Περί της θείας πίστης στον Χριστό

Ο Απόστολος Παύλος, δίνοντας τον ορισμό της πίστης λέει: «εστί δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». (Εβρ. ια’ 1)

Ο δε Κλήμης ο Αλεξανδρεύς τονίζει: «Η πίστη είναι ένα έμφυτο εσωτερικό αγαθό και, χωρίς να αναζητά τον Θεό, ομολογεί ότι Αυτός υπάρχει και τον δοξάζει επειδή υπάρχει». Ο ίδιος ορίζει την πίστη και με άλλο τρόπο: «Πίστη είναι η σύντομη γνώση των αναγκαίων».

Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος ορίζει την πίστη ως εξής: «Πίστη είναι η με τη χάρη του Θεού χωρίς αμφιβολία αποδοχή αυτών που έχουν κηρυχθεί και αφορούν την περί Θεού αλήθεια».

Ο Χρυσόστομος μάλιστα ορίζει την πίστη με τα ακόλουθα: «Πίστη είναι η αδίστακτη και πλήρης ελπίδα για όσα ο Θεός έχει υποσχεθεί σε μας και η πεποίθηση ότι θα μας ακούσει σε αυτά που του ζητούμε». Πίστη αληθινή και καθαρή είναι αυτή που έχει αποκαλυφθεί στον κόσμο, από τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.

Κάποιος Πατέρας της Εκκλησίας λέει: «Ως μόνη πίστη που είναι αληθινή και καθαρή ορίζουμε αυτή που αναφέρεται στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, τη μόνη θεότητα και κυριότητα, εκείνη που δημιούργησε όλα τα ορατά και τα αόρατα και είναι βασίλισσα όλης της κτίσης, και της ορατής και της αόρατης».

Ο Χρυσόστομος λέει ξανά: «Πίστις από Πατρός μεν άρχεται, επί Υιόν δε έρχεται εις δε το Πνεύμα πληρούται. Πίστεως ρίζα ζώσα ο Πατήρ κλάδος αμάραντος ο Υιός καρπός αθάνατος το Πνεύμα το Άγιον».

Πηγή: “ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ”, ΕΚΔΟΣΕΙΣ “ΑΘΩΣ”)