Η Θεία Ευχαριστία είναι το μέγα μυστήριο της έλευσης του Χριστού, της παρουσίας Του ανάμεσα στους μαθητάς του. Και επομένως είναι ο γιορτασμός με βαθιά έννοια την ανάστασήν Του. Και πραγματικά η έλευση και η παρουσία του Χριστού στη Θεία Ευχαριστία αποτελεί την απόδειξη της ανάστασής Του. Η χαρά που έζησαν οι μαθητές όταν στο δρόμο προς τους Εμμαούς ο Χριστός τους απεκάλυψε τον εαυτό του. Πότε τον απεκάλυψε; Όταν έκοψε το ψωμί όπως και στον μυστικό δείπνο. Αυτή η φανέρωσης αποτελεί για την εκκλησία αιώνια πηγή για την εμπειρική και υπαρξιακή γνώση της ανάστασης. Κανείς δεν είδε τον Χριστό τη στιγμή της ανάστασής Του, όμως οι μαθητές πίστεψαν σ` αυτήν όχι γιατί κάποιος τους το δίδαξε αλλά γιατί είδαν τον αναστημένο Χριστό όταν κεκλεισμένων των θυρών εμφανίστηκε μπροστά τους και έφαγε μαζί τους.
Η Θεία Ευχαριστία είναι και τώρα αυτή η ίδια έλευση και η παρουσία η ίδια χαρά και η καύση της καρδιάς η ίδια υπέρλογη και απόλυτη γνώση ότι ο αναστημένος Κύριος αποκαλύπτει τον εαυτό του όταν ο ιερέας κόβει το άρτον. Τόσο μεγάλη είναι αυτή χαρά ώστε για την πρώτη εκκλησία η Μέρα της Θείας Ευχαριστίας δεν είναι μια μέρα σαν τις άλλες αλλά είναι η ημέρα του Κυρίου. Είναι μια μέρα πέρα από το χρόνο γιατί μέσα στη Θεία Ευχαριστία εμφανίζεται ήδη η Βασιλεία του Θεού. Στο μυστικό δείπνο ο ίδιος ο Χριστός είπε στους μαθητάς και γω διατίθεμαι υμίν Βασιλείαν ίνα εσθίετε και πίνητε επί της τραπέζης μου εν τη Βασιλεία μου δηλ. εγώ είπε ο Κύριος προσφέρομε για να τρώτε και πίνετε στο τραπέζι της χαράς της βασιλείας.
Αφού η Θεία Ευχαριστία είναι η παρουσία του Αναστημένου Κυρίου ο οποίος αναλήφθηκε στους ουρανούς και κάθεται εκ δεξιών του Πατρός επομένως είναι και συμμετοχή στη Βασιλεία των ουρανών που είναι η χάρις και η ειρήνη του Αγίου Πνεύματος. Η Θεία Κοινωνία είναι η τροφή της αθανασίας είναι ο ουράνιος άρτος και το πλησίασμα στην Αγία Τράπεζα είναι πραγματικά ανάληψη στους ουρανούς έτσι πρέπει να νοιώθουμε ότι ζούμε την ανύψωση της ψυχής μας. Η Θεία Ευχαριστία είναι η γιορτή της εκκλησίας ή ακόμα καλύτερα η εκκλησία είναι η γιορτή, η αγαλλίαση μέσα στην παρουσία του Χριστού και η προσδοκία της αιώνιας χαράς στην Βασιλεία του Θεού.
Κάθε φορά που η εκκλησία τελεί τη Θεία Ευχαριστία βρίσκεται στο σπίτι της που δεν είναι άλλο από τον ουρανό αναλαμβάνεται εκεί όπου αναλήφθηκε ο Χριστός για να μας κάνει ικανούς να τρώμε και να πίνουμε στο τραπέζι που βρίσκεται στην βασιλεία του Θεού. Μπορεί λοιπόν κανείς να καταλάβει γιατί η Θεία Ευχαριστία είναι χαρά είναι ζωή. Είναι πηγή δυνάμεως που μας στηρίζει στον πνευματικό μας αγώνα. Η Θεία Κοινωνία είναι η πλήρωση όλων των αγώνων μας, ο σκοπός για τον οποίον παλεύουμε για την τελική χαρά της χριστιανικής ζωής μας. Είναι η αναγκαία πηγή και η αρχή του ιδίου πνευματικού μας αγώνα, είναι το θείο δώρο που μας κάνει ικανούς να γνωρίσουμε να ποθήσουμε και να αγωνιστούμε για μια τέλεια κοινωνία στην ανέσπερη μέρα της Βασιλείας του Θεού. Γιατί η Βασιλεία του Θεού αν και έχει έρθει, αν και έρχεται μέσα στην εκκλησία, θα πραγματοποιηθεί και θα ολοκληρωθεί στο τέλος των αιώνων όταν ο ίδιος ο Θεός θα είναι το πλήρωμα των πάντων. Το γνωρίζουμε αυτό και συμμετέχουμε στην προσδοκία. Συμμετέχουμε τώρα στη Βασιλεία που έρχεται. Προβλέπουμε και προγευόμαστε τη δόξα και την ευλογία της. Ζούμε ακόμη στη γη και όλη η γήινη ύπαρξή μας είναι ένα μακρύ και συχνά οδυνηρό ταξίδι προς την τελική Μέρα του Κυρίου. Σ` αυτό μας το ταξίδι χρειαζόμαστε βοήθεια και ενίσχυση, δύναμη και ανακούφιση γιατί ο άρχοντας του κόσμου τούτου δεν έχει καταθέσει ακόμα τα όπλα. Αντίθετα μάλιστα ξέροντας ότι έχει νικηθεί από το Χριστό, σκηνοθετεί μια τελευταία και βίαιη μάχη εναντίον του Θεού για να αρπάξει μακριά του όσο περισσότερους μπορεί.
Τούτη η μάχη είναι τόσο δύσκολη και τόσο ισχυρές οι πύλες του Αδου που ο ίδιος ο Χριστός μας μιλάει για την στενή πύλη και τεθλιμμένη οδό και ότι ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν.
Σε αυτή την μάχη η βασική μας βοήθεια είναι ακριβώς το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Η μόνη ουσιαστική τροφή που μας διατηρεί πνευματικά ζωντανούς και σε πείσμα όλων των πειρασμών και των κινδύνων μας κάνει οπαδούς του Χριστού.
Γι` αυτό χρειαζόμαστε σ` αυτήν ειδικά την περίοδο την βοήθεια και τη δύναμη της θείας φλόγας. Να γιατί λοιπόν στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έχουμε την Θεία Κοινωνία στην ειδική ακολουθία των προηγιασμένων δωρεών. Προηγιασμένα σημαίνει ότι τα δώρα έχουν καθαγιαστεί στην Θεία Λειτουργία της προηγούμενης Κυριακής. Και φυλάγονται στην Αγία Τράπεζα για να προσφερθούν την Τετάρτη και την Παρασκευή.
Δεν τελείται η Θεία Ευχαριστία στις μέρες της νηστείας γιατί η τέλεση είναι πανηγυρική, είναι μια διαρκής κίνηση χαράς αλλά όμως έχουμε συνέχεια στην εκκλησία την παρουσία των καρπών της Θείας Ευχαριστίας. Είναι όπως ακριβώς και με τον Χριστό που ορατά αναλήφθηκε στους ουρανούς και όμως αόρατα είναι παρών στον κόσμο και όπως το Πάσχα που γιορτάζεται μια φορά τον χρόνο αλλά όμως οι ακτίνες φωτίζουν ολόκληρη τη ζωή της εκκλησίας και ακόμα είναι σαν τη Βασιλεία του Θεού που πρόκειται να έρθει αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται ανάμεσά μας. Η Θεία Ευχαριστία σαν μυστήριο και πανηγυρισμός της βασιλείας, σαν γιορτή της εκκλησίας δεν συμβιβάζεται με την νηστεία και γι` αυτό δεν τελείται στη διάρκεια της μεγάλης Τεσσαρακοστής αλλά σαν χάρη και δύναμη της Βασιλείας του Θεού που ενεργεί στον κόσμο σαν προμηθευτής της ουσιαστικής τροφής μας και των όπλων για τον πνευματικό αγώνα μας βρίσκεται στην καρδιά της νηστείας. Είναι στα αλήθεια το μάννα εξ` ουρανού που μας διατηρεί ζωντανούς στο ταξίδι μας μέσα στην έρημο της Μεγάλης Σαρακοστής.
Ας είμαστε προετοιμασμένοι να προσερχόμαστε όσο το δυνατόν τακτικότερα σ` αυτήν την πηγή της ζωής και της χαράς.
Ανάξια θα προσέλθουμε, ο ιερέας όμως θα μας πει εις άφεσιν αμαρτιών σου και μεις αυτό ζητάμε. Την άφεση. Και αυτό επιδιώκουμε. Ας πλησιάσουμε με πίστη και σεβασμό.
της κα. Αλεξάνδρας Φετουρή Υπεύθυνη Κύκλων Μελέτης Αγίας Γραφής της Ι.Μ. Σύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου