ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, «Εξαγοραζόμενοι τον καιρόν»

  Με τη χάρη και την άπειρη αγαθότητα του Θεού εισερχόμαστε στο νέο έτος της χρηστότητος του Κυρίου. Υποδεχόμαστε τον νέο χρόνο με ευχές χαράς και με την ψυχή γεμάτη πόθους  και προσδοκίες. Και αυτές είναι οι ευχές των ανθρώπων. Το τί θα πει ο Θεός « ο καιρούς και χρόνους εν τη ιδία αυτού εξουσία θέμενος», αυτό είναι κάτι που εμείς το αγνοούμε.

          Ο χρόνος είναι προϊόν της δημιουργικής δυνάμεως του Θεού, και όπως όλα τα δώρα του Θεού αποτελούν αληθινή ευλογία, έτσι  και ο χρόνος είναι τάλαντο που δόθηκε σε όλους μας με μεγάλη αγοραστική δύναμη  και αξία. Ο χρόνος είναι χρήμα με το οποίο εξαγοράζουμε τη ζωή μας. Μαθαίνουμε το σήμερα για να το χρησιμοποιήσουμε αύριο. Σπέρνουμε τώρα για να θερίσουμε εν καιρώ.

          Κάθε αρχή στη ζωή μας είναι και μια ευκαιρία ελπίδας. Η πρωτοχρονιά κάθε φορά αναδύει τις προσδοκίες, τα όνειρα και τις επιθυμίες των περισσότερων ανθρώπων.

          Αλήθεια τί νόημα μπορεί  να έχει για τους χριστιανούς η αρχή ενός καινούργιοι χρόνου; Ποιό νόημα θα μπορούσαμε να βρούμε για τη ζωή μας, για την πορεία του κόσμου κάθε φορά που αρχίζει κάτι νέο;

                   Μέσα μας νοσταλγούμε κάτι καλύτερο, γιατί η εποχή μας έχει σχετικοποιήσει τα πάντα. Ζούμε συγκριτιστικές μορφές ζωής. Υπάρχει γύρω μας  μια σοβαρή σύγχυση που θολώνει τα νερά. Διαπιστώνουμε μία ασυνέπεια στην πίστη και κατάπτωση του ηθικού βίου των ανθρώπων. Και αυτά δημιουργούν μέσα μας κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης.

          Λησμονούμε όμως ότι πριν μόλις λίγες μέρες γιορτάσαμε το μυστήριο της καθόδου του Θεού ανάμεσα μας. Μας επισκέφθηκε ο Εμμανουήλ ως Σωτήρας και μας πρόσφερε το Ευαγγέλιο της χαράς και την προοπτική μιας αληθινής ζωής. Σκόρπισε απλόχερα την αγάπη, την ειρήνη και μας πρότεινε τη συμφιλίωση και τη συνεργασία για μια ανύψωση του ανθρώπου και της κοινωνίας. Έτσι άνοιξε η θύρα για μια υπαρξιακή καταξίωση του ανθρώπου με τη μετάνοια και την εν Χριστώ ζωή.

          Δυστυχώς όμως οι άνθρωποι έθαψαν ό, τι ομορφότερο μας αποκάλυψε ο Θεός: την αγάπη, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος κονσερβοποιήθηκε μέσα στο σύγχρονο βιομηχανικό πολιτισμό. Είναι τρομερό αυτό που συνέβη. Ο κόσμος θεώρησε τον άνθρωπο ανύπαρκτο ως θείο όν, ως ψυχοσωματική ύπαρξη και οδεύει στην αποξένωση, το μηδέν και στα φονικά πλοκάμια τους φθοράς και του θανάτου.

          Το ευαγγέλιο όμως εξακολουθεί να υπάρχει και το μήνυμα του προβάλλεται καθημερινά από την Εκκλησία. Μπορούμε και σήμερα, αν βέβαια θέλουμε, να δημιουργήσουμε μία νέα ζωή, τη ζωή του Αγίου Πνεύματος.

          Εκείνο που χρειάζεται είναι  ν’ ανακαλύψουμε τη σημασία του χρόνου, ο οποίος μπορεί  να μας οδηγήσει στο κέρδος όχι μόνο της παρούσης ζωής, αλλά και της μελλούσης. Γι αυτό ο βιβλικός λόγος μας υπενθυμίζει: «Βλέπετε πως ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι , αλλ’ ως σοφοί , εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι   πονηραί εισίν».

          Προγράμματα, μελέτες, όνειρα, επιθυμίες, προσευχές και ευχές  που θα διατυπωθούν για το νέο έτος και θα επιδιωχτεί η πραγμάτωση τους, ευχόμεθα να πραγματοποιηθούν επ’ αγαθώ.

          Σ’ όλους τους αγαπητούς αδελφούς και επισκέπτες εύχομαι ο νέος χρόνος να είναι μία αρχή για κάτι καλύτερο για όλους μας.

          Με πολλές ευχές