Λένε μερικοί, να κοινωνούμε μόνο μια φορά τον μήνα, για να μη μας γίνεται συνήθεια”, είπα στον Γέροντα.
Και εκείνος μου απάντησε: “Δεν είναι σωστό αυτό, διότι και μία φορά τον χρόνο να κοινωνή κανείς, μπορεί να το πάρη σαν συνήθεια , ότι δικαιούμαι να κοινωνώ. Είχε έλθη ένα ιερέας , ο οπoίος μου είπε ότι αποφεύγει να λειτουργή συχνά, για να μη του γίνη συνήθεια. Τότε στενοχωρήθηκα πολύ, διότι όσο πιο τακτικά λειτουργή κανείς τόσο πιο περισσότερο πρέπει να διαλύεται συναισθανόμενος το μυστήριον, που επιτελεί.
Πρέπει τακτικά να εξομολογούμεθα και με την ευλογία του πνευματικού μας να κοινωνούμε.
Όταν ένας άνθρωπος αρρωστήση, παίρνει δύναμη με την μετάγγιση αίματος. Πόσον μεγαλύτερη δύναμη παίρνει ο άνθρωπος , όταν μεταγγίζεται μέσα του το θείον αίμα του Χριστού. Καμμιά φορά παρατηρήται αλλοίωσις στο πρόσωπο εκείνου, που κοινωνεί. Ακόμη συμβαίνει μερικές φορές, ο άνθρωπος να νοιώθη μεγαλύτερη χαρά, όταν δεν είναι πολύ καλά προετοιμασμένος για να κοινωνήση, διότι είναι πιο ταπεινός από άλλες φορές ,που έχει προετοιμασθή καλά”».
Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου