Φράσεις για προβληματισμό

Προσέξτε! Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κανείς την ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο. Ένας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό ( Από τα τελευταία λόγια του Αγίου Λουκά του ιατρού).
Λυχνάρι στο σώμα μας είναι το μάτι. Όταν το μάτι είναι καθαρό, ολόκληρο το σώμα φωτίζεται. Κινείται με άνεση. Εργάζεται με χαρά. Και η ψυχή αν είναι καθαρή και αλώβητη, η ύπαρξη κυκλοφορεί στο φως και απολαμβάνει τη χάρη (Σπουδαία σκέψη). 

Αν ένα παιδί ζει στην κριτική, μαθαίνει να κατακρίνει. Αν ένα παιδί ζει στην έχθρα, μαθαίνει να καυγαδίζει. Αν ένα παιδί ζει στην ειρωνεία, μαθαίνει να είναι ντροπαλό. Αν ένα παιδί ζει στην ντροπή, μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο. Αν ένα παιδί ζει στην κατανόηση, μαθαίνει να είναι υπομονετικό. 

Αν ένα παιδί ζει στην ενθάρρυνση, μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη. Αν ένα παιδί ζει στον έπαινο, μαθαίνει να εκτιμά. Αν ένα παιδί ζει στη δικαιοσύνη, μαθαίνει να είναι δίκαιο. Αν ένα παιδί ζει στην ασφάλεια, μαθαίνει να πιστεύει. Αν ένα παιδί ζει στην επιδοκιμασία, μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση. Αν ένα παιδί είναι μέσα στην παραδοχή και τη φιλία, μαθαίνει να βρίσκει αγάπη μέσα στον κόσμο (Σπουδαίες σκέψεις).

Η καλοσύνη δεν κατακρίνει, δεν καταδικάζει, δεν περιφρονεί, δεν σκέφτεται κακό για τους άλλους. Δεν λέγει κακό για κανένα, δεν κάνει κακό σε κανένα (Ποιήματα Λεζάρ, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου, εκδόσεις Πουρνάρα).

Ἀγωνιστεῖτε νὰ ἀποκτήσετε τὴν ταπείνωση. Εἶναι εὐωδία καὶ ἔνδυμα Χριστοῦ. Γιὰ χάρη της ὅλα θὰ τὰ συγχωρήσει ὁ Θεός. Δὲ θὰ ἐξετάσει τὶς ἐλλείψεις ποὺ ἔχει ὁ ἀγώνας μας. Ἐνῷ χωρὶς ταπείνωση, καμία ἄσκηση δὲ θὰ μᾶς βοηθήσει. Μὲ τὸ ταπεινὸ φρόνημα μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ σωθεῖ. Χωρὶς αὐτὸ τὸ εἰσιτήριο, δὲ θὰ μᾶς ἐπιτρέψει νὰ μποῦμε στὸν παράδεισο ποὺ εἶναι γεμάτος ἀπὸ ταπεινούς (Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος).

Ἡ τέλεια ταπείνωση εἶναι τὸ νὰ ἀποδίδεις κάθε ἐπιτυχία σου καὶ κατόρθωμά σου στὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ ἦταν ἡ τέλεια ταπείνωση ποὺ εἶχαν οἱ ἅγιοι (Ἀββᾶς Δωρόθεος).

Προτιμῶ ἄνθρωπο ἁμαρτωλό, ποὺ ἀναγνωρίζει τὸ σφάλμα του καὶ ταπεινώνεται, παρὰ ἐνάρετο μὲ αὐταρέσκεια (Ἀββᾶς Σαρματίας).  

Όταν το μαξιλάρι το δικό μας ή κάποιου αγαπημένου μας προσώπου βρέχεται από το δάκρυ και ποτίζεται με την αγωνία, αφήνουμε χώρο για τον γιατρό και για τη φροντίδα του.  "Καὶ ἰατρῷ δὸς τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος (Σοφία Σειράχ, λη, 12)". Όμως είναι επιτακτικό να στρέφουμε ικετευτικά το βλέμμα μας στη γεμάτη αγάπη φροντίδα του Θεού. Η παρέμβασή του είναι σωτήρια· Ο Θεός έχει απέραντη δύναμη, εξουσιάζει τα σύμπαντα, κυβερνά τον κόσμο (Σπουδαίες σκέψεις). 

Εκείνος που λαχταράει την κοινωνία με τον Θεό κι είναι γεμάτος απ' τον Θείο πόθο, δεν σταματάει πουθενά. Αγωνίζεται μ' ενθουσιασμό. Και εκείνο που κατορθώνει το θεωρεί μικρό μπροστά στον μεγάλο του σκοπό, στο να φτάσει και να κοινωνήσει με το Θεϊκό πρόσωπο. Όποιος δεν ζει την αληθινή σχέση με τον Θεό, δεν είναι άξιος μαθητής Του (Νικόδημος, Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος).

Δεν υπάρχουν προβλήματα της ανθρώπινης ψυχής για τα οποία δεν έχει δοθεί άμεση ή έμμεση απάντηση στην Αγία Γραφή· κι αν δεν βρεις απάντηση σε κάποιο σου πρόβλημα, σημαίνει ή ότι δεν μελέτησες σωστά ή ότι το πρόβλημά σου είναι ασήμαντο, δεν είναι πρόβλημα! (Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, από το περιοδικό Προς τη Νίκη)

Κύριε, αξίωσέ με εσένα να ποθώ, κι αφού σε ποθώ να σε ζητώ, κι αφού σε ζητώ να σε βρω κι αφού σε βρω να σε αγαπήσω και αφού σε αγαπήσω να απαλλαγώ από τις κακίες μου κι αφού απαλλαγώ από τις κακίες μου ποτέ να μην ξαναεπιστρέψω σε αυτές (Κεκραγάριο Ι. Αυγουστίνου).