Γέροντα, εκείνος ό μοναχός πού αναφέρει ό Εύεργετινός ότι δέκα χρόνια έπεφτε σε κάποια αμαρτία κάθε μέρα, άλλα και κάθε μέρα μετανοούσε , πώς σώθηκε;
-Εκείνος ήταν κατά κάποιον τρόπο κυριευμένος, αιχμαλωτισμένος άπό την αμαρτία. Δεν είχε κακή διάθεση, άλλα δέν είχε βοηθηθή, σπρώχτηκε στό κακό, γι' αυτό δικαιοΰτο τήν θεία βοήθεια. Πάλευε, πονούσε, είχε μετάνοια ειλικρινή, και ό Θεός τελικά τόν έσωσε. Βλέπεις, ένας μπο- ρεί νά έχη καλή διάθεση¾ αν όμως δέν βοηθηθή άπό μικρός και παρασυρθη στό κακό, είναι δύσκολο μετά νά σηκωθή. Κάνει μιά προσπάθεια, πάλι πέφτει, πάλι σηκώνεται¾ παλεύει δηλαδή. Ό Θεός αυτόν τόν άνθρωπο δέν θά τόν άφήση, γιατί ό καημένος κάνει τήν μικρή του προσπάθεια, ζητάει καί τήν θεία βοήθεια και δέν άμαρτάνει έν ψυχρώ. Κάποιος λ.χ. ξεκινάει νά πάη κάπου, χωρίς νά έχη σκοπό νά άμαρτήση, άλλα πηγαίνοντας τοϋ συμβαίνει ένας πειρασμός καί πέφτει σέ κάποια αμαρτία. Μετανοεί, κάνει μιά προσπάθεια, τοϋ στήνουν πάλι μιά παγίδα καί, ενώ δέν έχει διάθεση νά κάνη κάτι κακό, ό καημένος ξαναπέφτει καί πάλι μετανοεί. Αυτός έχει ελαφρυντικά, γιατί δέν θέλει νά κάνη τό κακό, άλλα παρασύρεται στό κακό καί ύστερα μετανοεί. Όποιος όμως λέει: ¨γιά νά πετύχω εκείνο, πρέπει νά κάνω αυτήν τήν αδικία¾ γιά νά πετύχω τό άλλο, πρέπει νά κάνω εκείνη τήν πονηριά³ κ.λπ., αυτός άμαρτάνει έσκεμμένως καί έν γνώσει του
.Καταστρώνει δηλαδή τό αμαρτωλό του σχέδιο και βάζει πρόγραμμα μέ τον διάβολο τί αμαρτία θά κάνη. Αυτό είναι πολύ κακό, επειδή είναι προμελετημένο. Δέν είναι ότιπέφτει σέ πειρασμό, άλλα ξεκινάει να κάνη κάτι μαζί μέ τον πειρασμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δέν πρόκειται ποτέ νά βοηθηθή, γιατί δέν δικαιούται την θεία βοήθεια, και τελικά πεθαίνει αμετανόητος.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
-Εκείνος ήταν κατά κάποιον τρόπο κυριευμένος, αιχμαλωτισμένος άπό την αμαρτία. Δεν είχε κακή διάθεση, άλλα δέν είχε βοηθηθή, σπρώχτηκε στό κακό, γι' αυτό δικαιοΰτο τήν θεία βοήθεια. Πάλευε, πονούσε, είχε μετάνοια ειλικρινή, και ό Θεός τελικά τόν έσωσε. Βλέπεις, ένας μπο- ρεί νά έχη καλή διάθεση¾ αν όμως δέν βοηθηθή άπό μικρός και παρασυρθη στό κακό, είναι δύσκολο μετά νά σηκωθή. Κάνει μιά προσπάθεια, πάλι πέφτει, πάλι σηκώνεται¾ παλεύει δηλαδή. Ό Θεός αυτόν τόν άνθρωπο δέν θά τόν άφήση, γιατί ό καημένος κάνει τήν μικρή του προσπάθεια, ζητάει καί τήν θεία βοήθεια και δέν άμαρτάνει έν ψυχρώ. Κάποιος λ.χ. ξεκινάει νά πάη κάπου, χωρίς νά έχη σκοπό νά άμαρτήση, άλλα πηγαίνοντας τοϋ συμβαίνει ένας πειρασμός καί πέφτει σέ κάποια αμαρτία. Μετανοεί, κάνει μιά προσπάθεια, τοϋ στήνουν πάλι μιά παγίδα καί, ενώ δέν έχει διάθεση νά κάνη κάτι κακό, ό καημένος ξαναπέφτει καί πάλι μετανοεί. Αυτός έχει ελαφρυντικά, γιατί δέν θέλει νά κάνη τό κακό, άλλα παρασύρεται στό κακό καί ύστερα μετανοεί. Όποιος όμως λέει: ¨γιά νά πετύχω εκείνο, πρέπει νά κάνω αυτήν τήν αδικία¾ γιά νά πετύχω τό άλλο, πρέπει νά κάνω εκείνη τήν πονηριά³ κ.λπ., αυτός άμαρτάνει έσκεμμένως καί έν γνώσει του
.Καταστρώνει δηλαδή τό αμαρτωλό του σχέδιο και βάζει πρόγραμμα μέ τον διάβολο τί αμαρτία θά κάνη. Αυτό είναι πολύ κακό, επειδή είναι προμελετημένο. Δέν είναι ότιπέφτει σέ πειρασμό, άλλα ξεκινάει να κάνη κάτι μαζί μέ τον πειρασμό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δέν πρόκειται ποτέ νά βοηθηθή, γιατί δέν δικαιούται την θεία βοήθεια, και τελικά πεθαίνει αμετανόητος.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου