Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2020

 


«Νά κοινωνεῖτε μετά φόβου καί τρόμου, μέ καθαρή συνείδηση μέ νηστεία καί προσευχή»

Του ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Μέ ἀφορμή τή μνήμη (13 Νοεμβρίου) τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, θά σχολιάσουμε τήν «τοποθέτησή» του σ’ ἕνα οὐσιῶδες θέμα, πού ἀφορᾶ τό σύνολο τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν: «Πῶς καί πότε πρέπει νά κοινωνοῦμε».
Μιά «τοποθέτηση» πού ἔχει παρερμηνευθεῖ, γιατί λέγεται «ἡ μισή ἀλήθεια, πού εἶναι τό χειρότερο ψέμα», μέ ἀποτέλεσμα ὁ μεγάλος Ἅγιος νά ἀδικεῖται.

Ὁ Ἅγιος ἔλεγε στά πνευματικά του τέκνα: «Βλέπω πώς κάτι δέν πάει καλά μαζί σας. Ὅταν ἔρθει τό Πάσχα εἴτε εἶστε καθαροί εἴτε ὄχι, κοινωνεῖτε ὅλοι. Ὅμως, στίς ἄλλες μέρες, ἐνῶ εἶστε καθαροί, δέν κοινωνεῖτε. Τί πρόληψη εἶναι αὐτή; Τί συνή­θεια εἶναι αὐτή; Ματαίως γίνεται ἡ Λειτουργία; Ματαίως λειτουργοῦμε; Πές μου, ἄν ἤσουν καλεσμένος σέ «τραπέζι», ἕτοιμος νά συμφάγεις, ἀλλά σηκώνεσαι καί φεύγεις, δέν προσ­βάλ­λεις μέ αὐτό τόν οἰκοδοσπότη πού σέ κάλεσε; Δέν θά ἦταν καλύτερα νά μήν παρευρεθεῖς καθόλου;
Ἔ! Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά σένα, πού παρευρίσκεσαι στή Λειτουργία καί φεύγεις ἀκοινώ­νητος». (P.G.62:29).

Η πορνεία και η θεραπεία της

 

Η πορνεία

Το πάθος της πορνείας συνίσταται στην παθολογική χρήση της σεξουαλικότητας από τον άνθρωπο. Η λέξη πορνεία δηλώνει, κυριολεκτικά, τη σεξουαλική ικανοποίηση έξω από το γάμο. Οι Πατέρες όμως περιλαμβάνουν υπό τον όρο αυτό όλες τις μορφές των σεξουαλικών παθών (αναζήτηση των σαρκικών ηδονών).

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020

Άγιοι: Οι φίλοι του Χριστού

 



Οι άγιοι είναι οι φίλοι Χριστού. Είναι εκείνοι που πήραν στα σοβαρά στη ζωή τους τη διδασκαλία του ευαγγελίου και την έκαναν πράξη στην καθημερινότητα τους. Χωρίς καμία διάθεση προβολής και κοινωνικής καταξίωσης. Ίσως το εντελώς αντίθετο. Μακριά από δημοσιότητα, πολυλογίες, αργολογίες και κάθε τι που θα μπορούσε να τους απομακρύνει από την πηγή του προσωπικού τους φωτισμού που ήταν ο Χριστός.

Λογισμοὶ περὶ τῆς δημιουργίας οἰκογένειας

 

Τὶ νά εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμποδίζει τοὺς νέους καὶ δὲν προχωροῦν στὸν γάμο καὶ τὴν οἰκογένεια; Πολλοὶ πιστεύουν πὼς ἡ ἀνεργία καὶ οἱ δύσκολες οἰκονομικὲς συνθῆκες εἶναι οὐσιαστικοί – λογικοὶ λόγοι γιὰ τὴν ἀποφυγὴ δημιουργίας οἰκογένειας. Κάποιοι ἄλλοι ἰσχυρίζονται πὼς σοβαρὴ αἰτία εἶναι ἡ μεγάλη διαφθορά, ἔλλειψη ἠθικῆς καὶ ἡ σκληρότητα τῆς σημερινῆς κοινωνίας. Μήπως τὰ πραγματικὰ αἴτια εἶναι ἄλλα; Μήπως εἶναι ὁ ἐγωισμός μας γιὰ τὴν ἀπόκτηση περισσοτέρων ἀγαθῶν μὲ σκοπό τὴν εὐδαιμονία ἤ τήν κοινωνική καταξίωση; Μήπως θέλουμε νὰ καλοπερνᾶμε μόνοι μας χωρὶς ὑποχρεώσεις καί οἰκογενειακές μέριμνες θεωρώντας πώς ἡ κατάλληλη ὥρα γιὰ ἐμᾶς δὲν ἦρθε ἀκόμα; Ὑπάρχουν καὶ ἄτομα ποὺ εἶναι συνειδητοποιημένα, ποὺ ἀναγνωρίζουν πὼς ἡ δημιουργία οἰκογένειας εἶναι ἕνα ὄμορφο δῶρο Θεοῦ, ὅμως δειλιάζουν νὰ κάνουν αὐτό τὸ βῆμα. Φοβοῦνται, προβληματίζονται γιὰ τὴν εὕρεση ἑνὸς καλοῦ συντρόφου. Μήπως δειλιάζουν νὰ πάρουν τὴν ἀπόφαση παραμένοντας σὲ μιὰ κατάσταση ἀνάπαυσης – ραθυμίας; Μήπως οἱ ἀπαιτήσεις κι αὐτῶν τῶν νέων εἶναι ὑπερβολικὲς καὶ προφασίζονται προφάσεις;

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020

Η κρίση συμπαρασύρει την οικογένεια ή η οικογένεια ελέγχει την κρίση; (Κωνσταντίνος Γανωτής)

 


Κρίση λέμε μιὰ χρονικὴ περίοδο μεγάλων προβλημάτων ποὺ βάζουν σὲ κίνδυνο τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Ἡ πρώτη κρίση ξέσπασε μέσα στὸν Παράδεισο κιόλας ὅπου ὁ Ἀδαμ ἄκουσε τὸ “Ἀδὰμ ποῦ εἶ” κι ἐφοβήθηκε. Αὐτὸς ὁ φόβος ἦταν ἠ πρώτη κρίση. Οἱ πρωτόπλαστοι ἦταν ἤδη οἰκογένεια.

Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία!

 


Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, το άγχος, την ταραχή. Ο συνδυασμός των τριών αυτών καταστάσεων δικαιολογεί το ευέξαπτο τού ανθρώπου. Δεν αντέχει να ακούσει κανείς μία παρατήρηση, ούτε και συμβουλή. Η απάντηση θα διακατέχεται από οργή και θυμό! «Ποιος είσαι εσύ που θα μου κάνεις παρατήρηση;» θα απαντήσει ο εγωισμός μας!

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020

Ἅγιος Σιλουανός: Γιά νά σωθεῖς, εἶναι ἀνάγκη νά ταπεινωθεῖς!

 

Ζοῦμε στή γῆ καί δέν βλέπουμε τό Θεό, δέν μποροῦμε νά Τόν δοῦμε. Ἀλλά σάν ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν ψυχή, τότε θά δοῦμε τό Θεό, ὅπως Τόν εἶδε ὁ ἅγιος Στέφανος (Πράξ. 7:55-56). Ἡ ψυχή καί ὁ νοῦς ἀναγνωρίζουν ἀμέσως μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Κύριος. 
Ἔτσι ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Θεοδόχος, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἀναγνώρισε στό μικρό βρέφος τόν Κύριο (Λούκ. 2:25-32). Ἔτσι καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπίσης, ἀναγνώρισε τόν Κύριο καί Τόν ὑπέδειξε στούς ἀνθρώπους. 

Η ψυχή μας ένα ανακατεμένο κουβάρι

 

Η ψυχή μας ένα ανακατεμένο κουβάρι

Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι ασχολούνται με τα θέματα με τα οποία ασχολούνται και τα ψάχνουν από δω, τα ψάχνουν από κει, τα ερευνούν. Και έτσι όπως τα βλέπουν εκείνοι και έτσι όπως τα ερευνούν και έτσι όπως τα εντοπίζουν, δεν λένε αναλήθειες, λένε υπαρκτά πράγματα, συγκεκριμένα πράγματα. Αλλά πολλές φορές το έργο τους θυμίζει το κουβάρι με την μπερδεμένη κλωστή.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 27-9-2020 (Α' Λουκά) με απόδοση

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Β΄ Κορ. στ’ 1-10

Ἀδελφοί, συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς – λέγει γὰρ· «Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι»· ἰδοὺ νῦν «καιρὸς εὐπρόσδεκτος», ἰδοὺ νῦν «ἡμέρα σωτηρίας» – μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.

Οι τρεις εχθροί της αγάπης


Πρὶν ἀπὸ 2-3 χρόνια μπῆκα σὲ ἕνα ταξί.Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς διαδρομῆς, βλέποντας ὁ ὁδηγὸς ὅτι εἶμαι κληρικός, μὲ ρωτάει:

-Πάτερ, θέλω νὰ βρῶ μία καλὴ κοπέλα, γιὰ νὰ ἀνοίξω σπιτικό. Τί νὰ κάνω; Τοῦ ἀπαντῶ φυσικότατα:

-Νὰ γίνεις πρῶτα ἐσὺ καλὸς ἄνδρας γιὰ σπιτικό!

– Δηλαδή τί ἐννοεῖτε;

– Νὰ πᾶς σὲ ἕναν πνευματικὸ νὰ ἐξομολογηθεῖς καὶ τότε θὰ καταλάβεις τί ἐννοῶ. Δὲν ξέρω τελικὰ ἂν ὁ ὁδηγὸς ἀκολούθησε τὴ συμβουλή μου, εἶμαι ὅμως βέβαιος πὼς οὔτε ποὺ διανοήθηκε πὼς αὐτὸς ὁ σύντομος διάλογος, θὰ γινόταν κάποτε πρόλογος σὲ ἕνα ἄρθρο!

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2020

Λόγος περὶ ἐξομολογήσεως Cleopa Ilie (Archimandrite and Abbot of the Sihastria Monastery)


 Ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας λέγει ὅτι: «Ἡ ἐξομολόγησις τῶν λογισμῶν στὸν Πνευματικὸ εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ ἡ ἐλπὶς τῆς σωτηρίας γιὰ ὅλους τοὺς πιστοὺς»


Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα πνευματικὰ καθήκοντα τῶν μοναχῶν ἀλλὰ καὶ τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν, εἶναι ἡ ἐξομολόγησις τῶν ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτό, ὅσα πρόκειται νὰ εἴπω παρακάτω, θὰ ἔχουν σχέσι μὲ αὐτὸ τὸ Μυστήριο.

To Συγγνώμη και το Συγχώρα με

 


π. Ανδρέας Αγαθοκλέους
Όσο η ανθρώπινη ατέλεια θα υπάρχει, οι συγκρούσεις θα είναι δεδομένες. Κυρίως με τα πρόσωπα που είναι κοντά μας, που συνδεόμαστε, που αγαπούμε ακόμα.

Όχι γιατί το θέλουμε τόσο όσο γιατί ο εγωισμός «διεκδικεί τα δικαιώματά του». Η θεώρηση ενός γεγονότος δεν είναι η ίδια σε όλους. Άλλος το ερμηνεύει έτσι και άλλος αλλιώς.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020

Μεταπτωτικὴ πορεία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀμετανοησία Κορναράκης 'Ιωάννης (Ὅμότιμος Καθηγητής Ποιμαντικῆς Ψυχολογίας καὶ Ἐξομολογητικῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν)

 


Ὁ Ἀδὰμ ὑπέκυψε στὴν πίεση τῆς δαιμονικῆς βίας καὶ κράτησε τὰ πόδια του κολλημένα στὸ χῶρο τῆς ἀμετανοησίας.


Μιὰ προϋπόθεση γιὰ μιὰ τέτοια ἐμμονὴ ἦταν βέβαια καὶ ἡ βίαιη, μέσα σὲ μία μόνο στιγμή, ἀλλαγὴ τῆς ὑπαρξιακῆς του προοπτικῆς.

Μὲ τὴν προσδοκία τῆς ἄμεσης κατακτήσεως τῆς αὐτοθεΐας καὶ ἰσοθεΐας (“Καὶ ἔσεσθε ὡς Θεοί”), ποὺ τοῦ ὑπαγόρευσε ἡ δαιμονικὴ παρέμβαση, λαχτάρησε ὁ ἀδαμικὸς ἄνθρωπος μία πραγματικὰ ἰσόθεη ἀνύψωση τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἔτσι τὴ στιγμὴ ποὺ ἔχανε, μὲ τὴν πράξη τῆς παραβάσεως, ἀπὸ τὸ ὀπτικὸ πεδίο τῆς συνειδήσεώς του, τὴν “εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν”, τοῦ Θεοῦ, προσδοκοῦσε καὶ ἀνέμενε, μὲ σίγουρη αἰσιοδοξία, νὰ γεμίζει τὸ ὀπτικό του αὐτὸ πεδίο μὲ τὴν “ὑπερμεγέθη”, “θεοποιημένη” εἰκόνα τοῦ ἑαυτοῦ του.

Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας ~ Όσιος γέρ. Αναστάσιος Κουδουμιανός

 

Όσιος Γέρ. Αναστάσιος ~ Κουδουμά Κρήτης
Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας 

Όταν βαπτιστήκαμε λάβαμε το Άγιο Πνεύμα, και το Άγιο Χρίσμα λάβαμε ''πακέτο''. Όλα τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Πήγε το Φως του Αγίου Πνεύματος μέσα στην βαθεια καρδία, στόν πάτο -πάτο, μέσα εκεί έχουμε ένα Εκκλησάκι πάνφωτο... 

Δεν το βλέπουμε, γιατί από τις αμαρτίες είναι τυφλός ο νους, ο οφθαλμός της ψυχής. Οι αμαρτίες είναι μπάζα, που σκεπάζουν αυτό το αναμμένο κάρβουνο που σε όλους υπάρχειαλλά δεν φαίνεται.

Με την εξομολόγηση αρχίζουμε να ξεμπαζώνουμε. Κατεβαίνει προς την καρδιά, προς τα κάτω η Χάρις και βλέπουμε σαν από προβολέα περισσότερο τον εαυτό μας. 

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

Μάθε ποιος είσαι...



Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το “γνώθι σαυτόν”. Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων.

Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο. Διαφορετικά αν δεν αποκτήσεις αυτογνωσία, αλλ’ υπολογίζεις μόνο τον κόπο σου, γνώριζε ότι πάντοτε θα βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο.

Ορθόδοξοι άγιοι τον 20ό και τον 21ο αιώνα

 


Σε κάποιο χωριό της Κρήτης ζει μια γιαγιά, που όσοι τη γνωρίζουν καλά, ξέρουν πως ο Θεός την έχει προικίσει με εξαιρετικά χαρίσματα.

Κάποτε, για παράδειγμα, σε κάποιον άρρωστο στην Αθήνα, που δεν τη γνώριζε καθόλου, εμφανίστηκε ο αρχάγγελος Μιχαήλ και τού είπε: «Ήρθα να σε θεραπεύσω, γιατί με στέλνει με την προσευχή της η Γ.».

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Η σφραγίδα του προσφόρου, συμβολισμοί και έννοιες.

 

Το Πρόσφορο είναι το ψωμί που προσφέρουμε στον Ναό, για να τελεσθεί η Θεία Ευχαριστία. Μαζί με το κρασί, ως Τίμια Δώρα (άρτος και οίνος), προτού μεταφερθούν με τη Μεγάλη Είσοδο στην Αγία Τράπεζα, τοποθετούνται στην Πρόθεση (προ + τίθημι = προθέτω), όπου με την τελετή της Προσκομιδής θα προετοιμασθούν για τη Θεία Λειτουργία.

Στην Προσκομιδή τμήματα του Προσφόρου θα τοποθετηθούν τελετουργικά στο Δισκάριο και λίγο κρασί στο Άγιο Ποτήριο.

Η παρουσία του Χριστού με την συνεχή Θεία Κοινωνία

 

Η παρουσία του Χριστού με την συνεχή Θεία Κοινωνία

«Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε..»
Ένας άλλος γλυκύς και ειρηνικός τρόπος κάθαρσης του νου είναι 
η συνεχής Θεία Κοινωνία.

Είναι αυτό που λέγει έναν τροπάριο της ακολουθίας της Θείας Μεταλήψεως: «Θεού το Σώμα και θεοί με και τρέφει, Θεοί το πνεύμα τον δε νούν τρέφει ξένως»... Αυτός ο λόγος, «τρέφει ξένως», σημαίνει πως το Σώμα και το Αίμα του Χριστού που κοινωνούμε είναι η τροφή που καθαρίζει τους ακάθαρτους λογισμούς και αλλοιώνει αγαθώς τα φρονήματα προς ευσέβειαν. Ο λόγος αυτός μας λέγει ότι η μετοχή στα Άγια Μυστήρια φέρει κατά μυστικό τρόπο την υγεία της ψυχής και του σώματος. 

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

«Η εμπιστοσύνη της πίστης». Δήμητρα Γ. Σαρρή (πτυχιούχος τμήματος Θεολογίας, Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών)

 



Πίστη! Μία λέξη που απαντάται εκατοντάδες φορές στα χωρία της Καινής Διαθήκης, μία λέξη που έχει ειπωθεί δεκάδες φορές από τον Κύριο Ι.Χ. σε μαθητές και ανθρώπους που τον περιέβαλαν.

Το απόσταγμα της λατρείας μας ηχεί κι αντηχεί στις εξής λέξεις: “Πιστεύω εις έναν Θεό”. Η πεμπτουσία της ψυχής μας, η πίστη μας σ’ Εκείνον. Και τι σημαίνει πιστεύω στον Θεό, πιστεύω στην αγάπη;

«Να είσαι της Εκκλησίας αλλά όχι και τόσο πολύ..!»

"...και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου..."(Λουκ. 21,18)


Ο Κύριος μας λέγει την αλήθεια. Μια αλήθεια που πονά. Ποια είναι η αλήθεια αυτή; Η αλήθεια ότι πολλοί θα είναι αυτοί που όχι απλά θα μας κάνουν πέρα από την ζωή τους, όχι μόνο θα μας απαξιώσουν, όχι μόνο θα μας χλευάσουν, όχι μόνο θα αστειευτούν μαζί μας αλλά θα μας μισήσουν επειδή αγωνιζόμαστε να ζούμε θεάρεστα, χριστιανικά, σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, σύμφωνα με τον Λόγο της Εκκλησίας, σύμφωνα με την παράδοση των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

Οι νέοι, ο Θεός και άλλες Rock n Roll ιστορίες...

 

Για να κουβεντιάσει κανείς με τους νέους ανθρώπους για το Θεό απαιτούνται κάποιες προϋποθέσεις. Η βασική είναι να θέλει να διαλεχτεί, να ακούσει τους νέους. Όχι να τους επιβάλλει απόψεις, θέσεις, αντιλήψεις ,ιδεολογήματα. Να προσπαθήσει να εισπράξει αυτό που του λένε. Να μην έχει έτοιμες απαντήσεις και τσιτάτα προκειμένου να τους «αποστομώσει» ή να τους μεταπείσει αλλά να προσπαθήσει να κατανοήσει τις αναζητήσεις ,τις αγωνίες , τις ανησυχίες , τις αντιρρήσεις τους ακόμα και την πλήρη άρνησή τους για αυτά που εκπροσωπεί. Να έχει πρώτα από όλα ,ανοικτό πνεύμα. Να είναι έτοιμος για κάθε ανατροπή ακόμη και αυτών που τα θεωρεί ως δεδομένα.

Η απέραντη, ανεξιχνίαστη αγάπη του Θεού

 

Η απέραντη, ανεξιχνίαστη αγάπη του Θεού

Προσωπικά κατάλαβα αυτό που θα πω και γι’ αυτό το λέω και το ξαναλέω: όσο καλός κι αν είσαι, όση καλή διάθεση κι αν έχεις, όσο κι αν πιστεύεις, όσο κι αν πρόθυμα ταπεινώνεσαι και μετανοείς, δεν θα γίνει στην ψυχή σου εκείνο το καλό που θα γίνει, όταν ακριβώς θα έρθει ο άλλος –καθώς θα αφήσει ο Θεός, καθώς θα επιτρέψει ο Θεός– και με όσο χειρότερο τρόπο μπορεί, θα σε αδικήσει, με όσο χειρότερο τρόπο μπορεί, θα σε παραθεωρήσει, θα σε αγνοήσει, θα σε πονέσει.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 20 Σεπτεμβρίου 2020 (Κυριακή μετά την Ύψωσιν)

 


Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
Προς Γαλάτας επιστολή Παύλου (β΄16–20)

Ἀδελφοί, εἰδότες ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν ἐπιστεύσαμεν, ἵνα δικαιωθῶμεν ἐκ πίστεως Χριστοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.
Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; Μὴ γένοιτο. Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι. Ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω.

Αντικαθιστά το άναμμα ενός κεριού τον εκκλησιασμό;

 


Πολλοί χριστιανοί δεν εκκλησιάζονται τις Κυριακές τακτικά και αρκούνται να πηγαίνουν κατά αραιά διαστήματα σε εξωκκλήσια και να ανάβουν εκεί ένα κερί.
Καλύπτουν τη συνείδησή τους και δικαιολογούνται λέγοντας ότι ντρέπονται τον πολύ κόσμο (συνωστισμός) και δεν έχουν πολύ χρόνο να αφιερώσουν στη λατρεία του Θεού.
Ανάβοντας ένα κεράκι στα εξωκκλήσια είναι σαν να πεινάς και τρως ελάχιστο φαγητό. Όπως το σώμα δεν χορταίνει με το λίγο φαγητό, έτσι και η ψυχή έχει ανάγκη από πολλή πνευματική τροφή.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020

Ἐρώτηση στὸν Θεὸ – Αγίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα


-Ἐσύ, ποὺ μὲ τὴν ἀνείπωτη καλοσύνη Σου μᾶς δημιούργησες, πές μας, γιατί γέμισες τὴ ζωή μας μὲ θλίψη; Τὸ ἔλεός Σου δὲν σὲ κάνει νὰ λυπᾶσαι γιὰ αὐτὰ ποὺ ὑποφέρουμε; Γιατί μοῦ παραχωρεῖς τὴν ὕπαρξη καὶ ἀργότερα τὴν παίρνεις μὲ ἕναν ὀδυνηρὸ θάνατο;

Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ



Η Αγία μας Εκκλησία έχει αφιερώσει την κάθε μία ημέρα της εβδομάδας σε κάποιο (ή κάποια) σημαντικό Ιερό Πρόσωπο ή Γεγονός ή Σύμβολο, με σκοπό να το τιμήσει ιδιαιτέρως. Οι Ύμνοι επομένως σε κάθε Ιερή Ακολουθία Της, έχουν ως κεντρικό τους νόημα το συγκεκριμένο αυτό Πρόσωπο ή Γεγονός ή Σύμβολο της εκάστοτε ημέρας. Αναλυτικά, οι ημέρες της εβδομάδας είναι κατά σειρά αφιερωμένες ως εξής:

Η Δευτέρα είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αγγέλους.

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2020

Πνευματική Μέθοδος Επίλυσης Διαφωνιών στο Γάμο

  • Ποιο στοιχείο ορίζει έναν χριστιανικό γάμο;
  • Τι συνιστά επιτυχία στην οικογένεια κατά τον Άγιο Παΐσιο;
  • Τρόπος εύρεσης καλού/καλής συζύγου
  • Πως μπορούν να επιλύονται με πνευματικό τρόπο διαφωνίες και διαμάχες στο γάμο;
Περιεκτική, σύντομη ομιλία του Καθηγουμένου της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου με θέμα: «Το κάλλος της Ορθόδοξης οικογένειας» σε εκδήλωση της Ένωσης Πολυτέκνων Ν. Μαγνησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018.

Ο δίκαιος και ο αμαρτωλός την ώρα του θανάτου




Παρήγορη, διδακτική καί ψυχοσωτήρια είναι ή άκόλουθη διήγηση, από την οποία μαθαίνουμε μέ πόση καρδιακή συντριβή καί ταπείνωση ετοιμάζονται οι δίκαιοι γιά τόν θάνατο καί μέ πόσον άγιο φόβο τόν υποδέχονται: Ό Θεός ικανοποιούσε πάντοτε τά αιτήματα ενός γέροντα μέ μεγάλη αρετή.Μια μέρα, λοιπόν, ό γέροντας αυτός, καθώς προσευχόταν, θέλησε να δει την ψυχή ενός αμαρτωλού καί την ψυχή ενός δικαίου την ώρα πού θα χωρίζονταν από τά σώματά τους. Οδηγημένος από τό χέρι τού Θεού, έφτασε σε μια πόλη. Έξω από την πόλη, σ’ ένα μοναστήρι, ζούσε ένας αναχωρητής μέ μεγάλη φήμη, πού τώρα ήταν άρρωστος καί περίμενε τόν θάνατο. Ό γέροντας είδε να έχουν ετοιμαστεί γι’ αυτόν πολλά κεριά καί καντήλια. Όλη ή πόλη τόν έκλαιγε, λέγοντας:

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Ποια η αγάπη που θέλει ο Χριστός


Σύντομη, πολύ σύντομη, ἦταν ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀδελφοί χριστιανοί, ἀλλά μᾶς ἔδωσε ἕνα δυνατό μήνυμα καί μάθημα. Μᾶς εἶπε νά μήν παραποιοῦμε τίς ἀρετές. Οἱ ἀρετές ἐκφράζουν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί μέ αὐτές σωζόμαστε. Ἀλλά θά πρέπει νά τίς ἐκφράζουμε σωστά στήν ζωή μας καί ὄχι ὅπως μᾶς συμφέρει. Γιά παράδειγμα, ἄς πάρουμε τήν κορυφαία ἀρετή, γιά τήν ὁποία καί μᾶς μίλησε σήμερα τό Εὐαγγέλιο, πού εἶναι ἡ ἀγάπη. Ναί, ἀδελφοί, ἡ ἀγάπη εἶναι κορυφαία ἀρετή, γι᾽ αὐτό καί ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε ὡς ἐντολή νά τήν ἐφαρμόζουμε μεταξύ μας. Μέ τήν εὐκαιρία νά σᾶς πῶ ὅτι δύο εἶναι οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, πού ὁπωσδήποτε πρέπει νά τηροῦμε, γιά νά σωθοῦμε. Ἡ μία εἶναι τό νά τελοῦμε τήν θεία Λειτουργία καί νά κοινωνοῦμε τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Γιατί ὁ Χριστός μᾶς εἶπε: «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήν ἀνάμνησιν» (Λουκ. 22,19)!

«ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΔΕΣΠΟΤΑ»


ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ


Ἡ Παγκόσμια Ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀποτελεῖ ἕναν σπουδαῖο ἑορτολογικὸ σταθμὸ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Στὶς 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία τιμᾶ τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται ὡς τὸ «καύχημά» Της καὶ ἡ «δόξα» Της. Πηγὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἱστορίας ἀναφέρουν ὅτι ἡ ἑορτὴ τῆς Παγκόσμιας Ὕψωσης εἶχε καθιερωθεῖ ἀπὸ τὰ ἀρχαία χρόνια, ἴσως μάλιστα νὰ εἶχε καθιερωθεῖ καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν Μέγα Κωνσταντῖνο, κατὰ προτροπὴ προφανῶς τῆς μητέρας του ἁγίας Ἑλένης, ἀμέσως μετὰ τὴν εὕρεση τοῦ Τιμίου Ξύλου στὰ Ἱεροσόλυμα, γύρω στὸ 330 μ.Χ.

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020

Η εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

 
14 Σεπτεμβρίου, εορτή της παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων  λειτούργησε στον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο χωριό Σταυρός.
Στην ομιλία του ο σεβασμιώτατος τόνισε:
«Ὁ λόγος  το σταυρο τος μέν πολλυμένοις μωρία στίν, τος δέ σωζομένοις δύναμις Θεοῦ ἐστίν».

ορτή τς ψώσεως το τιμίου Σταυρο σήμερα, δελφοί μου, καί στούς ρθοδόξους ναούς δέν ψώνεται  μόνο τό σύμβολο τοῦ Σταυρο το Κυρίου γιά νά μς πενθυμίσει  τή θυσία του λλά καί τή νίκη του κατά το διαβόλου διά τς ποίας μς χάρισε τή σωτηρία καί τήν πολύτρωση. Ἀκούεται συγχρόνως καί  λόγος το Σταυροῦ.

ΛΟΓΙΑ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΧΡΗΣΙΜΑ


Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 13-9-2020 (προ της Υψώσεως)

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Γαλάτας (στ΄ 11-18)
Ἀδελφοί, Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται. Οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται.

Τι είναι η θεία Μετάληψη και γιατί μεταλαβαίνουμε;

Η θεία Μετάληψη ή θεία Κοινωνία (=ενότητα) ή θεία Ευχαριστία είναι το κέντρο της Εκκλησίας. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει χριστιανισμός. Η επίγεια Εκκλησία είναι οι χριστιανοί ενωμένοι γύρω από το κοινό Ποτήρι της θείας Μετάληψης.
Πρόκειται για το «φάρμακο της αθανασίας και αντίδοτο κατά του θανάτου», όπως το ονομάζει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος γύρω στο 110 μ.Χ., που η Εκκλησία εξαρχής θεωρεί ότι είναι το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, στο οποίο έχει μεταβληθεί μυστηριωδώς το ψωμί και το κρασί.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

Ομοφυλοφιλία: η ορθόδοξη θέση

Λαμβάνοντας υπόψη την παραδοσιακή Ορθόδοξη ερμηνεία της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, όπως αυτή εκφράζεται στη λειτουργική λατρεία της Εκκλησίας, τις μυστηριακές ακολουθίες, τους Ιερούς Κανόνες και τη ζωή και διδασκαλία των Αγίων, είναι σαφές ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία ενστερνίζεται τις απόψεις εκείνων των Χριστιανών, ομοφυλόφιλων ή ετεροφυλόφιλων, οι οποίοι βλέπουν τον ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό ως διαταραχή και ασθένεια, και οι οποίοι επομένως θεωρούν τις ομοφυλοφιλικές πράξεις αμαρτωλές και καταστροφικές.

Ψυχή αμαρτωλή, αιχμάλωτη στα πάθη, δεν μπορεί να έχει ειρήνη και χαρά εν Κυρίω...(Όσιος Σιλουανός)


 Ὅλοι ἐπιθυμοῦν τὴν εἰρήνη, μὰ δὲν ξέρουν πῶς νὰ τὴν ἀποκτήσουν. Ὁ Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε ἀπὸ θυμὸ καὶ παρακάλεσε τὸν Κύριο νὰ τὸν ἐλευθερώσει ἀπὸ αὐτὸ τὸ πάθος. Ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε σ᾿ αὐτὸν καὶ τοῦ εἶπε: 
«Παΐσιε, ἂν θέλεις νὰ μὴν ὀργίζεσαι, μὴν ἐπιθυμεῖς τίποτε, μὴ κρίνεις καὶ μὴ μισήσεις κανένα καὶ θὰ ἔχεις τὴν εἰρήνη». 
Ἔτσι κάθε ἄνθρωπος ποὺ κάνει τὸ θέλημά του νὰ ὑποχωρεῖ ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων, θὰ εἶναι πάντα εἰρηνικὸς στὴν ψυχή. Ὅποιος ὅμως ἀγαπᾶ νὰ κάνει τὸ θέλημά του, αὐτὸς δὲν θἄχει εἰρήνη.

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020

Εσύ πόσο αγαπάς το παιδί σου;ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς (γνωστός για την σχέση που είχε με τον Αγ. Παΐσιο


Μιλώντας κάποτε στο αρχονταρίκι αγιορείτικης Μονής, ο Μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος Ράντοβιτς (γνωστός για την σχέση που είχε με τον Αγ. Παΐσιο όταν ασκήτευαν σε γειτονικά κελιά στο Αγ. Όρος) αναφέρθηκε στην αγιασμένη μορφή του πατέρα του.

Θυμήθηκε ότι στα χρόνια της αθεϊστικής Γιουγκοσλαβίας, τότε που κανείς δεν τολμούσε να πάει στην Εκκλησία, ο πατέρας του τούς έπαιρνε και τους πήγαινε τακτικά για να κοινωνούν. Στο χωριό, του είχαν προτείνει να γίνει δάσκαλος, επειδή είχε τελειώσει Λύκειο. Κι εκείνος απάντησε: «Δεν θέλω να αναλάβω, γιατί θα αναγκαστω να διδάσκω αθεΐα».

Δαρβινικη Εξελιξη και Ορθοδοξη Θεολογια.


 
του κ. Θεολόγου Παπαδόπουλου, Βιολόγου 

 Εισαγωγή
Με τον όρο Εξελικτική Βιολογία προσπαθούμε να ορίσουμε και να περιγράψουμε τον τομέα εκείνο της επιστήμης της Βιολογίας που σχετίζεται με την εξελικτική θεωρία, τη θεωρία που αποτελεί τη θεμελιώδη βάση της ίδιας της Βιολογίας.
Το να μελετήσει, λοιπόν, κανείς την απαρχή της θεωρίας έτσι όπως πρωτο- εκφράστηκε από τον Κάρολο Δαρβίνο το 1859 στο βιβλίο του με τίτλο Περί Καταγωγής των Ειδών, αλλά και να συνεχίσει με τις προεκτάσεις της στο σήμερα διαμορφωμένες και επηρεασμένες από την εξελικτική σύνθεση του 1940, είναι από μόνο του αρκετά δύσκολο. Πόσο μάλλον, όταν προσπαθούμε να βρούμε κοινές συνισταμένες και παραλληλισμούς με την Ορθόδοξη Θεολογία και την εκφρασμένη εκκλησιαστική Παράδοση της Ανατολής. Βέβαια, η εκκλησιαστική Δύση ήταν αυτή που πρωτο- δέχτηκε και αντιμετώπισε τις θεωρίες του Δαρβίνου και ως εκ τούτου γεννήθηκε πλήθος διαλεκτικών συζητήσεων και αντιπαραθέσεων που φτάνουν ως τις μέρες μας. Στην Ανατολή οι προκλήσεις ήταν πολύ διαφορετικές.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

Τι σημαίνει να μας θυμηθεί ο Θεός...

Πολλές φορές στη λατρεία της Εκκλησίας μας ακούμε την ευχετική αυτή εκφώνηση από το λειτουργό ιερέα. Εύχεται σε όλους και στον καθένα να έχουν θέση στη μνήμη του Θεού: «Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο Θεός…». Οπωσδήποτε η ευχή αυτή της Εκκλησίας μας είναι η πιο συγκινητική, άλλα και η πιο τιμητική για όλους μας. Διότι, εάν καταφέρει κανείς να είναι «πάντοτε» στην αδιάλειπτη μνήμη του Θεού, τι άλλο μεγαλύτερο θέλει;Τι είναι όμως μνήμη; Μνήμη, κατά τη ψυχολογία και τη φιλοσοφία, είναι η ικανότητα να ανασταίνει κανείς το παρελθόν και να διατηρεί μέσα του τη γνώση γιαυτό. Χάρις στη μνήμη και την ανάμνηση ξανάρχονται στο προσκήνιο της συνειδήσεως μας, είτε πρόσωπα, είτε γεγονότα και καταστάσεις και είναι σαν να τα ξαναζούμε. Έτσι, η μνήμη γίνεται μια ζωοποιός δύναμη, που μας βοηθεί να υπερνικούμε το βίωμα της αποσυνθέσεως και του θανάτου.

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Η Θεία Λειτουργία είναι το παράθυρο στον Πνευματικό Ουρανό.

Εάν θέλης να δης και να αγναντέψης κάποιον υπέροχον τόπον πίσω από ένα βουνό, τι θα κάνης; θα ανέβης σε κάποια κορυφή και από εκεί θα αφήσης την ματιά σου να απλωθή εις όλο εκείνο το ωραίο μέρος που επιθυμούσες. Αυτό θα κάνωμε και εμείς. Ήλθαμε εις τον ναόν, εις την εκκλησίαν του Θεού, εις τον τόπον ακριβώς από τον οποίον μπορούμε πολύ καλά να αγναντέψωμε τον ουρανόν, τον χώρον ο οποίος φωτίζεται και ωραΐζεται και κατακοσμείται από το ανέσπερον φως της τριλαμπούς θεότητος.

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020

ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ.

"Η Γέννησις της ελπίδας του κόσμου"
"Το Γενέθλιον της Θεοτόκου"

«τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀνάπλασις καί τῆς Εὔας ἡ ἀνάκλησις· τῆς ἀφθαρσίας ἡ πηγή καί τῆς φθορᾶς ἀπαλλαγή, δι᾽ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθημεν καί τοῦ θανάτου ἐλυτρώθημεν…»
      Λίγες ἡμέρες μετά τήν ἔναρξη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, στίς 8 Σεπτεμβρίου, ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει «τό Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας», για να ακολουθήσει αμέσως μετά, όπως άλλωστε συνηθίζετε στο εκκλησιαστικό τυπικό, η εορτή των γονέων της με την Σύναξη των Αγίων Θεοπατόρων, του Ιωακείμ και της Άννας, οι οποίοι είναι και οι προστάτες της ομώνυμης Ενορίας μας, που βρίσκεται στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, αλλά είναι και οι προστάτες των άτεκνων ζευγαριών. 
      Γιά τό γεγονός της Γεννήσεως της Παναγίας τά ἱερά Εὐαγγέλια σιγοῦν. Ἡ ἴδια ἄλλωστε σιγή ἁπλώνεται γύρω ἀπό τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς τῆς Θεοτόκου. Ἐλάχιστα εἶναι τά λόγια της πού διασώθησαν. Ἀρκεῖ νά σημειωθεῖ πώς ἡ προτροπή της στούς ὑπηρέτες στό θαῦμα πού ἔγινε ἀπό τόν Χριστό στήν Κανά τῆς Γαλιλαίας, «ὅ,τι ἄν λέγῃ (ὁ Χριστός) ὑμῖν, ποιήσατε» (Ἰωάν. 2,5), εἶναι τά τελευταῖα της λόγια πού ἀναφέρουν τά Εὐαγγέλια. Ἀπό τότε (τό θαῦμα ἔγινε στίς ἀρχές τοῦ πρώτου ἔτους τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Κυρίου) καί στό ἑξῆς ἡ Θεοτόκος παρακολούθησε σιωπηλή τή δράση τοῦ Υἱοῦ της καί τό ἴδιο ἀμίλητη ἔπνιξε τόν πόνο της κάτω ἀπό τό σταυρό Του. 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...