Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

Η συγχώρεση είναι βάλσαμο για την ψυχή

Όλοι συναντούμε μεγάλο πρόβλημα στο να συγχωρήσουμε τους άλλους. Για την ακρίβεια, όσο εύκολα παρεξηγούμαστε, δυσανασχετούμε και θυμώνουμε με τη συμπεριφορά των άλλων, τόσο δύσκολα μπορούμε να το ξεπεράσουμε. Κάποιοι μάλιστα κουβαλούν στην ψυχή τους θυμούς από την παιδική ηλικία, ενώ άλλοι δεν μπορούν να κοιμηθούν τα βράδια αναμοχλεύοντας στο μυαλό τους παλιές δυσαρέσκειες. Η συγχώρεση αυτών που μας αδίκησαν μοιάζει να είναι μια ψυχική πρόκληση. Όμως, όπως ισχυρίζονται οι ειδικοί, είναι βάλσαμο για την ψυχή και το σώμα και ωφελεί πολύ περισσότερο αυτόν που αδικήθηκε, παρά αυτόν που αδίκησε. Άρα, όταν συγχωρούμε, το κάνουμε πρωτίστως για το δικό μας καλό.

Συγχωρώ δε σημαίνει επιδοκιμάζω. Σημαίνει πως θέλω να ξεμπερδεύω από δυσάρεστα συναισθήματα που με δηλητηριάζουν και κατόπιν να σχεδιάσω μια στρατηγική που θα με βοηθήσει να αντιμετωπίσω αυτόν που με ενοχλεί.

Όπως το φαί θέλει τα υλικά του για να γίνει και να είναι νόστιμο έτσι και η συγχώρεση θέλει την αγάπη  για να πετύχει η συνταγή.

Η αγάπη και ο εγωισμός δεν ταιριάζουνε, δεν τα βρήκανε ποτέ.

Για να αγαπάς πρέπει να μάθεις να ξεχνάς και να συγχωρείς  και για να συγχωρείς πρέπει να μάθεις να αγαπάς και ώρες ώρες, η μνήμη είναι τόσο βασανιστική.

Πρέπει να ξέρεις να ελπίζεις και να περιμένεις. Να είσαι υπομονετικός, ακόμα κι όταν η αναμονή σε σκοτώνει. Να γίνεσαι ανθεκτικός και ανθεκτικότερος στις δυσκολίες. Να αλλάζεις, να μεταμορφώνεσαι και να προσαρμόζεσαι στις ανάγκες των ημερών.

Η αγάπη είναι υπέρβαση, είναι η ίδια η ζωή, είναι τα πάντα.

Εάν δεν ξέρεις η δεν θέλεις να αγαπάς  ποτέ δεν θα δώσεις συγχώρεση  αλλά κι εσύ ποτέ δεν θα ζητήσεις συγγνώμη γιατί για να ζητήσεις συγγνώμη πρέπει να αγαπάς.

Είναι δύσκολο να πεις τη λέξη «σ’ αγαπώ». Είναι δύσκολο, είναι άθλος, είναι κορυφή η αγάπη, είναι υπέρβαση η αγάπη. Δεν είναι κάτι απλό, δεν είναι κάτι συνηθισμένο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν την αγάπη με όρους.

Η αξία ενός ανθρώπου,  για να τον αγαπήσεις αυτόν τον άνθρωπο απορρέει από τον αν πέρασε τις εξετάσεις, αν έχει πτυχία, αν είναι ικανός στα γράμματα; Όχι, αγαπητέ μου. Αγαπάω τον άλλον ότι  και να κάνει, όπως μας αγαπάει ο Θεός.

Η αγάπη είναι αυτό που κρατά το συνειρμό, όταν κάθε λογική μοιάζει χαμένη. Είναι η ζωοποιός δύναμη που κινεί τα αστέρια και εκβιάζει τον ήλιο να ανατέλλει κάθε πρωί. Είναι η ίδια η φροντίδα και η προστασία. Είναι πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις και στιγμές. Αγάπη είναι τα πουλιά, τα παιδιά και τα λουλούδια.

Η αγάπη του Θεού που σου δίνει αξία, είναι διαρκώς παρούσα στη ζωή. Αν το ένιωθες αυτό θα ‘νιωθες πρίγκιπας και βασίλισσα και άρχοντας και πάμπλουτος και σπουδαίος άνθρωπος, μοναδική προσωπικότητα, όχι εγωιστικά, αλλά με την αίσθηση ότι είμαι παιδί του Ουράνιου Βασιλέως, παιδί του Θεού, είμαι πλάσμα της αγάπης του Χριστού. Έχω αξία. Κι αν όλοι με φτύσουν κι αν όλοι με μισήσουν κι αν όλοι θελήσουν το κακό μου, μ’ αγαπάει ο Θεός μου! Μ’ αγαπάει αυτός που αξίζει να μ’ αγαπάει. Αυτός που είναι η αγάπη του αξιόπιστη, ζωοδότρα αγάπη, αληθινή αγάπη.

Αγαπάμε αληθινά μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο.

Αγάπη είναι να είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις ακόμα και τον εαυτό σου για αυτόν που αγαπάς. Αγάπη είναι να μπορείς να κατανοείς και να σέβεσαι τον άλλο και τις αποφάσεις του. Αγάπη είναι να βλέπεις κάποιον που είναι λάθος και εσύ να του δείξεις τον σωστό δρόμο. Αγάπη είναι να αγαπάς κάποιον και να θες το καλό του και μόνο. Όταν δεν μπορείς να τον έχεις κι όμως γνωρίζεις πως ο άλλος είναι καλά κι ευτυχισμένος και να είσαι και εσύ μαζί του γιατί θες το καλό του και δεν βάζεις τον εγωισμό σου πάνω απ’ όλα.

Αγαπώ έναν άλλον άνθρωπο σημαίνει τον βοηθώ να αγαπήσει τον Θεό.

Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη αρετή. Είναι η πιο μεγάλη και από το μαρτύριο. Και να γιατί. Χωρίς το μαρτύριο, η αγάπη σώζει. Χωρίς την αγάπη, το μαρτύριο δεν ωφελεί σε τίποτε.

Καταλαβαίνεις τελικά ότι η αγάπη πρέπει να κάνει υπερβάσεις. Η αγάπη θέλει κι ένα ρίσκο.

Μόνο εάν καταφέρεις λοιπόν να αγαπάς αληθινά θα μάθεις και να συγχωρείς.

Μάθε να συγχωρείς. Όχι για τους άλλους, αλλά για σένα.

Γιατί η μεγαλύτερη εκδίκηση είναι να μη μοιάζεις με εκείνους που σε πλήγωσαν.

Μην τους μοιάζεις, δεν αξίζει. Να συγχωρείς όχι γιατί οι άλλοι αξίζουν τη συγχώρεση, αλλά γιατί εσύ αξίζεις γαλήνη στην ψυχή σου.

Δες τους ανθρώπους που σου φέρθηκαν άσχημα ως μία ευλογία, όχι ως κακοτυχία. Ως μία ευκαιρία για να μάθεις τι άνθρωπος δε θέλεις εσύ να γίνεις, ως μία ευκαιρία να γίνεις πιο δυνατός και να μάθεις ότι η αξία μας δεν κρίνεται από εκείνους που δεν την είδαν. Συγχώρεσε τους, δεν αξίζει να γίνεις σαν αυτούς, να μοιάσει η ψυχή σου στη δική τους.

Συγχώρεσε τους, γιατί και εσύ αύριο θα πληγώσεις άλλους ανθρώπους και θα αποζητάς και εσύ τη δική τους.

Είναι μεγάλη αρετή η συγχώρεση άνθρωπε. Βάλε τη στη ζωή σου, γιατί η ψυχή σου αξίζει να ζει μέσα στην αγάπη.

Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν.

Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.