«Εάν αποκτήσεις τη ράβδο της υπομονής, αμέσως θα σταματήσουν οι σκύλοι δαίμονες να φέρονται με αναίδεια.
Υπομονή είναι ο άθραυστος καρπός της ψυχής, ο οποίος δεν σαλεύεται καθόλου από κανένα φυσικό ή αφύσικο χτύπημα και θόρυβο...
Υπομονή είναι η σταθερή απόφαση για την αντιμετώπιση των καθημερινά αναμενόμενων θλίψεων.
Υπομονητικός είναι ο αγωνιστής εκείνος που δεν πέφτει και κερδίζει τη νίκη.
Υπομονή είναι η αποκοπή των προφάσεων και η διαρκής προσοχή για τον εαυτό μας.
Δεν έχει ανάγκη τόσο πολύ ο αγωνιστής την τροφή, όσο την υπομονή. Γιατί, αν του λείψει η τροφή θα λάβει στεφάνι, ενώ αν του λείψει η υπομονή θα οδηγηθεί στην καταστροφή».
(Από τον ΚΖ’ λόγο του «Περί της Ιεράς Ησυχίας» β).
από το βιβλίο: «Υπομονή: Το θεμέλιο των αρετών! – Κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας» – Του Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλου (Εκδόσεις «Φωτοδότες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου