Το άγιον πνεύμα στη ζωή του πιστού

 

Η μνήμη τοῦ ῾Οσίου Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ μᾶς θυμίζει πάντοτε τὴν θαυμάσια καὶ θεόπνευστη διδασκαλία του, ὅτι «ὁ σκοπὸς τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἡ ἀπόκτησις τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος».Οἱ μωρὲς παρθένες τοῦ Εὐαγγελίου δὲν εἶχαν λάδι, δηλαδὴ τὴν Χάρι τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος· εἶχαν βέβαια ἀρετές, ἀλλὰ δὲν ἐπεδίωκαν διὰ μέσου αὐτῶν νὰ ἀποκτήσουν τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα.

Όσοι νομίζουν ὅτι θὰ σωθοῦν βασιζόμενοι στὸ πλῆθος μόνο τῶν καλῶν πράξεών τους, πλανῶνται.Οἱ ἀρετὲς δὲν εἶναι αὐτοσκοπός. ᾿Επιδίωξίς μας πρέπει νὰ εἶναι τὸ νὰ ἐξασκοῦμε τὶς ἀρετὲς στὸ ῎Ονομα τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ λάβουμε τὴν Χάρι τοῦ Θείου Παρακλήτου.Η ψυχὴ ποὺ δὲν ἔχει ζωοποιηθῆ ἀπὸ τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα εἶναι νεκρά, εἶναι μία «μωρὰ παρθένος», ἡ ὁποία θὰ κλεισθῆ ἔξω ἀπὸ τὸν Παράδεισο.Μέσα στὸ εὐλογημένο Σῶμα τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ ὁ ἄνθρωπος λυτρώνεται, μεταμορφώνεται, μεταστοιχειώνεται καὶ σώζεται «διὰ τῶν Μυστηρίων τῆς ᾿Εκκλησίας καὶ τῶν ἁγίων ἀρετῶν μὲ τὴν δύναμιν καὶ τὴν χάριν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος».Τὸ δυστύχημα εἶναι, ὅτι δὲν ὑποτιμᾶ μόνο ἡ αἱρετικὴ Δύσις τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα, ἀλλὰ καὶ οἱ ᾿Ορθόδοξοι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ρίπτουν τὸ βάρος τῆς χριστιανικῆς τους ζωῆς στὴν δρᾶσι καὶ στὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα τοὺς ἀπορροφοῦν καὶ τοὺς ἐξομοιώνουν μὲ τοὺς παντοίους κοινωνικοὺς ἐπαναστάτας τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ δὲν μποροῦν τελικὰ νὰ δώσουν μία χριστιανικὴ μαρτυρία ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ.Τὸ Εὐαγγέλιο ὅμως τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι ᾿Αποκάλυψις, τὴν ὁποία βιώνει ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος· πρέ- πει νὰ ἐνεργούμεθα ἀπὸ τὸν Θεῖο Παράκλητο γιὰ νὰ μεταλαμπαδεύσουμε τὸ φῶς τῆς Χάριτος. «Οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον ᾿Ιη- σοῦν εἰμὴ ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ».Με πόθο πολὺ καὶ λαχτάρα καὶ θέρμη πνευματικὴ πρέπει συνεχῶς νὰ παρακαλοῦμε τὸ Πανάγιον Πνεῦμα νὰ ἔλθη καὶ νὰ σκηνώ- ση μέσα μας, νὰ πληρώση τὴν ὕπαρξί μας, νὰ μᾶς ἀξιώση νὰ προφέρουμε τὸ «Κύριε ἐλέησον» μὲ βαθειὰ συναίσθησι καὶ συντριβή, νὰ μᾶς βοηθήση νὰ ἔχουμε δάκρυα μετανοίας καὶ νὰ στενάζουμε τελωνικῶς στὴν προσευχή μας.Τέλος, νὰ μὴ λησμονοῦμε τὴν θεμελιώδη ἀλήθεια, ὅτι οἱ ἀρετὲς εἶναι τὰ ἐργαλεῖα καὶ τὰ μέσα, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ καθαρισθοῦμε γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὸ ῞Αγιον Πνεῦμα· ποτὲ δὲν εἶναι σκοπός, ὅπως διδάσκει καὶ ὁ ῞Αγιος Διάδοχος Φωτικῆς·«῾Η νηστεία ἔχει μὲν καθ᾿ ἑαυτὴν καύχημα, ἀλλ᾿ οὐ πρὸς τὸν Θεόν· ἐργαλεῖον γάρ ἐστιν, ὥσπερ εἰς σωφρο- σύνην ρυθμίζον τοὺς θέλοντας. Οὐ δεῖ ἐπ᾿ αὐτῇ μέγα φρονεῖν τοὺς τῆς εὐσεβείας ἀγωνιστάς, ἐκδέχεσθαι δὲ μόνον ἐν πίστει Θεοῦ τὸ πέρας ἡμῶν τοῦ σκοποῦ».


19η ᾿Ιουλίου 2006 ἐκκκλησιαστικό ἡμερολόγιο. † ῾Οσίου Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ