«Ότι η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών»...

«Ότι η αγάπη καλύψει πλήθος αμαρτιών»...

Οι Πατέρες και η αγία Γραφή για την πνευματική ελεημοσύνη.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας ερμηνεύοντας το «επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν» μας λέγουν ότι υπάρχουν σεσωσμένοι με πρώτον τον Εσταυρωμένον εκ δεξιών του Χριστού ληστήν, καθώς επίσης και άγιοι, όπως η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, οι οποίοι δεν έπραξαν κανένα έργο ελεημοσύνης. (Επέδειξαν όμως αρετές: Επίγνωση, ταπείνωση, μετάνοια, ομολογία, υπομονή, πίστη, αγάπη.)

Άρα ο παραπάνω λόγος του Κυρίου έχει σχέση με την πνευματική τροφή και όχι με την υλική ελεημοσύνη. Στο Ευαγγελικό Του Ανάγνωσμα μάς είπε ο Ίδιος το εξής: 

«Εμόν βρώμα εστί ίνα ποιώ το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός». Πιο είναι το θέλημα του Ουρανίου Πατρός; Η σωτηρία των ανθρώπων. 

Και ο Άγιος Συμεών ο Νέος ο Θεολόγος ερμηνεύοντας τον ίδιον λόγο μάς λέγει τα εξής: - θα τα πούμε εν μεταφράσει – 

«Όταν εφαρμόζουμε από αγάπη τις εντολές του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, τότε τρέφεται από εμάς ο θεάνθρωπος Χριστός, ο Κύριος όλης της κτίσεως. Διότι καθώς από τα πονηρά μας έργα τρέφονται οι ακάθαρτοι δαίμονες και παίρνουν δύναμη για να μας πολεμούν, έτσι, και πάλιν όταν απέχουμε από την αμαρτία και το κακόν, από τον εγωισμό και την κενοδοξία, από τον φθόνο και την ακηδία και τα λοιπά πάθη, εκείνοι οι βρωμεροί δαίμονες πεινούν και αδυνατίζουν. 

Έτσι και ο Χριστός που επτώχευσε δια την ημών σωτηρίαν, τρέφεται και χορταίνει όταν ποιούμεν τα εντολάς αυτού. Και πάλιν στενοχωρείται και πεινά, όταν δεν κάμνομεν το πανάγιον θέλημά του. Αυτά, μάς τα είπε ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.

Οι Άγιοι, τα τέκνα της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, τα μυρίπνοα αυτά άνθη του Παραδείσου, τα πάνχρυσα στόματα του θείου λόγου είναι οι παραδειγματικοί ελεήμονες και σε αυτούς πρέπει να μοιάσουμε. Διότι μάς αγαπούν, μάς ελεούν, μάς τρέφουν, μάς θεραπεύουν, μάς προστατεύουν, μάς σώζουν. 

Γιατί πoιο το όφελος αν έχουμε λύσει όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, ενώ τα της ψυχής μας παραμένουν άλυτα; Αλήθεια, σας ρωτώ, ποιο είναι το όφελος; Ποιος θα μάς γεμίσει το κενό μέσα μας; Ποιος θα μάς δώσει ελπίδα; Ποιος θα μάς στηρίξει στην πίστη;... 

Χριστιανοί μου, κάθε πράξη ελεημοσύνης, πρέπει να είναι πράξις μυσταγωγική και όχι έργο κάποιου φιλανθρωπικού χορού ή αλτρουισμού, ή απλώς ουμανιστικών έργων. Πρέπει να συνδέεται με τα Άγια Μυστήρια, με τη Θεία Λατρεία, με την μετάνοια, με την προσευχή. 

Η αξία της ελεημοσύνης τόσο καθίσταται μεγαλυτέρα και λαμπροτέρα, όσο περισσότερο φθάνει στον εν Τριάδι Θεόν και δια μέσου αυτού στον κάθε συνάνθρωπόν μας. 

Και το Πνεύμα το Άγιον στη Σοφία Σειράχ μάς βεβαιώνει τα εξής: «Πυρ φλογιζόμενον αποσβέσει ύδωρ. Ούτω και η ελεημοσύνη από καρδίας εξιλάσεται αμαρτίας». Προσέξτε το λιγάκι αυτό. Όπως το νερό σβήνει τη φωτιά, το φλογισμένο πυρ λέει, τη φωτιά, κατά τον ίδιον τρόπον και η πνευματική ελεημοσύνη που γίνεται από βάθος καρδίας εν μετανοία και με δάκρυα, με προσευχή και νηστεία, έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει αμαρτίες.

«Τας αμαρτίας εν ελεημοσύναις λυτρώσαι Κύριος. Και τα αδικίας εν οικτιρμοίς πενήτων». (προφ. Δανιήλ, κεφ. 4 στιχ. 24) Και  πάλι βεβαιώνεται ότι: «η ελεημοσύνη εκ θανάτου ρύεται, και ουκ εά εισελθείν εις το σκότος το αιώνιον». (Τωβίτ κεφ. δ', στιχ. 9) Δεν αφήνει τον άνθρωπον που κάνει ελεημοσύνη να μπει στο αιώνιο σκοτάδι και στο πυρ της κολάσεως. 

Αυτές οι Αγιογραφικές διαβεβαιώσεις μας σπρώχνουν σε μια σωστή εργασία της ελεημοσύνης για να μη χάσουμε τον άξιο μισθό, που μάς οδηγεί στη μετάνοια και δια της μετανοίας στην σωτηρία.

Ας επιδιώκουμε καθημερινά να γινόμεθα ελεήμονες, δηλαδή να έχουμε μέσα στην καρδιά μας τον ελεήμονα Θεόν, και τότε σαν αποτέλεσμα της γεύσεως αυτού του θείου ελέους, θα έχουμε την με αγάπη και ταπείνωση ελεημοσύνη προς τον πλησίον. 

Δεν θα προσφέρουμε μόνον ελεημοσύνη, αλλά θα είμαστε εμείς οι ίδιοι, η μοναδική, η εξαιρετική, η διακεκριμένη ελεημοσύνη...