Πως να διέλθουμε την Μεγάλη Τεσσαρακοστή-Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

 

Τώρα αρχίζει ο πνευματικός μας αγώνας. Η έμπνευσή μας πολλαπλασιάζεται με τη σκέψη ότι εκατομμύρια χριστιανοί θα τηρήσουν τη Νηστεία αυτή. Η οδός προς την ανάσταση, ακόμη και για τον ίδιο τον σαρκωθέντα Θεό, πέρασε από παθήματα. Το μυστήριο των παθημάτων θα το κατανοήσουμε μόνο αργότερα. Κατ’ άρχάς το δεχόμαστε ως όρο για την εν Θεώ ανάπτυξή μας, ως όρο για την προκοπή μας στη πρόσληψη του λόγου του Θεού και την αφομοίωση των οδών Του στην πρακτική ζωή…

Παλαιότερα, στα μοναστήρια, όσοι μπορούσαν εγκρατεύονταν ως την Παρασκευή ή ακόμη και ως το Σάββατο. Αλλά αυτό δεν ήταν γιά όλους…. Εμείς κρατούμε την εξής μέθοδο: η πλήρης εγκράτεια δεν είναι αναγκαστική κατά τη διάρκεια όλης της εβδομάδος. Πλήρη αποχή από τροφή και νερό κρατούμε τις τρεις πρώτες ημέρες μέχρι την πρώτη Προηγιασμένη Λειτουργία.

Όσοι δεν αντέχουν, την Τρίτη το απόγευμα στην τράπεζα μπορούν να πάρουν τσάι και παξιμάδι. Όσοι δεν αντέχουν ούτε αυτό, μπορούν διακριτικά να πάρουν κάτι ακόμη και την πρώτη ημέρα. Ο καθένας διαλέγει σύμφωνα με τη δύναμή του, χωρίς να κοιτάζει τι κάνει ο άλλος. Ο καθένας αυτοπροαίρετα ας βαδίσει προς εκείνο τον αγώνα που ανοίγεται μπροστά μας, ώστε με τον τρόπο αυτό να είμαστε σε θέση να διέλθουμε τη Νηστεία, χωρίς να χάσουμε τον πραγματικό της σκοπό, να συναπαντήσουμε δηλαδή στη φθαρτή σάρκα μας τη χάρη της Αναστάσεως…

Πρέπει να πούμε λίγα λόγια για την Κυριακή της συγχωρήσεως. Η ημέρα αυτή, όταν ζητούμε ειλικρινά συγχώρηση ο ένας από τον άλλον, είναι άκρως σημαντική. Όταν η συγχώρηση αυτή δίνεται και από τις δύο πλευρές, τότε η ψυχή αισθάνεται ελεύθερη και γεμάτη ειρήνη. Βέβαια η κατάσταση αυτή της ελευθερίας και της ειρήνης απαλύνει υπερβολικά τη νηστεία. Να προετοιμασθείτε λοιπόν γι’ αυτή την ημέρα, ώστε να αποτινάξετε από την καρδιά και τον νου σας κάθε ίχνος αρνητικής στάσης εναντίον του αδελφού.

…θα πραγματοποιήσουμε την άσκηση αυτή και θα λησμονήσουμε όλες τις πληγές που μας προκλήθηκαν στη ζωή!

Και όταν συγχωρήσουμε από την καρδιά μας όλους τους αδελφούς μας για όσα συσσωρεύθηκαν στη γεμάτη κόπο, παρεξηγήσεις, στενοχώριες, στερήσεις καθημερινότητά μας, τότε όλα αυτά απορρίπτονται, και το πνεύμα μας λυτρώνεται και βρίσκει την ελευθερία τού συγχωρημένου ανθρώπου, του λυτρωμένου από όλες τις συνέπειες της αμαρτίας και εμπνευσμένου με νέα ελπίδα…

Τι είδους προετοιμασία μας προτείνει ο Σιλουανός για την υποδοχή του Πάσχα; Όσο ισχυρότερο είναι μέσα μας το Πνεύμα, τόσο ευκολότερα ξεχνούμε κάθε πληγή και συγχωρούμε κάθε προσβολή που μας προκλήθηκε από τον αδελφό, και τόσο πλουσιότερα θα ξεχύνεται σε μας η χαρά της αιώνιας ζωής. Η αυτοεξουθένωση είναι μεγάλη πνευματική πράξη μπροστά στον Θεό. Ο Ίδιος ο Κύριος κένωσε τον Εαυτό Του . Διαβάζουμε λοιπόν στον πατέρα Σιλουανό τα λόγια: «η χάρη κατοικεί στους ελαχίστους» και όχι στους ανωτέρους. Έτσι έδωσε σε αυτόν ο Κύριος να γνωρίσει: «Όσο περισσότερο ταπεινώνεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο αναλαμβάνει τον αγώνα της κενώσεως, τόσο υψηλότερα ανεβαίνει μπροστά στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνεται ικανός να προσλάβει τη μεγάλη χάρη».

Προσπαθήστε όμως να εκπληρώσετε όλα αυτά πού σάς είπα κατά τη Νηστεία αυτή. Γιατί λέω «κατά τη Νηστεία αυτή»; Το λέω, γιατί κατά παράδοξο τρόπο τώρα επικρατεί τεταμένη ατμόσφαιρα στον κόσμο. Και οι πιστοί και οι άπιστοι έχουν συνεχώς στο στόμα τους τούς λόγους «αποκάλυψη», «αποκαλυπτικά γεγονότα», «αποκαλυπτικές προσδοκίες». Με ποιά μορφή θα έρθει το τέλος δεν γνωρίζουμε ακόμη. Αλλά εφέτος η ένταση είναι μεγαλύτερη από πριν. Ας προσπαθήσουμε τη Νηστεία αυτή να την κάνουμε νηστεία πάλης γιά εκείνο πού σάς παρακάλεσα: γιά την ενότητα, πού θα είναι ενότητα κατ’ εικόνα της Αγίας Τριάδος…

Είναι αφελές, ωστόσο, να σκεφτόμαστε ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς πόνο, χωρίς σταύρωση. Με τα μεγάλα παθήματα, την υπομονή όλων των εξουθενώσεων και όλων των αδικιών, κερδίζουμε τη δωρεά της χάριτος, της αγάπης εκείνης πού αγκαλιάζει τα πάντα. Και τότε θα γνωρίζουμε τον Θεό «καθώς έστι», δηλαδή ως «αγάπη» .

..οι άνθρωποι δεν προσέχουν τα δικά τους λάθη και κρίνουν τούς άλλους. Με τον τρόπο αυτό καταστρέφεται η ενότητα. Φυλαχθείτε από κάθε λογισμό εναντίον των αδελφών, γιατί κάθε τέτοιος λογισμός προκαλεί ρωγμή στον τοίχο της Μονής μας. Το είπαμε αρκετές φορές. Αυτό δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα! Επειδή, όταν σκεφτόμαστε το κακό γιά κάποιον και ύστερα βγαίνουμε από το κελί μας και τον συναντούμε, τα ίχνη της κακής αυτής σκέψεως ενεργούν. Και τότε ο άλλος, εξαιτίας αυτού τού φαινομένου, ανταποκρίνεται με αντίστοιχο τρόπο. Και ποτέ δεν είναι δυνατόν να γνωρίσουμε ποιος «άρχισε» πρώτος. Γι’ αυτό και προσευχόμαστε: «Δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα». Η απουσία της θεωρίας αυτής κάνει τον κάθε άνθρωπο να σκέφτεται ότι έχει δίκαιο και να μη διακρίνει τα δικά του λάθη. Αυτό το κάνουν ακόμη και οι αρχιερείς και όλοι εμείς. Γι’ αυτό φυλαχθείτε από κάθε κακή σκέψη όταν είστε στο κελί σας, και τότε το «σπίτι μας» θα μένει ακλόνητο και θα κερδίσουμε τη σωτηρία μας. Αν όμως συγχωρούμε τις δικές μας αμαρτίες χωρίς να κατανοούμε τον αδελφό, τότε όλα θα καταστραφούν.

Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2021/03/blog-post_16.html#ixzz6pSMWq6Id