Θεία Κοινωνία

Ό Χριστός την Μ. Πέμπτη το βράδυ κατά την διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, έλαβε έναν άρτο και ένα ποτήρι κρασί και αφού τα ευλόγησε έδωσε στους Μαθητές Του και είπε: Λάβετε, φάγετε και πίετε όλοι σας. Όχι μερικοί. Αυτά που σας δίνω έγιναν τώρα αυτή την στιγμή, ο μεν άρτος Σάρκα μου, ο δε οίνος αίμα δικό μου.

Γιατί ο Χριστός μας έδωσε το Σώμα του και το Αίμα του ως τροφή;

Γιατί ο Χριστιανός με το βάπτισμα έγινε μέλος του Σώματος του Κυρί­ου Και όπως σε ένα σώμα τα μέλη του τρέφονται από αυτό, έτσι και ο Κύριος θέλει πνευματικά να μας τρέφει με την Σάρκα Του. Αυτό όμως πού μας δίνει είναι το αναστημένο και αφθαρτοποιημένο σώμα Του, το άθανατοποιημένο . Με αυτόν τον τρόπο θέλει να δώσει σε εμάς την δική Του αφθαρσία και αθα­νασία. Για αυτό και ο Άγιος Ιγνάτιος αποκαλεί τη ν θ. Κοινωνία φάρμακο αθα­νασίας, αντίδοτο του θανάτου. Και επειδή τον θάνατο προκαλεί η αμαρτία, με το Αίμα Του μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία, ώστε όταν αυτή εξαλειφθεί να καταργηθεί και ο θάνατος και να απολαύσουμε την αιώνιο ζωή

Αυτό πού κοινωνούμε είναι αληθινά το Σώμα Του και το Αίμα Του. Βέ­βαια στο στόμα μας αισθανόμαστε ψωμί και κρασί. Διότι αν αισθανόμαστε σάρκα και αίμα, δεν θα τα εδέχετο η ανθρώπινη αδυναμία μας. Και ενώ είναι Σάρκα και Αίμα, το Άγιο Πνεύμα επιτρέπει να νιώθουμε στο στόμα μας τα στοι­χεία του άρτου και του οίνου για να μην ακηδιάσουμε.

Γεννώνται όμως και μερικά ερωτηματικά:

• Κάθε πότε πρέπει να κοινωνούμε; Πώς να προετοιμαζόμαστε;

Ό Χριστός είπε : «Ό τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα» Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει χρονολογικό πρόγραμμα, αλλά οποτεδήποτε θέλει ο πιστός, μπορεί να κοινωνεί ακόμη και καθημερινώς τηρώντας τις σχετι­κές προϋποθέσεις πνευματικής προετοιμασίας του. Υπάρχουν κανόνες της Εκ­κλησίας, Όπως π.χ ο 8ος και ο 9ος Αποστολικός και ο 2ος της Αντιοχείας, οι ο­ποίοι συνιστούν την συνεχή θ. Μετάληψη και αφορίζουν ιερείς και λαϊκούς αν αδιαφορήσουν και δεν ετοιμασθούν να κοινωνήσουν όταν μετέχουν στην θ. Λειτουργία.

• Ποια είναι η προετοιμασία;

Ή μετάνοια η εξομολόγηση και η άδεια του πνευματικού μας. Χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση δεν μπορεί κανείς ποτέ να κοινωνήσει. Ούτε στα μνημόσυνα, όπως πλανώνται μερικοί. Τα λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος. Φαίνεται ότι μερικοί του προέβαλαν τον Ισχυρισμό, ότι δεν είχαν αγνή καρδιά για να κοι­νωνήσουν. Και ο ιερός πατήρ τους αποστομώνει λέγοντας τους: «γιατί δεν πη­γαίνετε σε αυτόν (τον εξομολόγο), πού κάνει τις καρδιές αγνές και να κοινω­νήσετε»;

Μερικοί σήμερα λένε ταπεινολογώντας: «δεν είμαι άξιος να κοινω­νήσω». Τι σημαίνει «άξιος»; Σημαίνει αμετανόητος, αδιόρθωτος. Δηλαδή λέγο­ντας δεν είμαι άξιος, ομολογώ ότι δεν τακτοποιήθηκα από απόψεως αμαρτημά­των με την εξομολόγηση και με ελέγχει η συνείδηση μου. Και αν μας καλέσει τώρα ο Χριστός τι θα του πούμε; Τι θα απολογηθούμε; Δεν είμαι άξιος; Τότε θα μας πει: «πώς εισήλθες στο ναό μου; Διότι με το να εισέλθεις, ομολόγησες άξιο τον εαυτόν σου. ΚΓ αν για τον ναό και την θ. Κοινωνία δεν είσαι άξιος, δεν εί­σαι ούτε για τον παράδεισο».

Αυτό πού μας κάνα άξιους είναι να αισθανθούμε την αμαρτωλότητα μας και να εξομολογηθούμε.

Μόνο ή αληθινή μετάνοια και η ειλικρινής εξομολόγηση στον πνευματικό μας με συντριβή καρδίας, μας κάνει άξιους.

πηγή: Ι.Ναός Αγ.Δημητρίου Αττικής