Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ηλίων, Αιδηψός Εύβοια





Βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων επί του Βαλαντίου Όρους στο μικρό οροπέδιο Βαλαντοβούνι της βορειοδυτικής Εύβοιας, βορειοανατολικά από το παραθαλάσσιο χωριό Ήλια με θαυμάσια θέα προς το βόρειο Ευβοϊκό κόλπο και σε απόσταση 13 χιλιομέτρων από τα Λουτρά Αιδηψού.
Εικάζεται ότι έχει χτιστεί επάνω από αρχαίο Ναό του Σεληνουντίου Απόλλωνα, που ήταν θεός του Ήλιου (Φοίβος) ενώ το πότε ιδρύθηκε η μονή και από ποιους είναι άγνωστο αφού δε διασώθηκε τίποτα εξαιτίας των αλλεπάλληλων λεηλασιών και καταστροφών των αρχείων της.
Η επικρατέστερη άποψη όμως είναι ότι ιδρύθηκε το 1256 στα χρόνια της Ενετοκρατίας, αφού έχει καταστραφεί προηγουμένως η ομώνυμη μονή της "Θέρμας" που ήταν χτισμένη δυτικά στη χαράδρα που κατεβαίνει προς τον οικισμό της Αιδηψού.

Τὰ ὄνειρα


Οἱ δαίμονες χρησιμοποιοῦν τὰ ὄνειρα γιὰ νὰ ἐνοχλήσουν καὶ νὰ πληγώσουν τὶς ἀνθρώπινες ψυχές. Μὲ παρόμοιο τρόπο οἱ ἄπειροι στὸν πνευματικὸ ἀγώνα Χριστιανοὶ ποὺ δίδουν σημασία στὰ ὄνειρα κάνουν κακὸ στὸν ἑαυτό τους. Εἶναι, ἔτσι, σημαντικὸ νὰ διακρίνουμε τὴν ἀκριβῆ σημασία τῶν ὀνείρων σὲ κάποιο πρόσωπο ποὺ ἡ φύση του δὲν ἔχει ἀνανεωθεῖ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου ἡ κατάσταση ἑνὸς κοιμωμένου προσώπου εἶναι τέτοια ὥστε ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος χάνει τὴν αὐτοσυνειδησία τῆς ὑπάρξεώς του καὶ εἶναι σὲ μία κατάσταση λήθης. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου ὅλες οἱ ἑκούσιες δραστηριότητες καὶ ἐργασίες σταματοῦν.

Φόβος Θεοῦ (Γέροντος Ἰωσήφ Ἡσυχαστοῦ)


 Λοιπόν, όταν εσύ δεν αμαρτάνεις, δεν ψεύδεσαι, δεν κατακρίνεις, δεν πονηρεύεσαι κατά του πλησίον σου, τότε έχεις φόβο Θεού. Τότε είσαι σοφός και κατανοείς το Θεό, και για να μην Τον λυπήσεις δεν αμαρτάνεις. Και αυτή είναι η όραση του Θεού, και ο Θεός που βλέπει τα πάντα σε σκεπάζει από τις παγίδες του σατανά.

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Αναζητώντας το νόημα της ζωής, του A. J. Cronin


Θα πρέπει ένας άνθρωπος να είναι τυφλός και απίστευτα ανόητος αν, φτάνοντας στα χρόνια της ωριμότητας, δεν αναρωτιέται πότε-πότε, μες στην παραζάλη της ζωής: «Για ποιο σκοπό ήρθα στον κόσμο; Γιατί ζω;»
Όταν είναι κανείς νέος, ο καιρός κυλάει τόσο γρήγορα, οι διασκεδάσεις είναι τόσο πολλές, και το τέρμα του δρόμου της ζωής μοιάζει νάναι τόσο μακριά, ώστε δεν υπάρχει καιρός για τέτοιες αυτοαναλύσεις. Τουλάχιστον, σε μένα, αυτό είχε συμβεί. Οι φοιτητές της ιατρικής, συνήθως, δε διακρίνονται για την ευσέβεια τους και, φυσικά, ούτε γω ήταν δυνατόν να αποτελώ εξαίρεση σ' αυτό τον κανόνα. Στα εργαστήρια της ανατομίας, όπου διαμελίζονται σε χίλια-δυό κομμάτια τα απομεινάρια του ανθρώπου, το ανθρώπινο σώμα δε μου φάνηκε τίποτα περσότερο από μια πολύπλοκη μηχανή. Στις αυτοψίες που είχα παρακολουθήσει, τί­ποτα δέν είδα που να με κάμει να πιστέψω ότι υπάρχει μες στο κορμί μια ψυχή αθάνατη. Όταν συλλογιόμουν τον Θεό, άθελα μου στο στόμα μου χάραζε ένα χαμόγελο ανωτερότητας, που έδειχνε την περιφρόνηση που αισθανόμουν για έναν τόσο παμπάλαιο μύθο.

Αν είστε θείος ή θεία διαβάστε αυτό!

Αν είστε θείος ή θεία διαβάστε αυτό!

Πριν λίγες μέρες έγινα για δεύτερη φορά θεία και εκτός του ότι είμαι πολύ χαρούμενη άρχισα να σκέφτομαι πως υπάρχουν κάποια πράγματα που ο θείος και η θεία βιώνουν τελείως διαφορετικά.
Συνειδητοποίησα πόσο συγκινητικό είναι να προσπαθούν να προφέρουν για πρώτη φορά το όνομά σου. Τα βλέπεις να προσπαθούν να σε φωνάξουν και το αποτέλεσμα είναι απλά ξεκαρδιστικό και αξιολάτρευτο.
Όταν στα μάτια τους βλέπεις πως είσαι η/ο φίλη/ος με τον οποίο μπορούν να παίξουν, να γελάσουν και να διασκεδάσουν.
Όταν θυμάσαι όλα τα αγαπημένα τους πράγματα όπως την αγαπημένη τους γεύση παγωτό, χρώμα, φαγητό κλπ και απλά γίνεσαι ο ήρωάς τους.

Το νόημα του Σταυρού





Το νόημα του Σταυρού
Γράφει ο Κων/νος Χαρ. Κορλός, Θεολόγος
Ζούμε σε μια εποχή πνευματικής αποστασίας και ηθικής συγχύσεως και αμοραλισμού, σ' έναν κόσμο που θηρεύει τις ηδονές, που έχει βάλει ως σκοπό της ζωής του τον ευδαιμονισμό και την καλοπέραση, σ' έναν κόσμο που ούτε καν υποπτεύεται ότι “ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος”. Που δεν πιστεύει, ότι πέρα από την ύλη υπάρχει και το πνεύμα και ότι ο άνθρωπος με την ηθική και πνευματική του πρόοδο και τον αγιασμό θα βρει την αληθινή ευτυχία.
Και δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός πως η αγία μας Εκκλησία στο ενδιάμεσο του σταδίου της άθλησης των πιστών υψώνει τον Τίμιο Σταυρού ως σύμβολο, ως ύψιστη διδαχή ως υπόμνηση πως δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, για να νικήσουμε τα πάθη μας και τις αδυναμίες μας και να γευθούμε τη χαρά της ψυχικής μας ανακαίνισης. Για να μας θυμίζει πως “ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι...”. Κι ακόμα τη ρητή και βαρυσήμαντη για τον καθένα μας εντολή του Κυρίου: “όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι” (Μαρκ. Η' 34).

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 28 Φεβρουαρίου 2016 (Ασώτου)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα
(Α´ Κορ. στ´ 12-20)

Αδελφοί, πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐ πάντα συμφέρει· πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ᾿ οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος. Τὰ βρώματα τῇ κοιλίᾳ καὶ ἡ κοιλία τοῖς βρώμασιν· ὁ δὲ Θεὸς καὶ ταύτην καὶ ταῦτα καταργήσει. Τὸ δὲ σῶμα οὐ τῇ πορνείᾳ ἀλλὰ τῷ Κυρίῳ, καὶ ὁ Κύριος τῷ σώματι· ὁ δὲ Θεὸς καὶ τὸν Κύριον ἤγειρε καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ. Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ῎Αρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο.

Πότε πρέπει να διαβάζεται η Αρτοκλασία στους ιερούς Ναούς;

artos


Πρόκειται για ξεχωριστή ακολουθία που εσφαλμένα σήμερα, στους περισσότερους ιερούς Ναούς, έχει ενταχθεί στο τέλος της ακολουθίας του Όρθρου ή, ακόμη χειρότερα, μέσα στη Θεία Λειτουργία, πολλές δε φορές και πριν το τέλος της. Η ακολουθία της Αρτοκλασίας διαβάζεται στο πέρας του Μεγάλου Εσπερινού, και δη των Ολονυκτιών!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος: Η "αναγκαιότητα" των δοκιμασιών.


Εξηγώντας μας πόσο αναγκαίες είναι οι θλίψεις για τον αθλητή του Χριστού ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει:
«Οι δοκιμασίες είναι ωφέλιμες σε όλους ανεξαιρέτως. Αν ήσαν ωφέλιμες σε ένα Παύλο, ας σιωπήση από μόνο του το κάθε στόμα, που λέει, πως δεν ωφελούν! Γιατί διαφορετικά, θα το κάνη να σιωπήση ο ίδιος ο Θεός! Γιατί, όποιος ειπή πως οι δοκιμασίες δεν είναι ωφέλιμες, αυτόματα γίνεται υπόδικος ενώπιον του Θεού.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Σεξ στην εφηβεία

Αέναη επΑνάσταση » Σεξ στην εφηβεία (Θεόδωρου Ρηγινιώτη)

Ένα συγκλονιστικό άρθρο που μιλά κατευθείαν στις συνειδήσεις! Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Θεόδωρο Ι. Ρηγινιώτη για την αποστολή του άρθρου του στην Αέναη επΑνάσταση!

Σεξ στην εφηβεία
Γράφει ο θεολόγος Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου

Η σεξουαλική δραστηριότητα στον άνθρωπο δεν ορίζεται μόνο από τη φύση (όπως στα ζώα) αλλά και από την επιθυμία. Επειδή όμως πρόκειται για ένστικτο, η διαχείρισή του μπορεί να έχει συνέπειες, είτε θετικές για τον άνθρωπο είτε αρνητικές.

Στην εποχή μας υπάρχει μια αυτόματη αντίδραση (σαν ψυχολογική αλλεργία) στην επισήμανση ότι η σεξουαλικότητα μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες. Οι έφηβοι – και των δύο φύλων – υφίστανται ένα διαρκή βομβαρδισμό από σεξουαλικά ερεθίσματα, που φτάνει στα όρια της πλύσης εγκεφάλου, με αποτέλεσμα το σεξ να τους γίνεται έμμονη ιδέα και να τους απασχολεί καθημερινά.

Στα αναπάντητα “γιατί” του πόνου…

Μητροπολίτης Μεσογαίας 
κ. Λαυρεωτικής Νικόλαος

Ευλογημένα «γιατί»! Τα καθαγίασε ο Ίδιος ο Χριστός στο σταυρό: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μὲ ἐγκατέλιπες;». 
Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό; Τι σου έκανα; Δεν είμαι ο Υιός σου; Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με το δικό μου και έμεινε και αυτό αναπάντητο. Έμεινε αναπάντητο στα φαινόμενα. Τα γεγονότα όμως φανέρωσαν την απάντηση.

Η εξομολόγηση κι ο πόλεμος ενάντια στους αμαρτωλούς λογισμούς ( Οσίου Ιγνατίου Μπριντσιανίνωφ )


Από αχρονολόγητη επιστολή σε κάποια μοναχή

Η αμαρτία του ανθρώπου εξαλείφεται με την εξομολόγηση. Οι ρίζες της αμαρτίας όμως ξεριζώνονται με τον αγώνα εναντίον των αμαρτωλών λογισμών και με την συχνή εξαγόρευση.

Με το που θα εμεφανιστούν οι λογισμοί και ενοχλούν, πρέπει να τους εξομολογηθείς. Είθε ο Θεός να σε συγχωρέσει για το παρελθόν και να σ'ενισχύσει στο μέλλον.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Μ ᾶ ς λ ε ί π ο υ ν τ ὰ λ ε φ τ ά;




Μ ᾶ ς λ ε ί π ο υ ν τ ὰ λ ε φ τ ά;
π. Δ η μ η τ ρ ί ο υ Μ π ό κ ο υ
Τὸ νὰ εἶ­σαι φτω­χός, δὲν ἐμ­πο­δί­ζει νὰ εἶ­σαι ἐ­λε­ή­μων καὶ φι­λάνθρωπος. Σή­με­ρα νο­μί­ζου­με, ὅ­τι γιὰ νὰ βο­η­θᾶς τὸν συ­νάν­θρω­πό σου, πρέ­πει νὰ ἔ­χεις. Τό­σα πολ­λά, ποὺ νὰ σοῦ πε­ρισ­σεύ­ουν. Ἀλ­λι­ῶς τί νὰ δώ­σεις;
Πα­λι­ό­τε­ρα ὅ­μως οἱ Χρι­στια­νοὶ ἦ­ταν δι­α­φο­ρε­τι­κοί. Δὲν κοί­τα­ζαν ἂν πε­ρισ­σεύ­ει κά­τι γιὰ νὰ δώ­σουν. Ἀλ­λ’ ἀ­π’ αὐ­τὸ ποὺ εἶ­χαν, λί­γο ἢ πο­λύ, βο­η­θοῦ­σαν καὶ τὸν φτω­χό. Ἡ ἀ­γά­πη, ἡ φι­λαν­θρω­πί­α, ἦ­ταν πάν­τα ὑ­πό­θε­ση καρ­διᾶς, ὄ­χι χρη­μά­των.
Ὁ με­γά­λος Ρῶ­σος συγ­γρα­φέ­ας Μα­ξὶμ Γκόρ­κη, ποὺ ξε­κί­νη­σε τὴ ζω­ή του πάμ­φτω­χος καὶ ὀρ­φα­νός, ἀ­να­φέ­ρει συ­χνὰ στὰ γρα­πτά του τὴ για­γιά του. Μιὰ φτω­χειὰ θε­ο­φο­βού­με­νη γυ­ναί­κα, ποὺ τὸν μά­θαι­νε ἔμ­πρα­κτα τὴ μυ­στι­κὴ φι­λαν­θρω­πί­α. Γρά­φει λοι­πὸν ὁ Γκόρ­κη στὸ ἔρ­γο του «Στὰ ξέ­να χέ­ρια»:

Τὰ δύο μαχαίρια




Fulton Sheen (Καθηγητής Ψυχολογίας)



Λίγο πρίν τήν σύλληψή Του, ὁ Χριστός θέλοντας νά ὑπενθυμίσει στούς μαθητές Του τήν προφητεία “καί μετά ἀνόμων ἐλογίσθη”, ὅτι δηλ. θά τόν θανατώσουν σάν ἕνα κοινό ἐγκληματία, τούς εἶπε: ὅποιος δέν ἔχει μαχαίρι νά ἀγοράσει. Τότε οἱ ἀπόστολοι, χωρίς νά καταλάβουν τί τούς ἔλεγε, εἶπαν: Νά, Κύριε, ὑπάρχουν ἐδῶ δύο μαχαίρια (Λουκ. 22, 37)!

Γιατί δύο μαχαίρια καί ὄχι τρία ἤ τέσσερα ἤ…;

Στόν κόσμο πού ζοῦμε ἔχομε μπροστά μας δύο μαχαίρια:

Τέστ γνησιότητος ἀγάπης




Σάββας Δημητρέας (Ἀρχιμανδρίτης)



Ἡ ἀγάπη δέν εἶναι οὔτε λόγια οὔτε συναισθήματα. Ἡ γνήσια ἀγάπη ἀναγνωρίζεται ἀπό τήν διάθεση θυσίας καί ἀπό τό μέγεθος τῆς θυσίας.

Ἡ ἐπίγνωση καί ἡ ἀναγνώριση τῆς ἱερότητας τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ· τῶν ἐντολῶν καί τῶν θεσμῶν τῆς Ἐκκλησίας· καί ἡ τήρηση τους μέ ἔμπρακτη θυσία, εἶναι τό ἀσφαλέστερο τέστ γιά τό πόσο ἀληθινά καί γνήσια πιστεύουμε καί ἀγαπᾶμε τόν Θεό.

Μιά τέτοια ἀφορμή γιά νά ἀξιολογήσουμε τήν γνησιότητα τῆς πίστης μας καί τῆς ἀγάπης μας στό Θεό εἶναι ἡ ἱερή περίοδος τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων, πού ἀρχίζει στίς 15 Νοεμβρίου.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Η προσευχή – Ο άρτος της ψυχής μας



Ἡ προσευχὴ εἶναι πνευματικὴ ἐργασία. Εἶναι μιὰ ἔκφραση αὐτοῦ ποὺ εἴμαστε καὶ ἐκείνου ποὺ πρέπει νὰ εἴμαστε, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ πλησιάσουμε τὸν Θεὸ καὶ νὰ βρισκόμαστε σὲ κοινωνία μαζί Του.   
Ἡ προσευχὴ καὶ τὰ καλὰ ἔργα ἀποτελοῦν τὰ δύο φτερὰ μὲ τὰ ὁποῖα ὁ ἄνθρωπος ἀνεβαίνει πρὸς τὸν οὐρανό.

Διψασμένος ἀπὸ τὶς ὁδοιπορίες αὐτῆς τῆς ζωῆς, ὁ ἄνθρωπος σταματᾶ στὸ φρέαρ τῆς προσευχῆς καὶ ἐκεῖ, ἀπὸ τὰ βάθη του, δροσίζεται μὲ τὴν δροσιὰ τῆς Θείας Χάριτος.
Στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς πρέπει νὰ κάνουμε διάκριση ἀνάμεσα στὸ «νὰ προσεύχεσαι» καὶ στὸ «νὰ ἐνεργεῖ ἡ προσευχή».

Συντάσσει τῷ Χριστῷ;




Μελέτιος Καλαμαρᾶς (Μητροπολίτης Νικοπόλεως καί Πρεβέζης)



Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀπὸ τὴ φύσι μιὰ βαθειὰ εὐγένεια. Ἀγαπάει τὴν καλωσύνη, τὴ θυσία, καὶ κάθε ἀρετή. Καὶ θέλει νὰ προσφέρεται κάποτε γι’ αὐτές, ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ ἀγάπη του γιὰ τὸ Θεὸ καὶ ἡ πίστις του ἔχουν παγώσει.

Κάθε πρᾶξις, ποὺ γίνεται ἔξω ἀπὸ τοὺς προβληματισμοὺς τῶν ἀρετῶν, τοῦ χτυπάει στὰ νευρά, εἴτε τὴν κάνει ὁ ἴδιος, εἴτε — πολὺ περισσότερο — κάποιος ἄλλος. Τὸ δυνατὸ μάτι τῆς διάνοιάς του τὶς βλέπει ὅλες τὶς πράξεις αὐτές. Καὶ ἡ ἀκοίμητη συνείδησις τὶς τοποθετεῖ. Καὶ πῶς τὶς τοποθετεῖ; Βέβαια, προσπαθεῖ νὰ τὶς τοποθετῆ σωστά. Ὅμως δὲν τὸ κατορθώνει πάντοτε. Γιατί;

Άγνοια και Πλάνη (Διδασκαλία από την Φιλοκαλία)





α. Αίτια της αγνοίας
Αιτία είναι το ταπεινό και γήινο φρόνημα του ανθρώπου, η βοσκηματώδης ζωή όπως θα μας έλεγε ο Μ. Βασίλειος. Έτσι ο νους δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θεϊκές πραγματικότητες και καταστάσεις. Έτσι η άγνοια είναι καρπός της αμαρτίας, της πτώσεως του ανθρώπου και της υποδουλώσεώς του στο θέλημα του, της απομακρύνσεώς του γενικά από τον Θεό. Όποιος ξέπεσε από τη θεϊκή αγάπη, μέσα του έχει ως κυρίαρχο τον νόμο της σάρκας. Η κατάσταση αυτή δεν του επιτρέπει να φυλάξει οποιαδήποτε εντολή του Θεού. Και επειδή αντί για τις αρετές προτίμησε την φιλήδονη ζωή, τελικά, αντί για τη γνώση του Θεού επισύρει πάνω του την άγνοια του Θεού, τονίζει ο Άγιος Μάξιμος. Η αμέλειά μας να γνωρίσουμε τις δωρεές Του μας έφερε σε ραθυμία και αυτή μας παρέδωσε στη λησμοσύνη, από την οποία κυριάρχησε πάνω μας η άγνοια (Όσιος Μάρκος).

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

ΑΚΗΔΙΑ ΚΑΙ ΛΙΠΟΨΥΧΙΑ






Διδαχές Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ
Αχώριστος σύντροφος του πνεύματος της λύπης είναι η ακηδία. Όπως παρατηρούν οι πατέρες, η ακηδία προ­σβάλλει το μοναχό περίπου το καταμεσήμερο και του προκαλεί τέτοια ακαταστασία, ώστε τόσο ο τόπος όπου ζει όσο και οι αδελφοί πού ζουν μαζί του, του γίνονται ανυπόφοροι. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης εγείρεται μέσα του ένα είδος αηδίας και μεγάλης πείνας και χα­σμουριέται πολύ συχνά. Μόλις ή κοιλιά του ικανοποιη­θεί, ο δαίμονας της ακηδίας προτείνει στο μοναχό την ιδέα να βγει από το κελί του και να μιλήσει σε κάποιον αδελφό, υποστηρίζοντας ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να σωθεί από την ακηδία είναι ή συνεχής συζή­τηση με τους άλλους. Ό μοναχός πού έχει κυριευθεί από την ακηδία είναι σαν ένα λεπτό ζιζάνιο πού δε σταματά ούτε λε­πτό, άλλα βρίσκεται πάντα στη διάθεση του άνεμου. Είναι σαν ένα μικρό σύννεφο πού καταδιώκεται από τον άνεμο.

Αγίου Iωάννη της Kρονστάνδης :Πως αποκτάται η καρδιακή πίστη





Εάν επιθυμείς να σου δώσει ο Θεός γρήγορα καρδιακή πίστη στην προσευχή, αγωνίσου με όλη την καρδιά σου να μιλάς και να κάνεις το κάθε τι ειλικρινώς και ουδέποτε να είσαι ψεύτικος στις δοσοληψίες σου με τους άλλους ανθρώπους. Εάν είσαι ευθύς και αληθινός με τους άλλους, τότε ο Θεός θα σου δώσει αμέσως αληθινή πίστη.

Ὀκτώ τρόποι πειρασμῶν



Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας μας πού πάσχουν τά Θεῖα – μᾶς διδάσκουν πώς στό δρόμο τῆς σωτηρίας ὁ ἄνθρωπος πειράζεται ἀπό τό διάβολο μέ ὀκτώ τρόπους: (1) ἐκ τῶν ὄπισθεν, (2) ἐκ τῶν ἔμπροσθεν, (3) ἐξ ἀριστερῶν, (4) ἐκ δεξιῶν, (5) ἐκ τῶν κάτω, (6)ἐκ τῶν ἄνω, (7) ἐκ τῶν ἔσω καί (8) ἐκ τῶν ἔξω.


(1) Ἐκ τῶν ὄπισθεν πειράζει τόν ἄνθρωπο ὁ διάβολος ὅταν ὁ ἄνθρωπος συνέχεια θυμᾶται τίς προηγούμενες ἁμαρτίες πού ἔχει διαπράξει καί τά κακά του ἔργα καί τά ἀναμασᾶ στή μνήμη του καί ἀσχολεῖται μέ αὐτά εἴτε μέ ἀπόγνωση γι’ αὐτά εἴτε μέ ἐνήδονη ἀναπόληση. Ἔτσι ἡ ἀνάμνηση αὐτῶν πού κάναμε στό παρελθόν γίνεται πειρασμός τοῦ διαβόλου.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Πῶς νὰ γίνουμε τώρα γονεῖς;


«Δέν θά ξεχάσω ποτέ τήν ἀντίδραση μιᾶς μητέρας στήν Κέρκυρα. Εἶχα πάει ἐκεῖ νά συζητήσω μέ τά παιδιά ἑνός Λυκείου· καί τήν ἄλλη ἡμέρα, μέ τούς γονεῖς τῶν παιδιῶν καί γενικά ἐνήλικες, μέ θέμα: «Ἐφηβεία καί οἰκογένεια». Ἡ ἐν λόγω μητέρα πῆρε τόν λόγο, εἶπε τό πρόβλημα μέ τόν γιό της καί ὕστερα μέ ρώτησε:

-Μήπως πρέπει νά τόν πάω σέ ψυχολόγο;

Τῆς ἀπάντησα, λοιπόν:

-Τά παιδιά δέν θέλουν ψυχολόγο. Γονεῖς θέλουν!

Καί ἡ ἀντίδρασή της, ὅλο ἀπορία:

-Καί πῶς νά γίνουμε τώρα γονεῖς; (!)»

Ένας φίλος μας έγραψε το παρακάτω μήνυμα...


"Την πίστη μας στο Χριστό μας, στην Παναγιά μας, στους Αγίους μας καθώς και την πρεσβεία τους δε μπορεί κανείς να βάλει σε Capital Control!!!Όλα τα ATM και τις τράπεζες της Ελλάδος να αποστραγγίσουν, μην ξεχνάμε ποτέ...από κάποιες τράπεζες θα ρέει άφθονη η Θεία Χάρις...είναι οιΑγίες Τράπεζες των εκκλησιών μας!!!" (Γιάννης.Δ.Σταύρου)

Τί κάνουμε ὅταν μᾶς εἰρωνεύονται γιά τήν πίστη μας;





Ὅταν μᾶς εἰρωνεύονται οἱ ἄλλοι, ὄχι γιὰ λάθη ποὺ κάναμε, ἀλλὰ γιατὶ ἐκκλησιαζόμαστε ἀνελλιπῶς, γιατὶ ἔχουμε πολλὰ παιδιά, γιατὶ «πηγαίνουμε μὲ τὸ σταυρὸ στὸ χέρι», γιατὶ νηστεύουμε καὶ τὰ ὅμοια, δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ λυπούμαστε.


Συνήθως παίρνουμε στάση ἄμυνας. Δὲν τοὺς ἀνεχόμαστε νὰ λένε σὲ βάρος μας πικρόλογα.Ἡ ὑποτιμητική τους συμπεριφορὰ πρὸς ἐμᾶς πάρα πολὺ μᾶς στοιχίζει. Ἄλλα παθήματα τὰ ὑπομένουμε εὐκολότερα, ἀλλὰ τὶς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου δὲν μποροῦμε νὰ τὶς ἀντέξουμε. Ἀλλὰ γιατί δυσκολευόμαστε νὰ ὑπομείνουμε τὶς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου;

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Άνοιξη στο Άγιο Όρος. Ένα μοναδικό βίντεο του Vladimir Bondarenko


Περὶ ἀγάπης




Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης



Ἐκεῖνος, πού ἀγωνίζεται νά ἀποκτήση τελεία ἀγάπη, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί πρός τόν πλησίον, αὐτός μπορεῖ καί ὁμολογεῖ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (βλ. Α’ Κόρ. ιβ’ 3)

Πρέπει νά πιστεύης ὅτι σέ ἀγαπᾶ ὁ Θεός, ἀκόμη κι ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σέ ἀποστραφοῦν κι ἄν ὅλοι σέ ἐγκαταλείψουν.

Νά βλέπης ὅλους τοὺς ἀδελφούς σου στό Μοναστήρι σάν ἕνα ἄνθρωπο. Νά μή κάνης δηλαδή ἐξαιρέσεις, καί νά μήν ἔχης περισσότερη ἀγάπη σέ κάποιο, ἀλλά ὅλους νά τούς ἔχης τό ἴδιο, διότι εἶστε ὅλοι ἀδελφοί, ὅλοι στό ἴδιο οἴκημα κατοικεῖτε, στό ἴδιο Μοναστήρι.

ΤΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ


+Διονυσίου, Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης
Άνοιξε το Τριώδιο: Ποιά η σημασία του; Η περίοδος του Τριωδίου αποτελεί το κινητό εκείνο τμήμα του εκκλησιαστικού έτους που προπαρασκευάζει τον πιστό για τον άξιο εορτασμό των Παθών και της Αναστάσεως με ανάλογα βιώματα, πνευματική καλλιέργεια και συμμετοχή, με αγώνα μετανοίας, προσευχής και νηστείας. Η περίοδος του Τριωδίου είναι ένα στάδιο «προετοιμασίας» για την νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και ξεκινά από την Κυριακή του «Τελώνου και Φαρισαίου» και τελειώνει την Κυριακή της Τυρινής.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 21-2-2016 (ΤΕΛΩΝΟΥ και ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ)



ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ   Προς Τιμόθεον Β΄ (γ΄10-15)
Τέκνον Τιμόθεε, σὺ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροις, οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα! Καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος.

Περισπασμὸς καὶ προσοχὴ




Ἅγιος Ἰγνάτιος Brianchaninov



Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα θεωροῦν τὸν περισπασμὸ ἀθῶο, οἱ ἅγιοι πατέρες ὅμως λένε πὼς εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν κακῶν.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμὸ ὅλων τῶν πραγμάτων καὶ τῶν θεμάτων, ἀκόμα καὶ τῶν πιὸ σοβαρῶν, ἔχει ἀντίληψη πολὺ περιορισμένη καὶ ἐπιφανειακή.

Ὅποιος ἔχει παραδοθεῖ στὸν περισπασμό, εἶναι συνήθως ἀσταθής. Τὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς του δὲν ἔχουν βάθος καὶ δύναμη, γι’ αὐτὸ εἶναι ρευστὰ καὶ ἐφήμερα.

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα


 
Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ
Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα
Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή.

Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία, ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[163].

Ὡς Πνευματικός ὁ Ἅγιος δέν ἦταν καθόλου χαλαρός, ἀλλά, ἀντίθετα, υἱοθετοῦσε καί δίδασκε ὡς ἐπιβεβλημένη τήν ἠθική καθαρότητα καί τήν ἀποχή ἀπό κάθε σαρκική ἁμαρτία πρίν ἀλλά καί μετά τόν Γάμο. Ἦταν πολύ ἀνεκτικός στόν ἁμαρτωλό, ἀλλά μέ σκοπό νά τόν ὁδηγήσει στή διόρθωση. Ἐπίσης, δέν δεχόταν καμμία μορφή ἀνωμαλίας, εἴτε ἐντός εἴτε ἐκτός τοῦ Γάμου[164].
Συνιστοῦσε τήν ἄσκηση, τήν ἐγκράτεια καί τόν Θεῖο ἔρωτα.

Μέ τόν ἔρωτα γιά τήν ἐγκράτεια, ὁ ὁποῖος καλλιεργεῖται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό, κατά τό τοῦ Ἁγ. Ἀπ. Παύλου: «ὑποπιάζω μου τό σῶμα καί δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτός ἀδόκιμος γένωμαι» (Α΄ Κορ. 9, 27) μεταστοιχειώνεται τό ὑλῶδες τῆς σάρκας πρός τήν ἀκρώρεια τῆς ἀπάθειας.

«Προχθὲς», διηγεῖται ὁ Ὅσιος Πορφύριος, «ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει:

— Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του) περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος;

Τοῦ λέγω:

— Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν.

Τοῦ τὸ διάβασα, τοῦ τὸ ἐξήγησα καὶ εὐχαριστήθηκε πολύ.

— Βρές το καὶ σὺ καὶ πάρε με τηλέφωνο.

(Τὸ βρῆκα. Αὐτὸ εἶναι: Χαλιναγωγῶν σὺ τῶν παθῶν τὰ σκιρτήματα, τῆς ἐγκρατείας ἔρωτι μετεστοιχείωσας τῆς σαρκὸς τὸ ὑλῶδες, πρὸς τὴν τῆς ἀπαθείας, Πάτερ, ἀκρώρειαν). (ᾨδὴ α΄, τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, 14 Ἰουνίου).

— Ὁ Χρι­στὸς δὲν ξεριζώνει κάτι ποὺ φύτευσε μέσα μας. Ἀλλὰ τὸ ἐκκεντρίζει, τὸ μεταστοιχειώνει, ἀπὸ ἄγριο τὸ κάνει ἥμερο. Τὸ στρέφει στὸν Χριστὸ καὶ τὸ ἁγιάζει. Παράδειγμα ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ὁ Ἅγιος Μωυσῆς ὁ Αἰθίοψ, καὶ τόσοι ἄλλοι»[165].

Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Τὰ γυαλιά σου, γιὰ λίγο ψωμί




Βαρνάβας Λαμπρόπουλος (Ἀρχιμανδρίτης)



Ὁ ἀμερικανός συγγραφέας Τζέι Μάκ Ἴνερνι στό βιβλίο του «Φῶτα Ὁλόφωτα – Πόλη Μεγάλη» μέ ἐμπνευσμένο τρόπο ‘κουρελιάζει’ τούς μύθους τῆς δῆθεν ‘ἐλεύ­θε­ρης’ καί δῆθεν ‘γλυκιᾶς’ ζωῆς τῆς σύγχρονης νεολαίας στήν Νέα Ὑόρκη. Τό βιβλίο τελειώνει μέ μιά σκηνή, πού λέει πολλά:

Ὁ πρωταγωνιστής σέρνει τά πόδια του γιά τό σπίτι του, Κυριακή πρωί, μετά ἀπό ἕνα διήμερο πάρτυ, πλούσιο σέ ἀλκοόλ καί ναρκωτικά. Πεινάει σάν λύκος, για­τί ἔχει νά φάει ἀπό τήν Παρασκευή τό βράδυ. Παρ’ ὅλη τήν αἱμορραγία στήν μύ­τη, πλησιάζοντας σέ κάποιο φοῦρνο, μυρίζεται φρέσκο ψωμί. Ζητιανεύει λίγο ψω­μί, ἀφοῦ οἱ τσέπες του εἶναι ἀδειανές. Τελικά τοῦ πετᾶνε λίγο ψωμί, ἀφοῦ τοῦ πά­ρουν τό μόνο πρᾶγμα κάποιας ἀξίας πού ἔχει ἐπάνω του: τά γυαλιά του!... Ἀρχί­ζει νά τρώει μέ βουλιμία. Ἡ πρώτη μπουκιά κολλάει στό στόμα του καί πνίγεται.

Καί ὁ συγγραφέας καταλήγει μέ τήν φράση: «Θά πρέπει νά φάει πιό ἀργά. Θά πρέπει νά τά μάθει ὅλα ἀπό τήν ἀρχή».

Τί συμβαίνει κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θ. Λειτουργίας.




Θεοδόσιος Μαρτζοῦχος (Ἀρχιμανδρίτης Ἱ. Μ. Νικοπόλεως καὶ Πρεβέζης)



Στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰώνα κατηγορούμενοι οἱ χριστιανοὶ τῆς περιοχῆς τῆς Καρχηδόνας, ὅτι, παρὰ τὶς ἀπαγορεύσεις τοῦ Διοκλητιανοῦ συγκεντρώθηκαν τὴν Κυριακή, ἀπάντησαν: "Δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε χωρὶς τὸ Δεῖπνο τοῦ Κυρίου".

Σήμερα ἕνα μεγάλο ποσοστὸ ὅσων δηλώνουν χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι παραδέχονται ὅτι σπάνια πηγαίνουν στὴν Κυριακάτικη Εὐχαριστία. Ὅμως ἡ Εὐχαριστία, λέει ἡ Ἐκκλησία, εἶναι ἡ πηγὴ καὶ ἡ ἀρχὴ ὅλης τῆς χριστιανικῆς ζωῆς.

Σήμερα τὰ τρία τέταρτα τῶν νέων ποὺ παρουσιάζονται στὴν ἐκκλησία γιὰ θρησκευτικὸ γάμο δηλώνουν ὅτι πιστεύουν, ἀλλὰ δὲν πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία!

Καὶ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ δεύτεροι… πιστεύουν μὲ τὸν δικό τους τρόπο.

Οἱ Προϋποθέσεις τῆς προσευχῆς – ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΜΨΩΝ






ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΑ

Διερωτηθήκατε ποτέ: «Γιατί σήμερα, μόλις σηκώθηκα από τον ύπνο, δεν είχα όρεξη να προσευχηθώ;
Το κεφάλι μου ήταν ήρεμο. Η σκέψη εντελώς διαυγής. Το σώμα μου ξεκούραστο. Τίποτε δεν με πονούσε!… Γιατί λοιπόν δεν είχα όρεξη για προσευχή; Γιατί μου ήταν βαρύ να κάτσω να προσευχηθώ; Γιατί μετά από εφτά και πλέον ώρες ύπνο, είναι ακόμη μέσα μου θρονιασμένη ή πολυαγαπημένη μου ακηδία, η ανορεξία για τα πνευματικά; Τι μου φταίει; Όχι η οκνηρία μου»;Ασφαλώς όχι. Κάπου άλλου πρέπει να αναζητήσομε την αιτία!

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Σκέψεις πρὶν τὴν Ἐξομολόγηση



Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ἑπτὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἡ ἐφαρμογὴ τῶν λόγων τοῦ Κυρίου πρὸς τοὺς μαθητές Του : "Ὅσα ἂν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ὅσα ἂν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ".

Πρόκειται λοιπὸν γιὰ τὴν πιὸ μεγάλη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, γιατί μᾶς παρέχει τὴ σιγουριὰ καὶ τὴ βεβαιότητα ὅτι κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως ὅλα τὰ ἐξομολογούμενα ἁμαρτήματα δὲν θὰ ὑφίστανται.

Δυστυχῶς ὅμως πολλοὶ πιστοὶ γιὰ διαφόρους λόγους - κυρίως ἐξ ἀγνοίας - ὑποτιμοῦν τὸ μέγα αὐτὸ μυστήριο ἢ τὸ παρερμηνεύουν. Ἐπειδὴ λοιπὸν γνωρίζουμε ὅτι, ὅταν ἕνας πιστὸς ἀποφασίσει νὰ προσέλθει στὸ μυστήριο, θὰ ἀντιμετωπίσει ποικίλα ἐμπόδια καὶ πειρασμούς, θὰ προσπαθήσουμε μὲ τὶς πτωχές μας συμβουλὲς νὰ βοηθήσουμε στὸ ξεπέρασμα τῶν δυσκολιῶν, ὥστε προετοιμασμένοι σωστὰ νὰ προσερχόμαστε στὸ Μυστήριο.

Οἱ κοινωνικές μας σχέσεις μέ τούς κοσμικούς ἀνθρώπους







Αρχιμ. Κύριλλου
Ο Απ. Παύλος θέτει τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί ο χριστιανός στο επίπεδο των κοινωνικών λεγομένων σχέσεων με τους κοσμικούς ανθρώπους. Γράφει λοιπόν:»Μην προσαρμόζεσθε στην νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε συνεχώς προς το καλό, αποκτώντας το νέο φρόνημα του πιστού. Έτσι θα μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό και αρεστό στον Θεό και τέλειο» (Ρωμ. 12,2). »Μην κάνετε αταίριαστους δεσμούς με απίστους. Γιατί ποια σχέση μπορεί να έχει η δικαιοσύνη με την ανομία; Ή τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι; Ποια συμφωνία μπορεί να γίνει ανάμεσα στον Χριστό και τον διάβολο; Ή τι έχει να μοιράσει ο πιστός με τον άπιστο;» (Β’ Κορ. 6,14-15).

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Δείτε το θαύμα στο Άγιον Όρος με το Τίμιο Ξύλο που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί!

Ζωντανό Θαύμα στο Άγιον όρος με το Τίμιο...
ξύλο που βυθίζεται, κατόπιν προσευχής, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.

 

Πῶς ἰσορροποῦμε;

1) Ἀγαποῦμε τὸν Θεό.

2) Ἀγαποῦμε τὸν ἀδελφό μας.

3) Ἀποφεύγουμε τὶς διαμάχες, τὶς μνησικακίες καὶ τὸ μῖσος.

4) Τὸ βλέμμα μας τὸ καθαρίζουμε ἀπὸ τὴν περιέργεια καὶ τὴν ἐπιθυμία

5) Δὲν ὁρκιζόμαστε οὔτε στ’ ἀλήθεια οὔτε στὰ ψέμματα.

6) Δὲν εἴμαστε ἐκδικητικοὶ καὶ δὲν ἀνταποδίδουμε κακὸ στὸ κακό.

Αγιογραφικά χωρία στα οποία θεμελιώνεται η τιμή προς τα άγια λείψανα




Μερικά από τα αγιογραφικά χωρία στα οποία θεμελιώνεται η τιμή προς τα άγια λείψανα. Η ερμηνευτική απόδοση ανήκει στον Ιωάννη Θ. Κολιτσάρα και έχει ληφθεί από την ιστοσελίδα http://www.bibles.gr.

Λειψανοθήκη της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους
που περιέχει τεμάχιο Τιμίου Ξύλου,
το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής
και το ποδαράκι του τρίχρονου Αγίου Μάρτυρος Κηρύκου.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016


fakoi-epafis-ola-osa-prepei-na-gnorizete

Οι φακοί επαφής μπορεί να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη καθώς μπορούμε να κινηθούμε χωρίς τα γυαλιά οράσεως που μας δυσκολεύουν, όμως απαιτούν ειδική φροντίδα καθώς μπορεί να προκαλέσουν μολύνσεις στα μάτια.
Οι φακοί επαφής είναι λεπτοί, κυρτοί, διαφανείς δίσκοι, διαμέτρου συνήθως 12-14 χιλιοστών, οι οποίοι εφαρμόζουν στην εμπρός επιφάνεια του ματιού (δηλαδή στον κερατοειδή χιτώνα), για να διορθώσουν, όπως και τα γυαλιά οράσεως, την όραση σε άτομα με διαθλαστικές ανωμαλίες, δηλαδή με μυωπία, υπερμετρωπία, αστιγματισμό και πρεσβυωπία (φακοί επαφής οράσεως).

Λαχτάρα Αἰωνιότητος




Δαμασκηνὸς Κατρακούλης (Ἀρχιμανδρίτης)



Ἰδού, ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν. ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. (Ἀποκ. κβ’ 12, 20)1

Ὁ θεῖος λόγος τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ ὁποῖος ἐξέρχεται ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τῆς Ἐκκλησίας, περιέχει ποικίλα σπέρματα ἀληθείας καὶ θεογνωσίας. Ἡ μελέτη τοῦ θείου λόγου νὰ εἶναι ἡ τρυφὴ καὶ ἡ τροφὴ τῆς ζωῆς μας.

Ἐγώ, παιδιά, κάθε βράδυ διαβάζω Εὐαγγέλιο γιὰ νὰ εἰσχωρήση μέσα μου ὁ Κύριος. Μὲ τὸ Εὐαγγέλιο γίνεται ἡ ἀλληλοπεριχώρησις τοῦ ἡμαγμένου Ἀμνοῦ καὶ τῆς ψυχῆς μας. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κληθήκαμε ν’ ἁγιάσωμε. Νὰ γίνωμε εὐωδία Χριστοῦ. Σκοπὸς μας εἶναι νὰ ἀνταποκριθοῦμε στὴν κλῆσι τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ γίνωμε φῶς. Μὲ τὴν τήρησι τοῦ Εὐαγγελίου νὰ γίνωμε λόγος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ φαρδύς δρόμος ὁδηγεῖ στήν κόλαση




Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης (Προηγούμενος Ἱ. Μ. Φιλοθέου)



Οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι βαριές, εἶναι πολύ ἐλαφριές, ἀνακουφίζουν, δροσίζουν καί δημιουργοῦν καί φτιάχνουν μακαριότητα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός μας δέν ζήτησε πολλά πράγματα. Καί στή Δευτέρα Παρουσία δέν θά πεῖ «γιατί δέν ἀσκητεύσατε…». Ὄχι. Θά πεῖ «γιατί δέν ἐλεήσατε, γιατί δέν θρέψατε, γιατί δέν ντύσατε, γιατί δέν ἀνακουφίσατε τό φυλακισμένο». Τί εἶναι αὐτά; Ἔργα ἀγάπης. Γι’ αὐτό εἶπε ὁ Χριστός «Ποιός εἶναι αὐτός ποὺ μέ ἀγαπάει; Αὐτός πού τηρεῖ τίς ἐντολές μου. Ἐκεῖνος πού δέ μέ ἀγαπάει δέν τηρεῖ τίς ἐντολές μου». Μέ τόν ἔλεγχο πού ἔκανε στούς ἐξ ἀριστερῶν, ἤθελε νά τούς πεῖ, ὅτι «ἐσεῖς δέν εἴχατε ἀγάπη καί ἐφόσον δέν εἴχατε ἀγάπη, δέν μπορεῖτε νά μπεῖτε στό νυμφώνα τῆς ἀγάπης». Ὁ νυμφώνας τῆς ἀγάπης κερδίζεται μόνο μέ τήν ἀγάπη καί τή θυσία. Γι’ αὐτό θά πρέπει, μέ τήν ἀγάπη καί τήν ταπείνωση, νά περάσουμε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Οι τροφές που μας «κλέβουν» την ενέργεια


8846d091af7f80af2380db47f444a8a7_LΚάποια φαγητά είναι… κλέφτες: κλέβουν την ενέργειά μας και βλάπτουν την υγεία μας, αφήνοντάς μας με ένα άσχημο αίσθημα κούρασης.
Αν επιλέγετε λάθος τροφές, επόμενο είναι να αισθάνεστε κούραση ή αδυναμία συγκέντρωσης. Δείτε λοιπόν ποιες τροφές είναι καλό ν’ αποφεύγουμε.
Τροφές που τους έχουν αφαιρεθεί τα θρεπτικά συστατικά
Τέτοιες τροφές είναι όσες έχουν μπει από το φούρνο μικροκυμάτων, έχουν δεχτεί προσθήκη χημικών ή είναι γενετικά μεταλλαγμένες. Δε «κλέβουν» απλώς την ενέργειά μας, αλλά μας κάνουν να πεινάμε ακόμα περισσότερο.

Το άγιο θύμα της ζωής


41214
Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος
Πολλές φορές η κακία των άλλων μας χτυπά και μας αναγκάζει να υποφέρουμε και να σταυρωθούμε αλλά και σε αυτές όμως τις ιδιαίτερες περιπτώσεις το φιλότιμο μας και η ευγένειά μας, μας κάνει να υπομένουμε.
Και θέλω να έρθω να σε βρω ώ άγιο θύμα της ζωής, άνθρωπε της θυσίας και της προσφοράς και να σε ασπαστώ στο φωτεινό σου, μαρτυρικό μέτωπο.

“Ο έρωτας των συζύγων”

75334-Perrault_Leon_Jean_Basile_Love_and_Innocence_1884
Perrault_Leon_Jean_Basile_Love_and_Innocence_1884

υπέροχοι λόγοι του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου


Ο συζυγικός έρωτας είναι η βάση της κοινωνικής ζωής
Τίποτα δεν στηρίζει τόσο την ζωή μας, όσο ο έρωτας του άνδρα και της γυναίκας.

Ο συζυγικός έρωτας στηρίζει τον γάμο
“Μην παρατηρήσεις με πάθος ξένο κάλλος”. Δεν είπε απλώς “μην παρατηρείς το κάλλος” αλλά πρόσθεσε “ξένο”, γιατί απαιτεί το να απολαμβάνει κανείς την ομορφιά της γυναίκας του. …
“Σαν προς αξιαγάπητο ελάφι και χαριτωμένο πουλαράκι ας είναι η αγάπη σου και η συμπεριφορά σου προς τη γυναίκα σου”. Μέσον συνδέσμου του γάμου είναι κι αυτό, ώστε οι άνθρωποι να κυριεύονται από σφοδρό πόθο για τα σώματα. Επειδή δηλαδή ο Θεός έφτιαξε τη ζωή μας επίπονη και κοπιαστική, μας χάρισε και κάποια παρηγοριά. Έτσι λοιπόν η ομορφιά γίνεται για μας μέσο διεγέρσεως της αγάπης που συγκρατεί τα πάντα. Γιατί πολλά πράγματα βρήκε και έκανε ο Θεός, ώστε ο σύνδεσμος του γάμου να μείνει αδιάσπαστος.

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Πρέπει νά φοβόμαστε τόν Χριστό;

Ἅγιος Πορφύριος (Μπαϊρακτάρης)

«Ἡ τέλεια ἀγάπη βγάζει ἔξω τόν φόβο• ἐπειδή, ὁ φόβος ἔχει κόλαση• καί ἐκεῖνος πού φοβᾶται δέν ἔχει τελειωθεῖ στήν ἀγάπη» (Α΄ Ἰωάννου 4, 18)

Ὅταν ἀγαπᾶς τόν Χριστό, παρόλες τίς ἀδυναμίες καί τή συναίσθηση πού ἔχεις γι’ αὐτές ἔχεις τή βεβαιότητα ὅτι ξεπέρασες τόν θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στήν κοινωνία τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.

Τόν Χριστό νά τόν αἰσθανόμαστε σάν φίλο μας. Εἶναι φίλος μας. Τό βεβαιώνει ὁ ἴδιος, ὅταν λέει: «Ἐσεῖς εἶστε φίλοι μου…» (Ἰω. 15,14). Σάν φίλο νά τόν ἀτενίζομε καί νά τόν πλησιάζομε. Πέφτομε; Ἁμαρτάνομε; Μέ οἰκειότητα, μέ ἀγάπη κι ἐμπιστοσύνη νά τρέχομε κοντά του· ὄχι μέ φόβο ὅτι θά μᾶς τιμωρήσει ἀλλά μέ θάρρος, πού θά μᾶς τό δίδει ἡ αἴσθηση τοῦ φίλου. Νά τοῦ ποῦμε: «Κύριε, τό ἔκανα, ἔπεσα, συγχώρεσέ με». Ἀλλά συγχρόνως νά αἰσθανόμαστε ὅτι μᾶς ἀγαπάει, ὅτι μᾶς δέχεται τρυφερά, μέ ἀγάπη καί μᾶς συγχωρεῖ. Νά μή μᾶς χωρίζει ἀπ’ τόν Χριστό ἡ ἁμαρτία. Ὅταν πιστεύουμε ὅτι μᾶς ἀγαπάει καί τόν ἀγαπᾶμε, δέν θά αἰσθανόμαστε ξένοι καί χωρισμένοι ἀπ’ Αὐτόν, οὔτε ὅταν ἁμαρτάνουμε. Ἔχουμε ἐξασφαλίσει τήν ἀγάπη Του κι ὅπως καί νά φερθοῦμε, ξέρομε ὅτι μᾶς ἀγαπάει.

Πῶς μπορῶ νὰ δῶ ἄν ἔχω ταπείνωση;




Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης




Περὶ ταπεινώσεως

Ὅποιος ἔχει τήν ταπείνωση μιμεῖται τόν ἴδιο τόν Χριστό. Οὐδέποτε παρεκτρέπεται, οὔτε κατακρίνει, οὔτε ὑπερηφανεύεται. Τίς ἐξουσίες ποτέ δέν τίς ἐπιθυμεῖ. Ἀποφεύγει τίς τιμές τῶν ἀνθρώπων. Δέν φιλονικεῖ γιά κανένα πράγμα τοῦ κόσμου τούτου!

Δέν ἔχει παρρησία, ὅταν ὁμιλῆ, καί δέχεται πάντοτε τίς συμβουλές τῶν ἄλλων. Ἀποφεύγει τά ὡραῖα ἐνδύματα, καί ἡ ἐξωτερική του ἐμφάνιση εἶναι ἁπλή καί ταπεινή.

Γέροντας Παΐσιος:Μερικές συμβουλές για την σχέση μας με τον πνευματικό μας.





Ένας πνευματικός άνθρωπος, όταν θέλη να βοηθήση κάποιον, προσπαθεί να τον συνδέση με τον Χριστό και όχι να τον δέση με τον εαυτό του. Στην συνέχεια χαίρεται, όταν καταφέρη να τον συνδέση με τον Χριστό, και ο άλλος αγωνίζεται προσβλέποντας στον Χριστό. Τότε και ο ένας και ο άλλος έχει τον μισθό του και τα πράγματα πάνε κανονικά.

Όταν όμως ο άνθρωπος αγωνίζεται και κοιτάζη πώς να ευχαριστήση αυτόν που προσπαθεί να τον συνδέση με τον Χριστό, αν δηλαδή μια ενέργειά του θα στενοχωρήση ή θα χαροποιήση εκείνον, και δεν κοιτάζη πως ο Χριστός βλέπει αυτήν την ενέργειά του, τότε ούτε τον άνθρωπο που τον βοηθάει ευχαριστεί, ούτε τον Χριστό, αλλά ούτε ο ίδιος ωφελείται, γιατί δεν δέχεται θεϊκή βοήθεια. Δηλαδή ούτε ο Χριστός ούτε ο πνευματικός χαίρεται γι’ αυτό το οποίο κάνει, αλλά ούτε ο ίδιος βοηθιέται, για να ξεπεράση μια δυσκολία. Ας υποθέσουμε ότι ψάλλει μια αδελφή και σκέφτεται: «Άραγε ψάλλω καλά; Θα χαρή η Γερόντισσα;». Ε, αυτή δεν βοηθιέται. Ενώ, αν ψάλλη για τον Χριστό, τα πράγματα πάνε κανονικά· και καλά θα ψάλη και την Γερόντισσα θα ευχαριστήση.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της Κυριακής 14-2-2016 ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Χαναναίας)


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Κορινθίους Β΄ (στ΄ 16 – ζ΄1)
Ἀδελφοί, τίς συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ.

Άγιες Γραφές, το αείποτε "Ευλογημένο καταφύγιο"



Το καλό βιβλίο μορφώνει
Το κακό βιβλίο παραμορφώνει
Η Αγία Γραφή μεταμορφώνει.
(Στέργιος Σάκκος, καθηγητής Α.Π.Θ + 2012)
Μιας και δανειστήκαμε στο κείμενό μας τον τίτλο από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου «Ευλογημένο καταφύγιο», έχουμε και χρέος να ξεκινήσουμε το λόγο απ ΄ αυτόν, κάνοντας μια μικρή εισαγωγή από τα γραφόμενά του και συγκεκριμένα από το βιβλίο «Μυστικά Άνθη», όπου γράφει ο Κόντογλου:
«Ψάχνοντας παντού να βρούνε έλεος, πολλοί καταφεύγουνε στη θρησκεία..Παίρνουνε το Ευαγγέλιο, το σφίγγουνε με δάκρυα, τ ΄ ανοίγουνε, το διαβάζουνε. Κάτι νοιώθουνε πως έχει μέσα πιο σίγουρο, πιο ελπιδοφόρο, μα είναι τόσο ελπιδοφόρο που δεν μπορούνε να πιστέψουνε πως υπάρχει τέτοια ελπίδα για τους απελπισμένους ανθρώπους! Βγήκανε γελασμένοι από τόσες παρηγοριές της επιστήμης και της κάθε ανθρώπινης έρευνας, που δεν τολμάνε οι δυστυχείς να πιστέψουνε πως αληθινά μπορούνε να ελπίσουνε στο Χριστό, να γλιτώσουνε από τη στρίγγλα τη φθορά, που τα κάνει όλα σκόνη, ένα τίποτα.

Ὁ Μικρὸς καὶ ὁ Μεγάλος Ἁγιασμὸς, Αρτοκλασία, Αντιδωρο κ.α.




Ὁ Μικρὸς καὶ ὁ Μεγάλος Ἁγιασμὸς

Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ εἶναι ἀπὸ τὶς συχνότερα χρησιμοποιούμενες Ἀκολουθίες τοῦ Εὐχολογίου μας. Καὶ αὐτὸ γιατί τελεῖται σὲ διάφορες περιπτώσεις καὶ πολλὲς ἐκφάνσεις τῆς καθημερινῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν μας, στὰ σπίτια, στὰ καταστήματα, στοὺς ἀγρούς, στὶς ἐπιχειρήσεις κ.ο.κ. Ἔχει γι' αὐτὸ ἀρκετὲς παραλλαγὲς ἀλλὰ καὶ διαφορὲς στὰ χειρόγραφα, τὰ ὁποῖα περιλαμβάνουν τὴν Ἀκολουθία του. Ὀνομάζεται δὲ μικρὸς γιὰ νὰ διακρίνεται ἀπὸ τὴν Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανείων. Ὁ τελευταῖος ὀνο­μάζεται «Μεγάλος» ἐξ αἰτίας τοῦ μήκους, τῆς ἰδιαιτέρας σκοπιμότητας καὶ ἐπισημότητάς του. Παλαιότερη εἶναι σίγουρα ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἴδια μὲ τὴν τοῦ Βαπτίσματος κάπως τροποποιημένη. Εἶναι γνωστὸ ὅτι στὸ ἁγιαζόμενο νερὸ τῶν Θεοφανείων βαπτίζονταν οἱ κατηχούμενοι. Πρὶν μποῦν αὐτοὶ στὸ ἁγιασμένο – πλέον – νερὸ ἔπαιρναν γιὰ εὐλογία οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ αὐτὸ καὶ ἔπιναν ἢ ράντιζαν τὰ σπίτια τους.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Μύθοι και αλήθειες για εμβόλια και αντιβιοτικά


mythoi-kai-alhtheies-gia-emvolia-kai-antiviotika
Πανελλαδική Εκστρατεία Ενημέρωσης με θέμα: «Μύθοι και Αλήθειες για τα Αντιβιοτικά & τα Εμβόλια» ξεκίνησε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ), το Εθνικό Διαδημοτικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων Προαγωγής Υγείας (ΕΔΔΥΠΠΥ), η Ελληνική Εταιρεία Χημειοθεραπείας (ΕΕΧ) και η Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων (ΕΕΛ).
Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη στην κατανάλωση αντιβιοτικών και ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι τα αντιβιοτικά θα καταστούν αναποτελεσματικά στην αντιμετώπιση σοβαρών και θανατηφόρων λοιμώξεων, όταν η χρήση τους θα είναι πραγματικά απαραίτητη. Οι λοιμωξιολόγοι εξήγησαν ότι έχει φτάσει το «τέλος των αντιβιοτικών», αφού δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουν τουλάχιστον για μια δεκαετία καινούρια. Οπότε μοναδική λύση είναι η μείωση των «άχρηστων» αντιβιοτικών, καθώς, με τον περιορισμό της κατανάλωσής τους, τα μικρόβια γίνονται και πάλι ευαίσθητα απέναντί τους.

Λόγος περὶ ἐξομολογήσεως



Ὁ ὅσιος Παΐσιος ὁ Μέγας λέγει ὅτι: «Ἡ ἐξομολόγησις τῶν λογισμῶν στὸν Πνευματικὸ εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς καὶ ἡ ἐλπὶς τῆς σωτηρίας γιὰ ὅλους τοὺς πιστοὺς»

Πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα πνευματικὰ καθήκοντα τῶν μοναχῶν ἀλλὰ καὶ τῶν λαϊκῶν χριστιανῶν, εἶναι ἡ ἐξομολόγησις τῶν ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτό, ὅσα πρόκειται νὰ εἴπω παρακάτω, θὰ ἔχουν σχέσι μὲ αὐτὸ τὸ Μυστήριο.

Κατ’ ἀρχὰς πρέπει νὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμεθα ἁμαρτωλοὶ ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ, ἄλλοι περισσότερο καὶ ἄλλοι ὀλιγώτερο. Αὐτό μᾶς τὸ λέγει καὶ ἡ Ἁγία Γραφὴ ὡς ἑξῆς: «Τὶς γὰρ ὤν βροτός, ὅτι ἔσται ἄμεμπτος, ἢ ὡς ἐσόμενος δίκαιος γεννητὸς γυναικός;» (Ἰὼβ 15, 14), ἐνῶ ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέγει στὴν πρώτη του ἐπιστολὴ στίχο 8 καὶ 9 «Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. Ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας». Ἡ ἐξομολόγησις γιὰ νὰ εἶναι σωστὴ καὶ εὐάρεστος στὸν Θεό, πρέπει νὰ ἐκπληροῖ τὶς ἑξῆς προϋποθέσεις:

Ὁ Ἐγωισμός



Μᾶς λέγουν οἱ πατέρες τῆς ἐκκλησίας ὅτι ρίζα κάθε ἁμαρτίας εἶναι o ἐγωϊσμός. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος o Διάλογος τήν ὀνομάζει βασίλισσα ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν.

Ὅσο πιό πολύ ὑπερηφανευόμαστε, ὅσο πιό πολύ κυνηγᾶμε τή δόξα καί τόν ἔπαινο καί τήν τιμή, τόσο πιό τιποτένιοι εἴμαστε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος «ἀντιτάσσεται στούς ὑπερήφανους, ἐνῶ στούς ταπεινούς δίνει τή χάρη του» (Παροιμ. 3,34).

Ὁ ἐγωϊσμός εἶναι τό ἐμπόδιο ὅλων τῶν ἀγαθῶν καί ἡ αἰτία ὅλων τῶν παραπτωμάτων. Γιά τή θεραπεία τοῦ ἐγωϊσμοῦ παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πέφτομε σέ ἄλλες μεγάλες ἁμαρτίες, πράγμα ποὺ δέν θά ἐπέτρεπε ὁ πάνσοφος Γιατρός τῶν ψυχῶν μας, ἄν αὐτός δέν ἦταν ἡ χειρότερη ἀπ’ ὅλες. Ἔτσι, ὅταν ὁ βασιλιάς Δαβίδ καυχήθηκε – ὅπως δείχνουν τά λόγια του, «ἐγώ, βυθισμένος στά πλούσια ὑλικά ἀγαθά, εἶπα: «Δέν θά μετακινηθῶ ποτέ ἀπό τούτη τήν εὐτυχία»» (Ψαλμ. 29,7) – ὁ Κύριος, γιά νά τόν θεραπεύσει, τόν ἄφησε κι’ ἔπεσε σέ μοιχεία καί φόνο. Ὅπως καί ὁ ἅγιος Πέτρος ὑπερηφανεύτηκε ὅταν ὁ Χριστός εἶπε στούς ἀποστόλους ὅτι ὅλοι θά χάσουν τήν ἐμπιστοσύνη τους σ’ Αὐτόν καί θά διασκορπιστοῦν, κι’ ἐκεῖνος μέ αὐτοπεποίθηση βεβαίωσε: «Κι’ ἄν ὅλοι χάσουν τήν ἐμπιστοσύνη τους σ’ Ἐσένα, ἐγώ ὅμως ὄχι» (Μάρκ. 14,29). Γιά τήν ἔπαρσή του ἐκείνη, ὁ Κύριος παρεχώρησε νά Τόν ἀρνηθεῖ τρεῖς φορές, κι’ ἔτσι νά ταπεινωθεῖ, νά κλάψει καί νά μετανοήσει (Μάρκ. 14,66-72).

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Ὁ ἀφανισμός τῆς Σμύρνης.Ἡ θυσία τοῦ Χρυσοστόμου

Σολομωνίδης Χρῆστος

Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σμύρνῃ ἐκκλησίας γράψον... Γίνου πιστὸς μέχρι θανάτου καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς».

Ἀποκάλυψις Ἰωάννου


Πενῆντα χρόνια συμπληρώνονται ἐφέτος ἀπὸ τὴ Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ καὶ τὸ ξερριζωμὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὶς προγονικές τους πατρίδες.

Πέντε δεκαετηρίδες ἀπὸ τὶς φλόγες, τὸ αἷμα καὶ τὸν ἀφανισμὸ τῆς Σμύρνης. Ἱερὰ χώματα, ἑλληνικώτατες πατρίδες, σεπτοὶ βωμοί, θερμὲς ἑστίες στὴ Μικρασία, ὅλα χαμένα, ἀφανισμένα ὅλα.

Στὸ νοῦ μας ἔρχονται οἱ στίχοι τοῦ Σμυρναίου σοφιστῆ καὶ ποιητῆ Αἴλιου Ἀριστείδη, ὅταν ἀντίκρυσε, στὰ 178 μ.Χ. τὰ ματωμένα ἐρείπια καὶ τὰ καπνισμένα, ἀπὸ τὶς φλόγες, συντρίμμια τῆς ὡραίας ἰωνικῆς πολιτείας:

Ἡ χαρά στήν πνευματική ζωή μας





Τρίτη, 12 Ὀκτωβρίου, 1976

Συναντήσεις, συζητήσεις, τηλεφωνήματα. Ἔχω κουραστεῖ ἀπὸ τὰ παράπονα, ἀλλὰ τὸ γεγονὸς παραμένει: κάτω ἀπ' αὐτὴ τὴ συνεχῆ πίεση καὶ σπουδή, εἶναι ἀδύνατο νὰ ἐργαστεῖς. «Πάτερ, ποτὲ μπορῶ νὰ σᾶς δῶ;» Καμιὰ διέξοδος, ὅπως ἔχουν τὰ πράγματα. Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο: «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχᾶς ὑμῶν» (Λουκ. 21,19).


Πηγὴ τῆς ψευδοῦς θρησκείας εἶναι ἡ ἀνικανότητα νὰ χαρεῖς, ἤ μᾶλλον ἡ ἄρνηση τῆς χαρᾶς, ἐνῶ ἡ χαρὰ εἶναι ἀπόλυτα οὐσιώδης ἐπειδή, δίχως ἀμφιβολία, ἀποτελεῖ καρπὸ τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Δὲν μπορεῖ κάποιος νὰ γνωρίζει ὅτι ὑπάρχει Θεὸς καὶ νὰ μὴ χαίρεται. Μόνο σὲ σχέση μὲ τὴ χαρά, ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ταπείνωση εἶναι σωστός, γνήσιος καὶ καρποφόρος. Ἔξω ἀπὸ τὴ χαρά, ὅλα γίνονται δαιμονικά, μιά βαθύτερη διαστροφὴ κάθε θρησκευτικῆς ἐμπειρίας. Μιά θρησκεία φόβου. Θρησκεία τῆς ψευτοταπείνωσης. Θρησκεία τῆς ἐνοχῆς: τὰ πάντα εἶναι πειρασμοὶ καὶ παγίδες - ὄντως πολὺ δυνατοί, ὄχι μόνο στὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Οἱ «θρησκευόμενοι» ἄνθρωποι, κατὰ κάποιο τρόπο, βλέπουν τὴ χαρὰ μὲ ὑποψία.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Οι κακές έξεις και η θεραπεία τους





Α’. Εξέτασε, αδελφέ, τις κακές έξεις και συνήθειες, που απόκτησες με τη ζωή που έκανες αν είναι παλιές, χρειάζεται περισσότερος κόπος, για να καταστραφούν, αν είναι καινούργιες λιγότερος· όπως ένα παλιό και ένα μεγάλο δένδρο, περισσότερο κόπο χρειάζεται, για να κοπεί και να ξεριζωθεί από ένα νέο και μικρό.


Πηγή:www.scoop.co.nz

Β’. Εξέτασε τις θεραπείες που πρέπει να χρησιμοποιήσεις γι’ αυτές τις κακές σου έξεις και συνήθειες από τις θεραπείες αυτές η πρώτη είναι το να θέλεις να διορθωθείς όχι αμφιβάλλοντας, αλλά αποφασιστικά. Διότι οι σωματικές ασθένειες μπορούν να θεραπευθούν και χωρίς την θέλησή μας οι ασθένειες όμως της ψυχής χωρίς να το θέλουμε, δεν είναι δυνατό να θεραπευθούν. Διότι και γι’ αυτές χρειάζεται μία αποφασιστική θέληση του ασθενή, για να ιατρευθεί και να χρησιμοποιήσει τα μέσα και τα όργανα εκείνα, τα οποία είναι κατάλληλα για τη θεραπεία. Τα μέσα, λοιπόν, και τα όργανα τα οποία μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να θεραπεύσεις τις κακές σου συνήθειες και έξεις είναι εκείνα τα δύο τα οποία μάς φανέρωσε ο Κύριος όταν ελευθέρωσε εκείνον που ήταν δαιμονισμένος από την παιδική του ηλικία λέγοντας «Το γένος αυτό δεν είναι δυνατό να βγει με κανένα άλλο μέσο παρά με προσευχή και νηστεία» (Μάρκ. 9,29).

Μελαγχολία, θλίψη, ἄγχος

Αγ. Πορφύριος


Τό σπουδαῖο εἶναι νά μποῦμε στήν Ἐκκλησία. Νά ἑνωθοῦμε μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τίς χαρές καί τίς λύπες ὅλων. Νά τούς νιώθουμε δικούς μας, νά προσευχόμαστε γιά ὅλους, νά πονᾶμε γιά τήν σωτηρία τους, νά ξεχνᾶμε τούς ἑαυτούς μας. Νά κάνομε τό πᾶν γι’ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστός γιά μᾶς. Μέσα στήν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μέ κάθε δυστυχισμένο καί πονεμένο κι ἁμαρτωλό. Κανείς δέν πρέπει νά θέλει νά σωθεῖ μόνος του, χωρίς νά σωθοῦν καί οἱ ἄλλοι. Εἶναι λάθος νά προσεύχεται κανείς γιά τόν ἑαυτό του, γιά νά σωθεῖ ὁ ἴδιος. Τούς ἄλλους πρέπει νά ἀγαπᾶμε καί νά προσευχόμαστε νά μή χαθεῖ κανείς· νά μποῦν ὅλοι στήν Ἐκκλησία. Αὐτό ἔχει ἀξία. Καί μ’ αὐτή τήν ἐπιθυμία πρέπει νά φύγει κανείς ἀπ’ τόν κόσμο, γιά νά πάει στό μοναστήρι ἤ στήν ἔρημο.

Ἀναζητώντας τό νόημα τῆς ζωῆς




Cronin A. J.



Θὰ πρέπει ἕνας ἄνθρωπος νὰ εἶναι τυφλὸς καὶ ἀπίστευτα ἀνόητος ἄν, φτάνοντας στὰ χρόνια της ὡριμότητας, δὲν ἀναρωτιέται πότε-πότε, μὲς στὴν παραζάλη τῆς ζωῆς: «Γιὰ ποιὸ σκοπὸ ἦρθα στὸν κόσμο; Γιατί ζῶ;»

Ὅταν εἶναι κανεὶς νέος, ὁ καιρὸς κυλάει τόσο γρήγορα, οἱ διασκεδάσεις εἶναι τόσο πολλές, καὶ τὸ τέρμα τοῦ δρόμου τῆς ζωῆς μοιάζει νά εἶναι τόσο μακριά, ὥστε δὲν ὑπάρχει καιρὸς γιὰ τέτοιες αὐτοαναλύσεις. Τουλάχιστον, σὲ μένα, αὐτὸ εἶχε συμβεῖ. Οἱ φοιτητὲς τῆς ἰατρικῆς, συνήθως, δὲ διακρίνονται γιὰ τὴν εὐσέβειά τους καί, φυσικά, οὔτε ἐγώ ἦταν δυνατὸν νὰ ἀποτελῶ ἐξαίρεση σ' αὐτὸ τὸν κανόνα. Στὰ ἐργαστήρια τῆς ἀνατομίας, ὅπου διαμελίζονται σὲ χίλια-δυὸ κομμάτια τὰ ἀπομεινάρια τοῦ ἀνθρώπου, τὸ ἀνθρώπινο σῶμα δέ μοῦ φάνηκε τίποτα περσότερο ἀπὸ μία πολύπλοκη μηχανή. Στὶς αὐτοψίες ποὺ εἶχα παρακολουθήσει, τίποτα δὲν εἶδα ποὺ νὰ μὲ κάμει νὰ πιστέψω ὅτι ὑπάρχει μὲς στὸ κορμὶ μία ψυχὴ ἀθάνατη. Ὅταν συλλογιόμουν τὸν Θεό, ἄθελά μου στὸ στόμα μου χάραζε ἕνα χαμόγελο ἀνωτερότητας, ποὺ ἔδειχνε τὴν περιφρόνηση ποὺ αἰσθανόμουν γιὰ ἕναν τόσο παμπάλαιο μῦθο.

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Μνήμη και διατροφή


mnini-kai-diatrofiΟι διατροφικές μας συνήθειες επηρεάζουν και τη μνήμη. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε επιστημονική μελέτη
, η οποία δημοσιεύτηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Neurology. Στην εν λόγω μελέτη συμμετείχαν περίπου 28.000 άτομα ηλικίας 55 ετών και πάνω. Ακολούθησαν μια συγκεκριμένη διατροφή και κατεγράφησαν οι συνήθειες τους για 5 χρόνια, θέλοντας κατά αυτό τον τρόπο να βρεθεί κάποια σχέση ανάμεσα στο κατά πόσο μειώνεται η σκέψη και η μνήμη ανάλογα με τη διατροφή.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...