H ευχή που ακούγεται την περίοδο αυτή που διανύουμε, του Αγίου Πεντηκοσταρίου, είναι το «Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά». Στην πραγματικότητα όμως είναι δυο ευχές που δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί καθ’ οτι η δεύτερη αναιρεί την πρώτη.
Το γεγονός της Αναστάσεως είναι ο θεμέλιος λίθος της Πίστεως μας κι αυτό επειδή η Ανάσταση και η Ζωή είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας έχει κατεύθυνση προς τον Ζωοδότη Κύριο, την όντως Ζωή. Το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως μας αναγγέλει ότι πλέον ο άδης ηχμαλώτισται, η κατάρα νενέκρωται και ημείς εζωοποιήθημεν. Ο θάνατος από αρά γίνεται χαρά και από τέλος μετάβαση.
Εμείς, ωστόσο, εξακολουθούμε να ευχόμαστε τα χρόνια μας να είναι πολλά σε αυτόν εδώ τον κόσμο και κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να το καταφέρουμε αυτό. Δεν πιστεύουμε πραγματικά στην Ανάσταση γιατί ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το μέγα αυτό θαύμα. Αντί να προσδοκούμε με πόθο να συναντήσουμε τον αγαπημένο μας Νυμφίο στην Ουράνια Πατρίδα, προτιμούμε να παραμένουμε γαντζωμένοι στην εξορία μας. Λέμε «Χριστός Ανέστη» εθιμοτυπικά χωρίς να μας αγγίζει η ουσία του λαμπροφόρου μηνύματος.
Πως θα καταλάβουμε όμως την οντολογική σημασία της Αναστάσεως; Ζώντας από αυτή κιόλας τη ζωή ως Αναστημένοι. Κάνοντας την Πίστη μας τρόπο ύπαρξης. Είναι δύσκολο πραγματικά να ζεις ως Αναστημένος Χριστιανός. Είναι δύσκολο να καταλάβεις πως δεν υπάρχει θάνατος όταν βλέπεις τους ανθρώπους να φεύγουν. Είναι δύσκολο ζεις ειρηνικά και τίμια όταν ο πόλεμος και η αδικία καλπάζουν γύρω σου. Είναι δίσκολο να ζεις με αγάπη προς όλους όταν υπάρχουν άνθρωποι που σε φθονούν και σε διώκουν. Είναι δύσκολο να ζείς ως υγειής όταν η ασθένεια πολιορκεί το σώμα σου. Ο Αναστημένος άνθρωπος έχει αποθέσει πάσα μέριμνα βιοτική και η ύπαρξη του είναι απόλυτα Χριστοκεντρική. Θέλει κόπο για να αξιωθείς τέτοιου ύψους. Θα ξεχωρίζεις σαν τη μύγα στο γάλα. Πολλοί θα σε περάσουν για τρελό, επειδή δε θα μπορούν να σε καταλάβουν… Να καταλάβουν πώς η Ανάσταση μεταμορφώνει την άνθρωπο.
Κάθε Θεία Λειτουργία ξεκινά με το «Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος…».
Τότε ο χρόνος και ο χώρος παύουν, απ ‘ την ιστορία μεταφερόμαστε στα έσχατα, ζούμε πλέον στη Βασιλεία του Θεού και κοινωνούμε με το Αναστημένο Σώμα του Χριστού «Σώμα Χριστόυ μεταλάβετε, Πηγής Αθανάτου γεύσασθε».
Ας αξιωθούμε, λοιπόν, αδελφοί μου να ζήσουμε ως αναστημένοι και μεταμορφωμένοι εν Χριστώ από τη νυν ζωή, κάθε στιγμή. Στις ευχές για έτη πολλά εμείς να αρκούμαστε στο αυτά να είναι αρκετά για τη μετάνοια μας και σε αυτούς που χωρίς να ξέρουν εύχονται ¨Χριστός Ανέστη σε όλους» να τους διορθώνουμε λέγοντας » Χριστός Ανέστη για όλους».
Σελίμου Β. Παναγιώτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου