Ὁ Χριστός, ποτέ δέν ἔκανε στούς μαθητές Του μάθημα, γιά τό μέ τί τρόπο θά πρέπει νά κηρύττουν·
ὅμως πολλές φορές τούς μίλησε γιά τό πῶς καί πόσο θά ἔπρεπε νά προσεύχονται.
Συμπέρασμα γιά μένα:
Εἶναι προτιμότερο, νά μπορῶ νά προσεύχομαι σάν τόν προφήτη Δανιήλ, προτιμώντας τήν προσευχή ἀπό ὁ,τιδήποτε ἄλλο, παρά νά μπορῶ νά κηρύττω, νά μιλάω γιά τό Χριστό, σάν τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, καί σάν μερικούς μεγάλους ἁγίους.
Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ξέρει, νά προσεύχεται, νά μιλάει στόν Θεό, στόν οὐράνιο πατέρα του, καί νά Τόν ἀκούει,
ξέρει καί νά ἐργάζεται γιά τό Θεό· ξέρει καί νά κάνει τό θέλημά Του.
Καί τότε, Τί ἄλλο πιό μεγάλο θέλει;
Ὑπάρχει κάτι ἄλλο πιό μεγάλο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου