀγάπης φαίνεται στή ζωή τῶν ἁγίων.
Ποιοί εἶχαν τήν ζωντανώτερη πίστη στόν Χριστό; Οἱ ἅγιοι. Γι᾿ αὐτό καί δέν λογάριαζαν οὔτε τήν κακοπάθεια, οὔτε τήν ταλαιπωρία τοῦ σώματος, οὔτε τά μαρτύρια, οὔτε καί τόν θάνατο.
Ποιοί εἶχαν μεγαλύτερη ἀγάπη γιά τούς ἀνθρώπους; Πάλιν οἱ ἅγιοι! Γι᾿ αὐτό καί ἐγίνονταν θυσία γιά τούς ἄλλους. Ἔλεγε ὁ ἅγιος Ἀγάθων ὁ ἀσκητής: Θέλω νά βρῶ ἕναν λεπρό, νά πάρω τό σῶμα του (τό ἄρρωστο) καί νά τοῦ δώσω τό δικό μου, μέ μεγάλη μου εὐχαρίστηση(!) (Γεροντικόν, Ἀγάθων κστ΄, ἔκδ. ΑΣΤΕΡΟΣ, σελ. 14)
Ἐπειδή, ὅμως, εἴμαστε ἄνθρωποι ἀδύναμοι στίς ἀρετές (καί στήν ἀγάπη!), πολλές φορές παρασυρόμαστε ἀπό τήν πικρία μας γιά τήν ἀδικία πού μᾶς κάνουν καί γιά τίς τυχόν συκοφαντίες πού ἀκούγονται εἰς βάρος μας καί ἔτσι χάνουμε τήν ἀγάπη.
* * *
Σ᾿ αὐτές τίς περιπτώσεις ἄς ἐφαρμόζουμε τίς συμβουλές τῶν ἁγίων, παλαιῶν καί νέων:
-Ἄν ἔχεις πικρία γιά κάποιον πού σέ ἔθλιψε μέ τά ἔργα του καί τά λόγια του νά κάμεις τά ἑξῆς:
1. Κάθε βράδυ στήν προσευχή σου νά λές: Χριστέ μου ἐλέησε (=δεῖξε του ἀγάπη) πρῶτα ἐκεῖνον, μετά ἐμένα.
2. Ἐνώπιον ἄλλων ἀνθρώπων νά τόν ἐπαινεῖς μέ λόγια τιμητικά.
Τότε πραγματικά θά βροῦμε μεγάλη ψυχική ἀνάπαυση γιατί ἐφαρμόζουμε τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ πού λέει νά γίνουμε μιμητές του:
-Νά γίνετε οἰκτίρμονες (εὔσπλαγχνοι) καθώς καί ὁ Πατέρας σας εἶναι οἰκτίρμων (Λουκ. 6,36).
-Ἄν ἔχεις πικρία γιά κάποιον πού σέ ἔθλιψε μέ τά ἔργα του καί τά λόγια του νά κάμεις τά ἑξῆς:
1. Κάθε βράδυ στήν προσευχή σου νά λές: Χριστέ μου ἐλέησε (=δεῖξε του ἀγάπη) πρῶτα ἐκεῖνον, μετά ἐμένα.
2. Ἐνώπιον ἄλλων ἀνθρώπων νά τόν ἐπαινεῖς μέ λόγια τιμητικά.
Τότε πραγματικά θά βροῦμε μεγάλη ψυχική ἀνάπαυση γιατί ἐφαρμόζουμε τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ πού λέει νά γίνουμε μιμητές του:
-Νά γίνετε οἰκτίρμονες (εὔσπλαγχνοι) καθώς καί ὁ Πατέρας σας εἶναι οἰκτίρμων (Λουκ. 6,36).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου