Ο δυτικός άνθρωπος καυχάται για τις αξίες του, που στην πραγματικότητα είναι ψευτοαξίες. Έχει βαθύτατη την πεποίθηση ότι είναι προασπιστής των θεωρουμένων ως πανανθρωπίνων ιδανικών και ότι βαδίζει αταλάντευτα τον ορθό δρόμο προς την πρόοδο και την ευημερία ότι είναι φορέας ανωτέρου πολιτισμού, ο οποίος τελικά θα επικρατήσει ως ο μόνος στην επιφάνεια του πλανήτη! Η αλαζονεία αυτή ελάχιστα περιθώρια αυτοελέγχου και αυτοκριτικής αφήνει στον δυτικό άνθρωπο.
Ο δυτικός άνθρωπος πορεύεται δίχως Θεό, τον οποίο έχει απορρίψει από αιώνες. Κάποιοι το σημαντικό για την «πρόοδο» των δυτικών κοινωνιών χρονικό ορόσημο τοποθετούν στην εποχή του λεγομένου διαφωτισμού. Σε βάθος ανάλυση θα μας οδηγήσει στη θλιβερή διαπίστωση ότι η Δύση και πριν πορευόταν ερήμην του Θεού, το μήνυμα του οποίου είχε αρχίζει να διαστρεβλώνει ήδη από τα τέλη της πρώτης χιλιετίας μετά την ενανθρώπισή του και συνέχιζε να διαστρεβλώνει. Η Δύση, παρά την επικράτηση της αθεΐας στην πολιτική και στη διανόηση, δεν είναι άθεη. Πολλοί ακόμη δηλώνουν πιστοί στο Θεό και είναι μέλη διαφόρων «εκκλησιών», οι οποίες πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς στον χώρο των διαμαρτυρομένων αρνούμενες να υποταχθούν στην παπική «αυθεντία», η οποία εμμένει στην αλαζονεία της! Εκείνο, που ακόμη και ορθόδοξοι αποφεύγουν να τονίσουν, είναι η άνευ όρων υποταγή των χριστιανών της Δύσης στον πρακτικό υλισμό ως απόρροια της οικονομικής ευμάρειας, την οποία έχουν εξασφαλίσει χάρη στην καταλήστευση των φτωχών και καταφρονεμένων από τους δυτικούς λαών. Είναι τραγικό να τονίζεται από προτεστάντες, ευτυχώς όχι από όλους, ότι η υλική ευμάρεια είναι αμοιβή του Θεού προς αυτούς για την πίστη τους! Πάντως άποψη των αμερικανών αναλυτών του ανά τον πλανήτη αντιαμερικανισμού είναι ότι αυτός οφείλεται στον φθόνο για τα υψηλά επιτεύγματα του νεοπαγούς λαού, που προέκυψε από την πανσπερμία των λαών που κατοίκησαν το βόρειο τμήμα της νέας ηπείρου.
Τα επιτεύγματα των δυτικών υπήρξαν όντως μεγάλα και θαυμαστά στον τομέα της επιστήμης και όσοι από εμάς ωφελούμαστε από αυτά τους οφείλουμε ευγνωμοσύνη! Εκείνο που συνήθως διαφεύγει της προσοχής μας είναι το ερώτημα: Πόσοι είναι αυτοί που επωφελούνται από τα επιτεύγματα στο σύνολο των επτά περίπου δισεκατομμυρίων του πλανητικού πληθυσμού; Να είναι άραγε το ένα δισεκατομμύριο ή μήπως ούτε καν τόσοι; Και αν για τους υπόλοιπους τα επιτεύγματα είναι απρόσιτα, πού οφείλεται αυτό; Στην οκνηρία τους, στην νοητική ανεπάρκειά τους ή στην εχθρική τους στάση έναντι του πολιτισμού; Ο δυτικός άνθρωπος έχει δώσει από καιρό απαντήσεις στο ερώτημα. Θεώρησε όλους τους άλλους λαούς κατωτέρους αυτών που ανήκουν στην αρία φυλή. Έτσι καλλιέργησε τις φυλετικές διακρίσεις, κατρακύλισε στον καιάδα της ευγονικής και τερατούργησε στα κρεματόρια! Ακόμη δεν άσκησε ουδεμία αυτοκριτική για τα μύρια όσα εγκλήματα του όπως η εξόντωση των ερυθροδέρμων, το δουλεμπόριο των μαύρων, η καταδυνάστευση των λαών κατά την αποικιοκρατία. Όσο για τα άγρια εγκλήματα του ναζισμού, αισθάνονται ικανοποίηση, καθώς έχουν στήσει τη δίκη της Νυρεμβέργης και τα έχουν επιρρίψει σε μία μικρή ομάδα διεστραμμένων κατ’ αυτούς εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας. Όμως ο Καμύ, δικός τους αυτός, βροντοφωνάζει: Το έγκλημα διεπράχθη από τον δυτικό μηδενισμό! (Επαναστατημένος άνθρωπος). Παραμένοντας αλαζών ο δυτικός άνθρωπος εξακολουθεί να αγνοεί τον αυτοέλεγχο και την αυτοκριτική. Έτσι εξακολουθεί να σπέρνει τον όλεθρο στους λαούς που δεν ανήκουν στη χωρία των προνομιούχων αρίων αλλά και εντός αυτής. Έχουμε πάμπολλα δείγματα μη ανεκτικότητας έναντι των λατινογενών λαών, των σλαβικών λαών και του ελληνικού, ιδίως του ελληνικού. Την περιφρόνησή τους γευθήκαμε έντονη κατά την τελευταία κρίση, στην οποία μας οδήγησαν με εντολές τους προς τους δυτικόφρονες πολιτικούς, που ασκούν την εξουσία στη χώρα μας όχι ελέω Θεού ούτε ελέω λαού, αλλά ελέω της νέας τάξης πραγμάτων.
Πορεύεται τον ορθό δρόμο η Δύση προς την υλική ευημερία; Η απάντηση με βάση τον ευαγγελικό νόμο είναι σαφώς αρνητική. Όμως δεν θα προχωρήσουμε σε ανάλυση με βάση νόμο, που η Δύση έχει σαφώς απορρίψει. Θα κάνουμε κάποιους συλλογισμούς με βάση τη λεγόμενη κοινή λογική, αν και έχουμε έντονες επιφυλάξεις για το αν υπάρχει τέτοια. Αν υπήρχε, δεν θα ερμηνευόταν ως φθόνος των λεηλατούμενων και ρημαζόμενων ο αντιαμερικανισμός. Ξεκινούμε από τη θεμελιώδη θέση ότι όλα τελειώνουν στον τάφο και, συνεπώς, κυρίαρχος στόχος είναι η απόλαυση του βίου στο μέγιστο βαθμό. Η με οικονομικούς όρους ανάλυση των πάντων μαρτυρεί την καθολική σχεδόν αποδοχή της θέσης. Είναι αναμφισβήτητο ότι οι έχοντες και κατέχοντες εξασφαλίζουν πολλές απολαύσεις. Είναι όμως δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτές εξασφαλίζουν ευχαρίστηση, όχι όμως και χαρά; Ψιλά γράμματα η διάκριση στις δυτικές κοινωνίες, στη χωρία των οποίων, με λύπη μου, εντάσσω και τη νεοελληνική. Αυτές αγνοούν τις όποιες προειδοποιήσεις ελαχίστων ειδικών, που σημαίνουν συναγερμό για πλείστες όσες παθογένειες: Διάλυση της οικογένειας, που θυσιάζεται στον βωμό της απόλαυσης μέσω του πανσεξουαλισμού. Οι νέοι βλαστοί των κοινωνιών βιάζονται στα κοινωνικά θερμοκήπια να δώσουν πρώιμους καρπούς (εφηβικές ερωτικές σχέσεις, εκτρώσεις ως δικαίωμα (!), αδυναμία συγκρότησης οικογένειας λόγω άγνοιας της ευθύνης και των υποχρεώσεων και πολύ περισσότερο λόγω άρνησης της θυσίας).
Στο κυνήγι του χρήματος, που επιδίδονται οι γονείς προς ικανοποίηση επίπλαστων στα πλαίσια του συστήματος αναγκών, δεν έχουν χρόνο να δουν τα παιδιά τους και να συνομιλήσουν μαζί τους, πόσο μάλλον να τα διδάξουν, αν βέβαια οι ίδιοι γνωρίζουν τα του βίου. Ο δυτικός άνθρωπος, κατ’ έντολή του «Σάυλοκ», επιτείνει τον εκτραχηλισμό νομοθετώντας και την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, ώστε να καταστεί αδύνατη η συνεύρεση των μελών της οικογένειας γύρω από το τραπέζι! Τα παιδιά δεν παιδαγωγούνται πλέον στο σχολείο, το οποίο έχει απολέσει τον παιδευτικό του χαρακτήρα. Αποκλειστικός παιδαγωγός είναι η τηλεόραση και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, για τα παιδιά, το διαδίκτυο για τους εφήβους και τους νέους. Στα πρώτα παρέχεται άφθονη βία, στους άλλους άφθονο σέξ! Η εικονικότητα συγχέεται συν τω χρόνω με την πραγματικότητα. Όταν το παιδί σκοτώνει καθημερινά εκατοντάδες κακούς, δεν συγκινείται όταν βλέπει συνομήλικά του, τραυματισμένα ή νεκρά στη μικρή οθόνη, ιδιαίτερα όταν έχει υποστεί πλύση με τη διάκριση μεταξύ καλών (ημών) και κακών (άλλων)! Μάλιστα στην επιθυμία του να γευθεί πιο έντονες συγκινήσεις παίρνει το όπλο του πατέρα του (στις ΗΠΑ είναι το όπλο αντικείμενο λατρείας) και επιχειρεί και κατά καλών στο σχολείο του, αφού δεν είναι εύκολο να βρει κακούς! Πρόσφατα Σουηδός πολίτης, φίλος της ειρήνης, ταξίδεψε με τα μικρά παιδιά του στο Ισραήλ, για να λάβουν αυτά μικρή γεύση των δεινών του πολέμου. Δέχθηκε έντονες τις επικρίσεις ότι προκάλεσε αθεράπευτα ψυχικά τραύματα σ’ αυτά! Όμως πράγματι τα ωφέλησε: Δεν θα ξαναπαίξουν τα αγαπημένα τους πολεμικά παιχνίδια. Άραγε θα εξετάσουμε σε βάθος και εμείς την ευκολία, με την οποία οδηγήθηκαν στο διπλό έγκλημα δύο νεαροί σε βάρος δύο νέων για ασήμαντη, όπως χαρακτηρίζεται συνήθως στα δικαστικά χρονικά, αφορμή;
Όταν ο έφηβος απολαύσει, άγουρος ακόμη, τις σαρκικές ηδονές, αναζητά νέες εμπειρίες στις παρά φύση απολαύσεις! Η ομοφυλοφιλία κάνει θραύση στις δυτικές κοινωνίες. Μάλιστα επικροτείται από κυβερνήσεις, τοπική αυτοδιοίκηση, επιστημονική κοινότητα! Οι ανά τον κόσμο πρεσβείες των ΗΠΑ συνεπικουρούμενες από τις των άλλων δυτικών χωρών πρωταγωνιστούν στις εκδηλώσεις ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας. (Εμείς άντε να τα βάλουμε με κάποιον δήμαρχο!). Ο σεξοτουρισμός οργιάζει στις χώρες της Άπω Ανατολής και πρόσφατα στην Ολλανδία νομιμοποιήθηκε το κόμμα των «παιδοφίλων». Στην περήφανη Γερμανία λειτουργούν οίκοι κτηνοβασίας και οι ζωόφιλοι αρκούνται να ζητήσουν να μη κακοποιούνται τα ζώα! Τέλος η ΕΕ προσανατολίζεται στη σύνταξη οδηγίας για τον συνυπολιγισμό στο ΑΕΠ των προσόδων από την πορνεία και το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών! Οι μουσουλμάνοι έχουν αντιληφθεί ότι η σαπίλα έχει εξαπλωθεί και εισχωρήσει σε βάθος στις δυτικές κοινωνίες, γι’ αυτό σε κάποια πορεία σε ευρωπαϊκή πόλη κάποιος κρατούσε πινακίδα, που έγραφε: «Η Ευρώπη είναι καρκίνος. Το Ισλάμ είναι η θεραπεία»!
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ» 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου