Όταν κοινωνώ τους
ανθρώπους, διηγιόταν χαρακτηριστικά άλλοτε ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος, ποτέ
δεν κοιτάζω τα πρόσωπά τους.
Μερικές φορές όμως μου
λέει ο λογισμός να τα κοιτάξω.
Τότε βλέπω μερικά
πρόσωπα να έχουν μορφή σκύλου, πιθήκου ή άλλων ζώων.
Είναι φοβερή η μορφή
τους. Βλέπω όμως και μερικά ήρεμα και ιλαρά που μετά τη θεία μετάληψη λάμπουν
σαν τον ήλιο.
Μία φορά του είπε
κάποιος συλλειτουργός του: Μ’ έκαψε η θεία Κοινωνία!
Εγώ, απάντησε ο
γέροντας, δεν αισθάνθηκα να με καίει.
Αντίθετα, ζούσε τόσο
έντονα τη μέθεξη του δεσποτικού Σώματος, ώστε ανακαινιζόταν ψυχικά και
σωματικά.
Σήμερα που κοινώνησες,
είπε σ’ ένα πνευματικό του παιδί, βλέπεις πώς αισθάνεσαι; Εγώ αισθάνομαι έτσι
πάντοτε. Ο Χριστός βρίσκεται μέσα μου πάντα.
Αναδημοσίευση από: Χριστιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου