Τό αλφαβητάρι...

...τής μητρός του κυρ’Αντώνη, απ’ τήν Κρήτη, αιωνία της η μνήμη.

Αγάπα πρώτα τό Θεό, κι ύστερα τούς γονείς σου.Βασίλευε στά πάθη σου, σέ όλη τήν ζωή σου.Γής καί πηλός καί σκούληκας είσαι καί μή καυχάσαι.

Δίδου παντού και πάντοτε, τό χρήμα μή λυπάσαι.

Εικόνα είσαι τού Θεού, μιμήσου τόν Θεό σου.

Ζηλεύου και μή ζήλευε κανένα στόν καιρό σου.

Ήμαρτες ? μετανόησε ! κλάψε πικρά και θρήνει!

Θρέψε φτωχό, ντύσε γυμνό, συγχώρηση να γίνει.

Ίδες το σφάλμα τ’αδελφού? κρύψετο σκέπασέ το.

Καλόν είδες ? φανέρωστο καί δόξα Θεού πέστο.

Λιμάνι να’σαι τών φτωχών, χαρά τών θλιβομένων!

Μήτηρ, πατήρ τών ορφανών, ξενοδοχείο τών ξένων.

Νά κοινωνάς πολλές φορές τόν χρόνο, αναγκαίως!

Ξ(ε)ημολογού δέκα φορές, όμως και έτι πλέον.

Όσο μπορείς καί περπατάς, τρέχα στήν Εκκλησία!

Πουλήσου και αγόρασε τήν Άνω Βασιλεία!

Ράντιζε καί με δάκρυα κάποτε τήν στρωμνή σου.

Σπούδαζε η στήν Αγία Γραφή, νά σώσεις τήν ψυχή σου.

Τό Πάτερ Ημών τέκνον μου, λέγετο καί συχνάκις.

Υβρίστηκες? Υπόμενε, ώς ο Χριστός πολλάκις.

Φεύγετε τήν κακολογιά καί τάς αισχρολογίας.

Χαίρε και τούς χαιρετισμούς λέγε τής Παναγίας.

Ψαλμούς και δόξα σοι, ευχάς, διάβαζε κατά μόνας.

Ως αρεστά πρός τόν Θεό εις πάντας τούς αιώνας!!!